7,345 matches
-
tiranic și prost. Douglas și Paul semănau teribil. Ray Dieterling a devenit celebru; Douglas Borchard a devenit sălbatic. Trăia cu Faye și se uita la desenele animate coșmarești ale tatălui său - păsări răpind copii din curtea școlii -, fanteziile lui Patchett desenate pe celuloid. Ajunse la adolescență furînd, torturînd animale, ascunzîndu-se În localurile cu striptease din cartierele rău famate. Acolo l-a și Întîlnit pe Loren Atherton. Acel bărbat malefic și-a găsit un complice. Atherton era obsedat de dezmembrări; Douglas era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
care se afla de 20 de ani în Japonia, purtând numele straniu de Urs Ap. Așadar, undeva pe acest drum presărat cu mii și mii de kanji a început isprava fiului meu. A ști cu adevărat japoneza însemna să poți "desena" spontan, așa cum facem noi cu cele 24 de litere ale alfabetului latin, câteva mii de semne a căror reproducere comportă uneori îmbinarea în forme unitar-baroce a peste zece liniuțe drepte, curbe, concave, frânte etc. Numai că aceste semne nu sânt
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
o noțiune și care, de cele mai multe ori, ascund în spatele lor o fabulă devenită cu vremea idee. Într-una dintre vacanțele petrecute în țară, Flipi a ținut să-mi arate cum se scrie "a face un lucru fără efort". Mi-a desenat un semn complicat și mi-a spus: " Semnul acesta înseamnă de fapt "a trage cu arcul fără să tragi cu arcul". La originea lui se află o poveste. Locuia într-un sat, la poalele unui munte, cel mai bun trăgător
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
fiindcă nu-i putea picta pe toți odată. Dar de cum a dat cu ochii de Julius cu coșul plin și cu Vilma alături le spuse: vă vă rog nu plecați, fiindcă voia să-i pi-picteze. Și În cîteva minute Îi desenă pe amîndoi, o să-i coloreze mai tîrziu; fiindcă Julius era obosit tot ținînd coșul plin cu pește și fiindcă tot ce spusese În timp ce el Îi pictase i se părea cu adevărat Încîntător și vrednic de atenție. Vilma era cît pe-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
pe Nilda, care tocmai atunci apăru din nou cu copilul În brațe, strigînd că e copilul ei și-o să-i dea o educație aleasă și le arăta tuturor micul monstru. Juan Lucas se crispă, ridurile caracteristice ducelui de Windsor se desenară de o parte și de alta a ochilor. Julius spuse: uite, mămico, e copilul lui Nilda și Juan Lucas dispăru. În timp ce Susan se hotăra să le arate la toți puțină afecțiune pentru cîteva clipe și-l mîngîia pe copilașul Nildei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
modern și cu ferestre mari prin care să pătrundă multă lumină și care să-ți permită să vezi terenul de polo, În fund. Arhitectul se uita la Susan și le arăta din nou proiectul de rancho mexican, pe care-l desenase În cele mai mici detalii și Începea iar să le explice. Juan Lucas Îl Întrerupea stăruind asupra caracterului modern, În timp ce Susan se Închipuia mergînd fără griji prin rancho și era atît de frumoasă, ar fi vrut atît de mult să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
felul său: Susan, nespus de frumoasa, aranjîndu-și bucla de păr căzută pe frunte tocmai acum, cînd vine spre ei rotofeiul, privește pe fereastră cu un aer jumătate distrat, jumătate Îndrăgostit, zărește ca prin ceață această zonă a Limei care se desenează În fața ochilor ei, Își Întoarce fața și primește paharul cu zîmbetul pe buze; gustă, șuvița Îi cade din nou pe frunte, În sfîrșit spune: „E delicios, darling, delicios“ și-l sărută pe amîndoi obrajii și rotofeiul Își primește fericit premiul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
lui nu trebuia să se citească nici un semn că a observat ceva: luă paharele de vin cu gesturi franțuzești și un salariu foarte bun și se Îndepărtă patinînd printre mese; puțin mai Încolo se Întîlni cu un alt maître și desenară Împreună un arabesc, patinînd acum Într-un singur picior și alunecară zîmbitori, aplecîndu-se Înainte și cu piciorul sting Întins Înapoi, pînă ajunseră la masa unde premierul terminase de mîncat prăjitura cu cremă și voia să plece. Juan Lucas regreta În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
contrazică și adăugă: e ziua lui și are dreptul să se simtă bine. — Asta nu Înseamnă să... — Pot să iau lista, vă rog? Îl Întrerupse chelnerul, un neciopiit, fiindcă un chelner n-are voie să Întrerupă conversația clienților. Juan Lucas desenă un du-te dracului foarte fin cu o mișcare a mîinii și un nou rid pe față, chelnerul mulțumi Înainte de a se retrage. — Ce Înseamnă acvarium? Un loc unde sînt multe feluri de pești, darling, explică Susan, părînd foarte grijulie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
unde era Academia de muzică. Bietul Julius trebuia să se grăbească cu răspunsul, fiindcă Frau Proserpina avea să-și piardă din nou răbdarea, ce să-i spună?, cu măicuța el nu făcuse nimic care să se cheme solfegii, măicuța Îi desenase cheile cu codițele lor și cheia lui sol semăna cu o harpă, o fetișcană și pe urmă a Început să-i deseneze toate notele care erau ca niște soldați peruvieni și nord-americani și pe urmă au trecut la My Bony
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
răbdarea, ce să-i spună?, cu măicuța el nu făcuse nimic care să se cheme solfegii, măicuța Îi desenase cheile cu codițele lor și cheia lui sol semăna cu o harpă, o fetișcană și pe urmă a Început să-i deseneze toate notele care erau ca niște soldați peruvieni și nord-americani și pe urmă au trecut la My Bony lies over the ocean, fiindcă Julius Învăța repede... Toate astea a Încercat să i le explice Încă de la prima lecție, i-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
hîrtii... Care-o fi camera fetei drăguțe foc?. Acum se simțea mulțumit, desigur, el avusese dreptate Întotdeauna: fata nu locuia acolo, ci Într-o casă pe care Începuse să și-o imagineze, cînd deodată, Într-un colț al „vestibulului“, se desenă o fereastră pe care pînă atunci nu o văzuse și uite-o pe fata drăguță foc În uniformă de școlăriță, locuia acolo și se uita la el zîmbind, făcîndu-și unghiile aproape pe Întuneric. Julius Își feri privirea și se prefăcu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
În bezna nopții, În partea asta atît de veche și atît de urîtă a Limei, bătrînelul Îi spuse din nou aici toți o apucă pe un drum greșit. „Toți, se gîndea bătrînelul, dar ce drăguț e băiatul, urechiat cum ne desenează pe noi, evreii...“ Rămăsese la fereastră, ascultînd vag cîntecul fredonat de școlăriță, nici nu-și dădea seama că-i place, dar mîinile lui Începură să se răcească prinse de grilajul unui lagăr și trebui să și le desprindă de zăbrele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
eu degetele ambelor mîini, pe care și le trecu de la frunte pînă pe ceafă... Cochetă, ea nu făcuse altceva decît să se joace o clipă cu părul, nu putea fi acuzată de mai mult, dar Juan Lucas văzu cum se desenează sînii care nu mai aveau douăzeci de ani și care totuși continuau să prezinte aceeași neliniștitoare noutate ca Întîia oară cînd Îi văzuse, ba nu, parcă acum Îi vedea pentru prima dată. „Scuză-mă, darling“, Îi spuse Susan, zîmbitoare. În timp ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
stătea aplecată, uitîndu-se În jos și Întrebîndu-l pe Julius dacă-i plăcea să meargă la altă școală, Îți place noua uniformă? „Termină dracului odată!“, strigă Bobby și pe covor se Împrăștiară o mulțime de ace. Victoria se ridică pentru a desena reverul pe stofa hainei, avea lacrimi În ochi și era foarte palidă. Bobby vru să-i ceară iertare, dar Peggy era de vină și atunci repetă: termină dracului odată! Încercă s-o dreagă imediat: era așteptat, Întîrziase foarte mult avea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
aștepta rudele sau prietenii. „Aia sînt, Îi arătă lui Lester, da! da! ăia sînL!“ Atunci Lester Lang al IV-lea Își scoase o pălărie texană pe care n-o avea și se porni să facă niște saluturi largi și prelungite, desena În aer și apoi ștergea evantaie care deschideau un unghi de o sută de grade, saluturi de tipul un-cîntec-prietenesc și-americănesc... „Băiatul lui Lester“, comentă Juan Lucas Între hohote de rîs. Santiago plăti o groază de bani pentru exces de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
afară, statură cîtva timp nemișcați, amîndoi În aceeași poziție, cu mîinile În șold și uitîndu-se satisfăcuți la apă. Bobby ti admira de sus și Julius Îi observa de pe partea cealaltă a bazinului: erau niște tarzani, niște atleți, fiecare mușchi se desena perfect cînd respirau adînc. Se uitară din nou la fereastră, de data asta ca să măsoare primejdia și Lester-zîmbi de parc-ar fi spus că e În regulă, zîmbi și Santiago și atunci Julius putu băga de seamă că din zîmbet
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
Clodagh și, dintr-odată, în mod bizar, abia dacă îl mai recunoștea. I se părea că îl cunoaște atât de bine încât nu îl cunoaște deloc. Familiaritatea cu el diminuase impactul părului său blond ca soarele și zâmbetul care îi desena perechi de paranteze în jurul gurii, ochii căprui care erau mai tot timpul puși pe glume. Era surprinsă și totodată neliniștită de frumusețea lui. Ce spusese Ashling ieri? Redescoperiți magia. În mintea ei prindea contur o imagine: ea gâfâia de dorință
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
ajungea. —Molly, urlă ea, alergând pe scări. Grăbește-te. În bucătărie, cu un ochi la ceas, a luat teancul de mostre de tapet și i-a scris ceva lui Flor pe spatele uneia dintre ele. Din câteva linii, i-a desenat un aspirator - un triunghi cu vârful în sus și cu un fir ondulat ieșind din el. Apoi a desenat câteva pătrate și picături de apă care cădeau pe ele. Apoi a trasat două săgeți - una către teancul de cămăși de pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
de mostre de tapet și i-a scris ceva lui Flor pe spatele uneia dintre ele. Din câteva linii, i-a desenat un aspirator - un triunghi cu vârful în sus și cu un fir ondulat ieșind din el. Apoi a desenat câteva pătrate și picături de apă care cădeau pe ele. Apoi a trasat două săgeți - una către teancul de cămăși de pe masă, cealaltă către cârpa de praf și spray-ul de lângă ea. Acum Flor știa că Clodagh îi spusese să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
găsea cu telecomanda în lăbuțe, uitându-se la televizor. Și în momentul în care l-au văzut Molly și Craig s-au îndrăgostit de el și începeau să urle de fiecare dată când pisica era escortată afară din apartament. Așa că, desenând un cerc pe post de cap deasupra unui cerc mai mare pe post de corp, Clodagh a terminat rapid portretul lui Tiddles adăugându-i urechile și mustățile. Adu-mi un creion roșu, i-a ordonat lui Molly. Molly s-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
bineînțeles, aceasta i s-a confesat lui Dylan, care era indulgența întruchipată. Dylan avea ceea ce se numește un fel special de a se purta cu oamenii. Și, la propunerea lui, au ajuns la înțelegerea încă valabilă în care Clodagh îi desena lui Flor instrucțiunile. Din cauza vinovăției și a desenelor, aproape că i se părea mai ușor să facă ea însăși curat în casă. Aproape, dar nu chiar. În ciuda tuturor acestor lucruri, Clodagh savura singura dimineață din săptămână în care nu se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
ea mai tot timpul - asta când nu vorbea cu nesuferita aia de Clodagh. Cei mai buni prieteni ai tăi sunt pești, spuse Lisa. —De câte ori trebuie să spun că nu sunt niciodată pești în dubă când urc eu? Uite, ți-am desenat o hartă, spuse Lisa. Trebuie doar să ceri o cutie bento. —O cutie bento? Ai inventat asta? se strâmbă Trix, de frică să nu se facă de râs. —Nu, așa se împachetează sushi când este luat la pachet. O să știe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
a transformat într-o bustieră, dezvăluindu-și burtica de copil. Ce e semnul ăla auriu de pe burta ta? întrebă Lisa, interesată, în ciuda oricărui lucru. —Cercelul meu din buric, spuse Francine defensivă. —Ba nu e asta. Ascultă, a trebuit să îl desenez, insistă Francine. Mama spune că pot avea unul adevărat când împlinesc treisprezece ani - deși voi muri până atunci, adăugă ea, sumbră. Apoi a început. —Doi, trei, și. A bătut din picior în podea și a numărat invers, apoi a lansat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
acelor rînduri curtenitoare, cordiale, potrivite cu orice, pe care doar cernelurile și semnăturile te ajutau să le deosebești: cerneala neagră a lui C.F. Ramuz, cerneala mov a lui Daniel-Rops, scrisul neciteț al lui Saint-Exupéry, semnătura impozantă a lui Montherlant, steluțele desenate de Jean Cocteau. François era mîndru de biblioteca tatălui lui. CÎnd tatăl căuta o carte, François era cel care știa Întotdeauna unde s-o găsească. Cu inima bătîndu-i În piept, se Întorsese În camera sa pentru a descoperi În voie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]