8,392 matches
-
aridul spațiu al teoriei spre acela mai larg savuros al practicii, verificîndu-si în român propriul mecanism științific. Coordonatele culturii semiologice, riguroase și tehniciste, există în român, dar într-un plan secund. Savoarea lecturii este obținută prin strategii narative care se topesc în misterele palpitante ale unui Ev Mediu recuperat printr-un bombardament de informații. Captația cititorului este obținută, în primă instanță, prin firul polițienesc. Cine nu se teme însă de ghimpii trandafirului, se poate apropia de seducătoarele-i petale, îmbogățind receptarea
Spectator in fabula by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/18169_a_19494]
-
-se în încercarea, s-ar zice, de-a evada din limitele textuale: "nici anormalitatea cu care își alăptează tristețea, nici desenul brațului ei drept atîrnînd vertical/ către locul unde i-a căzut privirea și unde/ covorul face un gri senegal topit în verdele/ veronese// nimic mai normal (în această ordine înceată)/ decît funia spînzuratului încă bălăngănind de tavan/ dong-dong face camera ei sfioasă, cu pereți/ de cristal dong-dong repetă îngerul ei păzitor mișcarea/ la capătul funiei spînzurînd din tavan/ dong-dong face
Sociabilitate și solitudine by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/16980_a_18305]
-
românul le-ar scoate anevoie. Câteodată, vorbea cu mine pe turcește. Ca și cum aș fi priceput. Atunci mă apuca, așa, un gâdilat, și-mi venea să mor de râs. Ce nu suporta Garabet, era vara; vara fierbinte din Bărăgan. Murea, se topea de căldură. Lac de nădușeală, cu ochii bulbucați, afară pe pivnița adâncă unde țineam pepenii la răcoare, cafegiul declara sever: "Mare càldur!". Și tot își netezea țeasta cheală, lucioasă, cu un șervet înnegrit care mirosea a cafea. Cu el, observasem
Prietenul meu greu, Garabet -variantă- by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/15522_a_16847]
-
filosofiei, care trece prin Hegel, Begriff, care vine din Kant, atunci când acesta vorbește despre intuiție și concept, cunoaștere și așa mai departe. Este, așadar, vorba despre a cunoaște, a rosti adevăruri. Dogmatismul Adevărului se destramă, în ziua de azi, se topește văzând cu ochii; practic, nu mai există un dogmatism al adevărului. Sau mai sunt, poate, doar câteva rămășițe la Lacan... Dispozitivul - ba chiar, fără îndoială, dispozitivul metafizic, adică diferența dintre propozițiile empirice, constative etc., și propozițiile principiale, pe care le
Michel Deguy:"Rațiunea care guvernează poemul este o rațiune pe care o numesc impură" by Luiza Palanciuc () [Corola-journal/Journalistic/9034_a_10359]
-
să poarte vreun nume: ,Considerăm corpul românesc o dimensiune primară a actului poetic, momentul formării unui discurs poetic de la nivelul comunicării cotidiene". Ariditatea jargonului teoretic urmează senzualității lirice ca un pumn de nisip vîrît în gură imediat ce bezeaua s-a topit pe limbă. Să luăm un exemplu. Iată poemul O liniște care nu înlocuiește nimic: ,Cît să te strîngi cît să alegi retragerea în spatele unor/ chipuri/ pe care le compui din ce găsești din firimituri pe care le/ simți pe tot
Spațiul incert al sensibilității by Marius Chivu () [Corola-journal/Journalistic/11132_a_12457]
-
O știre bombă a fost detonată ieri de Antena 1: în plină criză economică, premierul Boc a cărat în Statele Unite o delegație de 35 de persoane, adunci când s-a dus la Adunarea Generală ONU, topind aproape 500.000 de dolari. Costul diurnei a trecut de 63.000 de dolari, cazarea în hoteluri de 4 și 5 stele a costat contribuabilul 63.000 de dolari, dar cel mai mult a fost cheltuit pentru transport. Avionul închiriat
Află câţi bani nu pot fi justificaţi după deplasarea lui Boc în America. L-a păcălit Romavia la nota de plată? () [Corola-journal/Journalistic/49658_a_50983]
-
sensibilitate profund identitară, ce dă speranțe celor ce simt cu adevărat românește...” (după acum apreciază și scriitorul Apostol Gurău, într-una din reflecțiile sale): „În universul meu de humă / mă dor cuvintele stelare, / ce cad ca stropii grei de ploaie / topiți în ochiul viu de soare...” Cât de plăcut este să te simți parte din acest univers „ocrotit de lună / ca o străveche stea din sfânta ei poveste...” (Nu știu de unde glasul), să nu-ți dorești decât să cânți, versuind, într-
Editura Destine Literare by LIVIA CIUPERCÃ () [Corola-journal/Journalistic/101_a_249]
-
țipăt expresionist de o asemenea intensitate. Greu de crezut, dar până la urmă acest copil isteric a fost adoptat. Suflul interior al frazării - vuietul fierbinte al unei topitorii gigantice - s-a dovedit capabil să aglutineze fracturile sintactice, distorsiunile, derapajele imaginației, să topească erorile și extravaganțele și să impună o asemenea poezie. O poezie ce pare tot timpul a fi pe punctul să eșueze estetic, tocmai pentru că vrea să spună adevărul cu brutalitatea adevărului. Teribila ta luciditate introspectivă, trăirea sfâșietoare a fiecărui cuvânt
Dragă Angela, by Eugen Negrici () [Corola-journal/Journalistic/5394_a_6719]
-
tale, impulsurile deformatoare, formele grimasante par a fi corelativele obiective nu ale unei stări, ci ale unei ființe, ale ființei zămislite de aceasta. Cititorul e constrâns să vadă acolo o ființă, căci distanța dintre eul poetic și poezie s-a topit și, într-o uimitoare măsură, obiectul s-a identificat cu subiectul: „Doamne, cămașa mi s-a subțiat și a devenit una cu mine”. Ce fel de făptură văd eu ridicându-se din spasmele poeziei tale și mai ales ce mă
Dragă Angela, by Eugen Negrici () [Corola-journal/Journalistic/5394_a_6719]
-
într-o arcă/ Lîngă poarta ultimului munte" (Ce frumoase mîini). Mai peste tot o ușoară ironie e vizibilă în compoziția atentă a pozei, în jovialitatea execuției: "Pentru capul meu a dănțuit/ Fata Irodesei în neștire/ Tăvile de aur s-au topit/ Rostogolind pe caldarîm inel subțire.// Pe talerul de ceară stă acum/ Neînsîngerat ca o icoană/ Capul meu ce a rămas tăiat/ De călău în noaptea diafană.// De atunci nu mai botez fîntîni/ Fata Irodesei dănțuiește/ Amintirea capului meu stă/ în
Poeți din Nord by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/9917_a_11242]
-
dospită, de tămâie și de mirodenii se răspândeau până la înălțimile Pera, de parcă ar fi fost însăși răsuflarea mulțimii strident colorate și barbare”. Sau iată, în descrierea farmecului Sașei, prințesa rusă de care se îndrăgostește Orlando, o ardență și senzualitate care topesc, bineînțeles, gheața: „Într-un spațiu de trei secunde și-a imaginat-o ca pe un cantalup, ananas, un măslin, un smarald, o vulpe în zăpadă; nu-și dădea seama dacă o auzise, o gustase, o văzuse, sau toate trei laolaltă
Anglia, Persia, Italia by Grete Tartler () [Corola-journal/Journalistic/3304_a_4629]
-
cu profesorul Emil Iordache pe Calea Victoriei, în apropierea redacției. Nu-mi amintesc deloc de ce eram pe jos și nu cu mașina - lucru cu totul neobișnuit la mine. Știu doar că era căldură mare. Caniculă, de-a dreptul. Asfaltul fierbea, se topea, scotea aburi ciudați, în plină zi. Lumina era atît de strălucitoare, încît totul în jur părea ca un film supraexpus, în care imaginile sînt arse. Nimeni pe stradă. Nimeni, nimeni. Cînd, mă trezesc, sub pălăria mea cu boruri mari, cu
Codul lui Harms by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/10478_a_11803]
-
Peianov, Un spectacol ratat. Îmi luase mințile. L-am citit, apoi, pe Harms, mai tîrziu, în traduceri nemțești și franțuzești. "Greu", i-am spus, banal. "Greu", mi-a răspuns, respectîndu-mi tonul. Apele curgeau pe noi. Am înțeles, înainte să mă topesc de tot de căldură și să mă evapor, că spiritul ludic și în doi peri al lui Emil Ionescu se potrivește cu spiritul deopotrivă jucăuș, nărăvaș, năstrușnic, inventiv, spumos, cumva codat al lui Harms. Un mare scriitor, cu un destin
Codul lui Harms by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/10478_a_11803]
-
pentru poezia pornografică descoperită în geanta mea, m-am simțit încă o dată copil sau un adolescent rușinat, surprins și deconspirat prea sever și nedrept pentru frământările și curiozitățile sexuale ale vârstei ingrate. Vorba lui Ion Creangă: "închipuirile tinereței nu se topesc, pe câtă vreme nu sunt topite și tinerețele închipuluite" (v. Opere Ion Creangă, ediția academică 2000, p. 864). M-am convins încă o dată că pedagogia anti-pornografică dă un rezultat contrariu dacă o tratezi cu pudibonderie în loc de pudoare. Dacă ești doar scandalizat de
Topârceanu pornograf? by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/8841_a_10166]
-
în geanta mea, m-am simțit încă o dată copil sau un adolescent rușinat, surprins și deconspirat prea sever și nedrept pentru frământările și curiozitățile sexuale ale vârstei ingrate. Vorba lui Ion Creangă: "închipuirile tinereței nu se topesc, pe câtă vreme nu sunt topite și tinerețele închipuluite" (v. Opere Ion Creangă, ediția academică 2000, p. 864). M-am convins încă o dată că pedagogia anti-pornografică dă un rezultat contrariu dacă o tratezi cu pudibonderie în loc de pudoare. Dacă ești doar scandalizat de invazia pornografiei, fie ca
Topârceanu pornograf? by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/8841_a_10166]
-
limba Iubirii. / Poligloții de obște ne spun atunci bieți amnezici..."( Un nou chip). "Isus ne iubește" - mi-ai șoptit înainte să pleci. Cu ce grijă, cu ce dragoste fără preț/ ai putut să mi-o spui/ când trupul ți se topea de durere.../ De câte ori sunt gata de-atunci/ să mă prăbușesc peste margini, / lângă mine coboară din slavă glasul tău ce-mi șoptește: / Iubito, Isus ne iubește" ( În loc de adio).
Din familia înalt-țintitorilor by Grete Tartler () [Corola-journal/Journalistic/7497_a_8822]
-
istoric postbelic: un polonez idealist ajunge în exil la Berlin, înainte, desigur, de divizarea Germaniei și a Berlinului însuși. Iubirea, defazată biologic, între polonezul ajuns aproape la vârsta jumătății de secol și o tânără nemțoaică, înfrânge limitele mentale și le topește pe acelea corporale. Relațiile dintre personaje sfidează verosimilul realist și motivația psihologică. Mesajul romanului propune o eliberare completă de orice este stereotip, previzibil ori marcat de prejudecată. Fratele meu, omul, 1965, este romanul insolit al uciderii de soră. Crima se
Proza Henriettei Yvonne Stahl by Marian Victor Buciu () [Corola-journal/Journalistic/8761_a_10086]
-
case cu grădini în care vântul legăna pâlcuri de cârciumărese - ah! parfumul de pe urmă al straturilor de regina nopții în vântoasele seri de octombrie! Sau ultimul boboc de trandafir, la jumătatea lui noiembrie. Sau iedera verde sub zăpada ce se topea... în curtea casei, printre hortensii țâșneau brotaci, scuturând boabele de rouă, pânzele marelui păianjen cu cruce pe spinare străluceau sub soarele de după ploaie. Nopțile, cucuvăile din podurile Facultății de Medicină convorbeau cu cele de pe streașinile palatului Cotroceni, în nesfârșite șuete
Un om, un destin, un card by Barbu Cioculescu () [Corola-journal/Journalistic/8525_a_9850]
-
vecernia de apoi. ș...ț Și plecam tustrei pe un pod aruncat spre soare-apune, peste bolți din ce în ce mai uriașe în gol. Înaintea noastră, în port bălțat de măscărici, scălămbăindu-se și schimonosindu-se, țopăia de-a-ndaratele, fluturând o năframă neagră, Pirgu. Și ne topeam în purpura asfințitului..." Unii critici (cum este Vladimir Streinu) au considerat acest vis ca fiind dovada grăitoare pentru triada crailor, număr care îl exclude pe Pirgu, dar îl include pe Povestitor. Alții l-au ignorat pe acesta din urmă, oferindu
Pirgu și dandismul by Alina-Nicoleta Ioan () [Corola-journal/Journalistic/8053_a_9378]
-
trei ani va reuși să pornească o mică afacere și să își trimită sora acasă, în China, la părinți, să ducă o viață de femeie cinstită. Acum, însă, uitase de acele aspecte dureroase ale vieții sale și lumea întreagă se topise într-un tărâm de vis. Zăvorul s-a ridicat încet, o femeie s-a furișat lângă tânăr și a îngenunchiat lângă el. La lumina flăcărilor care abia mai licăreau a găsit ceea ce căuta, a ascuns ceva în sân și a
Sui Sin Far - Lin John () [Corola-journal/Journalistic/2926_a_4251]
-
cursă de formula unu. În pofida acestui fapt, Gabriel Dimisianu are mereu ceea ce am putea numi un complex al structurii d-sale. Nu pregetă a-i măsura cu admirație pe criticii cu care se află cot la cot pe frontul actualității, topindu-și, atît de leal, amărăciunea (din punctul nostru de vedere prea puțin justificată) în aprecierile elogioase ce le închină acestora. Nutrește față de aceștia o „invidie“ neveninoasă, scutită de zgura concurențială. Nicolae Manolescu nu e doar „absorbit de vîltoarea vieți din
Autoportret de critic by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/12928_a_14253]
-
poeziei lui Goga o vibrație cosmică definitorie, prevestind destrămarea sacrului și răvășirea lumii din poezia lui Lucian Blaga. Caracteristică imaginilor acestei poezii - "vâltoare de patimi și de năzuinți" - e fluidizarea furtunoasă a materiei ca o formă de revoltă. Totul se topește în "râuri de văpaie", într-un unic și impunător val al energiei protestatare, ca un "uragan de lavă" sau ca "un râu de flăcări". Apa stihială sau valul aprins sunt alte combinații metaforice de elemente primordiale. Percepția lumii (,valul firii
Octavian Goga - 125 - Mesianism național by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/10663_a_11988]
-
locul, ațintindu-și Ochiul vrăjit spre alte descoperiri, uimindu-ne, iarăși, pentru cele ce nu le vedem încă... Peste câteva mii de ani, Zeus cu întreaga lui cohortă de zei mai mărunți, secundari, - până la Dumnezeul creștin, iudaic, islamic se vor topi în eter ca niște schele ce au sprijinit Omenirea în căutarea ei spre Absolut... Miturile vor fi aceste Căutări, pe care azi parcă le-am fi început... Ce distanță între Marele,... Supremul Arhitect,... ori Forța ce ne susține, fără chip
Hubble by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/8605_a_9930]
-
tinerilor furioși din Rocco și frații săi (1960) ai lui Luchino Visconti. Junele nu are un repertoriu vast de manifestare, cu ochelari fumurii, espadrile, lănțișor la gât este unul dintre nenumărații „prințișori” de mahala care adulmecă oportunitățile. Răul este deja topit în el, o a doua natură, un rău stilizat, care nu se descarcă în brutalitate, ci este sublimat de strategiile seducătorului. Luca alternează momentele de răsfăț cu momente de severitate, tandrețea cu răceala, interesul cu nepăsarea ceea ce-i conferă acel
Fantele și marioneta by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/5138_a_6463]
-
în românește. Pădurea nemuririi este chiar o reușită, în context: "E bizară pădurea care-mi/ înconjoară plutirea./ Se apleacă și se înalță/ se rupe și se frânge,/ se sfarmă.// Vântul, din când în când,/ mai ridică inimi vegetale moarte,/ le topește în pământul negru:/ și el, ca un simbol al renașterii,/ le înalță și cad în lac./ Putrezite în puterea apei,/ nasc licheni, și mușchi, și pânze,/ bolnave caută vindecare în cer./ Plutesc în derivă,/ suflate parcă de respirația/ lui Dumnezeu
Post restant by Constanța Buzea () [Corola-journal/Journalistic/7373_a_8698]