6,128 matches
-
mi o singură propoziție din Scriptură care să o contrazică, să o facă imposibilă. Adevărul, profesore, ca să-l citez pe Holmes, «e ceea ce rămâne după ce eliminăm imposibilul, indiferent cât de improbabil este acest rest»”. Mircea Breaz ot Turda, profesor de română, stătea nemișcat în fața mea, încruntat, scormonindu-și memoria pentru un citat zdrobitor. Nu l-a găsit! Clopoțelul a sunat, ca la sfârșitul unei runde de box, iar profesorii au început să dea buzna în cancelarie. „Iuda, ereticule! Tovarășa directoare, pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
de box, iar profesorii au început să dea buzna în cancelarie. „Iuda, ereticule! Tovarășa directoare, pe ăsta trebuie să-l dați afară din școală, ăsta corupe tineretu’!” Directoarea se uită la noi și râse de figura teatral-declamativă a profesorului de română. Și el râdea. „Ha, ha, e bună, e bună, e bună, o cumpăr! Cât ceri pe ea ca s-o pot și eu spune fără să mai menționez numele tău odios? Bată-te Dumnezeu! Te duc azi la restaurant și-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
Breaz, parcă sunt cal.” Se apăra și el cum putea față de lumea din jur. „Mă retrag în carcasa mea lingvistică, mai-tinere coleg, așa mă apăr. Eu nu am nici pumni, nici idei, numai cuvinte.” Era cel mai bun profesor de română, toți copiii de ștabi veneau la el pentru meditații. Când îi accepta, după multe și calculate amânări, îi chema împreună cu părinții, după-masă, la vila lu’ soacră-să. Se îmbrăca elegant, își turna teatral whisky din sticla pe care o primise cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
să vrea să facă studii românești. Uneori ajung mai devreme și încă o prind la curs. Mă lasă mască ce greu se învață conjugările și declinările la banalitatea care este propria ta limbă. Îi urmăresc cum se chinuie să învețe româna, fascinați de ochii ei verzi-strălucitori și foarte expresivi, incapabili să ascundă ceva. 27 septembrie Surprise, surprise! Ieri pe la 11 p.m., cum zic ei, au venit Adina cu Dragoș. Pe la 1 după miezul nopții continuam să fim la magazine, unde Dragoș
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
încât știau precis și cine îmi dă o strecurătoare pentru ceai. A fost foarte plăcut. Singura rătăcită printre noi era Pauline, pentru care vorbeam franțuzește, fiindcă eu m-am trezit vorbind cu ei englezește, mai puțin cu Nick, pentru care româna regăsită este de nedepășit. Au venit toți: Maria cu Codruț, Adriana, Nick cu Pauline (e prima oară când Nick, din care citez: eu trebuia să fi murit de o lună jumătate, fiindcă boii ăștia de doctori îți spun franc: neică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
în această zi însemnată a Americii. Am migrat în pădurea Mariei. Ne-am adunat acolo Carmen Popescu, Adi și cu mine și Liusia Bucur de la Moscova, via Baton Rouge, Luisiana, ingineră de industrii grele, cu o siluetă impecabilă, vorbind o română slavizată ca accent și cu firești amestecuri engleze în vocabular. Liusia este realmente un personaj. O femeie liberă. Mama fiicei ei, Maria. Crescută în comunismul care împingea femeile spre demonstrații de virilitate profesională și, iată, aproape de pensionare în capitalismul cel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
șeful. Neînțelegând nimic din ce se petrece, Lionel continuă dialogul ionescian în franco-română: — De la bancă? Între timp, cei doi racheți au ajuns lângă birou. Grișa ia plăcuța de alamă de pe birou și silabisește: — Li-o-nel Frunza. Zi așa, Ionele, ai uitat româna? Vaniușka (pe care prietenii nerusofoni îl strigă „Ionele!“) e cât pe-aci să răspundă „Nu!“, dar un gest al lui Grișa spre subsuoara mâinii stângi, unde ține pistolul, îl reduce la tăcere. Lionel începe să înțeleagă despre ce e vorba
Funeralii fericite! by Adrian Lustig () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1316_a_2717]
-
prietenii nerusofoni îl strigă „Ionele!“) e cât pe-aci să răspundă „Nu!“, dar un gest al lui Grișa spre subsuoara mâinii stângi, unde ține pistolul, îl reduce la tăcere. Lionel începe să înțeleagă despre ce e vorba. Puteți vorbi în română, eu o să vă răspund în franceză. — Bonjour, camarade professeur, rostește Grișa singura expresie pe care o ține minte din cei opt ani de franceză făcuți la liceul agricol din Chișinău. Așa e bine? Ionele, să nu mai pierdem vremea. Treaba
Funeralii fericite! by Adrian Lustig () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1316_a_2717]
-
de curând, Școala Nr. 37, de unde a și ieșit la pensie. L-am văzut peste ani, din ce în ce mai obosit și mai palid... Era puțin necăjit pe mine că n-am îmbrățișat matematica pentru care, socotea el, aș fi avut oarece înzestrare... „Româna o știm cu toții... doar suntem români!” Am trăit alături de el clipele nostalgice ale despărțirii de școală... Mă gândeam atunci cum va putea un astfel de om să se obișnuiască cu ideea de a trăi departe de ea. Imposibil! Și, într-
ARC PESTE TIMP 40 ANI 1972 – 2012 by Loredana Ţară () [Corola-publishinghouse/Imaginative/288_a_583]
-
el și Îi strânse mâna cu o oarecare răceală. S-au schimbat saluturi de rutină În franceză, limbă pe care Ștefan o știa cu aproximație, ceea ce Îl deranjă vizibil pe arab. Întrebat ce limbă cunoaște mai bine, acesta răspunse că ... româna. Directorul general, care era și administratorul fabricii de țesături, așa cum avea să afle mai târziu, Îl pofti pe unul din fotoliile Îmbrăcate În piele neagră și Îi făcu un semn să aștepte. A așteptat o oră, timp În care directorul
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
cea dintâi carte a unei nații. Într-însa ea își vede trecutul, prezentul și viitorul. (Nicolae Bălcescu) Oare să fie adevărat? Suntem o nație? Păi să luăm pe rând elementele componente. Împărțim comunitatea de loc (strada Mușatini, nr. 24), limbă (româna vulgară), istorie (despre asta nițel mai târziu), obiceiuri (nu ne ascultăm unii pe alții decât dacă ni se pare că asta ne ajută în demersul nostru personal). Dar avem oare și obiective comune? Mi se pare că da, pentru că vrem
ARC PESTE TIMP 40 ANI 1972 – 2012 by Larisa Târzianu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/288_a_580]
-
e drept, nu ai zis. Cu ce te ocupi? <victor37>: inginer <lia>: nu se poate. Încă nu ai greșit nimica <victor37>: ce era să greșesc? <lia>: gramatică, etc <victor37>: era și greu. Folosesc cuvinte simple, construcții simple. Fostul prof de română m-ar lua de nas dacă aș greși... <lia>: ți-am zis: presimt încurcături. Mai bine mă duc... <victor37>: cum vrei. Dar ai grijă <lia>: de ce? <victor37>: poate nu-i vremea. Și să nu te- mpiedici... <lia>:pa - Iarăși
Taraba cu vise by Sava Nick () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91662_a_92378]
-
Titi.In cuvântul său de constructor a arătat faptul ca lucrează la Murgeni,că a adus „Ardealul” în Moldova.S-a casătorit cu o medicinistă din Ardeal. Și-a amintit de câteva povestiri picante de la lecțiile de geografie și limba româna.A menționat ca proiectantul îi dă bani puțini pentru execuție.Iulian II a devenit conductor arhitect.A urmat la Iași și la STACO. E căsătorit și lucrează la SPJ. Johnny l-a întrebat „de ce arată așa de rău construcțiile din
BANCHETUL CUGETĂRILOR by Eugen - Nicuşor Marcu [Corola-publishinghouse/Imaginative/1594_a_2966]
-
se publica la Buda, prin grija consiliului Locumtenențial al Ungariei, instrucțiuni pentru oficiile sanitare din Transilvania, în vederea prevenirii izbucnirii unei epidemii de holeră, precum și despre mijloacele ei medicale de combatere. Instrucțiunile au fost tipărite în limbile naționalităților trăind în Transilvania, româna, maghiara și germana. Textul, redactat într-o română colocvială, editat ca o broșură de 12 pagini in-folio de Tipografia Universității din Buda, în 1830, are următorul titlu: Diregăciune pentru Superioritățile Sănătății și pentru Mădulările Institutului Contumațialnic spre acea înțîntită ca
Biciul holerei pe pământ românesc by Gheorghe Brătescu și Paul Cernovodeanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295567_a_296896]
-
al Ungariei, instrucțiuni pentru oficiile sanitare din Transilvania, în vederea prevenirii izbucnirii unei epidemii de holeră, precum și despre mijloacele ei medicale de combatere. Instrucțiunile au fost tipărite în limbile naționalităților trăind în Transilvania, româna, maghiara și germana. Textul, redactat într-o română colocvială, editat ca o broșură de 12 pagini in-folio de Tipografia Universității din Buda, în 1830, are următorul titlu: Diregăciune pentru Superioritățile Sănătății și pentru Mădulările Institutului Contumațialnic spre acea înțîntită ca hotarele Țărilor Austriace Crăești Împărătești de năvălirea boalei
Biciul holerei pe pământ românesc by Gheorghe Brătescu și Paul Cernovodeanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295567_a_296896]
-
populație din cele două orașe portuare a fost și ea imunizată. Supravegherea imunologică și vaccinarea au fost extinse la alte localități urbane și rurale în care poposeau fugarii. Totodată, o susținută vigilență sanitară a fost exercitată în privința trupelor în retragere, române sau ruse579. Unii igieniști erau de părere că aliaților noștri de la acea epocă le revenea în bună măsură responsabilitatea pentru răspândirea holerei, deoarece comandamentul rus se arăta, în practică, refractar la ideea vaccinării antiholerice generalizate în unitățile subordonate. La 5
Biciul holerei pe pământ românesc by Gheorghe Brătescu și Paul Cernovodeanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295567_a_296896]
-
spaniol și în 2014, la Editura Cartea Românească, cartea de istorie literară O revistă culturală în comunism. Gazeta literară 1954-1968, proze în câteva antologii, traduceri din engleză și spaniolă, precum și numeroase articole și studii. Lucrează în prezent ca lector de română la Universitatea din Salamanca și este căsătorită cu scriitorul Adrian Buz. ANGELA MARINESCU a absolvit patru ani de medicină la I.M.F. Cluj și Facultatatea de Psihologie a Univer sității București. A publicat numeroase cărți, în majo ritate volume de versuri
Poveşti cu scriitoare şi copii by Svetlana Cârstean () [Corola-publishinghouse/Imaginative/801_a_1767]
-
mare e dată de manuscrisul între ale cărui file se prăsesc insecte eminesciene, de care mă împiedic îndată ce încep să citesc, ca în fața unor pagini scrise de un străin. Chiar o viață parcă a trecut de când dădeam examenul eliminatoriu la română într-o săliță din asta la un etaj superior, de unde nu se văd pe geam decât antene; tot tata venise să mă ia de la examen, dar nu din stradă, ca toți părinții de candidați, ci chiar de pe coridorul cu sala
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
fi decupat din tablourile lui Bălașa. Am ajuns la rând în fața pedagogei și ea privindu-mă chiorâș îmi zise doar atât: Dacă-mi întârzii macar și cinci minute, nu mai vezi orașul două săptămâni, ne-am înțeles? Ați vorbit în română? am întrebat-o făcând aluzie la accentul ei ce amintea de limba maghiară. Dispari până nu-mi pare rău că te-am lăsat în oraș! Sărrr`na, am rârâit-o dispărând ca un motan pe acoperișuri. Îmi imaginam că sunt așteptat
Anonim pe ringul adolescenţei by Liviu Miron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/252_a_500]
-
parte din generația celor care au dat examenul de bacalaureat după clasa a zecea. Admiterea la facultate se făcea după o examinare în scris și oral, la obiectele principale (în cazul meu, matematica și fizica), precum și la limba și literatura româna și limba rusă, pe care am învățat-o începând din clasa a patra. În perioada anilor ’50 se acorda prin lege libertatea de credință (dar numai în vorbe, în fapt ajungându-se până la exmatricularea studenților care frecventau biserica); cu toate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
cu patru paturi. Mâncarea la cantină lăsa mult de dorit, dar mai primeam pachete de acasă, pe care le împărțeam între noi... Școala primară și generală, precum și liceul le-am făcut în limba germană. La facultate, limbile de predare erau româna și maghiara. Eu nu știam ungurește, așa că m-am înscris la secția în limba română. M-am înțeles foarte bine cu toți colegii, cu toate că eram cea mai tânără (aveam 16 ani, în timp ce unii dintre colegi erau trecuți de 30 de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
cureaua, eșarfa și mănușile. Mama era „asortată“. Și mătușa Augustina. Profesoarele erau cele mai asortate. Bluzele din garofiță ale profei de mate cu cerceii săi. Mi-aduc aminte ce șoc am avut când am fost trimisă acasă de profa de română să-i duc ceva profei de mate, care stătea la două case de școală. Profa de mate spăla rufe într-un costum ca de trening și nu era asortată! De atunci nu mi-a mai fost frică de profa de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
penal (cu securistul alături), un chiuretaj aranjat pe șest, o cezariană cu probleme. Se năștea sau se murea într-o promiscuitate cu adevărat egalizatoare. Preferam, de fapt, biblioteca Liceului Sanitar, aflat în prelungirea spitalului, unde, datorită unui minunat profesor de română, existau, pentru uzul viitoarelor surori medicale, rafturi întregi, sistematice de literatură străină și critică literară. Absolvită, prin hotărâre de sus, de orele de pregătire practică și stagiile în spital, stăteam zile întregi într-o sală de lectură în care, din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
îndeajuns de multe contacte cu vorbitorii nativi de limbă română, așa că au rămas cu accentul lor caraghios precum un stigmat atavic. Asta spre deosebire de soții lor care, lucrând mulți ani în instituții și la firme românești, deprinseseră încă din Basarabia o română onorabilă, al cărei accent putea fi cu ușurință luat drept neaoș moldovenesc. Basarabencele rusoaice chiar făceau haz una de alta în privința limbii și a accentului. Sau, dimpotrivă, în alte cazuri se acopereau una pe alta sau se prefăceau că vorba
by PAUL TUMANIAN [Corola-publishinghouse/Imaginative/993_a_2501]
-
cotind către picioarele mesei de lângă brad, pe care nu mai rămăsese niciun cadou. Iar în pragul acelei uși întredeschise stătea o femeie acum o vedea pentru prima oară care semăna puțin cu doamna Viziru când le recita la orele de română, stând la catedră, poezii de Eminescu. Adică vibrând toată, plină de bucurie și în același timp de melancolie. Puiu se oprise fără voia lui și își îndreptase privirea spre semiîntunericul din acea încăpere. Vrei să vezi ce-i înăuntru? l-
by PAUL TUMANIAN [Corola-publishinghouse/Imaginative/993_a_2501]