6,522 matches
-
războiul din Vietnam a escaladat, SDS a reușit să mobilizeze o tot mai mare opoziție față de angajamentul militar al SUA, care s-a exprimat mai întâi în demonstrații, apoi în arderea ordinelor de încorporare și, în fine, în atacurile cu bombă și spargerile de bănci ale Weather Underground, o grupare disidentă a SDS. Gil Scott Heron intona „The Revolution Will Not Be Televised“, ceea ce putea însemna fie că revoluția va distruge mijloacele de comunicare în masă, fie că mișcările de la bază
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2195_a_3520]
-
mei. Chiar mă mir că până acum n-am pierdut nici unul. Cineva mi-a spus deunăzi că fac În laboratoare coctailuri Molotov, Îți dai seama?! Dar știi ce m-a Înfuriat cel mai mult? Nu atât că ar face ei bombe În campus, ci că Își Închipuie că mie nu mi-ar păsa, că aș fi de partea lor. Ce naiba facem noi aici? E mai deprimant decât orice. De fapt, Margaret nu era deprimată. Nu fusese niciodată depri mată, cu asta
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
revoluționari, secolul al douăzecilea ne-a umplut de un dinamism fantastic, dar și de mari temeri. Da, trăim Într-o lume dominată de frică. Viața de toate zilele e plină de descumpăniri și amărăciune din pricina spaimelor, spaima de viitor, de bomba cu hidrogen, de ideologii, de atâtea și atâtea altele, dar Îndeosebi de pierderea certitudinilor și a comportamentului moral. Poate că teama este o primejdie Încă și mai mare decât primejdiile Însele, pentru că teama Îi Împinge pe oameni să se comporte
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
continuat fata, e o idee bună să-l apărați pe acest sărman băiat deștept de la țară. Tot ce vrea el e să-și termine doctoratul și să dea Indoneziei o mână de ajutor pe calea justiției și a echității. Fabricând bombe. Ridicând În miez de noapte bărbații și femeile din casa lor și asigurându-se că n-o să se mai Întoarcă niciodată. Mick și-a dres vocea și și-a Înăbușit un hohot de râs. — Nu asta a vrut Margaret să
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
Se intră-n panică așa de ușor În ziua de azi! De când cu atentatul acela ridicol Împotriva președintelui situația s-a Înrăutățit. Toți bogătașii ăștia Își Închipuie că la fiecare colț de stradă Îi așteaptă comuniștii să le trântească o bombă-n cap și să-i facă bucățele. Uită-te la ei! Cui să-i treacă prin cap să arunce o bombă peste ăștia?! Bijuteriile s-ar transforma Într-un șrap nel teribil. Adam a observat că afară erau acum și
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
Înrăutățit. Toți bogătașii ăștia Își Închipuie că la fiecare colț de stradă Îi așteaptă comuniștii să le trântească o bombă-n cap și să-i facă bucățele. Uită-te la ei! Cui să-i treacă prin cap să arunce o bombă peste ăștia?! Bijuteriile s-ar transforma Într-un șrap nel teribil. Adam a observat că afară erau acum și mai mulți soldați. Unii dintre ei au intrat În goană și s-au Îndreptat spre colțul unde erau toaletele. Muzica s-
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
te cunosc foarte bine, dar mie așa mi se pare că ești, fără nimic aici. A ridicat o clipă un deget, l-a pus la tâmplă, apoi a reluat masajul. Ai tu idee ce fac Din și prietenii lui? Pun bombe În mașinile unora care au păreri diferite de ale lor. Ai auzit de atentatul de anul trecut asupra președintelui? Noi credem că responsabilitatea Îi aparține grupului din care face parte Din, cu toate că siguri nu suntem. Ei Încearcă să destabilizeze țara
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
Skagerrak și nu mai era bun decât ca navă-școală pentru cadeți - sau de zgomotele gradate ale avioanelor care erau numite Stukas din cauză că, de sus de tot deasupra câmpului de luptă, ele se prăvăleau lateral și, zburând în picaj, își lansau bombele în ultima clipă asupra țintelor - prinde contur întrebarea: de ce oare mai trebuie rememorată copilăria cu sfârșitul ei atât de ferm datat, de vreme ce tot ceea ce mi s-a întâmplat, de la primul și apoi de la al doilea rând de dinți, cu începutul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
și în împrejurimi a izbucnit războiul - apărătorii polonezi de pe Westerplatte tocmai capitulaseră după șapte zile de rezistență -, eu am adunat, în suburbia Neufahrwasser de lângă port, în care se putea ajunge destul de repede prin Saspe, Brösen, o mână de schije de bombe și de grenade pe care acel băiat, care se pare că eram eu, le-a schimbat, într-o perioadă în care războiul părea a consta numai din comunicate speciale la radio, pe poze colorate din cutiile de țigări, pe cărți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
mărimea unui ou de porumbel... Aceluia care și-a păstrat în amintire, palpabile, acul de păr al mamei ori batista tatei înnodată la cele patru colțuri în arșița verii sau valoarea de schimb a fiecărei schije de grenadă sau de bombă zimțate diferit - aceluia îi vin în minte întâmplări - fie și numai ca pretext amuzant - în care lucrurile se petrec mai convingător decât în viață. Pozele pe care, copil fiind și mai apoi adolescent, nu am fost prea leneș ca să le
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
și memoria ca birou de obiecte pierdute în jumătăți de fraze: „Nu, pescărușii nu sunt pescăruși, ci“. La finalul poeziei, în care teritoriul meu este delimitat de Sfântul Duh și de fotografia lui Hitler și care evocă, prin schije de bombe și flăcăruile de la gura armelor, începutul războiului, s-au pierdut în nisip și anii copilăriei. Doar Marea Baltică murmură mai departe în germană, în polonă: „Blubb, piff, șșș...“ Războiul număra puține zile atunci când un văr de-al mamei mele, unchiul Franz
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
lui povestește, preț de cinci sute de pagini, despre bărbați care-și caută un sprijin în viață sau fericirea și care, după sfârșitul Primului Război Mondial, se plictisesc prin cafenele, despre revoluția proletară și contrarevoluție și, în treacăt, despre anarhiști care pun bombe. În principal, însă, e vorba despre un dezrădăcinat sărac, dar ambițios, care părăsește orașul de pe malurile Dunării, cutreieră lumea și se întoarce acasă cu o femeie bogată, pentru ca acolo, în Budapesta, să se lase pradă unui amor înșelător, difuz. Romanul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
cărămidă ar trebui să mi se întipărească în minte. În afară de asta, îmi rămâneau locurile de lectură, preferat fiind cel din podul ale cărui despărțituri fuseseră între timp eliberate de vechituri, inclusiv de canapeaua scâlciată, fiindcă acestea erau considerate combustibil pentru bombele incendiare. Sub olanele intacte se afla o încăpere goală, măturată, în așteptarea lucrurilor ce aveau să vină. De aceea erau înșirate acolo găleți cu apă; în plus, la îndemână, unelte de stins focul și un cazan plin cu nisip. Dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
detaliile. Atunci când, în martie ‘58, l-am întrebat de această biserică pe un bătrân rămas acolo ca un fel de vestigiu și care se prezenta ca „încă german“, am auzit că, în timp ce orașul se dezintegra, mai întâi sub ploaia de bombe, apoi sub grindina de grenade și când Sankt Johann ardea între casele în flăcări de pe Häkerși Johannisstraße, între Neunaugenși Petersiliengasse, mai mult de o sută de bărbați, femei și copii care-și căutaseră refugiu în biserică muriseră asfixiați sau, dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
-se în cârje. Și în mijlocul lor un grup de circari, din care făceau parte și niște pitici, toți în costume; alarma îi gonise în pivniță direct de la spectacol. În vreme ce afară bubuia antiaeriana, iar în depărtare, ca și în apropiere, cădeau bombe, spectacolul lor continua aici jos: un gnom ne uluia în chip de jongler, ținând în aer și făcându-le să se răsucească popice, mingi, inele colorate, toate odată. Mai mulți liliputani prezentau numere de acrobație. Din grupul lor făcea parte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
adăpost, am ajuns mai întâi la despăduchere, iar după aceea în lagărul de muncă. Iar acolo se discuta despre două evenimente care ne priveau pe noi, POW-ii, în moduri diferite: pe de o parte era vorba despre aruncarea a două bombe atomice asupra unor orașe japoneze ale căror nume nu le mai auzisem niciodată până atunci. Nu ne-a impresionat această dublă lovitură, căci mai sesizabil și mai real, pentru noi, era celălalt eveniment: spre sfârșitul verii, cura de slăbire prescrisă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
alimente în condiții de muncă grea, unt cât cuprinde și un acoperiș deasupra capului. Du-te, puștiule!“. Doi camarazi în fața gării din Hanovra și lângă cine știe ce statuie ecvestră a lui Ernst August, al cărei bronz era ciuruit de schije de bombe. Ceea ce l-a sfătuit camaradul mai bătrân pe cel tânăr s-a împlinit, căci, oricum ar fi fost camaradul cel tânăr la vremea aceea sau oricum va fi devenit el cu timpul, o experiență l-a marcat în mod special
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
urmau să fie puse în slujba aurei cimitirelor. Mai mult, urma să fie înlăturate pagubele produse de război și care durau, urât, în interiorul parcărilor din oraș și în grădina castelului. Acolo unde personajele din gresie fuseseră decapitate de schije de bombe sau transformate în invalizi cu un singur braț, noi trebuia să reînnoim ici capul lipsă al zeiței Diana, colo capul incomplet al Meduzei după modele fotografice sau din ghips. Membre pierdute, căpșoare de îngeri pe jumătate distruse, toate astea aveau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
luat de către un coleg de breaslă. În fundalul fotografiei, o adâncitură făcută cu dalta lasă să se vadă cât era de masivă fațada din piatră naturală care îmbrăca Dresdner Bank. Mistuită de flăcări pe dinăuntru, ea a rezistat grindinei de bombe, iar acum e lacomă de capital proaspăt și de profituri reînnoite. Tânărul pietrar stă acolo de unul singur, fiindcă mai-marii bastionului monetar care slujise orice sistem, inclusiv pe acela al crimei organizate, nu voiau apară în fotografie și s-au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
avans chiria și suma suplimentară. Stucatura cu ornamente întortocheate a fațadei exterioare a imobilului de închiriat căruia îi datoram o adresă stabilă, nu foarte grav rănită de schije, se păstrase. Când, spre sfârșitul războiului, aripa laterală a fost distrusă de bombe, corpul din față și cel din spate rămăseseră în picioare ca o ultimă măsea. Mai târziu, odată cu începutul primăverii, am văzut pe fereastră că în curtea îngustă supraviețuise un castan ai cărui muguri grași străluceau. Vizavi de imobilul de închiriat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
care nu știu nimic, se desfășura în afara timpului nostru și fără vreun eveniment care s-o însoțească. Ceea ce se discuta între Est și Vest - de fiecare dată era vorba, prin comparație, de victimele stalinismului și de numărul estimat al victimelor bombelor nucleare de la Hiroshima și Nagasaki, despre Auschwitz nici un cuvânt -, ar fi putut, așa cum o făcuse cu aproape un an în urmă moartea lui Stalin, să miște lumea; moartea mamei mele s-a consumat în tăcere. Hartung, profesorul meu, care o dată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
Est muriseră, la scurt timp unul după altul, Gottfried Benn și Bert Brecht și-i lăsaseră astfel orfani pe numeroșii lor epigoni. Am scris o poezie în amintirea ambilor. Și, în vreme ce la Paris războiul din Algeria își celebra ecoul cu bombe artizanale, iar noi vedeam în cinematografele pariziene tancurile sovietice pe străzile din Budapesta, amintindu-ne de tancurile pe care le văzuserăm cu puțini ani în urmă în Potsdamer Platz din Berlin, am găsit, în sfârșit, în fața peretelui fluid, căci era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
strâmbându-se la auzul unei asemnea cruzimi. Stai să vezi! Șade două săptămâni în spital și pictează vestitul tablou „Autoportret cu urechea bandajată”. Ce să mai spunem despre cei care și-au folosit inspirația, inteligența în scopuri distrugătoare ca inventatorii bombei atomice și a altor arme de ditrugere în masă. — Datorită ei la 6 august 1945 orașul Hiroshima a fost ras de pe fața pământului. — Știi povestea fetiței cu cocorii din Hiroshima? — Nu o știu. — Această fetiță nu a murit în acea
Pe aripa hazardului by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91847_a_92975]
-
scris, prin ziare, de oamenii care își începuseră normal ziua, fără să se gândească ce-i așteaptă. Chiar când au văzut avioanele deasupra orașului au socotit că este un zbor de observație, cum se întâmpla adesea. — Când a fost lansată bomba, unda de șoc a exploziei a făcut ca până și avioanele să se zguduie, atât de puternică a fost. — Se scria în ziare că temperatura degajată de explozie a fost de mai multe milioane de grade. Oamenii au fost calcinați
Pe aripa hazardului by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91847_a_92975]
-
a fost de mai multe milioane de grade. Oamenii au fost calcinați. Cei care au fost îmbrăcați în țesături înflorate de genul chimonourilor, li s-au imprimat desenele pe piele ca niște tatuaje. — Au urmat apoi efectele de durată ale bombei, radiațiile radioactive care au dus la moartea atâtor oameni. — Blestemul s-a întors asupra americanilor când cei din familia Kennedy apropae niciunul nu a murit în patul lui, de bătrânețe. Mai toți au avut un sfârșit tragic fiind implicați în
Pe aripa hazardului by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91847_a_92975]