9,526 matches
-
ale filmului. Deși lungmetrajul e ciclic, prima, ca prima, dar a doua, deși nu pare, e un mise-en-abîme. Și, cu un asemenea film, ai putea spune că, așa ambigue cum sînt, una fiind o tragedie cu interstiții comice, cealaltă, o comedie cu accente tragice, Hamlet și A fost sau n-a fost? sînt două capete ale aceleiași lumînări, comunicînd prin intermediul unei întrebări. Credeți-mă sau nu mă luați în serios cu această afirmație, dar, vă rog, vedeți acest film.
Vaslui ó Elsinore by Alexandra Olivotto () [Corola-journal/Journalistic/10225_a_11550]
-
Angelo Mitchievici Unchiul Boonmee care își poate aminti viețile trecute (Loon Boonmee raleuk chat, 2010) Regia: Apichatpong Weerasethakul. Cu: Thanapat Saisaymar, Sakda Kaewbuadee. Genul fimului: Comedie, Dramă, Fantastic. Durata: 114 minute. Premiera în România: 2011. Produs de: Anna Sanders Films. Distribuit în România de: Independenț a Film Știind deja că filmul lui Terrence Malick, The Tree of Life, a primit Palme d’Or-ul în acest
Unchiul Boonmee se pregătește să moară by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/5526_a_6851]
-
Carmen Brăgaru La 7 octombrie 1835 Gogol îi cere lui Pușkin într-o scrisoare, un subiect autentic rusesc în vederea scrierii unei comedii. Răspunsul a fost prompt, de vreme ce în mai puțin de două luni Revizorul era gata, cum aflăm dintr-o altă scrisoare, datată 6 decembrie 1835, adresată de această dată lui Pogodin. În primăvara anului următor, textul este tipărit, apoi, la 19
Revizorul revizuit... by Carmen Brăgaru () [Corola-journal/Journalistic/13993_a_15318]
-
neamț ce nu știe o boabă rusește. Este, de asemenea, receptiv la o obiecție auzită de la un spectator și procedează în consecință revizuind atitudinea lui Hlestakov din același act, părându-i-se și lui mult mai firesc și în spiritul comediei imaginate ca funcționarii să fie aceia care fac primul pas în a-i propune bani falsului revizor și nu invers, cum apărea în viziunea inițială. Ediția a doua a piesei, apărută în 1841, va conține toate aceste modificări. Un an
Revizorul revizuit... by Carmen Brăgaru () [Corola-journal/Journalistic/13993_a_15318]
-
imediat după reprezentarea piesei. În această "coda", pe lângă considerațiile estetice (despre rolul artei, despre (i)moralitatea ei, despre redarea binelui și a răului într-o operă de artă etc.), autorul oferă "cheia", sensul anagogic, cum ar spune Dante, al falsei comedii pe care o propusese în urmă cu un deceniu: orașul ar fi sufletul nostru, al fiecăruia, revizorul din final ar fi conștiința noastră trezită, ce ne așteaptă în pragul mormântului, Hlestakov, falsul revizor, "conștiința superficială a lumii, venală și amăgitoare
Revizorul revizuit... by Carmen Brăgaru () [Corola-journal/Journalistic/13993_a_15318]
-
din 1874 a fost o prelucrare de Petre Grădișteanu intitulată Revizorul General, dedicată lui V. Alecsandri și montată pe scena Teatrului cel Mare din București (cu M. Pascaly în rolul lui Hlestakov). "Autorul român - preciza Tatiana Nicolescu 1) - a localizat comedia rusească, adaptând-o moravurilor și realităților românești de la mijlocul secolului trecut. O anumită înrudire de atmosferă și principii între viața publică și socială din Rusia feudală și autocrată și România burghezo-moșierească (sic!) a făcut ca sarcina lui Petru Grădișteanu să
Revizorul revizuit... by Carmen Brăgaru () [Corola-journal/Journalistic/13993_a_15318]
-
încheie regizorul rus argumentul din caietul-program și, constatăm, vizionând spectacolul, că optează să ne prezinte acel "grotesc frizând circul" și nu "uriașa doză de seriozitate". Cu alte cuvinte, se oprește la lectura de suprafață, mult mai accesibilă publicului, dornic de comedii - supape împotriva urâtului cotidian. Și trebuie să recunoaștem că, limitat la acest scop deconectant, spectacolul îi reușește. De la decoruri și costume, până la muzică și jocul actorilor, ne aflăm într-o lume de turtă-dulce, de bâlci, intenționat kitsch uneori, grotescă alteori
Revizorul revizuit... by Carmen Brăgaru () [Corola-journal/Journalistic/13993_a_15318]
-
a celebrilor pași de balet ai celor patru lebede mici din Lacul lebedelor de Ceaikovski, pe care evoluează Hlestakov, Primarul, fiica și soția acestuia în finalul actului al patrulea). Toate aceste detalii compun o foarte frumoasă, închegată, hazlie și spumoasă comedie... căreia i s-ar potrivi de minune o replică dintr-un desen animat: "Ain’t that cute?... But is wrong!!!" (Nu-i așa că este nostim?... Dar e complet greșit!!!), depărtându-se, cu fiecare gest, de ceea ce a avut în vedere
Revizorul revizuit... by Carmen Brăgaru () [Corola-journal/Journalistic/13993_a_15318]
-
-i facă pe ceilalți să râdă, cu atât mai mult va ieși la iveală comicul rolului pe care îl interpretează. Comicul va ieși în evidență de la sine, tocmai prin seriozitatea cu care își vede de ocupația lui fiecare personaj al comediei." Și pentru a exemplifica doar cu maxima și minima scalei, trebuie spus că personajele cele mai apropiate de imaginea avută în vedere de autorul lor sunt Primarul și Hlestakov. Rolul acestuia din urmă, trebuie, în viziunea lui Gogol, "să fie
Revizorul revizuit... by Carmen Brăgaru () [Corola-journal/Journalistic/13993_a_15318]
-
poți dumiri dacă răul e chiar rău sau nu tocmai rău. Prost este numai atunci când răul e făcut atrăgător pentru spectator, când așa-i de amestecat cu binele, încât nu mai știi partea cui s-o iei. [...]" În ultimul timp, comedia a devenit, din păcate, numai un pretext pentru râs, o simplă formă de divertisment, pierzându-și calitatea de structură estetică, căci, în această a doua ipostază a ei, pretinde cu necesitate drama. Iar în Revizorul, remarca dramaturgul și criticul de
Revizorul revizuit... by Carmen Brăgaru () [Corola-journal/Journalistic/13993_a_15318]
-
și eu, gata să-l dau gata. La ora 9 am intrat în sala de teatru cu fotolii roșii, moi și confortabile. Eu, extrem de obosită de alergătura de peste zi și cu aburi de Chianti în cap. Piesa era una din comediile slăbuțe, insipide, ale lui Bernard Shaw, The Philander (Afemeiatul). Jucată clasic, ca pe vremea lui Bernard Shaw. De la primele scene, m-a învăluit un dulce somn, în dulcele fotoliu, după dulcea cină cu Chianti... Am dormit dusă în timpul întregii piese
Antoaneta Ralian: „Rafturile cu cărțile mele – conserve de timp, de tinerețe, de emoții” by Dora Pavel () [Corola-journal/Journalistic/7299_a_8624]
-
ca infractor internațional. Dar politica trece, în vreme ce arta rămîne, cel puțin acesta e cazul lui Handke, al cărui talent se păstrează intact, plutind deasupra valurilor ideologice. La festivalul de la Mülheim, premiul publicului i-a fost decernat lui Philipp Löhle, pentru comedia Das Ding (Lucrul), o parodie în marginea globalizării, iar premiul acordat celei mai bune piese pentru copii a revenit bucății Schlafen Fische? (Peștii dorm?) de Jens Raschke. Cartea șoaptelor, la Bogotá În prima jumătate a lunii septembrie a acestui an
Meridiane () [Corola-journal/Journalistic/4574_a_5899]
-
titlu de referință al stagiunii Teatrului Național Timișoara“: aceasta este estimarea directoarei Lucia Nicoara privitoare la spectacolul cu piesa „Neguțătorul din Veneția“ de William Shakespeare, a cărui premieră va avea loc joi, 27 ianuarie, de la ora 19. „Am ales această comedie pentru că mi se pare piesa shakespeareană cea mai adecvată orașului nostru atât prin cosmopolitismul atmosferei, cât și prin mercantilismul adesea accentuat al relațiilor“, explică regizorul Sabin Popescu. Din distribuție fac parte Vladimir Jurăscu, Damian Oancea, Laura Avarvari, Alina Reus, Mihaela
Agenda2005-04-05-cultura () [Corola-journal/Journalistic/283297_a_284626]
-
Mircea Tomuș Cuvintele cu care Jupân Dumitrache deschide comedia O noapte furtunoasă ar avea dreptul să fie considerate memorabile, dacă nu chiar profetice, pentru o istorie atât a dramaturgiei românești, cât și a construcției de realități fictive: Iaca, niște papugii... niște scârțascârț a pe hârtie! ‘I știm noi! Mănâncă
O noapte furtunoasă prin prisma mai multor niveluri de realitate by Mircea Tomuș () [Corola-journal/Journalistic/4527_a_5852]
-
realități fictive: Iaca, niște papugii... niște scârțascârț a pe hârtie! ‘I știm noi! Mănâncă pe datorie, bea pe veresie, trag lumea pe sfoară cu pișicherlâcuri... și seara... se gătesc frumos și umblă după nevestele oamenilor să le facă cu ochiul. Comedie de tip clasic, născută din și desfășurată prin discrepanța dintre aparență și realitate, O noapte furtunoasă face o deosebire tranșantă între două niveluri principale de ficționalitate: una reală și alta iluzorie, iar apoi imaginează un joc combinatoriu între ele. Dar
O noapte furtunoasă prin prisma mai multor niveluri de realitate by Mircea Tomuș () [Corola-journal/Journalistic/4527_a_5852]
-
o fi numit Jupân Dumitrache tocmai așa: papugii? N-am găsit, pentru acest apelativ, care trebuie să fi fost curent, în epocă, de vreme ce un autor atât de îndrăzneț nu a ezitat să-l pună în prima frază a primei sale comedii, vreun semn de atenție măcar, darmite o explicație, în toată literatura interpretativă a comediilor lui Caragiale. Acum, la aproape un secol și jumătate de la epoca în care cuvântul era atât de frecvent, încât putea să figureze în deschiderea, programatică, desigur
O noapte furtunoasă prin prisma mai multor niveluri de realitate by Mircea Tomuș () [Corola-journal/Journalistic/4527_a_5852]
-
care trebuie să fi fost curent, în epocă, de vreme ce un autor atât de îndrăzneț nu a ezitat să-l pună în prima frază a primei sale comedii, vreun semn de atenție măcar, darmite o explicație, în toată literatura interpretativă a comediilor lui Caragiale. Acum, la aproape un secol și jumătate de la epoca în care cuvântul era atât de frecvent, încât putea să figureze în deschiderea, programatică, desigur, ca orice deschidere, unei piese care miza enorm, chiar total, pe comunicarea cu publicul
O noapte furtunoasă prin prisma mai multor niveluri de realitate by Mircea Tomuș () [Corola-journal/Journalistic/4527_a_5852]
-
care desemnează realismul extrem, pe de o parte, și iluzionismul tot extrem, pe de alta, deci între Veta și Dumitrache, comunicarea este cvasi-imposibilă; un puternic zid de opacitate reciprocă îi desparte, iar deznodarea ițelor conflictului și, respectiv, soluția finală a comediei vor fi departe de a-l anula. Căci, în planul strict al relațiilor umane, Veta nici nu așteaptă și nici nu are nevoie de înțelegerea soțului său; ceea ce ea poate aștepta și ceea ce îi este necesar ca aerul este înțelegerea
O noapte furtunoasă prin prisma mai multor niveluri de realitate by Mircea Tomuș () [Corola-journal/Journalistic/4527_a_5852]
-
cășunează dumitale! M-ai făcut să alerg ca nebunii, să-mi rup gâtul! [Chiriac] Reacția lui Dumitrache, la primirea acestor comunicări întru totul pozitive, este cât se poate de consecventă cu firea, respectiv rolul său în angrenajul destul de complicat al comediei; nici un cuvânt, nici un pas pe tărâmul realului real; dimpotrivă, domnul și stăpânul ficțiunii, patronul iluziei instituie, în proiectul și așa destul de compozit al piesei, un alt plan de realitate fictivă, cel al ficțiunii romanțioase: Ei! nu te rușina! Ale tinereții
O noapte furtunoasă prin prisma mai multor niveluri de realitate by Mircea Tomuș () [Corola-journal/Journalistic/4527_a_5852]
-
Naționale”. Reacția lui Dumitrache presupune confruntări existențiale extreme: Nu mă nebuni! Ei fugi că mor! După care urmează cunoscutele replici ale prezentării, care este un exercițiu de recunoaștere în același nivel de realitate. Acum realizăm că, în construcția multietajată a comediei, termenii de real și fictiv sunt relativi; ca ipoteză absolut abstractă, întreaga construcție se sprijină pe un nivel adânc sau depărtat, care poate fi realitatea comună, de substrat, a pactului dintre autorul omniscient și omnipotent, în universul operei sale, și
O noapte furtunoasă prin prisma mai multor niveluri de realitate by Mircea Tomuș () [Corola-journal/Journalistic/4527_a_5852]
-
universului piesei. Interesant este că demersul pentru încheierea acestui legământ nu îl face nimeni altcineva decât Veta și Chiriac, adică perechea ilegală, secretă a piesei. Iar demersul este făcut pe lângă cine altcineva decât pe lângă Dumitrache, polul de autoritate, suveranul universului comediei. Chiriac: Lasă că-i spui eu și cu cocoana, dacă vă e rușine. [...] Jupâne. Veta: Frate. Jupân Dumitrache: Ce-i, Chiriac, puiule? Ce-i Veto? Veta: Avem să te rugăm ceva. Chiriac: Da’...să nu ne tratezi cu refuz. Jupân
O noapte furtunoasă prin prisma mai multor niveluri de realitate by Mircea Tomuș () [Corola-journal/Journalistic/4527_a_5852]
-
piesei, prinde teza din zbor și îi dă expresia de sentință, ficțiune teoretică esențializată: Da, familia e patria cea mică, precum patria e familia cea mare; familia este baza societății. Este cea mai concentrată formulare a principiului constructiv al universului comediei, validată de încuviințarea satisfăcută a patronului ei: Așa e, bravos! Toate le știe, îmi place... Numai că, așa cum știm, mai rămăsese un mister neelucidat, deci piesa nu era definitiv încheiată. Rămăsese legătura ascunsă dintre Veta și Chiriac, prilejul unor puternice
O noapte furtunoasă prin prisma mai multor niveluri de realitate by Mircea Tomuș () [Corola-journal/Journalistic/4527_a_5852]
-
de ficțiuni, coboară imaginea teatrală în concretul cel mai comun și mai palpabil; numai că aceeași țigară scoate fum și fumuri și este mecanismul sau pretextul obișnuit al reveriei, unul din semènele sale cele mai curente, în epocă. În această comedie a lui Caragiale, până la acest moment, mai fumase numai Spiridon, băiatul de procopseală și de ciomăgeală, din domeniul casnic al lui jupân Dumitrache. Să fi fost semnul de necesitate a unei compensații fizice pentru atâtea lovituri, tot fizice, primite? Ori
O noapte furtunoasă prin prisma mai multor niveluri de realitate by Mircea Tomuș () [Corola-journal/Journalistic/4527_a_5852]
-
Chiriac; este jocul real al iluziei sale, care vedea în tejghetar un băiat bun și de încredere, singurul demn și în măsură să-i apere ce are el mai scump: onoarea de familist! Acest ultim accent al construcției simfonice a comediei ne arată cât de iremediabil și de total străin de realitatea reală este jupân Dumitrache; totodată, cu aceeași ocazie, misterul nedezvăluit al legăturii dintre Veta și Chiriac se așează cu mai multă tărie, aproape am putea spune că se legitimează
O noapte furtunoasă prin prisma mai multor niveluri de realitate by Mircea Tomuș () [Corola-journal/Journalistic/4527_a_5852]
-
de total străin de realitatea reală este jupân Dumitrache; totodată, cu aceeași ocazie, misterul nedezvăluit al legăturii dintre Veta și Chiriac se așează cu mai multă tărie, aproape am putea spune că se legitimează, la baza construcției lumii fictive a comediei. El face parte, în mod natural, din ecuația familială de la numărul 9 de pe strada Catilina, după cum face parte, la fel de natural, din formula identitară a comunității pe care o girează garda civică a cartierului și asupra căreia veghează căpitanul ei, jupân
O noapte furtunoasă prin prisma mai multor niveluri de realitate by Mircea Tomuș () [Corola-journal/Journalistic/4527_a_5852]