57,527 matches
-
Diferitele tipologii propuse au puncte de convergență și puncte de divergență: mișcarea, caracterul popular, locul care concretizează puterea sacră (S. Coleman, J. Elsner, 1995, pp. 205-210); drumul, ritul de la capătul drumului, mutația spirituală, sărbătoarea (A. Dupront, 1987, pp. 369-370); plecarea, călătoria, Întâlnirea cu locul sfânt, Întoarcerea (L. Kaelber, 2002, p. 58). În esență, componentele structurale ale pelerinajului sunt: locul sacru (ca scop al călătoriei și agent al transformării), călătoria (ca sumă a acțiunilor Îndeplinite pentru atingerea țelului pelerinajului) și pelerinii (ca
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
1995, pp. 205-210); drumul, ritul de la capătul drumului, mutația spirituală, sărbătoarea (A. Dupront, 1987, pp. 369-370); plecarea, călătoria, Întâlnirea cu locul sfânt, Întoarcerea (L. Kaelber, 2002, p. 58). În esență, componentele structurale ale pelerinajului sunt: locul sacru (ca scop al călătoriei și agent al transformării), călătoria (ca sumă a acțiunilor Îndeplinite pentru atingerea țelului pelerinajului) și pelerinii (ca actori ai călătoriei și subiecte ale transformării spirituale). Centrul sacru Spre deosebire de călătoriile obișnuite, pelerinajul este o călătorie care trebuie să provoace o experiență
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
de la capătul drumului, mutația spirituală, sărbătoarea (A. Dupront, 1987, pp. 369-370); plecarea, călătoria, Întâlnirea cu locul sfânt, Întoarcerea (L. Kaelber, 2002, p. 58). În esență, componentele structurale ale pelerinajului sunt: locul sacru (ca scop al călătoriei și agent al transformării), călătoria (ca sumă a acțiunilor Îndeplinite pentru atingerea țelului pelerinajului) și pelerinii (ca actori ai călătoriei și subiecte ale transformării spirituale). Centrul sacru Spre deosebire de călătoriile obișnuite, pelerinajul este o călătorie care trebuie să provoace o experiență ieșită din comun; o asemenea
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
locul sfânt, Întoarcerea (L. Kaelber, 2002, p. 58). În esență, componentele structurale ale pelerinajului sunt: locul sacru (ca scop al călătoriei și agent al transformării), călătoria (ca sumă a acțiunilor Îndeplinite pentru atingerea țelului pelerinajului) și pelerinii (ca actori ai călătoriei și subiecte ale transformării spirituale). Centrul sacru Spre deosebire de călătoriile obișnuite, pelerinajul este o călătorie care trebuie să provoace o experiență ieșită din comun; o asemenea transfigurare nu ar putea avea loc dacă la capătul periplului nu s-ar afla un
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
esență, componentele structurale ale pelerinajului sunt: locul sacru (ca scop al călătoriei și agent al transformării), călătoria (ca sumă a acțiunilor Îndeplinite pentru atingerea țelului pelerinajului) și pelerinii (ca actori ai călătoriei și subiecte ale transformării spirituale). Centrul sacru Spre deosebire de călătoriile obișnuite, pelerinajul este o călătorie care trebuie să provoace o experiență ieșită din comun; o asemenea transfigurare nu ar putea avea loc dacă la capătul periplului nu s-ar afla un loc (considerat a fi) dotat cu calități ieșite din
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
sunt: locul sacru (ca scop al călătoriei și agent al transformării), călătoria (ca sumă a acțiunilor Îndeplinite pentru atingerea țelului pelerinajului) și pelerinii (ca actori ai călătoriei și subiecte ale transformării spirituale). Centrul sacru Spre deosebire de călătoriile obișnuite, pelerinajul este o călătorie care trebuie să provoace o experiență ieșită din comun; o asemenea transfigurare nu ar putea avea loc dacă la capătul periplului nu s-ar afla un loc (considerat a fi) dotat cu calități ieșite din comun: Spațiul către care tinde
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
consacrat, au dobândit puteri aparte. Relicvele sunt achiziționate În speranța că vor permanentiza puterile legate de centrul pelerinajului, vor asigura sănătatea, vor produce vindecări miraculoase, vor permanentiza protecția divină, vor oferi prestigiu și legitimitate cultică. Relicvele aduse după o asemenea călătorie inițiatică funcționează ca un pelerinaj inversat: ele permit credincioșilor să păstreze puterea centrului sacru, fără a mai fi nevoie de un alt pelerinaj. În același timp, ele devin, la rândul lor, centrul unor pelerinaje „microscopice”, efectuate În spațiul intern al
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
de „locuri” profane: târguri și bazare ambulante, unde se dezvoltă un comerț Înfloritor (nu neapărat cu relicve); case, sate sau orașe care asigură cazarea și hrănirea pelerinilor; instituții ocupate cu protejarea pelerinilor și asigurarea ordinei; locuri și instanțe ale divertismentului. Călătoria În cuvintele inspirate ale lui A. Dupront (1987, p. 373), pelerinajul este „o plecare pentru a ajunge la un «acolo» care te transformă În «altul». Nu este o plecare pentru a rătăci sau pentru cine știe ce aventură. Pelerinajul este trăit pentru
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
este o plecare pentru a rătăci sau pentru cine știe ce aventură. Pelerinajul este trăit pentru un scop și numai prin alegerea de a pleca pentru a atinge acest scop se declanșează procesul de sacralizare ce consacră gestul pelerinului”. Pelerinajul reprezintă o călătorie cu un scop bine definit, de obicei de natură spirituală, ce trebuie să provoace o transformare existențială a celui care o inițiază (În antiteză cu plecările prilejuite de sistemul turismului, unde călătoria devine un scop În sine, iar eroul ei
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
sacralizare ce consacră gestul pelerinului”. Pelerinajul reprezintă o călătorie cu un scop bine definit, de obicei de natură spirituală, ce trebuie să provoace o transformare existențială a celui care o inițiază (În antiteză cu plecările prilejuite de sistemul turismului, unde călătoria devine un scop În sine, iar eroul ei nu este radical transformat, ci doar Îmbogățit În planul experiențelor și al personalității - vezi A. Blasi, 2002). Pelerinajul implică o ieșire din universul comun, ieșire cu atât mai semnificativă cu cât distanța
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
fi dezvoltate Într-o succesiune de secvențe rituale, de durată mai mare, precum inițierile eroice sau vindecările magice). Pelerinajul, ca ansamblu ritualic unitar, poate să solicite luni și chiar ani ( În condițiile mersului pe jos), mai ales În cazul unor călătorii devoționale către centre sacre Îndepărtate. De aceea, călătoria pelerinului cunoaște câteva secvențe clare: plecarea, parcurgerea drumului, atingerea centrului, comuniunea consacratoare, călătoria de Întoarcere, reinserția și repoziționarea socială datorită prestigiului astfel dobândit. În imaginarul popular, călătoria pelerinului este Înconjurată de o
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
de durată mai mare, precum inițierile eroice sau vindecările magice). Pelerinajul, ca ansamblu ritualic unitar, poate să solicite luni și chiar ani ( În condițiile mersului pe jos), mai ales În cazul unor călătorii devoționale către centre sacre Îndepărtate. De aceea, călătoria pelerinului cunoaște câteva secvențe clare: plecarea, parcurgerea drumului, atingerea centrului, comuniunea consacratoare, călătoria de Întoarcere, reinserția și repoziționarea socială datorită prestigiului astfel dobândit. În imaginarul popular, călătoria pelerinului este Înconjurată de o aureolă inițiatică. La capătul drumului, pelerinul suferă o
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
ritualic unitar, poate să solicite luni și chiar ani ( În condițiile mersului pe jos), mai ales În cazul unor călătorii devoționale către centre sacre Îndepărtate. De aceea, călătoria pelerinului cunoaște câteva secvențe clare: plecarea, parcurgerea drumului, atingerea centrului, comuniunea consacratoare, călătoria de Întoarcere, reinserția și repoziționarea socială datorită prestigiului astfel dobândit. În imaginarul popular, călătoria pelerinului este Înconjurată de o aureolă inițiatică. La capătul drumului, pelerinul suferă o „mutație”, revine acasă schimbat, fie În urma unei revelații religioase, fie În urma unui act
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
mai ales În cazul unor călătorii devoționale către centre sacre Îndepărtate. De aceea, călătoria pelerinului cunoaște câteva secvențe clare: plecarea, parcurgerea drumului, atingerea centrului, comuniunea consacratoare, călătoria de Întoarcere, reinserția și repoziționarea socială datorită prestigiului astfel dobândit. În imaginarul popular, călătoria pelerinului este Înconjurată de o aureolă inițiatică. La capătul drumului, pelerinul suferă o „mutație”, revine acasă schimbat, fie În urma unei revelații religioase, fie În urma unui act magic (de obicei, de ameliorare a condiției profane - vindecare fizică sau psihică), fie În urma
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
psihică), fie În urma unei transformări spirituale. În alt plan, schimbarea poate fi produsă de simpla conștientizare a diferențelor: experiența pelerinajului mediază Între familiar și necunoscut, mundan și miraculos, profan și sacru, Același și Celălalt (A. Morinis, 1992, p. 26). Deseori, călătoria include elemente specifice riturilor de inițiere. Traseul pelerinajului este marcat de atingerea mai multor locuri sacre, care se Înșiruie, Într-un crescendo, până la Centrul căutat. La aceste altare, biserici și mânăstiri (moschei, temple) sau locuri din natură consacrate religios (munți
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
numai pentru vizitator. ș...ț Ele funcționează ca o punte Între vechea și noua viață, ca un moment al vieții trecute păstrat În viața prezentă” (A. Blasi, 2002, p. 178). În sfârșit, pelerinajele pot include manifestări specifice ascetismului: pe lângă efortul călătoriei, pe lângă riscurile implicate de străbaterea unor teritorii necunoscute (și uneori ostile), se adaugă renunțarea la avantajele și Însemnele unei condiții sociale superioare (haine modeste, mersul pe jos, refuzul de a lua bani de „acasă” și cerșitul), renunțarea la consumul obișnuit
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
implică restaurarea unor sfâșieri dureroase ale trecutului, vindecarea rănilor, pierderea și Întreruperea și refacerea participanților ca ființe integrale. Adesea, căutarea acestei integralități implică o relație a pelerinului cu o figură sfântă sau eroică, care acționează ca un ghid pe durata călătoriei sau ca un mediator prin care sunt exprimate emoțiile pelerinului. Scopul pelerinajul este, deci, transformarea sinelui: pe un palier material, pelerinii speră să scape de anumite boli (nevindecate prin mijloacele profane), să se elibereze de un handicap (fizic sau mental
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
afaceri, experiențe erotice sau sociale nefericite). Pe un palier spiritual, pelerinajul duce la confirmarea credinței, la purificare, la o revelație religioasă, la depășirea unei crize existențiale, la o transfigurare personală. În esență, pelerinul se așteaptă ca pelerinajul (experiența trăită În timpul călătoriei și, mai ales, al contactului cu centrul sacru) să exercite o anumită influență (benefică, deși nu imediat vizibilă ) asupra existenței sale ulterioare. El pleacă pentru a se Întoarce schimbat, eliberat de poverile existenței anterioare și transfigurat, adică pregătit să accepte
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
laicizare s-ar situa turismul, interpretat de unii antropologi drept o continuare și un substitut laic și comercial al pelerinajului canonic. Această viziune duce Însă la totala dizolvare a notelor specifice ale pelerinajului și la relativizarea totală a componentelor sale: călătoria pierde elementele de asceză, centrul atrăgător se justifică doar din rațiuni de divertisment, nu de credință, comunitatea pelerinilor se transformă Într-un agregat de oameni aflați În căutarea unor experiențe plăcute, eventual memorabile, iar transfigurarea spirituală dispare cu desăvârșire (vezi
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
experiențe plăcute, eventual memorabile, iar transfigurarea spirituală dispare cu desăvârșire (vezi dezbaterile din V. Elizondo, S. Freyne, 1996; W. Swatos, L. Tomassi, 2002). Totuși, așa cum observă S. Coleman (2002, p. 363), fixarea unor granițe definitive este dificilă În modernitate, unde „călătoriile sacre se suprapun cu turismul, cu negoțul, migrațiile, expresii ale naționalismului, crearea de noi diaspore, comunitățile imaginare”. J.E. Campo (1998, p. 44) propune o tipologie formată din trei mari clase, care, deși Întemeiată numai pe studiul pelerinajelor moderne din SUA
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
prin care ei se vor deosebi de ceilalți, de cei absenți, le-a dat sentimentul că au primit și poartă cu ei, dacă nu un obiect magic, cel puțin un mesaj de sorginte aparte, poate miraculoasă. Astfel, pelerinajul ca o călătorie către Întâlnirea cu altul le-a oferit celor care s-au abandonat acestei experiențe șansa să devină alții. (M. Coman, 2003, pp. 160-163) Granițe și Întrepătrunderitc "Granițe și Întrepătrunderi" Pelerinajul este cel mai amplu sistem ritualic ce implică o desfășurare
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
cu altul le-a oferit celor care s-au abandonat acestei experiențe șansa să devină alții. (M. Coman, 2003, pp. 160-163) Granițe și Întrepătrunderitc "Granițe și Întrepătrunderi" Pelerinajul este cel mai amplu sistem ritualic ce implică o desfășurare spațială, transformând călătoria din act funcțional În act simbolic. Pelerinajul, prin caracterul său popular, se aseamănă mai mult cu procesiunile decât cu paradele (care instituie o separare clară Între participanți și excluși, actori și spectatori) și demonstrațiile (generate și marcate de diferențieri de
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
impun punctul de adunare și formare a coloanei, punctul unde se află spectatorii privilegiați (lideri politici sau religioși, juriul) și punctul de desfacere a coloanei. În plus, după R. Grimes (1987), pelerinajul, fiind orientat către un loc bine definit, accentuează călătoria „către”, În timp ce În procesiuni atât drumul „către”, cât și drumul „de la” au aceeași importanță simbolică. După Roberto Da Matta, autorul unei analize frecvent evocate (1977, pp. 216-228), diferența dintre procesiunea religioasă, procesiunea de carnaval și paradă vine din semnificațiile simbolice
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
mitologice, culte și religii, acest fapt apare ca o „profeție” - textele consemnează decăderea omului și anunță atât sfârșitul apropiat, cât și condițiile și formele renașterii și instituirii unei lumi mai bune (miturile milenariste); b) prezentarea sfârșitului vieții individuale și a călătoriei sufletului către „lumea de dincolo”. Imaginile lumii de dincolo sunt activate de numeroase rituri: ele apar În cele de vindecare magică, În descrierea călătoriei În spațiul spiritelor și luptei șamanului cu duhurile rele, În riturile funerare, În care practicile ceremoniale
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
renașterii și instituirii unei lumi mai bune (miturile milenariste); b) prezentarea sfârșitului vieții individuale și a călătoriei sufletului către „lumea de dincolo”. Imaginile lumii de dincolo sunt activate de numeroase rituri: ele apar În cele de vindecare magică, În descrierea călătoriei În spațiul spiritelor și luptei șamanului cu duhurile rele, În riturile funerare, În care practicile ceremoniale sunt justificate prin prezentarea călătoriei presărate cu obstacole către tărâmul celor morți, În riturile calendaristice, În care prezența agresivă a figurilor mascate reprezintă invazia
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]