7,756 matches
-
română și nu poți crede că părinții și bunicii lor au fost transmutați în mijlocul Rusiei acum șaptezeci de ani. MLC: „țara mea este limba română”, spunea poetul Nichita Stănescu. NP: Da, așa este! Atunci am înțeles că neamul românesc nu piere, „nu mor caii, când vor câinii”, spune înțeleptul nostru proverb. Dorința mea ar fi să construim în Kazahstan o biserică ortodoxă românească, care să fie subordo nata Patriarhiei de la București. Cu donații de la noi toti și cu ajutorul Departamentului Românilor de
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/89_a_363]
-
printre uimitele tăceri, din alte neuitate amurguri, sfielnic vor vibră, enigme vechi s-or decanta interogând aducerile-aminte. Puțin mister Te invit în cântec vraja și descântec în nemărginire și în nemurire unde e posibil să țesem iluzii ce din viața pier pe Terrae nevoie și de imponderabili, văpaie de astre de mult inefabil și puțin mister Te invit în spații hipersiderale omul meu iubit, fermecați de-acorduri de orgi din catedrale să reținem clipă.... timpul prea grăbit. O cadă mare de
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/89_a_363]
-
și golul este o formă cineva în locul tău ar dormi semnul de întrebare este strădanie pierdută dare înapoi cresc fiori în profunzimi înșelătoare totul se întâmplă tuturor deopotrivă esență în funebra vale furtună fu esență în funebra vale ajuns rob pieri așa spune sabia care cerea să nu pătrundă nici-un străin prin peretele de lumină ce înconjura cetatea nu există nimic nu există nimic din cele existente. nu există nici primul nu există nici ultimul unicul e cauza tuturor dumnezeu se
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/89_a_363]
-
stele căzătoare, Visele-adunate-n prove Sparg furtunile de slove, Iar în somnul lor, matrozii Trec prin sabie irozii. Un poet în cart de câine Duce navă către mâine, Cu tăișul cârmei crapă Noaptea coborâtă-n apă, Adunând stelele-n turme, Bacii pier fără de urme, Cade-n val Calea Lactee, Născând pe-Afrodita zeie! Poezii Dora Groza REFUZUL LUI ICAR Semănate-n primăveri, Zilele răsar din ieri, Ofilite-acum dau vama Timpului care le cheamă. Ielele-ntr-un dans frivol Trec prin cimitirul gol, Îngeri
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/89_a_363]
-
aproape Cu petale să le-ngroape, Zborul pur spre alte zări Se aprinde-n lumânări Și din flăcările sfinte Punem aripi la cuvinte. Babele tămâie-n zori Umbrele de zburători, Dar cu aripa de ceară Icar nu mai vrea să piară! RĂSĂRITUL Vine iarăși răsăritul Cu lumina lui incertă, Deschizând prima coperta Din ceaslovul cu sfârșitul. Botezat cu ploi de stele, Sufletul primește harul Să iși poarte-n timp calvarul Glăsuit de cucuvele. Cartea Sfântă, în Lumina, A întors o filă
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/89_a_363]
-
de stele, Sufletul primește harul Să iși poarte-n timp calvarul Glăsuit de cucuvele. Cartea Sfântă, în Lumina, A întors o filă nouă; Crucea înroșește ouă Care-ascund era creștină. Ziua crește dintr-o rază, Soarele din ea se naște, Moartea piere-n prag de Paste Când Hristosul înviază. Răsăritul iar vopsește Ceru-n sângele Luminii, Hăituiți mereu, creștinii Îl ascund sub șolzi de pește! EU, POETUL Eu sunt poetul care Bea pelinul, Adus de vrăjitoare, Din tainul Păstrat pentru impudice fecioare
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/89_a_363]
-
aur, pod înalt. și din lacrima, velința, ca pe-un pat adânc și cald. Din lovirile nedrepte, faguri facă-se și vin. Din înfrângeri, scări și trepte; din căderi, urcuș alpin. Din otravă pusă-n cană, fă miresme ce nu pier. și din fiecare rană, o cădelnița spre cer. și din orișice dezastru sau crepuscul stins în piept, Doamne, fă lăstun albastru și dă zâmbet înțelept. ÎNȚELEPTUL Nu scuip pe'nfrângerile mele! Ce-am adorat nu știu să ard și nu
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/86_a_359]
-
cei mai multi pe metru pătrat... Să plece și să studieze în mari și prestigioase universități din lume, dar să se întoarcă acasă. Sunt convins că vremurile se vor schimba în bine, impostura, tâlhăria politică și guvernarea prin fraudarea drepturilor poporului vor pieri cât de curând. Îi sfătuiesc pe tinerii noștri să-și pună în fața modele noi de muncă, de comportament, de ideal din cultura universală. Să nu-și facă chip cioplit din conducătorii de azi ai țării! Îmi amintesc, bunăoară, ca la
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/86_a_359]
-
lui. Dăinuim, iată, prin volburile istoriei, rămânând teferi, rămânând români, latini prin limba, datini și grâi. Căci „noi locului ne ținem,/ cum am fost așa rămânem”. Dăinuim de mai bine de 2000 de ani si n-avem de gand sa pierim de pe fața pământului, așa cum și-au dorit și încă își mai doresc unii. Iar dacă vreo catastrofă (asta, ca să împingem imaginația în imposibil) ne-ar smulge pământul de sub tălpi, am dăinui prin limba. Am trăi și am locui în Limba
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/86_a_359]
-
atunci, imaginea acestei necunoscute îl acompaniază peste tot și în mod straniu Logan cunoaște o succesiune de șanse de necrezut. de la tablă de poker până pe câmpul de bătaie, unde supraviețuiește unor lupte, în care cei mai buni prieteni ai săi pier, el pare a fi protejat. Fotografia s-ar putea să fie purtătoare de noroc? Pe verso este scris atât și nimic mai mult: Fii prudent! La întoarcerea în Colorado, el nu se gândește decât la această femeie și la misterul
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/86_a_359]
-
E-n cizmulița ta de lux. De-aș fi ministru de finanță Ți-aș dărui castele brusc Și ti-aș împodobi caleașca La spițe-n trandafiri feroci, Însă mi-e sufletul ca fleașca, Viața mă arde la bojoci Și-mi piere, Cici, piere, piere Destinul pe un drum îngust, Nici mirosul de la muiere Nu știu cu nara să-l mai gust, Roua-i plesnită, crinul zace, Hai să mîncăm batog, somon, Amurgurile prind caimace, Bărbații zic bonjourpardon... Dar asta n-are
Portretul artistului la maturitate în luciul unei cizmulițe franțuzești by Emil Brumaru () [Corola-journal/Imaginative/11205_a_12530]
-
cizmulița ta de lux. De-aș fi ministru de finanță Ți-aș dărui castele brusc Și ti-aș împodobi caleașca La spițe-n trandafiri feroci, Însă mi-e sufletul ca fleașca, Viața mă arde la bojoci Și-mi piere, Cici, piere, piere Destinul pe un drum îngust, Nici mirosul de la muiere Nu știu cu nara să-l mai gust, Roua-i plesnită, crinul zace, Hai să mîncăm batog, somon, Amurgurile prind caimace, Bărbații zic bonjourpardon... Dar asta n-are importanță, Sub
Portretul artistului la maturitate în luciul unei cizmulițe franțuzești by Emil Brumaru () [Corola-journal/Imaginative/11205_a_12530]
-
ta de lux. De-aș fi ministru de finanță Ți-aș dărui castele brusc Și ti-aș împodobi caleașca La spițe-n trandafiri feroci, Însă mi-e sufletul ca fleașca, Viața mă arde la bojoci Și-mi piere, Cici, piere, piere Destinul pe un drum îngust, Nici mirosul de la muiere Nu știu cu nara să-l mai gust, Roua-i plesnită, crinul zace, Hai să mîncăm batog, somon, Amurgurile prind caimace, Bărbații zic bonjourpardon... Dar asta n-are importanță, Sub fusta
Portretul artistului la maturitate în luciul unei cizmulițe franțuzești by Emil Brumaru () [Corola-journal/Imaginative/11205_a_12530]
-
cu aripi ușoare ștergându-mi cu lumină țeasta de rătăciri și negurare? stau în deșert și zarea-i frântă de îndoieli și așteptare - n'aud decât nisipul care nu cuvântă Mierla mierla cu ciocul dauriu la clipa'n care noaptea piere și zorii stau să se arate un freamăt ascuțit e'n iarbă șerpii se pierd în tresărire văzduhul cade în netimp când mierla cu ciocul dauriu descumpănește vremea cântându-și trecerea spre ziuă Ispita pe când coboară lumina tăinuită tăcernice cununi
Poezii by Alexandru LUNGU () [Corola-journal/Imaginative/16333_a_17658]
-
ta nu există a fi? Chiar când vântul nu bate agale, Lemnul din tine coboară pe cale, Dorește să devină blând, De parcă elanul meu nătâng S-a risipit la hanul unui crâng. Cum pot să mai devin fastuos Când cuvântul a pierit La amiază, iarăși nenuntit? La tine stă în calendar Doar a avea și fără prunci Mai nou ... doar eu Și atunci! VISAM COLORAT Pildele sunt pentru cei înțelepți Cum florile sunt pentru Raiul sufletelor deschise. Dacă dăruiești cui trebuie Și
Poezii by Marian Barbu () [Corola-journal/Imaginative/2596_a_3921]
-
aștearnă, maculată, peste trupul drept, cu sînge uns, ca să îl putem vedea pe Cine nu se cade a-L vedea oricum, scrijelind cu pașii sfinți pe drum păsări fără gheare și jivine adormite-n sînul lui Avram, păcătoși nerăbdători să piară, ucigași cu chipuri de Fecioară și creștini angelici puși la ham. E tîrziu, dar încă prea devreme, n-avem dinți ca să mușcăm din noapte n-avem buze îndestul de coapte care să rodească sub blesteme. Fruntea cu solzi albaștri Poeții
Poezie by Cristian Bădiliță () [Corola-journal/Imaginative/12045_a_13370]
-
leneș, parc-ar marca trecerea secundelor din neunde spre neunde. Dacă florile păpădiilor dealului nu și-ar opri cascada lor galbenă în stavila șoselei cenușie, și calul murg, și căruța roșie-argintie, și țăranul îmbrăcat în negru de pe capra căruței ar pieri copleșiți de floare. Adie vântul în frunzele sensibile ale plopului din dreapta, și urechea câinelui culcat lângă mine în iarba mare și proaspătă, tresare ca de o atingere materială. O muscă neagră, autentică, trece prin fața soarelui, de la stânga la dreapta, apoi
Două proze by G. Pienescu () [Corola-journal/Imaginative/12337_a_13662]
-
moarte, Se risipesc adunate vis peste vis florile. Și altceva ce mai pot să spun în afara cuvintelor de nimeni sprijinite, Căzut, ridicat de cădere? Că am existat întâmplător, Nor devorat de alt nor, Creat necreat rut Prin sinea sa ce piere. Privesc anticele popoare, Mă las privit de ele. Lacrima învață să zboare Cu sarea ca piele. Cuvintele fericirii îmi stau pe buze, Spune-mi o dată și încă o dată Minunile ascunse. Mă voi preface Că nu le-am auzit. Așa vei
Poezie by Miron Kiropol () [Corola-journal/Imaginative/8530_a_9855]
-
de trupul amintit, prin cămări cu umbre, prin odăi unde pătrund lumini depărtate, o să-mi aduc aminte, ca și cum aș trăi din nou, trupul viu, prin lumini moi, trupul viu va fi trup amintit și nu va mai fi sortit să piară, și timpul, da, timpul se va face bun, se va umple de dragoste și va cînta cîntece de pieire, cum numai timpul știe să cînte, cînd se simte îndrăgostit Îl găsesc pe Isus Christos în biografia mea cutremurată, în spaima
Poezii by Aurel Pantea () [Corola-journal/Imaginative/2829_a_4154]
-
hotar? Nu-i lanțul nesfârșit Al celor ce frumosul în lume l-au iubit? Mefisto Poezie - ion brad (îndrăzneț): în dragoste, poeții ca vandalii-s! O pot lua pe urma lui Novalis, Pot fi luntrașii de pe Rin... Și, vai, Cum pier privind spre stânci la Lorelei! Goethe (supărat): Plecați! v-am spus. Voi judecați poeții? Dar cine oare suferă ca ei Când se trezesc în roua dimineții Desculți, damnați, dar murmurând idei De fericire, de mister, de-o altă Minune a
Poezii by Ion Brad () [Corola-journal/Imaginative/8723_a_10048]
-
rece a lunii care se aruncă in venele mele cu viteza mercurului și-mi înfierbîntă corpul de dinăuntru spre în afară și aprinde pe rînd toate becurile în hruba asta pustie unde îmi fac veacul ca o mîță sortită să piară. Există pisici de apartament și pisici de stradă, în apartamentul tău n-aș putea sta mai mult de o zi, exact atît cît ți-ar trebui să-mi electrizezi pielea cu mîinile tale pricepute să mîngîie, să apuce, să strîngă
Poezie by Svetlana Cârstean () [Corola-journal/Imaginative/7333_a_8658]
-
asocierea cu Dușmanul, cu acel dușman omniprezent pe care actul fundamental de la 1952 ambiționează, rațional, să îl extermine sau să îl neutralizeze, prin acțiunea instituțiilor sale dedicate apărării binelui public. Evocarea "urgiei unor timpuri vitrege sub care era amenințat să piară acest popor" delegitimează orice tentativă de a colora nostalgic o epocă căreia îi sunt rezervate tonurile cele mai întunecate. Mecanismul antitetic marchează imaginarul realist socialist și, de la Cezar Petrescu la Camil Petrescu, fresca istorică este instrumentalizată în acord cu canonul
Despre cărturar ca soldat credincios by Ion Stanomir () [Corola-journal/Imaginative/13844_a_15169]
-
arată și fața nouă a poeziei lui Ilie Constantin: poemele scrise după întoarcerea în țară. Confesiunea, biograficul și chiar anecdoticul au luat locul abstracțiunilor. Mirările, uitarea, insomnia au dispărut, pacea și „netedul” sînt de-acum protagoniste, „vălul lui Isis” a pierit. Va fi altfel lirica lui Ilie Constantin? Judecînd după textele noi din Mulțimea singurătate probabil că da. E chiar posibil ca ea să fie mai aproape de sensibilitatea cititorilor de astăzi, pentru că înlocuiește nonfigurativul modern cu figurativul din postmodernitate, mai pe
Unitatea pierdută by Georgeta Drăghici () [Corola-journal/Journalistic/13507_a_14832]
-
fraudă 100 milioane de euro la Compania Națională Poșta Română". Pe lângă pancarte, poștașii au fluierat și scandat pentru ca poșta să-și continuie activitatea: Dacă nu ne sprijiniți, scrisori n-o să mai primiți", "Locuri de muncă sigure", "Nu lăsați Poșta să piară, Poșta e un brand de țară". O delegație a protestarilor a înmânat un memoriu cu revendicări prefectului județului Cluj, Ioan Vușcan.
Peste 100 de poștași au pichetat Prefectura Cluj by Baciu Loredana () [Corola-journal/Journalistic/81686_a_83011]
-
adevărul despre o dramă petrecută în familia bunicului matern, venit în America în anii '20, din localitatea poloneză Bolechow (aflată acum în Ucraina). Fratele acestui bunic, Shmiel Jäger, cu soția și cele patru fiice ale lor, rămași în Polonia, au pierit în Holocaust. Vrînd să descopere circumstanțele uciderii acestor rude, Daniel află și de partea de vină a supraviețuiritorilor din familie, care i-ar fi putut ajuta să scape dar nu au făcut-o. Culege mărturii din diverse colțuri de lume
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/8925_a_10250]