6,822 matches
-
despre Ei. Eu îmi voi permite să dau contur amintirilor de aproape 35 de ani de truditor în Ingineria electrică, care se focalizează în evenimente, bucurii și necazuri, speranțe și vise, dar, mai ales, în Oameni. Cu respect, admirație și simpatie, le voi rosti numele unora dintre Ei, cronologic, așa cum i-am cunoscut, pentru că numele este cel care dă contururi definind. Îi asigur pe cei al căror nume nu va apare în continuare, că sunt conștient că eu sunt cel care
PE SUIŞUL UNUI VEAC by Alexandru BITOLEANU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/420_a_999]
-
depășit neliniștea mustului pe care-l dau strugurii de pe dealurile Iașului sau ale Cotnarului, mai au până să atingă savoarea seniorială a vinului vechi de clasă, pe care o degajă cei pe care îi au înaintea lor. Îi privesc cu simpatie și le doresc succes! Ca motivație supremă a alegerii mele - de a vorbi despre Oameni, să ne imaginăm, trecând peste falsitatea problemei, dacă Dumnezeu ar fi făcut Lumea fără oameni, cum ar fi arătat ea. Sunt convins că ar fi
PE SUIŞUL UNUI VEAC by Alexandru BITOLEANU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/420_a_999]
-
le deformeze. Nimic nu certifică autenticitatea informațiilor sale. În al doilea rând, el nu prezintă conținutul Evangheliei lui Iuda, pe care mă îndoiesc că o cunoștea de la sursă, ci se mulțumește să descrie, în linii generale, o sectă gnostică având simpatii declarate pentru personajele negre ale Bibliei canonice. Kasser și echipa lui cunoșteau textele celor doi ereziologi creștini și au pornit la descifrarea Evangheliei lui Iuda cu informațiile lor în minte. Cred că acesta e principalul motiv pentru care ei forțează
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
al umanității. Paradoxul revelat și imputat de Ezdra lui Dumnezeu este următorul: cum de numai poporul lui Israel suferă consecințele păcatelor sale, în vreme ce babilonienii, mult mai vinovați și acoperiți de păcate, sunt tratați de către Acesta cu înțelegere, ba chiar cu simpatie complice? Dumnezeu răspunde reproșurilor lui Ezdra prin gura îngerului Uriel („Focul lui Dumnezeu”): „Nu poți pricepe tainele cerești plecând de la realitățile pământești”. Ceea ce reprezintă un paradox incomprehensibil la nivelul istoriei profane are un înțeles, un sens puternic, la nivelul modelelor
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
nu a putut să-și impună dorința de extindere spre Est datorită refuzului solidar al Germaniei și Franței) și câștigată de Rusia (ce și-a blocat "adversarii" regrupați în NATO arătându-le, selectiv, mușchii săi "energetici"). în funcție de țara reprezentată, de "simpatiile" ideologice sau politice, mediile au comentat extrem de divers evenimentul. Unele s-au centrat pe problemele organizării, comentând spumos chestiuni mărunte, întâmplări neprevăzute, încălcări banale ale protocolului. Altele au încercat să descifreze pozițiile polare, activate în joc, stabilind un câștigător sau
Un summit pentru România by Toma Roman () [Corola-journal/Journalistic/8567_a_9892]
-
privească printre frunze și refuzase să se întoarcă din nou cu fața, într-atât se temea de tare că va trece prin aceeași traumă care-i făcuse să-i fie rău cu câteva zile în urmă. perceptorul districtual simți o simpatie puternică pentru Sampath și se întoarse acasă și mai tulburat în ceea ce privea problema respectivă decât fusese înainte. Și cine știe ce-avea să se întâmple la ședința aceasta... — Nu vă faceți griji, domnule, îi șopti domnul Gupta, care sosise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
mai vină și la anu... Sânt revoltat, domnule... Sânt gonit din propria mea țară... Sânt un om fără țară, n-am unde să mă mai duc..." Și poetul spaniol se opri din vorbit și expresia chipului său deveni tragică. O simpatie adâncă mă năpădi pentru el, cu toate că-mi dădeam seama că în starea sa de spirit era și ceva din exagerarea donchișotească a vestitului hidalgo. Încercai deci să-l aduc pe terenul realităților. "Domnule, îi spusei, înțeleg că o mare rușine
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
care e bazată nu pe concepte ideale, ci pe obiectivitate și care implică o nouă viziune a lucrurilor." Este greu să ne reprimăm un sentiment de alarmă citind toate acestea, mai ales că eseistul ne explică liniștit, ba chiar cu simpatie, cum reacția la această cultură e de tip irațional și se manifestă în rândul unei anumite categorii a tineretului împotriva societății tehniciste și a culturii ei. El povestește cum a asistat la Stanford în S.U.A. la un spectacol uimitor. Niște
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
cu ață albă își coase izmenele?" Ar trebui sa le văd aceste scrisori, ca să cred că nu sânt inventate de alții. PROFESORII Din ciocnirile sau prieteniile mele cu profesorii descopăr cel mult că se învață bine cu profesorul care inspiră simpatie, dar se învață în cele din urmă bine și cu cel rău, de frică. În nici una din ciocnirile sau prieteniile de care îmi amintesc nu descopăr un conflict sau o afinitate între aspirațiile încă în fașă ale viitorului romancier, cu
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
1977Ă, Premiul Jules Verne acordat de Congresul Scandinav asupra Literaturii SF (1979Ă, Premiul pentru Cea mai bună carte publicată în 1986 acordat de Clubul iubitorilor de SF ALKOR, Omsk, pentru Valurile liniștesc vântul (1988Ă. În 1990 au primit Premiul de simpatie al cititorilor acordat de Organizația Scriitorilor din Sankt Petersburg. Tot în 1990 au fost distinși și cu Premiul Aelita, Marele Inel pentru romanul Melcul pe pârtie. Artă contemporană din China și Coreea, la Brukenthal Pentru prima oară, artiști contemporani din
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2209_a_3534]
-
o persoană reală, ca despre o ființă vie: „Lui Philip Marlow și mie nu ne plac bogătașii...“. În cărțile de mare întindere scriitorul se apropie atât de mult de personajul principal, încât riscă să se confunde cu el. Simțim astfel simpatie față de Don Quijote sau față de Philip Marlowe, fiindcă în spatele lor îi descoperim pe Cervantes și, respectiv, pe Chandler, mai mult decât în cazul oricărui alt personaj al celor doi scriitori. Astfel, aceste personaje părăsesc spațiul restrâns al cărților în care au
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2199_a_3524]
-
hotărâtoare, iar el va acționa decisiv înainte ca ziua să se sfârșească. 21 ORA NOUĂSPREZECE ȘI TREIZECI DE MINUTE. REUNIUNEA GRUPULUI SE DESFĂȘURĂ CA DE OBICEI. MARIN, SUBSTITUINDU-SE LUI TRASK, OCUPĂ LOCUL CU NUMĂRUL 564. PRIMI NUMEROASE DOVEZI DE SIMPATIE DIN PARTEA COLEGILOR DE GRUP, FĂRĂ CA, DUPĂ CUM PRECIZĂ ORATORUL, "SĂ EXISTE CEA MAI MICĂ SCUZĂ PENTRU AFIRMAȚIILE TALE REBELE". ORA DOUĂZECI ȘI PATRUZECI DE MINUTE. MARIN IEȘI DIN SEDIUL GRUPULUI. AFARĂ PLOUA. FERESTRELE COLORATE, CU ILUMINARE PROPRIE, ÎȘI PROIECTAU REFLEXELE POLICROME
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85099_a_85886]
-
repulsie față de femei? Chiar dezgust fizic? — Nu cred. Dar nu pot vorbi decât În numele meu. Atunci ce părere ai tu? Nu ți-e silă de femei? — Nu, doamnă Tadmor. Simt pentru ele chiar opusul. Aha! Care e opusul repulsiei? —Poate simpatia? Curiozitatea? E cam greu de explicat. De ce nu mă privești? N-aș vrea să provoc stânjeneală. Uite, apa fierbe. V-ați hotărât ce vreți? Cafea? —Cui să provoci stânjeneală? Ție? Sau mie? —Greu de spus exact. Poate ambele. Nu știu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
-o din asta. Arăta cam urât. Wahrhaftig spuse: În legătură cu transfuzia ai avut perfectă dreptate. Eitan răspunse: —Mare lucru. Era cât se poate de clar de la Început. Iar Wahrhaftig spuse: —Dumnezeu ți-a dăruit degete Înțelepte, Gad. Fima Îi Întrerupse cu simpatie: —Beți cafeaua. Se răcește. Excelența sa Herr von Nisan! răcni Wahrhaftig. Unde a dispărut Înălțimea Sa toate zilele astea? Desigur a reușit să compună pentru noi un nou Faust! Sau un Kohlhaas! Iar noi aici aproape c-am uitat cum arată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
Nina. Și poate chiar cu oarecare amuzament detașat sau un fel de ironie regală. Era oare posibil ca el să ceară și să primească de la Nina raportul amănunțit după fiecare Întâlnire? Stăteau oare și derulau comedia cu Încetinitorul chicotind Împreună cu simpatie și milă? În urmă cu două-trei zile o dezamăgise pe Nina pe covorul din casa ei, iar azi-dimineață, din cauza Annettei, o deziluzionase din nou, În patul său. I se strânse inima amintindu-și cum Îi mângâiase fruntea cu degetele ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
sărăcie de idei? N-aș crede. În fond, fascinația pentru mumiile egiptene datează de-un secol, si nu neapărat pentru că descoperindu-le, văzându-le ori vizitându-le ne-am alege fiecare cu aur sau puteri miraculoase. De ce n-ar fi simpatia pentru bătrânii rockeri o altă formă de (re)cunoaștere a ceva ce ne lipsește, ne îmbogățește spiritual și ne satisface nevoi pe care nu le putem împlini altfel? Se va subînțelege, desigur, ca popasul bucureștean al celei mai mari trupe
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2192_a_3517]
-
se prea știau bine rosturile lui. clar, de vreme ce era ocrotit de "boierii", nimeni nu-1 bănuia. Când totul se sfârșise, odată cu întoarcerea celor dintâi, Lică părăsise Prundenii fără ziua bună. Se dusese întîi la domnișoara să cerceteze pe Sia. întrevedere fără simpatie. Lică se temea de întrebări și domnișoara era rău dispusă din cauză că fusese nemulțumită fie purtatea Siei. Fata nici ea nu ierta protectoarei că a pus-o să muncească. Când în aceeași seară Lică venise să ia pe Sia de-a
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
voie, Marcian revoluționase tot mecanismul. Drăgănescu, convocat de Elena anume, nu lipsise de la prima vizită a maestrului. Ca de obicei, venise cam spre sfârșit. Cei doi timizi, ce se temeau reciproc de momentul întîlnirii, se simțise de îndată plini de simpatie și înțelegere. In afară de transfigurarea pe care arta o da chiar exteriorului, erau între Marcian și Drăgănescu multe puncte de asemănare: origina salubră și obscură, firea pacinică și sfioasă, gusturile simple și oneste. Chiar la fizic aveau aceeași croială. Pe
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
presupusese că Ada e geloasă. Nu protestase, se supusese cu un surâs enigmatic. Se simțea legănat între datorie și plăcere. Se încărca cu remușcări ce-i îngăduiau să se complacă în ceea ce chema "zbuciumul Adei" și totodată se delecta din simpatia lui pentru Elena. Crea probleme în afară de realitate și le trăia cu ascultare. De Mika-Le nu-și amintise. Era de pe vremea când prințul Maxențiu, lipsit de mușchi, mai avea încă nervi ce vibrau uneori pervers. Acum Maxențiu era diafan și avea
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
se afla probabil în această încăpere. Ce fel de oameni suntem? Suntem oare niște proști, niște cinici, sau niște gropari? Sau te pomenești că însăși civilizația noastră e atât de raționalistă, încât am fi în stare să-l privim cu simpatie chiar și pe-un ucigaș? Avea dreptate Morton. Monstrul ăsta nu-i un animal, ci un diavol, venit din fundul iadului acestei planete uitate! - Nu mai fi atât de melodramatic, îi spuse Siedel. Analiza dumitale poartă amprenta unui dezechilibru psihic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
simbol universal valabil, începu Grosvenor. Întrucât von Grossen este fizician, simbolul folosit de el poate fi lesne ghicit. Făcu o pauză pentru a-și roti privirea prin sală. Își dădea seama că fusese cam melodramatic, dar nu avea încotro. În ciuda simpatiei pe care i-o arăta Morton, nu era recunoscut ca o autoritate de către ceilalți, astfel încât socotea nimerit să le ofere măcar unora dintre ei ocazia de a ghici singuri. - Hai, tinere, îl încuraja Morton. Nu ne mai ține încordați! - Un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
la biserica cea mare, romano-catolică, din Rătești, ci la Ardud, la opt kilometri, la o biserică despre care se spunea că are deasupra, În loc de cruce, un cocoș și o stea. TÎrziu am Înțeles că, atunci cînd tata mă Înjura cu simpatie de „cocostea“, lua la țintă simbolurile bisericii lui Jean Calvin. Locuiam În partea de jos, cea veche, șvăbească a satului, cu case mari, lipite cu fațadele de trotuar. Prietenului Tibi Fromercz părinții sau bunicii Îi vopsiseră casa În albastru. Dar
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
am numărat În joacă arțarii, teii, gutuii popii și castanii directorului, cuiburile de berze și cozile coțofenelor În zbor, ne-am lăsat Învăluiți În norii de praf ridicați de camioane pe drumul pietruit și am acceptat măguliți escorta plină de simpatie a cîinilor mai slobozi. Ne-am minunat Îndeajuns că cele două biserici se Înălțau drept În fața colectivei agricole Drapelul Roșu, gîndindu-ne că toate așezămintele importante trebuie să se afle În același perimetru de vreme ce, În vecinătatea celor numite mai Înainte, se
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
lăsa să se Înțeleagă că orice companie agreabilă de sex opus generează În percepția mea lăuntrică Încarnări ale eternului feminin În floare. Pot să stau liniștit de vorbă cu o distinsă doamnă În vîrstă, pot să nutresc pentru dumneaei toată simpatia și admirația, că nu e nici un pericol ca adierea vreunei emoții erotice să mă atingă. Dar, de Îndată ce mi se ivește În preajmă o tînără discret Înfiorată de propriu-i farmec, ea Împrumută fața ștrengărească a Lolitei. E un semn aici
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
din lumea asta, chiar dacă sînt tinere. Cele antipatice poartă pe umeri un cap masculinizat, vag conturat, fiindcă el nu mă interesează. Constrîngerea aceasta subconștientă la reprezentare vizuală a trecut cumva și În plan tactil, dar, din nou, numai În contextul simpatiei sau al atracției erotice. Fetițele sînt de regulă nu slabe, ci suple. Am fost atît de dependent de su plețea partenerelor, că, pe la douăzeci și patru de ani, odată cu Întîlnirea uneia mai robuste, dorința nu, dar erecția mi s-a blocat. Sperietură
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]