6,066 matches
-
fetiță pe nume Miryam, voind să facă niște cozonaci aici în sufragerie, frământa un aluat frumos, iar eu, curată pe mâni, puneam în aluat, ceea ce trebuia după gust: zahăr, ulei, sare, lămâie, etc. Ei, cât ce mi-a dat să gust din el, aluatul începu să scadă.-Pune, fato, făină, că n-ai destul aluat pentru trei cozonaci!-îi zic. Și dă-i și pune-i făină încă o jumate de chil și încă o jumate și altă jumate și tot
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
dar el mai mergea și singur, după ce ne reîntorceam tot împreună de la o tură de băi. Simțea nevoia și el, ca bărbații, să mai scape. Iar eu îi făceam voia. Așa că pleca la băi și revenea fericit, că numai așa gusta, și gustă unii, frumusețea familiei. Adică trebuia să plece, ca să aibă de unde veni cu plăcere. Zicea lumea că am avut răbdare de fier, cu el. Ei, asta-i. M-am înstrunit singură. Mi-am demonstrat că pot face ceea ce - mi
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
mai mergea și singur, după ce ne reîntorceam tot împreună de la o tură de băi. Simțea nevoia și el, ca bărbații, să mai scape. Iar eu îi făceam voia. Așa că pleca la băi și revenea fericit, că numai așa gusta, și gustă unii, frumusețea familiei. Adică trebuia să plece, ca să aibă de unde veni cu plăcere. Zicea lumea că am avut răbdare de fier, cu el. Ei, asta-i. M-am înstrunit singură. Mi-am demonstrat că pot face ceea ce - mi propuneam să
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
căscată, dar uitase să vină și să-i spună măcar să ia o pauză de căscat, c-o s-o doară fălcile, nu de alta. Când am ajuns acasă, aveam să aflu că exemplul meu cu ibovnica sfântă și zgripțuroaică nu fusese gustat prea mult de învățătoare, căci mama m-a întâmpinat cu mâna dreaptă pe urechea mea stângă și cu o interogație epistemică de toată frumusețea: "De unde ai învățat despre ibovnica sfântă?" Iar eu, inocent, calitate care în mare parte nu mi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
au iubit, chiar dacă tu nu i-ai iubit, sunt regretele și dorul, tristețea și blândețea, tufele și șleahta zeilor (...) Singur! Ah! Cel puțin dacă-n locul acestei singurătăți otrăvite de fantome, cum e singurătatea mea de acum, aș putea-o gusta pe cea adevărată, tăcerea și foșnetul unui copac! Singurătatea! Nu, Scipio. Singurătatea mea e plină de scrâșniri de dinți și răsună toată numai de zgomote și de strigăte stinse. Iar alături de femeile pe care le mângâi, după ce m-am depărtat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
peștii mării îți vor povesti. 9. Cine nu vede în toate acestea dovada că mîna Domnului a făcut asemenea lucruri? 10. El ține în mînă sufletul a tot ce trăiește, suflarea oricărui trup omenesc. 11. Nu deosebește urechea cuvintele cum gustă cerul gurii mîncările? 12. La bătrîni se găsește înțelepciunea și într-o viață lungă e priceperea. 13. La Dumnezeu este înțelepciunea și puterea; sfatul și priceperea ale Lui sunt. 14. Ce dărîmă El, nu va fi zidit din nou; pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85105_a_85892]
-
n-ai nimic de zis, ascultă-mă! Taci, și te voi învăța înțelepciunea." $34 1. Elihu a luat din nou cuvîntul, și a zis: 2. "Ascultați, înțelepților, cuvintele mele! Luați aminte la mine, pricepuților! 3. Căci urechea deosebește cuvintele, cum gustă cerul gurii bucatele." 4. Să alegem ce este drept, să vedem între noi ce este bun. 5. Iov a zis: "Sunt nevinovat și Dumnezeu nu vrea să-mi dea dreptate; 6. am dreptate și trec drept mincinos; rana mea este
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85105_a_85892]
-
te pregătești, am să pun lacăt inimii, iar dorul am să-l leg în lanțuri, ca la ocnă! Să știe de stăpân! Te aștept ca pe o izbăvire, scumpule. A ta Zâna”. Sevastița mânca așezat și, din când în când, gusta din ulcica cu vin, dar nu mă slăbea din ochi. Se vedea limpede că își iubește fata cu asupra de măsură. Când a sfârșit de ospătat, s-a ridicat și, făcându-și cruce, a îngăimat: “Mulțumescu-ți, Doamne, pentru îndestulare și
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/551_a_859]
-
vorbit Sevastița, frecându-se la ochi. ― Ei! Abia acum ai să calci calea fără nici o trudă. Uite, aici ți-am pus ceva de-ale gurii și în plosca asta niște vin. Când urâtul ți s-a urca în cârcă, să guști din el și să vezi ce spor ai să ai la mers. ― Apoi, dacă oi vini pre’ des pi la matali, conașule, m-oi boieri de-a binelea. Din vinul aista am sî-i duc și Zânii un strop. ― Eu am
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/551_a_859]
-
adevăr: “Care frunză pică jos Nu mai urcă unde-o fost. Care frunză pică-n vale Nu mai urcă pe sub soare”... Vibrând odată cu tremurul ghersului, am ajuns la izvor, unde m-am așezat pe covorul de frunze colorate, pentru a gusta din plin frumusețea locului și a momentului... “Ce faci, bătrâne? Ai tăria să stai pe malul izvorului, când nu știi măcar cine îți va aduce de mâncare în cameră în seara asta?” - m-a luat în primire pe nepusă masă
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/551_a_859]
-
Mormânt”. În timp ce eu rosteam ultimele cuvinte, călugărul a întins mâna către șervetul de pe colțul mesei. L-a ridicat, dezvelind două ulcele în care strălucea rubinul vinului știut, iar alături se afla o strachină cu plăcinte poale-n brâu. ― Hai să gustăm din plăcinte și să ne umezim cerul gurii cu un strop de vin, că până diseară ne uscăm precum iasca... Am urmat îndemnul și fapta bătrânului. ― Ei. Acum, parcă altcum om sta de vorbă, dragule - a vorbit călugărul când am
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/551_a_859]
-
dincolo de ușă. M-am repezit la geam, s-o văd. Mergea cu pas grăbit spre chilia ei, privind mereu spre geamul meu... Am mâncat cu mare poftă sarmalele aduse de Zâna. Am ieșit în cerdac, unde am rămas o vreme, gustând din vin și întrebându-mă ce ascunde sfârșitul răspunsului Zânei: “că nu mai am răbdare”... După un timp, în lungul cărării dinspre mănăstire, cu pas greu, a apărut călugărul. Atunci l-am văzut pentru prima oară purtând baston în mână
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/551_a_859]
-
de-o poftă, măcar o perjă și un măr. Nu. Nimic. N-auzi? Drum bun. Unde, drum bun? La bar. Acolo, drum bun; și, alături, vezi că este un chioșc, unde să găsesc și mere, și perje, din aceiași pomi. Gustă, de acolo, dacă ți-i atât de a gusta! Scrisoare deschisă lui Vasile Apati pe motiv că nu mai are ce mânca, un Vasile Apati, de prin părțile Satului Mare, a răcnit la Guvern, să-l eutanasieze pe gratis - MASSMEDIA
Hachiţe : schiţe şi povestiri ocrotite de promoroaca dragostei pentru viaţă by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1196_a_1932]
-
Nu. Nimic. N-auzi? Drum bun. Unde, drum bun? La bar. Acolo, drum bun; și, alături, vezi că este un chioșc, unde să găsesc și mere, și perje, din aceiași pomi. Gustă, de acolo, dacă ți-i atât de a gusta! Scrisoare deschisă lui Vasile Apati pe motiv că nu mai are ce mânca, un Vasile Apati, de prin părțile Satului Mare, a răcnit la Guvern, să-l eutanasieze pe gratis - MASSMEDIA Iată și un mare puturos, un cerșetor de rang
Hachiţe : schiţe şi povestiri ocrotite de promoroaca dragostei pentru viaţă by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1196_a_1932]
-
poate, astăzi. Nu e timpul potrivit. Nu vezi că norii stau gata să-și scuture prima zăpadă peste noi și meleagurile noastre? Ba, da, văd. Mai bine hai și ne-om drege nițel, după aseară. Intră în ogradă. și om gusta câte ceva din primul butoiaș, că nici nu i am dat cep. Acu i-l dau. și avem baftă să fim amândoi de față. Au coborât în cramă. Când au revenit la suprafață, pământul era, tot-tot-tot, alb, ca-ntr-o frumoasă
Hachiţe : schiţe şi povestiri ocrotite de promoroaca dragostei pentru viaţă by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1196_a_1932]
-
toți membrii echipajului, cu excepția căpitanului, cărora li se adăugau cei mai de seamă membri ai Consiliului și două matroane. Pentru început, fiecărei candidate i se puseră la dispoziție ingrediente similare, cu care să-și demonstreze abilitățile culinare. După ce membrii juriului gustară din preparate, veni momentul că fiecare să-și arate calitățile de cântăreață sau de dansatoare și să își dezvăluie orice alt talent ce le-ar fi putut face viața mai plăcută unor oameni în fața cărora se află o călătorie lungă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1880_a_3205]
-
înseamnă asta, nu m-ați mai întreba dacă mi-e dor... — Și familia ta? Nu-ți amintești de ea niciodată? — Din fericire! Haideți, părinte, să lăsăm astea. Ajutați-mă să deschid conservele și să cinăm. Doi ani fără să fi gustat sparanghel. Vă imaginați? Doi ani! Închise breviarul, își termină rugăciunile și îl privi îndelung pe bărbatul care, la mai puțin de douăzeci de metri, citea la umbra unui arbore înalt de capoc, ținând o gută în cealaltă mână. Tabloul ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
peisajele anotimpului însuflețirii... doar și numai și neapărat și la întîmplare și anume și cu tot dinadinsul așa bine, așa... ca să fim mai mult... vezi clipele acelea care ar părea nesfîrșite? Eu aș vrea să le împart cu tine. Ai gustat vreodată pîine proaspătă de la foc și apă de la izvorul care răsare printre rădăcinile astrale, aromate, strălucind de lumină, ale arborelui cosmic, întotdeauna înviorat și însuflețit? Ai simțit energia care aleargă ca un meteorit, ca aprinsa trecere a cometei?... Sau simpla
ANOTIMPUL ILUZIILOR by CRISTI ROMEO () [Corola-publishinghouse/Imaginative/270_a_504]
-
Nu, mulțumesc! Fata aduce totuși o farfurioară cu alune, niște fursecuri și cîteva fructe. Îmi pare rău, am spus că nu... Din partea șefului, nu vă supărați. Rodion se scufundă imediat în gîndurile sale. Din cînd în cînd ridică paharul și gustă delicat din conținut. Privirea o are mată și pare cu totul absent din realitatea în care se afla. Muzica îi mergea la suflet și accentua starea lui de depresie. Era atît de stăpînit de frămîntările lui încît nu realiza contextul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
pățit? Am și eu necazurile mele. Doar nu vă pasă de ele? Credeam că ați remarcat... Ce să remarc? La golanul doamnei Popovici i-ați pus zece. Profesorul Mihoc rămîne fără glas. Simte că plesnește și iese fară să mai guste cafeaua. De atunci relațiile au fost extrem de oficiale. Dinu Ariceanu a ajuns inspector la Primărie și a trimis prima somație, în această calitate, profesorului Mihoc. "... vă rugăm să vă prezentați la camera 8 între orele... În caz de neprezentare veți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
te învăluiau nemilos și un robot de bucătărie nervos tare. Nicușor are fruntea creață și deloc eminesciană, dar acolo, sub carcasa aceea enormă, se coceau gînduri cu iz de materie cenușie, nu glumă. Așa cred că stăteau Eminescu și Creangă, gustînd lăsarea serii și a păcii peste Șorogari. Deși îmi convenea comparația, convins că eu sînt în rolul lui Eminescu, totuși el să joace rolul lui Creangă nu-mi venea prea la îndemînă. Prefer să tac și să-mi umplu paharul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
Dar... Nimeni nu știe de bordeiul meu, așa că n-are cum întreba pe cineva. Dar i-ai spus cum poate ajunge. La stînga. Am greșit, trebuia la dreapta. Se rîde cu poftă și cînd s-a întors Cepoi ar fi gustat cu plăcere o bucată din moș Cazacioc. Cînd au ajuns acasă, Cepoi vede colierul la gîtul nevestei. Colierul, nevastă... A, l-am uitat la gît. Atunci nu-l mai dăm înapoi! Nici vorbă. Ce, mă crezi proastă?! Ce oameni! Gabriel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
ce Înseamnă un lucru frumos. — Nu vrei să-ți fac o cafea? — Lasă cafeaua că uite mă luai cu vorba și uitai. Ți-am adus niște țuică de prune de la cumătru-miu de la Văleni. Da’ domnu nu-i acasă să guste și dumnealui? — Mulțumesc, nu trebuia să te deranjezi. E dincolo, stai că mă duc să-l chem. — Sărut-mîna, doamnă Oprișan. — Hai noroc, să trăiești! Mă gîndii și io că poate vreți să ciocniți un păhărel cu noi... ia și mata
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
oamenilor, or, cum eu Însămi am cunoscut binefacerile uitării, această Întrebare mi se pare, În ce mă privește, fără noimă. Dacă, de pildă, nu vă este teamă să muriți, este pentru că acum viața vă este o povară sau dimpotrivă pentru că gustați din plin clipa de față? Cred că În orice situație Îmi va fi frică de moarte, dar logic vorbind, cred că e mai ușor să mori cînd nu mai Întrevezi nici o bucurie. Ce vă supără la Înmormîntări? Faptul că mortul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
postmodernismul fiind, pe bună dreptate, deseori considerat o ”cultură a citării”<footnote George Bădărău, Postmodernismul românesc, Institutul European, Iași, 2007, p. 38 footnote>. În mod asemănător, produsele artelor plastice se limitează deseori doar la niște mâzgâlituri ahotice și de prost gust egale sau uneori mult mai slabe, din punct de vedere artistic cît și al execuției tehnice, comparativ cu desenele copiilor cu dizabilități psihice care ar trece cu ușurință drept artiști autentici dacă s-ar lua în considerație faptul că “reacțiile
ARTĂ, DEGENERARE , KITSCH Arta holotropică, o reeducare a ”bunului simţ estetic'' by Edi APOSTU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/381_a_550]