6,163 matches
-
în Ungaria" datorită insuportabilei atmosfere ideologico-politice și a penuriei economice acute de acasă. Într-un apel distribuit înaintea demonstrației planificate", organizatorii au subliniat "condițiile inumane de muncă și de trai" din România sub conducerea "fantomei lui Stalin". Manifestația a fost centrată pe atragerea atenției asupra încălcării drepturilor omului în România, indiferent de apartenența etnică a prejudiciaților. "Popoarele noastre sunt reciproc dependente" se încheia apelul. "Doleanțele minorității ungare din România au fost abia menționate cu această ocazie". Manifestația a fost anulată de către
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
domeniului handicapului, depășind modelele medicale, cunoștințe orientate spre încurajarea activității și participării persoanei cu handicap la viață comunității, spre dezvoltarea abilităților de trai independent, în vederea creșterii calității vieții. ... e) Orice instruire specifică se realizează pe baza Programei cadru și se centrează pe ocupațiile grupului-ținta și pe specificul tipului de handicap. ... A. PLANUL PROGRAMULUI DE INSTRUIRE *Font 8* ÎI. Planul individual de servicii ÎI.1 III. Comunicarea interpersonala III.1. Importantă, funcțiile și factorii comunicării. IV. Planificarea activităților VI. Modul specific de
EUR-Lex () [Corola-website/Law/172499_a_173828]
-
cauză diversă: inflamatorie, infecțioasă, toxică, vasculară, heredodegenerativă, traumatică, tumorală - congenitale sau dobândite precoce - copilărie/adolescență - însoțite de hipoacuzie - tip transmisie, neurosenzorială, mixtă, protezabile sau neprotezabile ori cu surditate (cofoză), cu sau fără tulburări de comunicare (surdomutitate-surdocecitate). Evaluarea complexă va fi centrată pe aprecierea capacității de comunicare și relaționare socială și identificarea tulburărilor psihice și de limbaj. În cazul deficienței auditive există atât afectare cantitativă, cât și calitativă a sistemului auditiv, de aceea, protezarea auditivă are limitări în unele situații, precum cele
EUR-Lex () [Corola-website/Law/194508_a_195837]
-
cauză diversă: inflamatorie, infecțioasă, toxică, vasculară, heredodegenerativă, traumatică, tumorală - congenitale sau dobândite precoce - copilărie/adolescență - însoțite de hipoacuzie - tip transmisie, neurosenzorială, mixtă, protezabile sau neprotezabile ori cu surditate (cofoză), cu sau fără tulburări de comunicare (surdomutitate-surdocecitate). Evaluarea complexă va fi centrată pe aprecierea capacității de comunicare și relaționare socială și identificarea tulburărilor psihice și de limbaj. În cazul deficienței auditive există atât afectare cantitativă, cât și calitativă a sistemului auditiv, de aceea, protezarea auditivă are limitări în unele situații, precum cele
EUR-Lex () [Corola-website/Law/194509_a_195838]
-
activă, includerea socială, angajabilitatea. Și în acest document se punctează necesitatea de a articula toate formele de educație, formală, non-formală și informală 1, insistându-se ca toate experiențele de învățare ale individului să fie luate în considerare, într-un demers centrat pe individ și pe nevoile de învățare ale acestuia. De asemenea, printre principiile de organizare a educației permanente, se mai adaugă și necesitatea de a asigura accesul egal și echitabil la educație calitativă și relevantă tuturor indivizilor, fără nici o discriminare
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
menționată), relevanța economică este cea care prevalează în politicile neoliberale referitoare la educația adulților, domeniul economic (mai ales cel privat) fiind cel care „dictează” ce competențe și deprinderi trebuie produse în sectorul public. 2. A individului, a dezvoltării unei pedagogii centrate pe individ, pe stimularea învățării indivizilor. Focalizarea, în această perspectivă, este de a valoriza și facilita diferite parcursuri de învățare ale indivizilor, biografia personală a fiecăruia, pentru a stimula dezvoltarea personală. În legătură directă cu principiul educației/învățării de-a
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
este mai bogată și este o sursă importantă în învățare, fie în sens facilitator, fie obstacular; adulții sunt gata să învețe aspectele care au tangență cu problemele cu care se confruntă și care au relevanță pentru ei; învățarea adultului este centrată pe rezolvarea de probleme. Deși sunt aspecte importante ale învățării la vârsta adultă, aceste caracteristici sunt relative, nebazate pe cercetări științifice asupra procesului de învățare, însă au câștigat mare popularitate, fiind folosite ca puncte de reper în practica educațională. Knowles
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
dezvoltării (în diferitele stadii ale vieții, la diferite vârste), psihologia socială, personalitate, psihologia experimentală sau cea clinică, psiho-gerontologie sau, mai ales, psihologia educației (de exemplu, teoriile motivaționale, care explică rolul motivației în învățare). Dacă în fundamentul psihologic teoriile dezvoltate sunt centrate mai mult pe adult și pe mecanismele învățării lui, de multe ori analizate în mod abstract, rupte de contextul social - o învățare atemporală -, prin fundamentul sociologic se aduce în discuție impactul relației individului cu ceilalți, cu mediul înconjurător, cu contextul
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
în formarea formatorilor, pentru a putea fi cu adevărat asigurate; - lipsa unor stipulări coerente cu privire la statutul formatorilor din educația adulților, la modalitățile de încurajare a perfecționării de-a lungul carierei sale profesionale, ceea ce determină încă preponderența metodologiilor de tip tradițional centrate pe profesor, și nu pe interesele cursanților; - lipsa unor sisteme coerente de evaluare și monitorizare a rezultatelor în cadrul strategiilor elaborate în acest domeniu etc. (pentru mai multe detalii, vezi Bîrzea, 2006, pp. 28-39; Sava, 2006). Toate aceste neajunsuri, ca și
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
construct multidimensional, care include elemente de ordin tehnic, practic și emancipatorii. Oamenii înțelepți trebuie să fie capabili să rezolve probleme cu serioase implicații practice și de emancipare specifice vieții de zi cu zi și condiției umane, care implică sau sunt centrate pe anumite valori. Sternberg (1986) sugerează existența unei interacțiuni specifice și a unei simbioze integrative între inteligență, înțelepciune și creativitate. El consideră că oamenii obișnuiți, ca și specialiștii în anumite domenii, dispun de anumite teorii implicite despre inteligență, înțelepciune și
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
3. Caracteristici bio-psiho-comportamentale ale vârstelor adultetc "3.3. Caracteristici bio‑psiho‑comportamentale ale vârstelor adulte" Anca Munteanu 3.3.1. Considerații generaletc "3.3.1. Considerații generale" În secolul XX, timp de mai multe decenii, studiul ontogenezei umane s-a centrat preferențial asupra copilăriei și adolescenței. Cauzele sunt multiple și nu e cazul să le inventariem in extenso. Cert este că prestațiile unor autorități în domeniu, precum A. Gessel, S. Freud și J. Piaget, care considerau că evoluția personalității umane este
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
ca facilitator al învățării. Facilitarea descrie un set de demersuri pedagogice care urmăresc să asiste și să ghideze învățarea, încurajând o mai mare implicare a cursantului și asumarea inițiativei și responsabilității sale. Cadrul didactic facilitator are o abordare mai flexibilă, centrată pe cursant și pe experiențele lui, căutând să îi stimuleze: participarea voluntară, colaborarea, respectul față de ceilalți, acțiunea (praxisul), un spirit de reflecție critică, autodeterminarea. Facilitarea presupune mai ales stabilirea unei relații dialogice, în care cunoașterea este co-creată prin comunicare deschisă
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
doar un posibil model de analiză a învățării la adulți, din perspectiva raportării la abordările-cadru în predare și în structurarea învățării, deoarece generic divizăm strategiile de predare-învățare în această manieră: strategii centrate pe profesor și predarea sa (expozitive), respectiv strategii centrate pe cursant și învățarea sa (acționale, interacționale)1. Detalii cu privire la maniera în care adulții învață au fost prezentate în capitolul anterior. De asemenea, în subcapitolul anterior, ca și din considerațiile de până acum, am putut desprinde variabilitatea factorilor condiționanți în
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
diversifice, valorificând la maximum experiența colegilor, prin deschidere la nou și diversitate; - ajutați cursantul să contextualizeze și să decontextualizeze cu ușurință cele învățate, pentru a utiliza achizițiile în cele mai variate contexte; - abordarea didactică este de dorit a fi una centrată pe probleme, nu pe conținut, fiind mai eficientă pentru adulți o învățare care presupune analogii (nu memorare) cu ceea ce știu - cele învățate au semnificație pentru ei - aplicabilitate (nu sunt interesați de principii generale) - pot să încerce, să verifice și să
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
exhaustiv tipologii; aproape fiecare carte de specialitate descrie anumite tipologii, aproape fiecare autor are propria delimitare. Vom evoca doar cele mai des utilizate: 1. În funcție de sarcina didactică dominantă: - metode de debut al lecției, de „spargere a gheții”; - metode de prezentare, centrate pe profesor; - metode de interacțiune, centrate pe elevi; - metode de acțiune, de tip proiect; - metode de feedback și de evaluare. 2. În funcție de gradul de implicare al cursanților sau de nivelul de activizare al acestora, Caffarella (2002) delimitează următoarea grupare a
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
specialitate descrie anumite tipologii, aproape fiecare autor are propria delimitare. Vom evoca doar cele mai des utilizate: 1. În funcție de sarcina didactică dominantă: - metode de debut al lecției, de „spargere a gheții”; - metode de prezentare, centrate pe profesor; - metode de interacțiune, centrate pe elevi; - metode de acțiune, de tip proiect; - metode de feedback și de evaluare. 2. În funcție de gradul de implicare al cursanților sau de nivelul de activizare al acestora, Caffarella (2002) delimitează următoarea grupare a metodelor: Figura 4.3. Tipuri de
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
didactice. 1. Metode centrate pe profesor, de prezentare, informative: sunt metode de transmitere a unor cunoștințe, care le „oferă” studenților informații structurate, sistematice, prelucrate didactic. Avantajul este transmiterea unui volum mare de informații într-un timp scurt. De obicei, metodele centrate pe profesor sunt expozitive, având ca obiectiv transmiterea unui conținut prestabilit, a unui grupaj ideatic și tematic dens. Activitatea cursantului se reduce aparent la a asculta, a lua notițe și a pune întrebări. Dar receptarea presupune a fi atent la
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
dorește să le transmită, determinând punctele-cheie ale expunerii sale, exemplele ilustrative și progresia viitoare; prezența fizică a formatorului (gesturi, atitudini...), exprimarea sa orală (vorbire, intonație etc.) și suporturile pe care le utilizează; comunicarea cu participanții. Iată câteva exemple de metode centrate pe profesor. a) Prelegerea, prezentarea: în ciuda multor critici de-a lungul anilor, lecturarea în fața unei audiențe (însoțită sau nu de discuții), alocuțiunea sau speech-ul, discursul, instructajul sau inputul sunt încă foarte mult folosite, dominând probabil adesea ca pondere de
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
facă apel (întrebări, explicații, instructaj, simulări etc.); dacă să implice activ cursanții sau nu, având în vedere deprinderile acestora de utilizare securizantă a echipamentelor; cum să procedeze dacă unii cursanți au nevoie de ajutor suplimentar etc. 2. Metode de interacțiune, centrate pe elevi: educația este un mediu tranzacțional în care atât profesorul, cât și studenții își aduc setul de valori în situația de învățare. Metodele și strategiile care stimulează interacțiunea și discuțiile le oferă studenților ocazia de a reacționa la idei
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
mind mapping) este o tehnică sau un sistem util organizării gândirii, prin care învățarea, acumularea și crearea unor conținuturi sau idei complexe pot fi prezentate pe un suport minim cu o eficiență maximă pe plan mental. O hartă mentală este centrată pe un concept sau un cuvânt, iar în jurul cuvântului-cheie gravitează circa cinci-zece idei principale, care sunt legate din punct de vedere semantic de acesta, sunt puse în legătură și dezvoltate, generându-se „derivații” ale lor. Fiecare cuvânt nou poate să
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
educație pentru adulți este însă cvasisimilară. Datorită similarității problematicii manageriale pe care o comportă, de multe ori, acești termeni sunt folosiți juxtapuși. De aceea, îi vom trata împreună, semnalând, acolo unde estecazul, elementele diferențiatoare. Noile tendințe existente în educație sunt centrate pe educabil, pe adultul care devine un client din ce în ce mai avizat al ofertelor educaționale, cu interese și așteptări tot mai clare de pregătire. De aceea, oferta de formare trebuie atent gândită și pregătită, astfel încât să satisfacă nevoi de formare diverse și
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
de învățare în mediul școlar (cu instruire teoretică și practică la clasă), una la locul de muncă (vizând experiențe structurate) și o a treia, cu rol de liant, care să cuprindă activități de dezvoltare a carierei.Abordarea pedagogică este una centrată pe elev, în care rezultatele învățării sunt identificate și stabilite de comun acord de către cursant, angajator și instituția educațională,constituind baza unui „contract” de învățare. Prin aceste rezultate, se urmărește facilitarea înțelegerii cunoștințelor de bază, aplicarea aspectelor teoretice în situațiile
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
metode de training individualizat, ce favorizează dezvoltarea unor relații prin intermediul cărora sunt oferite persoanei asistență și suport, atât la nivel de carieră, cât și la nivel psihosocial. În timp ce mentoring-ul este considerat ca implicând două dimensiuni - ocupațională și psihosocială -, coaching-ul este centrat în special pe formarea de deprinderi și competențe necesare desfășurării activității, cu furnizarea de feedback permanent asupra performanțelor (Paloș, 2007). 2. Demonstrația este considerată o metodă care constă în executarea sau producerea unor acțiuni în fața angajaților, pentru ca aceștia să poată
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
comune (aceea de a instrui și a forma pe alții), profesorul și consilierul educațional au competențe și responsabilități relativ diferite. În primul rând, educatorul/profesorul instruiește, în vreme ce consilierul educațional facilitează realizarea învățării eficiente și durabile de către fiecare persoană. Profesorul este centrat cu precădere pe conținutul instruirii, pe când consilierul educațional își focalizează atenția pe cel ce învață. Primul este preocupat de ce (trebuie) să știe elevii unei clase, câtă vreme cel de-al doilea se preocupă de modul cum pot fi învățate de către
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
reprezentanților organizațiilor educaționale; - acordarea de recomandări pertinente pentru alte tipuri de servicii de care adulții pot beneficia. 6.2.3. Structura consilierii carierei adulțilortc "6.2.3. Structura consilierii carierei adulților" Procesul de consiliere a carierei este un demers complex, centrat pe individ, alcătuit din mai multe etape sau faze, care, la rândul lor, se realizează printr-o succesiune de subetape sau subfaze, aflate într-o strânsă interdependență. Gysbers și colaboratorii săi (1998) au dezvoltat un model alcătuit din două etape
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]