7,134 matches
-
scotea din sărite. La-nceput a fost ciudat, că-nainte o porneam una-două și mereu îmi dădea câte una, că se-ambala. „Oh, scuze, Lor, mă așteptai pe mine să vin să preiau?“ ziceam io, inocentă de tot, când era tura mea. Dacă-ntârziam și două minute, se-nfuria, trântea sertarul de la casă și zburau sacoșele când închidea. Perfecționistă, așa-i Lorraine. Schimb de tură la patru înseamnă patru fix la ea, și-i place să-și sorteze și să-și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
Lor, mă așteptai pe mine să vin să preiau?“ ziceam io, inocentă de tot, când era tura mea. Dacă-ntârziam și două minute, se-nfuria, trântea sertarul de la casă și zburau sacoșele când închidea. Perfecționistă, așa-i Lorraine. Schimb de tură la patru înseamnă patru fix la ea, și-i place să-și sorteze și să-și pregătească ea casa, așa că, dacă trebe să facă alt client când e gata pentru schimb, asta o scoate din sărite. Da’ după ce l-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
extraordinar că absența a ceva atât de enorm se remarcă atât de greu. Nu era acolo. La două dintre case nu se afla nimeni, iar la celelalte patru erau fete de mărime medie, neinspirantă. Unde era? Stacey era mereu în tura asta - o văzusem de multe ori când trecusem pe-acolo și-mi cumpărasem un ziar. În mod extraordinar și total neașteptat, aproape că am fost dărâmat de un val de panică și a trebuit să mă țin de raftul cel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
bine câteva clipe în plus să mă adun înainte de a trebui să dau ochii cu cineva, dar eram la fel de disperat să aflu dacă Stacey umblă pe undeva pe lângă magazin și ar putea să apară în orice clipă ca să intre-n tură. Am ales casa unde se instalase fata a cărei înfățișare părea cel mai puțin neprietenoasă și mi-am descărcat pe bandă conținutul mai degrabă jalnic al coșului meu, dregându-mi glasul. Și eu, și fata am privit letargici cele două
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
când în lumea mea nebună. Am privit vizavi spre ușile duble și apoi în jos spre ceas. Cinci patruzeci: din pândele mele regulate de la magazin din ultimele săptămâni, stabilisem în mare un program al felului în care fetele își aranjau turele și, din ce îmi dădeam seama, Stacey era de serviciu, în general, de la opt și jumătate dimineața până la patru și jumătate după-amiaza. Uneori își lua o pauză lungă la mijlocul zilei și termina la șase sau la șapte sau, dacă era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
din ce îmi dădeam seama, Stacey era de serviciu, în general, de la opt și jumătate dimineața până la patru și jumătate după-amiaza. Uneori își lua o pauză lungă la mijlocul zilei și termina la șase sau la șapte sau, dacă era în tura de mai târziu, începea la prânz și termina cam pe la opt seara. Desigur, habar n-aveam în ce tură era în ziua aceea: fără a fi planificat anterior - de fapt, fără a fi planificat deloc - această plonjare în necunoscut din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
jumătate după-amiaza. Uneori își lua o pauză lungă la mijlocul zilei și termina la șase sau la șapte sau, dacă era în tura de mai târziu, începea la prânz și termina cam pe la opt seara. Desigur, habar n-aveam în ce tură era în ziua aceea: fără a fi planificat anterior - de fapt, fără a fi planificat deloc - această plonjare în necunoscut din siguranța cursului previzibil al vieții mele. Nu conta: aveam s-aștept până primeam vreun fel de indiciu. Nimeni n-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
acum trebuia s-o câștig din nou pe toată. — Da, mamă. Așa am să fac. Dacă vrei asta cu adevărat, atunci am s-o fac. Stacey M -am simțit așa bine când i-am văzut pe amândoi după ce ieșisem din tură. Pentru o secundă mi s-a părut că mă așteaptă pe mine - ca atuncea când iese Anthea sau Sheila și-s Gary și Nick și stau cu toții pe-afară. Câteodată mă prefac că m-așteaptă și pe mine și pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
nu fiu proastă și să-mi aduc aminte de crimele și de chestiile de care citești în ziar și pe care le dau la Trisha, o altă parte din mine zicea: „Dă-i drumu’, fată - dă-i drumu’. Fă o tură caldă și confortabilă în mașina lui, și dacă te violează și te taie-n bucățele și le fierbe pentru cină, vezi atunci ce faci“. Am chicotit un pic când m-am gândit așa, fiindcă suna amuzant și el mi-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
N-avea decât să-și vadă naibii de treaba lui, io așa zic. Prea e libertin cum își bagă tot mereu nasu’. — Tu de unde știi la ce oră am terminat io? am zis. — Te-am întrebat de dimineață în care tură ești, Stacey, zice el încet de tot. Nu mai ții minte? — Bine, am terminat mai târziu. Nuș’ de ce mă face să zic mereu minciuni, da’ ceva din felu-n care mă-ntreabă mă face să vreau să-ndrept lucrurile când nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
tuna profetic, pe un timbru aspru: „Cine stă duminica dimineață în pat și se uită la televizor o să ajungă în iad!“ * Urbanitatea, model final al agoniei noastre împreună, aspiră deja la universalitate. E drept că la o universalitate în minia tură. Cât să mai fie până când vom ajunge să auzim strigându-ni-se de la tribună: „contrariul cetățeanului este omul“? * Proștii au dobândit conștiința unei superiorități inextri cabile - aroganța, rânjetul și disprețul poartă în spate întâietăți cu mult mai palpabile și carnale
Singurătatea lui Adam: despre neîmplinire şi alte regrete by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1325_a_2713]
-
a încercat să ne răpească vremea rea din dimineața asta. Ziaristul ieși satisfăcut, fraza era frumoasă, putea furniza, cel puțin, un subtitlu de reportaj. Și, pentru că venise momentul să dea satisfacție stomacului, membrii prezidiului și delegații partidelor se organizară în ture astfel încât, cu un ochi în caietele de recensământ și altul la sendviș, să mănânce chiar acolo. Încetase să mai plouă, dar nimic nu făcea să se întrevadă faptul că speranțele civice ale președintelui aveau să fie încoronate în mod satisfăcător
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
vechiul cerc al virtuților publice mascând viciile private, caruselul festiv al viciilor private înălțate la rangul de virtuți publice cărora până de curând nu le lipsiseră niciodată nu doar spectatorii, dar nici candidați care să se înscrie la vreo două ture. Într-adevăr, părea că cea mai mare parte a locuitorilor capitalei erau hotărâți să-și schimbe viața, gusturile și stilul. Marea lor greșeală, așa cum, de acum încolo, va începe să se vadă mai bine, a fost faptul că au votat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
nu se mai întorcea la primărie. Locuia pe o stradă din centru, nu departe de stația metroului de suprafață care deservea o mare parte a sectorului de est al orașului. Soția sa, medic chirurg, nu va fi acasă, azi e tura ei de gardă de noapte, iar în ce-i privește pe cei doi fii, băiatul e în armată, e posibil să fie unul dintre cei care apară în acest moment frontiera cu o mitralieră grea gata pregătită și cu masca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
litere negre pe o placă dreptunghiulară de bronz mat, fixată cu șuruburi cu cap în trunchi de piramidă, din același metal. Intrară, unul dintre subordonați aprinse lumina, celălalt închise ușa și puse lanțul de siguranță. Între timp, șeful dădea o tură prin birouri, verifica legături, conecta aparate, intra în bucătărie, în camere și în băi, deschidea ușa spațiului destinat arhivei, își trecea rapid privirea peste diversele arme păstrate acolo, în timp ce respira mirosul familiar de metal și lubrifiant, mâine va inspecta toate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
lipsită de orice speranță, mă gândeam, În timp ce mă avântam În piscină lovind apa, care avea temperatura corpului, acea temperatură de piscină de hotel care fetelor le place la nebunie, dar pe care bărbații nu pot să o sufere. —Douăzeci de ture În jurul casei, a ordonat Lauren, Îndepărtându-se Înot. —Douăzeci? am strigat eu surprinsă În urma ei. —Bineînțeles. Trebuie să-ți fixezi țeluri În viață. Eu personal sunt o tipă pentru care țelurile contează foarte mult, spuse Lauren În timp ce dădea din brațe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
iar acesta își făcuse un obicei din a se opri la Brightman’s Attic, ca parte a rutinei zilnice. Nu cumpăra decât rareori ceva, dar îi plăcea să petreacă o oră sau o jumătate de oră înainte de a intra în tură scotocind printre cărțile din anticariatul de la parter. Pe rafturile lui stăteau înghesuite mii de volume - totul, de la dicționare epuizate până la bestselleruri uitate sau ediții din Shakespeare legate în piele - și Tom se simțise întotdeauna în largul său într-un astfel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
gata decât astăzi. — Așa e, am zis, da’ motivul pe care vi l-am spus ieri nu e același pentru care n-am putut ajunge decât acum. Nu? Ce s-a întâmplat între timp? — Am scos Oldsmobilul să fac o tură cu el. Ca să fiu sigur că totul e normal. Da’ nu era. — Nu? — Am accelerat până la o sută, o sută douăzeci, pe urmă am încercat să încetinesc. Greu când n-ai frâne. Puteam să dau colțu’. — Frânele... — Da, frânele. Am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
unui asigurator din comuna învecinată, care și-a lăsat răsadurile și a venit să-mi facă asigurarea. „Mă scuzați că am întîrziat” - mi-a mai zis acesta. „Sînt și profesor suplinitor, am și asigurările astea, mai fac și puțină agricul tură pe acasă, ce să-i facem. Vînd și răsaduri ! Nu vreți niște mazăre ?” Am luat asigurarea și niște mazăre, ne-am făcut cruce că nu trăim în Elveția și am plecat bucuroși mai departe. Doar că, de bucurie, am greșit
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
cu binecuvîntarea unui sobor de preoți, în frunte cu arhiepiscopul Sucevei și Rădăuților, IPS Pimen Suceveanul. Pentru prieteni, acesta a rămas însă oul lui Flutur... * Tot în zonă, rădăuțenii au realizat cea mai mare pască din lume, punîndu-i în încurcă tură pe reprezentanții Guinness Book, căci pînă acum nimeni nu a mai încercat să omologheze o pască... Oricum, după îndelungi deliberări, aceasta a avut tradiționala formă rotundă și a fost binecuvîntată și ea în prima zi de Paști, cu spijinul aceluiași
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
murit pentru fiecare celulă di n noi. Moise a propovăduit o stomatologie echilibrată. Metoda lui fundamentală era dinte pentru dinte. Iisus a înnobilat condiția umană pentru câteva milenii. Ferocitatea descalifică orice religie. Am impresia că de câtăva vreme sunt în tură inversă cu îngerul meu păzitor. Încet - încet, omul contemporan se debranșează de sacralitate. Religiile se pot revigora fertilizând morala, nu polemizând cu știința. Fanatismul în religie este ca violul în relațiile sexuale. Pe Golgota orice cruce pare de plumb. Nu
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
văzut urcat în tren, va ajunge la destinație cu sau fără voia lui. Deocamdată, nu vor fi schimbări, deoarece până la Ploiești trenul circulă fără oprire. E sâmbătă în zori. Mulți călători sunt obosiți. Unii au dormit în gară, alții, după tura de noapte, se întorc la casele lor. Sunt și câțiva studenți sau elevi mai mari de prin Ploiești sau de prin împrejurimile acestuia. Din experiență proprie, știa că aproape jumătate din călători, odată ajunși în prima gară, vor coborî și
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
special bătrâni dar cu portofelul plin, copii ai străzii ce nu au somn sau nu au unde dormi și umblă în mici grupuri ferindu-se cu dibăcie din calea polițiștilor, patrule de jandarmi sau polițiști plictisiți, așteptând să-și termine tura de noapte pentru a reveni în sânul familiei, dacă o au... și care să legitimeze orice trecător pe motivul că îl ocrotește. În afară de aceste probabilități, trecătorul poate fi confruntat și cu alte situații neprevăzute, de multe ori absurde și chiar
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
drept”. Balzac era, mi se pare, preferatul domnului General Epaminonda. “Epa nu plecase niciodată de acasă în fapt de seară. Obișnuia, într-adevăr, să iasă chiar și sumar îmbrăcat, înainte de masă, ca să hoinărească pe străzi până spre ora prânzului. Făcea ture prin tot orășelul, de cele mai multe ori confundând străzile, casele, stâlpii de telegraf și rătăcinduse. Vizita mai ales locuri de care l legau cele mai multe amintiri (și peste care cădea deodată Cortina). Aproape zilnic, de când ieșise, printre altele, în pensie, trecea pe la
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
deja, pentru pensionarul obsedat de insomnie, un bun exercițiu. Plimbările, cu alte cuvinte, chiar și înainte de îmbolnăvire, constituiau pentru Epa, un adevărat balsam. Nu se îmbrăcase prea serios, de aceea doamna General fusese convinsă că nenea Epa va face două ture, cel mult trei, pe trotuarul de lângă casă, eventual pe strada de alături și se va întoarce curând în casă. Deși fusese întotdeauna mai tânăr (cu zece ani) decât ea și, cu toate că îi plăcuse mult femeile (în tinerețe îi găsise rătăcite
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]