6,026 matches
-
decît diferențe" (CLG: 133); un semn se instituie ca semn pentru că se diferențiază de alte semne din interiorul aceleiași paradigme. DISCRET (în opoziție cu continuu) Termenul servește la definirea unităților semiotice, construite cu ajutorul conceptelor de identitate și alteritate. O unitate discretă se caracterizează prin ruptura continuității în raport cu unitățile vecine. DISCURS Secvență de enunțuri lingvistice guvernată de reguli transfrastice de concatenare. Activitatea discursivă este producerea al cărei produs este textul. M. Foucault (1971, L'ordre du discours) încearcă să circumscrie această noțiune
by Daniela Rovenţa-FrumuŞani [Corola-publishinghouse/Science/1055_a_2563]
-
ideii de sistem arată că istoria este ea însăși recursivă și că nu are legătură cu fluxul conștienței umane. Explicarea a orice prin orice, indistinct și haotic, fără gradare în fapte, sensuri și semnificații, amorfe și virtuale, fără distincția dintre discret și continuu, numeral și procesual, parte și întreg, dar mai ales fără dezacordul dintre natură (care este egală cu sine și suficientă sieși) și natura umană (care este reproductivă conștient și progresivă rațional, cuprinzând la un loc cele trei lumi
ECONOMIA DE DICȚIONAR - Exerciții de îndemânare epistemicã by Marin Dinu () [Corola-publishinghouse/Science/224_a_281]
-
lor de autoreglare, ca și a pieței de autoreglementare, fiind, până la urmă, consecințe tehnice și procesuale ale „învățării” programate, algoritmizate, mecanizate. Este vorba despre funcțiuni similare, dar nicidecum identice, primele fiind obiectual repetitive, celelalte fiind conștient îndeplinite. Autoreglarea este infinit discretă, pe când autoînvățatrea este progresiv continuă. Una este numerică, cealaltă este procesuală. Autoreglarea este tehnică, autoînvățarea este antropică. Sistemele tehnice sunt închise și au ca limită perpetuum mobile, sistemele antropice sunt deschise și au ca finitudine discernământul uman. Un sistem antropic
ECONOMIA DE DICȚIONAR - Exerciții de îndemânare epistemicã by Marin Dinu () [Corola-publishinghouse/Science/224_a_281]
-
un mijloc de satisfacere a nevoilor umane de demnitate, împlinire, fericire, prestigiu, siguranță, mândrie, confort etc. Sistemul, ca metaforă epistemică, reface ordinea firească a lucrurilor popperiene, lumea ființelor justificând lumea sensului și lumea semnificațiilor, toate însă ca procese de emergență, discrete ca niveluri explicative, dar convergente în universul naturii umane, fie că au funcții de legitimare și verificare, fie de certitudine și adevăr. Problemele de existență constituie matricea în care se regăsesc drept elemente problemele intersubiectivității ca gestiune a puterilor de
ECONOMIA DE DICȚIONAR - Exerciții de îndemânare epistemicã by Marin Dinu () [Corola-publishinghouse/Science/224_a_281]
-
propriile mijloace fenomenul. Georges Balandier 52 încearcă o astfel de analiză în Le Détour. Pouvoir et modernité. Explicațiile ce s-au conturat în urma analizării cifrelor (dobândite fie prin contabilizarea anunțurilor publicitare, fie dintr-o serie de statistici obținute pe căi discrete, dar niciodată în urma unui studiu elaborat) ar putea fi rezumate astfel: 1. Numărul mare al subiecților care practică divinație sau apelează la ea ar putea duce cu gândul la o societate aflată în plină criză a valorilor. Divinația apare astfel
by Cristina Gavriluţă [Corola-publishinghouse/Science/1065_a_2573]
-
specifice. Cu toate acestea, rezultatele cercetărilor noastre de teren ne demonstrează că femeia continuă să fie asociată cu supraviețuirea acestor practici. Este un semn că vechile mituri și reprezentări n-au dispărut. Se regăsesc în expresii sociale mai blânde și discrete. În cele din urmă, ele vor continua să ne locuiască la modul cel mai perfect cu putință. Mentalul colectiv a reușit să genereze o multitudine de imagini și reprezentări privind specialiștii practicilor divinatorii. O analiză socioantro-pologică ia însă în atenție
by Cristina Gavriluţă [Corola-publishinghouse/Science/1065_a_2573]
-
s-au dezvăluit o serie de reprezentări stereotipe, duale ale actului divinatoriu. Ele confirmă unele teorii clasice care indică valorizarea pozitivă a actorului-bărbat și o valorizare mai nuanțată, chiar negativă, a femeii-prezicător. Din cercetare reiese că bărbații sunt mult mai discreți, într-un fel, misterioși. Ei acceptă foarte greu să vorbească despre "îndeletnicirea" lor. "Eu rezolv cazurile cele mai deosebite și am grijă atunci când îmi aleg clienții..." (V.I., 73 ani, Iași). Mai mult, conform mărturiilor obținute prin interviu, există convingerea că
by Cristina Gavriluţă [Corola-publishinghouse/Science/1065_a_2573]
-
articularea corectă a tuturor sunetelor și prin accentuarea cu rol expresiv a cuvintelor cheie. 3.3. Componenta nonverbală Limbajul nonverbal (limbajul corpului) întregește firesc mesajul transmis în comunicarea directă, fiind caracterizat prin: ținuta adecvată contextului (ținută semiprotocolară, de o eleganță discretă: taior/sacou și cravată); postura corectă, respectând normele clasice ale politeții; atitudine degajată, cooperantă; expresia feței: interesată, concentrată, fără crispări, privire deschisă, contact vizual moderat, surâs discret, exprimând disponibilitatea spre dialog; gestica subliniază semnificațiile mesajului verbal (gesturile de reglaj dirijează
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2893]
-
plângând (G. Bacovia); Erau evenimente pline de viclenie... [...] Apa se scurgea la vale cântând. (Marin Preda) - epitet hiperbolic: Gigantică poarto cupolă pe frunte (G. Coșbuc) - epitet moral (apreciativ, calificativ): Mădălina fusese veselă, exube rantă, aproape sălbatică, pe când Madeleine era blândă, discretă și melancolică. (L. Rebreanu) - epitet sinestezic: Primăvară... / O pictură parfumată cu vibrări de violet (G. Bacovia). Comparația exprimă o relație de asemănare între doi termeni (concreți sau ab stracți), printro secvență lingvistică cu rol de reliefare stilistică. Astfel, primul termen
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2893]
-
doi. Cu greu un spectator neinformat șiar fi putut da seama cine sunt acești oameni. Unii păreau lucrători sau mici impiegați, alții aproape cerșetori, câțiva erau îmbrăcați mai bine, dar în veșminte prea uzate [...]. Toți se asemănau prin familiaritatea lor discretă, prin respectul pe care șil acordau unul altuia, indiferent de înfățișarea vestimentară, în fine, prin figurile destinse și expresive, în contrast cu ținuta lor. O femeie în vârstă, ieșită la un gard, atinse de braț pe unul din ei. Acesta era un
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2893]
-
încărunțit înainte de vreme. Numeroasele detalii ale îmbrăcăminții eroului vizează și ele o schimbare dramatică a statutului social, o cădere în marginea societății, adaptarea la existența trudnică a unui hamal. Statura impozantă a personajului, ținuta lui sugerează însă o demnitate sobră, discretă care insinuează ideea unei origini elevate. Limbajul neologic (să degajeze, sacou, eroziune, amortizare) care ia treptat locul discursului în registrul colocvial citadin (petice, bocanci, gumilastic) suge rează de asemenea proveniența aristocratică a personajului. SUBIECTUL al IIlea (30 de puncte) Importanța
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2893]
-
îngroșate, care clivează la tăiat. La mucoase leucoplazie. Limbă uneori fisurată. 2. Tulburări ale circulației venoase și capilare. Circulație venoasă colaterală foarte vizibilă. Dilatația venelor subcutanate pe zone limitate, corespunzător regiunii sau organului unde va surveni un cancer. Mici varicozități discrete de-a lungul rebordului costal drept care reflectă congestii repetate ale ficatului. Hemoroizi. 3. Oboseală generală și slăbire. Uneori tendință la hipotermie. 4. Mentalitate înclinată spre tristețe și hipersensibilitate. De multe ori persoanele în cauză au suferit repetate șocuri emotive triste
Chirurgia modernă a sindroamelor posttuberculoase. Tuberculoză și homeopatie by Alexandru-Mihail Boțianu, Petre Vlah-Horea Boțianu, Oana-Raluca Lucaciu () [Corola-publishinghouse/Science/91974_a_92469]
-
Washington Post (2004) consideră că divorțul și violența domestică dăunează "vieții familiale tradiționale, rupându-i pe copii de părinți... dându-le impresia că nu sunt doriți sau că suferă de o lipsă de atenție". Pe scurt, "tradiția japoneză a afecțiunii discrete" își trăiește ultimele zile, iar asta explică "sporirea violenței". Discursul acesta despre decădere este în aceeași măsură o reflectare a opiniei publice și o manipulare a acesteia. Este unul dintre lucrurile cele mai acceptate din lume. Dar nu doar în
by Éric Debarbieux [Corola-publishinghouse/Science/1097_a_2605]
-
date depinde parțial de măsura în care acea narațiune îndeplinește dorința unui destinatar de a reprezenta întreguri temporale orientate (în mod prospectiv, de la ÎNCEPUT la SFÎRȘIT și retrospectiv, de la sfîrșit la început), implicînd un CONFLICT constînd din situații și evenimente discrete, specifice și pozitive și fiind încărcat de semnificație în raport cu un proiect și univers uman(izat). ¶Brooks 1984; Genot 1979; Greimas 1970 [1975]; Kloepfer 1980; Prince 1982. Vezi și LOGICA DUBLĂ A NARAȚIUNII, MIJLOC, EROARE "DUPĂ ACEASTA, DECI, DIN CAUZA ACEASTA". naratologie
Dicţionar de naratologie by Gerald Prince [Corola-publishinghouse/Science/1400_a_2642]
-
urmare, viziunea unei eclipse în vis are mai degrabă o semnificație negativă și reprezintă: - pierderea energiei, pentru că soarele este momentan acoperit; - situațiile de rivalitate și predominața unuia asupra altuia (o persoană o «eclipsează» pe alta); lipsa de combativitate sau plecarea discretă asemănătoare cu fuga («a se eclipsa»). Stea În afară de simbol al luminii și al cunoașterii, steaua reprezintă și ghidul. Permițându-i omului să se orienteze, ea intervine în vis pentru a indica direcția în care trebuie să se îndrepte persoana vizată
[Corola-publishinghouse/Science/2328_a_3653]
-
a fi primul om care a demonstrat că diagonala și latura unui pătrat nu au o măsură comună, ci sunt relaționate în mod irațional. Aparent, această observație a produs o profundă revoluție în Grecia: matematica. Până atunci, sistemul de numere discrete și geometria continuă înfloriseră împreună cu mici conflicte. Criza incomensurabilității a declanșat abordarea euclidiană a matematicii. E curios faptul că grecii antici au încercat să facă matematica riguroasă prin înlocuirea incertitudinilor numerelor cu ceea ce ei simțeau a fi cea mai sigură
by VIOREL BARBU [Corola-publishinghouse/Science/1112_a_2620]
-
important. Dar să nu ne încurcăm singuri paradoxurile lui Zeno încă sunt, chiar și după 2000 de ani, prea proaspete în minte ca să ne putem amăgi că înțelegem tot ceea ce am dorit să facem în privința relațiilor dintre sistemul de numere discrete și linia continuă dorită ca model. Știm, din analiza nonstandard, dacă nu din altă parte, că logicienii pot crea postulate care pun și alte entități pe axa reală, dar până acum puțini dintre noi au dorit să parcurgă mai adânc
by VIOREL BARBU [Corola-publishinghouse/Science/1112_a_2620]
-
vaginal relevă bombarea și sensibilitatea vie a fundului de sac al lui Douglas (semnul Grassman). V.3. SEMNE GENERALE - semnele generale sunt în relație directă cu vechimea și evoluția peritonitei. Dacă inițial starea generală este satisfăcătoare, iar semnele generale sunt discrete, după 24-48 de ore fenomenele se agravează instalându-se sindromul inflamator sistemic (SIRS); - febra, frecventă dar nu constantă, poate fi ridicată (38-39°C) în inflamații septice de organ ori progresivă în perforații (de la 37° la 39°C) cu subfebrilitate matinală
Peritonitele acute: tratament etiopatogenic by Dorin Stănescu () [Corola-publishinghouse/Science/91842_a_93199]
-
și cu ceva enigmatic [...]. Era brună, înaltă, slabă, cu ochi negri frumoși... Foarte elegantă [...]. A avut o educație îngrijită, a umblat prin străinătăți [...] impresia generală de melancolie și singurătate [...] era cu totul pe gustul bizarei ființe a lui Matei [...]. Curtea discretă a lui Matei a durat doi ani..." Trufia însă, acea fără margini trufie a lui Mateiu pe care, ca poet, o proclamă și în versuri (" Că margini nu cunoaște păgâna-mi semeție / Afară de trufie nimic n-avut-am sfânt.") a produs și
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]
-
că această lume este pe deplin românească (dacă nu și etern românească!), că e populată de români... mai mult sau mai puțin onești, că snobul (sine nobilitas) lui Caragiale este în ultimă instanță recuperabil și emană chiar o adiere de discretă și veritabilă poezie a echivocului: "...cu sufletul încărcat de fermecătoare amintiri, seara, la București, cînd își face toaleta de culcare, madam Georgescu zice oftînd: Ah, mamițo! menuetul lui Pederaski..., mă-nnebunesc!" Din perspectiva care interesează aici și acum, o interesantă
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]
-
la viață semeața seminție. ÎNTRE OGLINZI PARALELE Criticii și istoricii literari dar și cititorii obișnuiți au practicat și continuă să practice raportarea reciprocă a vieții și operei celor doi scriitori, cu accent pe deosebirile evidente dar fără a neglija asemănările discrete, primele fiind mai ușor de sesizat și datorită particularităților psihologiei umane căreia entitățile cu semn contrar i se impun mult mai ușor; chiar dacă Mateiu "nu gustă literatura paternelului său populată cu mitocani" (B. Cioculescu), o tendință semnificativă a cercetării literare
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]
-
pentru celebrele Momente), Barbu Cioculescu, acesta din urmă folosind argumentul subțire al limbajului aluziv: "nicăieri n-a fost arta lui Mateiu mai apropiată de aceea a lui Ion Luca Caragiale, decît în Remember, și anume prin împărtășita știință a aluziei discrete eșafodînd arhitectural..." Pe terenul exemplificărilor enunțate în principiul lor demonstrativ revine P. Constantinescu cu referire la limbajul celor doi scriitori ("Alternarea lui Matei Caragiale între expresia aulică și argot, între suav și trivial, repetă alternarea lui Ion Luca între comedii
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]
-
ces messieurs et ces dames, leș plus étranges histoires circulaient, chacun donnait des renseignements opposés et prodigieux. (...) Une légende se formait" [Zola, Nana, p.451, 452]. Întreg Parisul este implicat în această sacralizare: "Et leș intimes s'inclinaient, avec un discret sourire d'intelligence, rendant hommage à ces belles épaules, si connues du tout-Paris officiel, et qui étaient leș fermes colonnes de l'empire" [Zola, La Сurée, p.242]. Interpretată mitico-simbolic, Pariziana este o constelație de imagini generate de câteva scheme
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
și puterii. Jocul de culise, punerea la cale a combinațiilor ascunse, a diferitelor scenarii, precum și dominarea subtilă a bărbatului devin specialitatea să. Pariziana știe să deschidă căi noi în citadela masculină, ea aplică o manieră mai mult sau mai putin discretă și elegantă de a-și exercita autoritatea și influența. Expresia chercher la femme are pentru societatea franceză un înțeles cu totul deosebit: femeia este cauza evenimentelor și a deciziilor majore. Chercher la femme este spus despre femeia franceză prezenta peste
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
Le vice, venu de haut, coulait" [Zola, La Сurée, p.182]. Eric Hobsbawm mai observa că "această formă de comportament [adulterul] era cea mai obișnuită în cercurile aristocratice și la modă, dar și în marele orașe unde (cu ajutorul unor stabilimente discrete și impersonale cum ar fi hotelurile) aparențele puteau fi păstrate cu mai multă ușurință" [p.264, subl.n.]. În tradiția franceză, adulterul nu strică decât rareori căsătoria; de regulă, soțul înșelat își accepta problemă cu stoicism. El își poartă fără
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]