6,208 matches
-
socializării Vom încheia discuția noastră despre procesul socializării printr-o succintă considerație despre înțelesul acesteia din perspectiva unor idei opuse ale teoriilor funcționaliste și conflictualiste. 5.4.1. Perspectiva funcționalistă Din punctul de vedere al individului am observat că procesul socializării corespunde nevoilor acestuia de interacțiune socială și că acesta îl învață pe individ ce anume are nevoie pentru a fi participant la viața socială. Oricum, perspectiva funcționalistă este mai preocupată de modalitățile prin care socializarea contribuie la perpetuarea și consolidarea
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1071_a_2579]
-
individului am observat că procesul socializării corespunde nevoilor acestuia de interacțiune socială și că acesta îl învață pe individ ce anume are nevoie pentru a fi participant la viața socială. Oricum, perspectiva funcționalistă este mai preocupată de modalitățile prin care socializarea contribuie la perpetuarea și consolidarea societății. În acest mod de abordare, procesul socializării joacă câteva roluri importante. Acesta asigură cunoștințe despre supraviețuire și adaptare la mediu care trebuie să fie transmise din generație în generație pentru ca societatea să supraviețuiască. Strâns
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1071_a_2579]
-
că acesta îl învață pe individ ce anume are nevoie pentru a fi participant la viața socială. Oricum, perspectiva funcționalistă este mai preocupată de modalitățile prin care socializarea contribuie la perpetuarea și consolidarea societății. În acest mod de abordare, procesul socializării joacă câteva roluri importante. Acesta asigură cunoștințe despre supraviețuire și adaptare la mediu care trebuie să fie transmise din generație în generație pentru ca societatea să supraviețuiască. Strâns legat de păstrarea și transmiterea cunoștințelor este prezervarea culturii. Dacă, așa cum funcționaliștii cred
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1071_a_2579]
-
păstrarea și transmiterea cunoștințelor este prezervarea culturii. Dacă, așa cum funcționaliștii cred, valorile și credințele sunt adaptate bine la mediul social, fizic și tehnologic al unei țări, atunci trebuie să fie un mod de a le transmite din generație în generație. Socializarea este mijlocul prin care acest lucru se produce. De asemenea, procesul socializării promovează consensul și solidaritatea socială prin însușirea nucleului de valori cu care oamenii dintr-o societate sunt în general de acord. Deoarece funcționaliștii văd consensul și solidaritatea ca
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1071_a_2579]
-
și credințele sunt adaptate bine la mediul social, fizic și tehnologic al unei țări, atunci trebuie să fie un mod de a le transmite din generație în generație. Socializarea este mijlocul prin care acest lucru se produce. De asemenea, procesul socializării promovează consensul și solidaritatea socială prin însușirea nucleului de valori cu care oamenii dintr-o societate sunt în general de acord. Deoarece funcționaliștii văd consensul și solidaritatea ca bazele cooperării umane, trebuie să fie un mod care să asigure că
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1071_a_2579]
-
dintr-o societate sunt în general de acord. Deoarece funcționaliștii văd consensul și solidaritatea ca bazele cooperării umane, trebuie să fie un mod care să asigure că consensul unei generații este transmis, de-a lungul timpului, la următoarea. Iarăși, procesul socializării este mijlocul prin care acest lucru se realizează. Totodată funcționaliștii consideră că societatea trebuie să se adapteze la schimbările din mediul lor social, fizic și tehnologic. Aici iarăși, procesul socializării oferă un mod prin care acest lucru se poate realiza
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1071_a_2579]
-
este transmis, de-a lungul timpului, la următoarea. Iarăși, procesul socializării este mijlocul prin care acest lucru se realizează. Totodată funcționaliștii consideră că societatea trebuie să se adapteze la schimbările din mediul lor social, fizic și tehnologic. Aici iarăși, procesul socializării oferă un mod prin care acest lucru se poate realiza. 5.4.2. Perspectiva conflictualistă Așa cum am spus, funcționaliștii văd procesul socializării ca un mijloc al prezervării și consolidării societății. La rândul lor, teoreticienii conflictului îl văd, în mare măsură
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1071_a_2579]
-
că societatea trebuie să se adapteze la schimbările din mediul lor social, fizic și tehnologic. Aici iarăși, procesul socializării oferă un mod prin care acest lucru se poate realiza. 5.4.2. Perspectiva conflictualistă Așa cum am spus, funcționaliștii văd procesul socializării ca un mijloc al prezervării și consolidării societății. La rândul lor, teoreticienii conflictului îl văd, în mare măsură, ca o armă în conflictul de interese dintre grupuri. Ei argumentează că procesul socializării adesea servește interesele grupului dominant din societate. Acest
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1071_a_2579]
-
Perspectiva conflictualistă Așa cum am spus, funcționaliștii văd procesul socializării ca un mijloc al prezervării și consolidării societății. La rândul lor, teoreticienii conflictului îl văd, în mare măsură, ca o armă în conflictul de interese dintre grupuri. Ei argumentează că procesul socializării adesea servește interesele grupului dominant din societate. Acest lucru se realizează în două feluri: prin sprijinirea practicilor și ideologiilor care servesc interesele grupului dominant și prin dirijare socială. Sprijinirea intereselor grupului dominant. Supunerea, conformismul și ierarhia sunt, în grade variate
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1071_a_2579]
-
dominant din societate. Acest lucru se realizează în două feluri: prin sprijinirea practicilor și ideologiilor care servesc interesele grupului dominant și prin dirijare socială. Sprijinirea intereselor grupului dominant. Supunerea, conformismul și ierarhia sunt, în grade variate, teme importante în practicile socializării din cele mai multe societăți. Părinții, profesorii și preoții învață copiii să accepte valorile și regulile sociale. Teoreticienii conflictului văd acest proces ca prezervând valorile, credințele și practicile care servesc interesele grupului dominant. Pentru acești teoreticieni, procesul socializării învață tinerii să nu
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1071_a_2579]
-
teme importante în practicile socializării din cele mai multe societăți. Părinții, profesorii și preoții învață copiii să accepte valorile și regulile sociale. Teoreticienii conflictului văd acest proces ca prezervând valorile, credințele și practicile care servesc interesele grupului dominant. Pentru acești teoreticieni, procesul socializării învață tinerii să nu pună întrebări de genul: "De ce trebuie să facem aceste lucruri?" "Oare lucrurile trebuie să fie așa cum sunt?" Ar putea o altă societate să fie mai bună?". Mai mult, tema dominantă pe care mulți părinți, profesori și
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1071_a_2579]
-
pentru societatea lor și să ignore ce este rău. Aceasta, desigur, inhibă schimbarea socială și lucrează în avantajul unui grup care este deja privilegiat în societate. Dirijarea cursului schimbării societății. Potrivit teoreticienilor conflictului, al doilea mod cheie prin care procesul socializării servește interesele grupurilor dominante este prin dirijare socială. Acest concept afirmă că copiii născuți într-un anumit grup social vor fi pregătiți pentru rolurile din viață care se potrivesc poziției grupului respectiv în ansamblul societății. De exemplu, copiii clasei de
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1071_a_2579]
-
rețea care este punctată de o varietate largă de grupuri sociale. Nevoia oamenilor de a se găsi în grupuri este în egală măsură de ordin social și practic. Din punct de vedere social, așa cum am văzut când am vorbit despre socializare, pentru o ființă umană crescută în izolare consecințele sunt dezastruoase. Din punct de vedere practic, oamenii depind de eforturile cooperante ale grupurilor pentru orice lucru, de la hrană și adăpost, la educație și petrecerea timpului liber. În cele ce urmează ne
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1071_a_2579]
-
cu refugiul unei relative securități în care aceștia pot fi ei înșiși fără teamă de a fi ridiculizați ori respinși. În plus, grupurile primare de asemenea funcționează ca mediatori între individ și alte părți ale societății. Familia, spre exemplu, asigură socializarea conform valorilor și normelor din societate. Datorită grupurilor de colegi sau prieteni oamenii de obicei pot fi capabili să suporte aspectele impersonale și alienate din școală sau de la locul de muncă. În sfârșit, grupurile primare joacă un rol central în
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1071_a_2579]
-
anii terminali ai liceului nu trebuie să fie neapărat într-o universitate ca să se raporteze la grupul de studenți ca un grup de referință. Mulți liceeni din anii terminali au manifestări comportamentale specifice studenților. Acest lucru se întâmplă în cazul socializării anticipatoare învățarea din timp a comportamentelor și atitudinilor corespunzătoare care vor fi cerute pentru unele roluri sociale viitoare. Grupurile de referință pot fi elemente foarte puternice în viețile personale, servind ca sursă a valorilor, atitudinilor și a standardelor noastre de
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1071_a_2579]
-
prin interacțiunea cu alții și implică dezvoltarea de către individ a unei concepții proprii de deviant. În contextul acestor teorii, devianța nu este considerată a fi un produs direct al structurilor sociale, ci un comportament învățat care este transmis cultural prin socializare. Cea mai influentă din aceste teorii este teoria asocierii diferențiale care a fost dezvoltată de criminologul american Edwin Sutherland între anii 1920 și 1930. Teoria asocierii diferențiale. Această teorie pleacă de la explicațiile teoriei subculturii care consideră că oamenii nu au
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1071_a_2579]
-
interacționist-simbolice Teoria asocierii diferențiale De ce este devianța mai caracteristică unor grupuri decât altor grupuri? Devianța se învață la fel ca alt comportament social. Valorile subculturilor diferă în societățile complexe; unele subculturi susțin valorile care favorizează devianța, ce se învăță prin socializare. Bandele de delicvenți și aceia care se integrează în subculturile comunităților deviante. Teoria prețuirii de sine De ce unii oameni aleg să fie devianți? Rolurile deviante sunt adoptate dacă ele sporesc prețuirea de sine. Eșecul la recompensa comportamentului conform normelor acceptate
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1071_a_2579]
-
observa cu ușurință, acest fenomen este valabil acum și pentru țările care se află în perioada de tranziție spre democrație unde, cel puțin în țara noastră, costurile crimelor gulerelor albe se ridică la sume astronomice. 7.4. Controlul social Realizarea socializării și integrării sociale având ca finalitate formarea și menținerea comportării membrilor societății sau grupurilor sociale în cadrul modelelor de norme, prescripții și conduite acceptate nu poate fi concepută în absența controlului social, a mijloacelor variate de realizare a acestuia. De aceea
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1071_a_2579]
-
morale. În esență, controlul social se referă la toate procesele sociale folosite să minimizeze de-vianța de la normele sociale. Aceste procese pot fi împărțite în controlul indirect și controlul direct. Controlul indirect (interiorizat) este realizat prin manipulare ideologică și culturală pentru socializarea indivizilor capabili să prezerve imperativele ordinii sociale și să se identifice cu acestea. Controlul direct (exterior) este reglementat prin impunerea standardelor normative și a legilor în asigurarea ordinii sociale. Tehnicile indirecte sunt mult mai subtile și eficiente și de aceea
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1071_a_2579]
-
ordinii sociale și să se identifice cu acestea. Controlul direct (exterior) este reglementat prin impunerea standardelor normative și a legilor în asigurarea ordinii sociale. Tehnicile indirecte sunt mult mai subtile și eficiente și de aceea controlul indirect este realizat prin socializare, actorii sociali, în general, nu îl văd ca fiind represiv. Instituțiile familiei, religiei, educației și guvernării, care concură la socializarea indivizilor, se prezintă acestora ca având o consistență morală bine definită. Sub impactul acțiunii acestor instituții, oamenii ajung să se
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1071_a_2579]
-
în asigurarea ordinii sociale. Tehnicile indirecte sunt mult mai subtile și eficiente și de aceea controlul indirect este realizat prin socializare, actorii sociali, în general, nu îl văd ca fiind represiv. Instituțiile familiei, religiei, educației și guvernării, care concură la socializarea indivizilor, se prezintă acestora ca având o consistență morală bine definită. Sub impactul acțiunii acestor instituții, oamenii ajung să se evalueze ei înșiși în termenii conformării cu așteptările culturale. Ei dobândesc plăcerea psihologică de a realiza lucrurile "drept" și experimentează
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1071_a_2579]
-
conformează așteptărilor sociale deoarece ei le percep ca constrângeri legitime asupra comportării lor și nu deoarece sunt constrânși fizic. Oamenii socializați eficient au dificultăți de a percepe, înțelege sau accepta moduri alternative de comportare față de cum au fost învățați. Însă socializarea nu poate niciodată elimina cu totul devianța. De aceea, controlul direct sau sancțiunile sunt de asemenea necesare să asigure conformarea față de reguli. În acest sens se folosesc recompensele pentru comportamentul corect și pedepsirea comportamentului neconform regulilor acceptate. Acestea intră în
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1071_a_2579]
-
ar fi o sumă de bani sau conferirea unei decorații. Caracteristica principală a controlului social este reprezentată de constrângere, manifestată atât prin presiuni externe impuse de norme sociale explicite, cât și prin presiuni interiorizate de individ în cursul procesului de socializare. Pentru Émile Durkheim, constrângerea reprezintă trăsătura fundamentală a vieții sociale în măsura în care facilitează crearea unei conștiințe colective caracterizată de solidaritate morală. El a văzut faptele sociale ca reguli sau procedee de acțiune exterioare individului, care sunt înzestrate cu o asemenea putere
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1071_a_2579]
-
lucruri, sociologul american Gerhard Lenski (1966) a propus o sinteză a celor două perspective. Lenski începe prin a recunoaște că oamenii sunt în mod fundamental egoiști și interesați major în propria lor supraviețuire și a celor care le sunt apropiați. Socializarea poate tempera aceste tendințe la unii oamenii, dar egocentrismul rămâne parte a vieții umane. Cum, atunci, bunurile și resursele sunt distribuite? Oamenii pur și simplu îngrămădesc tot ce ei pot dobândi. Astfel de acțiuni pot fi contraproductive ca unic mecanism
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1071_a_2579]
-
Devine clar că sistemele de stratificare care permit ca indivizii să dobândească mai ușor sau mai greu un anumit status socioeconomic au multiple consecințe asupra vieții oamenilor. Spre exemplu, referindu-se la influența statusului socioeconomic al părinților în procesul de socializare a copiilor lor, Mohamed Cherkaoui (1997, p. 157) arată: In primul rând, statutul socioeconomic al părinților îi expune la anumite condiții de viață și le definește identitatea socială, ce va fi exprimată prin două categorii corelate: reglarea socială (roluri, norme
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1071_a_2579]