6,948 matches
-
orchestre la un loc? Iar când s-a stins bătrânul și l-au dus la groapă cu camioneta, în capul fiecăruia stăruia gândul că, ce ar zice acum, dacă ar putea nenea Fănică să se scoale și să vadă... Dar nenea Fănică dormea un somn liniștit și profund, mergând, astfel, acolo unde nu există “nici durere și nici întristare...” După ce i-au acoperit sicriul cu pământ, s-a strâns, după obicei, taraful satului, ca să-nveselească sufletul celui plecat... ... - Cât oi trăi
Filigran by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/363_a_1431]
-
omul din fața sa e de-al casei, e unul din stăpâni. “Măi Grivei, voinicul tatei!” Iar când, de la bucătărie, l-au trimis pe ăla micu’ să vadă ce-i la poartă, puștiul a venit înapoi și a spus că un nene stă de vorbă cu câinele și Grivei nu-l mușcă, îl cunoaște și-l ascultă. ...Un ciocănit nervos în stâlpul porții și încercarea de a o forța au atras mânia paznicului patruped al curții. Lătrături pline de reproș și ură
Filigran by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/363_a_1431]
-
-l mușcă, îl cunoaște și-l ascultă. ...Un ciocănit nervos în stâlpul porții și încercarea de a o forța au atras mânia paznicului patruped al curții. Lătrături pline de reproș și ură, lemn scrijelat de dinții, puternici încă, ai animalului. Nenea Fănică se-ndreaptă spre poartă. “Bună dimineața” “Bună să vă fie inima” “Aici stă Dumitru Alexandrescu?” “Apăi, aici o sta, da’ dumneavoastră cine sunteți și ce treabă aveți cu el?” “Vreți să-l chemați puțin? Sunt de la Direcția Regională a
Filigran by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/363_a_1431]
-
mă mai sperii ‘mneata cu amenințările astea, domnule tovarăș...” (Urmează un nou acces de tuse, mai puternic, mai violent. Dumitru se chircește pe vine, se face, mai întâi, roșu, ca sfecla, apoi pământiu. Tusea, însă, nu-l părăsește nici o clipă. Nenea Fănică încearcă să-l ajute să meargă-n casă) “Moșule, ai matale grijă de fecior, să nu mai spună prostii care l-ar putea costa” “Fiți blestemați cu toții, ucigașilor!”... ...O bătaie sfielnică la poartă, apoi încă una. La post, câinele
Filigran by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/363_a_1431]
-
O bătaie sfielnică la poartă, apoi încă una. La post, câinele latră, iarăși, furios. Dă să sară peste gard și să se răfuiască cu cel de dincolo. Dumitru tușește adânc și scuipă sânge. Încet-încet, ajunge la poartă. “Ce-i, Costele?” “Nea Dumitre, tataia trage să moară. Crez că i-a venit ceasu’...” “Și?” Și m-a trimes după mătale. Cică are să-ți spuie ceva. Să fii repede, așa mi-a zis, că numai mătale poți să-l mântui, să-i iei
Filigran by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/363_a_1431]
-
are să-ți spuie ceva. Să fii repede, așa mi-a zis, că numai mătale poți să-l mântui, să-i iei piatra dă pă suflet, așa a zis” “ Da’ ce, mă? Io sunt Isus Cristos sau sfântu’ duh?” “Nu știu, nene, da’ el așa mi-a spus să-ți spui...” ... “ ‘Mitrule, taică, ... eu mă duc, d’acuma. Da’ ...nu pot să plec înainte... d’a mai rosti un gând... pă care nu vreau...să-l duc cu mine... în groapă... și
Filigran by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/363_a_1431]
-
să-ți spui totu’... Dacă-i vrea... să mă... ierți, bine, dacă nu...” În ochii muribunzi ai bătrânului, apărură, obosite, două lacrimi. “Mitrule, taică, să... știi... că, atunci când a venit... dă te-a ridicat, io... te-am pârât” “Dă ce, nene Voicule? Ce rău îți făcusem eu matale, ia spune?!” “Nu... mi-ai... făcut, mă, nici un rău, da’ te luaseși în gură... cu ăl... dă la... raion, ...cu Crețu, ....p ormă... și cu... Balamia, ... dă la regiune. Ăștia doi... mi a
Filigran by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/363_a_1431]
-
-o... ăl dă la raion... ajutat dă Balamia...” Se lasă o tăcere adâncă. Bătrânul începe să horcăie, semn că sfârșitul îi e aproape. “Iartă-mă,...’Mitrule taică,... și dă-mi dezlegare...să... nu mă chinui că...” “Dumnezeu să te ierte, nene Voicule” “A...miii...n” face bătrânul și, cu o mișcare bruscă, își lasă capul într-o parte. Dumitru îi închide ochii, calzi încă, și aprinde o lumânare pe care-o pune în mâna mortului... ...tic-tac, tic-tac... ...VII.3. ...În zăpușeala
Filigran by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/363_a_1431]
-
zmeură, brifcor, limonadă sau altceva, tot ce se găsește, tot ce se dă e bun, fie că a fost sau nu păstrat la gheață. “Salut, Paul!” “Noroc, Georgică! Ce faci?” “Căldură mare, dom’le” “Așa e” “Ca pe vremea lui nenea Iancu. Ce faci? La grad, nu?” “Nu încă, doar la perfecționare. De fapt, numai la pregătire” “Eu sunt pentru grad” “Bravo, ești valoros” “Sunt” Ar fi avut mai multe să-i spună. Nu s-au văzut de câțiva ani buni
Filigran by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/363_a_1431]
-
fericit că se adresează în limba locală și e înțeles: un bucată pâine. Prima oară nu ne-am dat seama de greșeală. Când ne-am prins că cere un bucată, în loc de o bucată, și doi bucate ori kilograme, în loc de două, nea Mitică de la apro zar s-a încruntat, i-a privit pe cei din jur, parcă să îi confirme că a auzit bine, iar apoi, ca să își înăbușe o iminentă chicoteală, s-a ascuns în spatele cân tarului să-i caute clientului
Ficţiuni reale by ed.: Florin Piersic jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1342_a_2714]
-
e nici o problemă: clientul cumpără orice. Îi încărcam sacoșa cu produsele cele mai scumpe, noi, fericiți că ne-am vândut marfa, iar englezul, bucuros de cumpă răturile sale. În piață îl știam toți: englezul cu bască și umbrela după el. Nea Mitică aflase de la fiica unor vecini, studentă la București, care se conversase cu el la coadă la plătit telefonul, că englezul venise la ei în urbe să își scrie doctoratul. De la nea Mitică acum aflase și standul de brân zeturi
Ficţiuni reale by ed.: Florin Piersic jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1342_a_2714]
-
toți: englezul cu bască și umbrela după el. Nea Mitică aflase de la fiica unor vecini, studentă la București, care se conversase cu el la coadă la plătit telefonul, că englezul venise la ei în urbe să își scrie doctoratul. De la nea Mitică acum aflase și standul de brân zeturi, care a transmis și măcelăriei, de unde am aflat apoi și eu. Însă toți am fi vrut să știm mai multe, dacă de pildă e căsătorit, dacă ar fi putut să ajute pe
Ficţiuni reale by ed.: Florin Piersic jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1342_a_2714]
-
și alte cuvinte, nu doar produse de panificație. Numai că i-a spus-o pe românește, iar englezul nu a priceput. Eu nu am știut să traduc. El a zâmbit, după care a cumpărat un bu cată de pâine. De la nea Mitică lua de obicei doi kilograme roșii. La brânzeturi, un bucată brân ză, iar la măcelărie, doi bucate pastramă. I se du se se buhul în toată piața. Când nu era de față, cei răutăcioși îl imitau cerând doi kilo
Ficţiuni reale by ed.: Florin Piersic jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1342_a_2714]
-
ca el. Închid ochii. Cineva a stins lu mina sau soarele s-a ascuns. În cerc să trec de negru, să-i dau o cu loaaaaaaaare, o fooooooooormă, să creez o luuume. Nu știu dacă și aici o să dau de nenea ăla cu barbă și bătrân de el știe când care zice că e creator. Înțeleg că lumea, planeta, țara, strada, autobuzul, șoferul, toate sunt ale lui, mama e a lui, zice că și eu sunt tot al lui. Dar nu
Ficţiuni reale by ed.: Florin Piersic jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1342_a_2714]
-
ce trece mai murdar. Hai, la mijlocul terenului toți. Încălzirea. Încălzire. Pff, mai durează. Mă fac că-mi rotesc corpul, că îndoi câteva genuflexiuni, sar cu genunchii la piept. Eu sunt gata, zic. Taci, mă, acolo și mișcă-te, mă ia nea Pamfil. După cinci minute și câteva boabe de transpirație terminăm. Perfect. Mă duc să iau mingea de fotbal, îi strig profului. Un’ te duci, mă, stai aici, mă oprește. Azi jucăm handbal, 234 nu fotbal. Nuuu. Dramă. Ca în minutul
Ficţiuni reale by ed.: Florin Piersic jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1342_a_2714]
-
Epistola lui Pavel către Evrei $1 1. După ce a vorbit în vechime părinților noștri prin prooroci, în multe rînduri și în multe chipuri, Dumnezeu, 2. la sfîrșitul acestor zile, nea vorbit prin Fiul, pe care La pus moștenitor al tuturor lucrurilor, și prin care a făcut și veacurile. 3. El, care este oglindirea slavei Lui și întipărirea Ființei Lui, și care ține toate lucrurile cu Cuvîntul puterii Lui, a făcut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85082_a_85869]
-
Auzeam cu toții, parcă, glasul de goarnă cu care trompetul adunase iar rândurile decimate, pentru un asalt al tranșeelor germane. Era impresionant tabloul deținuților așezați, pe rogojină, în jurul său. Pâlpâitul lumânării arunca un dans de umbre și lumini pe chipurile ascultătorilor. Nenea Mihalache îi sorbea cuvintele. El avea o mână bandajată. În fiecare zi își desfăcea pansamentul, ca să-și presare pe rană, o pulbere galbenă dintr-un borcănaș de faianță, peste o bubă care nu se mai tămăduia. Avea nenea Mihalache un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
chipurile ascultătorilor. Nenea Mihalache îi sorbea cuvintele. El avea o mână bandajată. În fiecare zi își desfăcea pansamentul, ca să-și presare pe rană, o pulbere galbenă dintr-un borcănaș de faianță, peste o bubă care nu se mai tămăduia. Avea nenea Mihalache un cap ca o pepenoaică mică și bună de murat, brăzdată de o tăietură ce-i spinteca obrazul de la tâmplă până la gât. Trompetul îi scotea tabachera din buzunarul hainei, îi răsucea țigara pe care i-o vâra apoi, între
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
băiat frumos trompetul. Purta cămașă țărănească, brodată cu arnici roșu, la piept și pe mâneci. Pantalonii lui cazoni, răscroiți în josul coapselor, și tot mai strâmți înspre glezne, erau legați de șiretul cusut pe tivul de jos al postavului. Primea de la nenea Mihalache doi lei pe săptămână, pentru că făcea curățenie în cameră, afară de ce-i mai pica de la noi. În ziua când urma să fie dus la judecată, el își curăți vestonul, cu ceai, își lustrui bocancii, și cu capela periată și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
cuminte să duc banii la biserică pentru acatist. Spunea că lasă pantalonii în cameră ca să le dau de pomană unui om nevoiaș, împreună cu cele câteva albituri. În dimineața aceea clopotul sună mai des ca de obicei, și de fiecare dată, nenea Mihalache, cutremurat, își făcea câte o cruce lungă și largă. Paznicul alerga prin coridorul pardosit cu cărămizi, frângându-și mâinile, deznădăjduit. Se făcuse bine ziua, când clopotul se auzi pentru a nu știu câta oară. De astă dată se desprinse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
ești la școală? Te rog, lasă-mă în pace. Și, oricum, nu am mărunțiș. — Am eu un sfert de dolar. Buzele subțiri și palide rânjiră. — Nu pot să-ți vând nici un crenvurșt, domnule. E limpede? Ce ți s-a năzărit, nene? — Ce mi s-a năzărit mie? Ție ce ți s-a năzărit? Ești chiar așa de sucit încât să vrei să mănânci crenvurști la ora asta? E abia începutul după-amiezei. Conștiința nu-mi îngăduie să-ți vând nici unul. Ia privește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
bordelu’ ăla amărât cu fală care-mpinge mușterii să bee ar fi de mult închis. N-am de gân’ să risc să mă duc la poliție, să dau tocma’ d-un preten de-a ei și să-i spun: „Hei, nene, vrau s-o fac pe vagabontu’ un timp.“ Și el să-mi zică: „Bine, băiete, hai mai bine să te-nchid un timp!“ — Și cu sabotaju’ cum merge? Nu cine știe ce. Lee m-a pus eri să muncesc ore suplementare, c-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
Lanterna lumina Întunericul exact cât să vadă Logan pe unde calcă. Zăpada se făcuse morman, astupând șanțurile și găurile, așa că era foarte ușor să aluneci și să cazi. Logan bâjbâi prin iarbă spre adăpostul numărul doi, cu fulgii mari de nea lipindu-i-se de haină. Înăuntru mirosea Îngrozitor. Dar nu la fel de rău ca În prima zi, când Îl pusese pe agentul Steve să deschidă ușa grea de lemn. Vântul dusese o parte din miros, dar Încă era suficient de nasol
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
cu predilecție a capului. Spun asta în primul rând pentru că gluga ciobanului este un fel de sac care acoperă capul, umerii și (eventual) o parte din corp și, în al doilea rând, pentru că în unele variante moldovenești, dar și transilvă- nene, eroul cere : „Glugulița mea/ Pânză pe ochi să mi-o pui” (45, pp. 708, 819, 835, 851) ; iar alteori : „Să mă- mpânzuiască/ Tot cu gluga mea” (45, p. 1048). În riturile funerare ale românilor, astfel de practici au supraviețuit până în
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
Gimbutas, „s-au modificat treptat în mirese, soții și fiice, devenind erotizate, legate prin principiul iubirii sexuale ca urmare a sistemului social patriarhal și patriliniar al indo-europenilor” (127, p. 118). Acești călăreți războinici, păstori și vânători, au adus de aseme- nea cu ei confreriile masculine (gen Männerbünde), inițierile militare și cultul eroului războinic. În noul context cultural și cultual, principalul model mitic a devenit cel al zeului/eroului viril care înfruntă și răpune cu arme tranșante fiara/monstrul/balaurul. Acesta devine
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]