59,587 matches
-
preluării puterii de către partidele comuniste, avangarda proletariatului. Să observăm că acesta constituia un program revoluționar, nu unul evoluționist, și că implica recurgerea la acțiuni violente. Doctrinele coexistenței pașnice și ale destinderii, susținute de Uniunea Sovietică după 1953, aveau să fie respinse de liderii albanezi și chinezi, care preferau interpretarea clasică a doctrinei marxiste. După 1945, guvernele Albaniei, Bulgariei, României și Iugoslaviei aveau să fie implicate în afaceri externe la două niveluri: relațiile cu cei din afara sistemului sovietic, inclusiv aliații NATO și
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
depășea cu siguranță limitele procedurilor diplomatice normale și era desigur neînțeleaptă, ea nu se compara în nici un caz cu amestecul sovietic din cadrul blocului socialist. Firește, votantul grec avea într-adevăr alternativa de a vota pur și simplu în favoarea partidelor antiamericane, respingînd astfel dolarii acestora. Statele Unite nu-și puteau impune dorințele prin mijloace militare: ele nu aveau o armată de ocupație, deși aveau o mare influență asupra politicii și armatei grecești. Au fost într-adevăr adoptate proceduri de votare diferite, iar alegerile
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
și de menținerea ordinii. Dreptatea era împărțită pe baza legii eclesiastice și a cutumei. Sub atacurile din afară și dinăuntru, Imperiul Otoman a devenit în secolul al optsprezecelea o organizație politică tot mai instabilă. Guvernul central nu reușea să-i respingă pe invadatorii străini și să-și mențină autoritatea în propriile lui domenii. Pe parcursul acestui secol o serie de ținuturi otomane au fost pierdute în favoarea cuceritorilor ruși și habsburgi. Mai tîrziu, în timpul Revoluției Franceze și al războaielor napoleoniene, forțele franceze, britanice
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
și, definitiv, accederea spre funcțiile de comandă ale vieții academice, acolo unde opera sa științifică, precum și alesele-i însușiri de caracter îl îndreptățeau și-l recomandau cu prisosință. Or, fără să fi nutrit vreodată ambiții arivistice, pe care le-a respins, le-a condamnat și disprețuit organic, cercetătorul Boicu a făcut „imprudența” de a răspunde insistentelor (sincerelor și justificatelor) chemări colegiale de a intra, ca titular, în rândul corpului profesoral al Facultății de Istorie, ipostază care semnifica - cel puțin în viziunea
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
ar putea fi menit pentru viitoru în o calita mai favoralnică”. El a cerut Departamentului lucrărilor publice „ca să binevoiască a le lua în considerație cele spuse și a nu lăsa străinilor ca, prin așa chip, să-și deschidă drum a respinge cu așa dispreț de defăimare pe un singur român” funcționar al acestei instituții. Tatăl lui Corneliu, comisul Gheorghe Filipescu Dubău, a adresat o plângere domnitorului, în care a arătat că fiul său era prigonit pentru că era moldovean. „Iar apoi - adăuga
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
în „naționalizarea” telegrafiei moldovene, adică în înlocuirea personalului străin prin autohtoni. În acest sens s-au făcut diverse propuneri. D. P. Donici, directorul general al Departamentului lucrărilor publice, a preconizat înlăturarea tuturor străinilor, fără nici o excepție. Proiectul lui a fost respins de domnitorul Cuza, de teamă că aplicarea lui ar fi pus instituția în stare de nefuncționare. Un alt proiect a fost prezentat de C. Bălănescu în lucrarea citată. El a propus ca funcționarii să fie selecționați pe baza criteriilor de
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
act domnesc a provocat proteste din partea lui Gueldry, care a pretins că prin acordarea privilegiului sus-amintit lui Frangopolo i s-ar încălca dreptul său de monopol, care se extindea asupra tuturor târgurilor libere din Moldova. Protestul lui Gueldry a fost respins de către Consiliul Administrativ sub motivul că privilegiile sale au valabilitate numai în acele târguri și orașe în care el ar fi înființat mori, ceea ce nu era cazul orașului Galați unde Gueldry nu poseda nici un fel de mori. Din cauza împrejurărilor create
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
încercare de fondare a unei fabrici de postav a fost făcută în 1858 de către un alt fost director al fabricii lui M. Kogălniceanu - Jülich, care își alesese ca loc de așezare a întreprinderii proiectate târgul Fălticeni. Cererea sa a fost respinsă pentru aceleași motive care au stat la baza hotărârii Sfatului Administrativ de a închide fabrica lui Bühl. Din expunerea noastră se desprinde faptul că primele fabrici de postav au fost construite în aceeași regiune: Târgu Neamț - o regiune favorabilă propășirii
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
remarcat, Gh. Asachi nu se mai bucura de favorurile cu care îl copleșise Mihail Sturdza. Atunci când în 1852, la expirarea privilegiului primit în 1841, Gh. Asachi a cerut lui Grigore Ghica un privilegiu exclusiv pe doisprezece ani, cererea a fost respinsă sub motivul că „nu monopolul, ci calitatea cea bună și prețul cel măsurat fac concurența atât întru perfecția lucrului, cât și întru întrebarea lui”, iar în 1856 motivul respingerii a fost că fabrica lui Asachi „nu mai este un ram
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
științifice riguroase, cercetătorii să plece de la și să rămână ancorați în structură, chiar în afara cronologiei, ceea ce - observa cineva - istoria devine un fel de sociologie și își pierde rațiunea de a fi. Berr, Febvre și discipolii lor, cu deosebire „Școala Analelor”, respingeau „istoria unilaterală”, determinarea evoluției umanității de un singur factor, fie el economic, rasial, tehnic, demografic ori spiritualist difuz în viziunea lui Ranke. Materialul istoriografie se cuvine regândit potrivit măsurii omului, trebuie răgăsită viața, căci unitatea istoriei este unitatea vieții. Ruptura
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
o răspândire destul de restrânsă, este cea a lui Emile Bourgeois, care plasează începuturile chestiunii orientale în perioada migrațiilor populațiilor zise barbare. În Europa - scrie el - există o chestiune orientală din timpul în care popoarele barbare venite din Asia au fost respinse ori s-au întors spre est pentru a duce acolo civilizația romană și creștină; pentru Imperiul lui Carol cel Mare exista o Franță orientală, care îngloba zonele germanice de dincolo de Rin; lupta lui Carol cel Mare și a succesorilor săi
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
o aparență, pentru că Europa Evului Mediu a renăscut prin Rusia, care trece la cucerirea Orientului. Emile Bourgeois a rezumat astfel sensul pe care l-a dat chestiunii orientale „a apăra împotriva barbarilor frontiera sa orientală, apoi pentru a o extinde, respingându-i sau asimilându-i; aceasta a fost problema pe care noi o credem nouă și pe care o numim chestiunea orientală. Europa a rezolvat-o de numeroase ori în secolele Evului Mediu”. Este deci de observat că, în viziunea lui
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
modul cel mai elocvent decadența puterii turcești”; din acel moment Poarta devine un obiect al jocului politic interesat și expansionist al marilor puteri europene, a căror influență politică asupra guvernului otoman n-a încetat să sporească. Czeslaw Chowaniec, fără să respingă argumentele de fond ale lui Hammer, califică teza sa privitoare la anul 1699 ca început al chestiunii orientale drept falsă, deoarece ea are în vedere un tratat (Carlowitz), istoricul polonez optând pentru anul 1603. J. Hammer a fost unul din
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
mai specific” acord încheiat între reprezentanți ai popoarelor balcanice cu o putere străină. Nu este singura deosebire între actul din 1711 și cele precedente. Printre altele, s-ar cuveni menționate, în favoarea lui Dimitrie Cantemir, înscrierea principiilor domniei ereditare și absolute (respinse însă, în iunie, de marii boieri), restituirea teritoriilor moldovenești și ieșirea la gurile Dunării și Marea Neagră, eliminarea obligației de „mari daruri” către țar etc. Totul indică o concepție politică superioară. Numeroși istorici și-au pus întrebarea dacă și Constantin Brâncoveanu
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
ce-și va afla locul în tratatul de la Kuciuk Kainardji. Stăpânit de ideea împărțirii Poloniei, Friedrich al II-lea a propus Rusiei să renunțe la Principate, în schimbul anexării unei părți din Polonia, propunere care, în mai 1771, n-a fost respinsă de Panin. Trei luni mai târziu, acesta din urmă lăsa să se înțeleagă că Rusia ar fi gata să renunțe la Principate, nu însă și la Crimeea. În septembrie 1771, lucrurile avansau către o clarificare în acest sens. La 27
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
vecinătatea Austriei și a popoarelor ortodoxe. Între motivele înarmărilor austriece, la Stockholm se enumera, în aprilie 1771, și intenția de a constrânge pe ruși să părăsească Principatele și să-i împiedice să treacă Dunărea. Iată de ce, în aprilie 1771, Viena respingea categoric propunerea lui Alexei Orlov privitoare la independența Principatelor, pe care Iosif al II-lea o socotea mai mult o dependență de Rusia, iar Kaunitz nici nu voia să se audă vorbindu-se de ea, declarându-i lui Golițân că
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
oprească cursul cuceririlor ruse, ori, ceea ce era mai înțelept, să încerce cu adresă să tragă profit” din ele. Rusia - își continua raționamentul regele - dorea să pună stăpânire pe Moldova și Muntenia, ori să le proclame independente sub protecția sa, ceea ce respingeau hotărât Austria și Turcia. Împărțirea Poloniei apărea, în felul acesta, ca singurul mijloc capabil să satisfacă toată lumea, și, în primul rând, am adăuga noi, Prusia. Prin această „operație” - observa Friedrich al II-lea - „Rusia putea să se indemnizeze de ceea ce
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
răspuns că nu era posibil, date fiind obligațiile Vienei față de Poartă, după care regele a făcut o propunere „care tocmai îi venise în minte”: dacă vă vor da Principatele, să le redați turcilor, care vă vor restitui Belgradul. Kaunitz a respins propunerea. Cum bine a fost spus, Friedrich al II-lea urmărea doar să smulgă Rusiei acceptarea pretențiilor sale, în care scop el se folosea de soarta politică a Principatelor, propulsând fel de fel de soluții. După cum am văzut, presiunile austriece
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
întocmai ca raguzanii [Dubrovnik], să predea haraciul (miri) Moldovei către înaltul Devlet la trei ani odată. De asemenea, să i se dea voie să aibă un capuchehae la Poartă”. Reis Efendi a fost de acord cu iertarea vinovăției, dar a respins celelalte pretenții pentru că „ar fi mai bine pentru noi să pierim pe drumul credinței și împărăției noastre decât să le acceptăm pe acestea”. După părăsirea congresului de la Focșani de turci, Consiliul imperial rus a aprobat, în ședința din 1 septembrie
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
natură militară și politică, inclusiv amenințări, în toate zările pentru a impune condițiile sale de pace. În martie 1774, Panin relua odioasa idee a strămutării locuitorilor și a pustirii teritoriului Principatelor pe care însă Rumianțev, cunoscător al realităților românești, o respingea. Sunt bine cunoscute evoluțiile care au condus la încheierea păcii. Se cuvine însă să distingem faptul că un rol foarte important în stabilirea clauzelor privitoare la Principate l-au jucat înșiși românii. „Se știe - nota N. Iorga - că după fiecare
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
Imperiul Otoman fără a pune în pericol existența acestuia”. Președintele Greciei, I. Capodistria, a trimis țarului, la 1 aprilie 1828, o propunere de creare a cinci state balcanice, între care Dacia, confederate, dar comitetul extraordinar alcătuit de Nicolae I a respins-o, preferând atunci menținerea Imperiului Otoman, ceea ce învederează o incertitudine a opțiunilor cauzată de alternanța influențelor diferitor cercuri politice. Interesant este că propunerea lui Capodistria era, în fapt, un răspuns la o cerere a țarului din 7/19 ianuarie 1827
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
era programul „Hotelului Lambert” (sediul de la Paris al conducerii partidei aristocratice). Din acest unghi de vedere trebuie considerată, după părerea noastră, și plasarea cauzei române de către Adam Czartoryski printre chestiunile subsumate marii probleme slave, ceea ce românii, în speță N. Bălcescu, respingeau în mod hotărât. Pe plan social, partida aristocratică n-a acceptat ideea abolirii iobăgiei decât în preajma revoluției din 1848, mai precis, după răscoalele galițiene din anul 1846. Tactic, partida aristocratică urmărea să repună la primul punct al agendei internaționale cauza
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
guvernului din 1831 și-au propus să contopească toate partidele într-unul singur, în care scop au fost declarate egalitatea în drepturi a tuturor polonezilor și recunoașterea pentru țărani a dreptului de proprietate. Spre surprinderea sa, cei doi democrați au respins avansurile, susținând că Dieta din 1831 reprezenta doar nobilimea, că ea și-a pierdut mandatul și că, în viitor, toți polonezii vor trebui să se supună ordinelor venite din Galiția, unde mișcarea era organizată pe baze populare și întrunea pe
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
Constantinopol constata, în septembrie 1848, că Aupick a înșelat speranțele puse în el, de vreme ce considera că Rusia ar fi în drept să curețe Moldova și Țara Românească de ideile revoluționare și republicane, iar Franța n-a dat atenție chestiunii orientale, respingând popoarele ce i-au urmat exemplul. Ideile de alcătuire a unor federații sau confederații, care să înglobeze popoarele aflate în luptă, în estul și chiar centrul continentului („de la Rhin la gurile Dunării”), deveniseră obiect al preocupărilor unor personalități de o
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
în tratativele cu fruntașii celorlalte popoare aflate în luptă. În toamna lui 1848, în zilele când Ubicini se afla la Constantinopol, nota Ion Ghica, „am elaborat împreună o schiță de organizare și de acțiune a emigrației”, care a fost însă respinsă de C. A. Rosetti, Brătianu ș.a. Proiectul prevedea, printre altele, continua Ion Ghica, un singur șef al emigrației române, înțelegerea cu toți capii care conduceau partidele liberale din Ungaria, Transilvania, Banat, Bucovina, Italia, Polonia și Germania, înființarea unui ziar care
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]