9,812 matches
-
unul care-a făcut-o de oaie și încearcă s-o scalde dând-o pe glumă. Își aprinse, cu degete tremurânde o țigară și se așeză lângă ea pe bancă. După o jumătate de minut, se ridică și parcă-i tremurau și picioarele. — Să ieșim puțin, îi spuse. Ieșiră afară, făcură câțiva pași, și pe urmă hotărî s-o ducă în Dacia lui aflată în parcarea din fața porții. Ea își spuse că o duce acolo ca să nu-i vadă cineva împreună
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
spus că ai rezolvat. Așa am înțeles. Ea își descheie haina și-i arătă burta. — Te-am mințit. — De ce m-ai mințit? Oh, nu trebuia... Dacă mi-ai fi spus, am fi rezolvat. Nu trebuia, nu trebuia... Se frământa, îi tremurau buzele, își aprinse altă țigară. Arăta făcut praf, iar Mirela parcă s-ar fi bucurat. Așa merită, își spuse, păi, ce-o fi crezut el, c-o să-i îndur la nesfârșit. Și deja se bucura. Era satisfăcută. Mai mult decât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
Pulpa aia de porc din cantina concentraților, Mirelo, parc-a trecut o sută de ani de atunci. Nu umblai cu Moș Ajunul pe la prietene ca să-ți dea să mănânci, ba tocmai că tu le dădeai lor... Aburul și mirosul prăjelii tremurau în pâlpâiala lumânării pe pereți. Petrișor înfofolit pe masă, era un boț și un ghem de umbre din care creștea trupul alb și slab al lui Velicu, oasele împungând pielea, părul roșcat de pe piept și aura de păr roșu din jurul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
dracu’ să nu știu ce mi-ai povestit tu cu gura ta, doar dacă nu m-oi fi mințit iar, și tu te ai bine cu tac-tu și io habar n-am ce puneți voi la cale, iar ea, cu glasul tremurând de furie și durere că uite, sunt aici băieții ăștia, care mâine pleacă prin străinii și cine știe când ne-om mai vedea, așa încât față de ei poate să-i spună lui Rafael, singurul care a ajutat-o când a zis
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
o sută de dolari... Numără, da, douăzeci și cinci de bancnote. Era bine, atâta trebuia să fie, două mii cinci sute de dolari. Nu mai văzuse vreodată atâția bani. O grămadă de bani. Toată lumea-i cu ochii pe bani, cu gândul la bani... Tremuri de grija banilor, să nu-i pierzi, să nu ți-i fure... Totul se rezumă la bani, Mirelo, știa ea, doamna Petronela, ce știa. Puse teancul în șifonier, între niște prosoape. Păi, să aibă grijă, să tragă de dolarii ăștia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
Toți cei prezenți, chiar și Marius, se așteptaseră la o explozie de indignare în fața criticilor lui, îndreptățite totuși. Dar fata nu replicase în nici un fel. Ascultase tăcută, lovindu-și alene cu cravașa cizmele de călărie. Doar bărbia ce pornise să tremure subțire îi trădase tulburarea interioară. La vremea respectivă întâmplarea făcuse senzație printre obișnuiții hipodromului și nu numai. Cine nu o cunoștea pe doamna Sofia Hagiaturian, mama Smarandei? Ultima descendentă a influentei familii de boieri munteni Dracea ale căror origini se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
sărut pătimaș, se sorb, se răstoarnă una în alta într-un vârtej amețitor. Hainele cad, pe rând, sub îndemânarea degetelor ce-și regăsesc vechea obișnuință. Goi, se opresc unul în fața celuilalt, redescoperindu-se din creștet până în tălpi. Bucuros că nu tremură și nu este grăbit, Marius soarbe cu nesaț din ochi trupul statuar care sub mângâierile ușoare ca puful păpădiei își arată fără pudoare locurile cele mai intime. Cu talia prinsă în cercul fierbinte al brațelor fetei, simte cum sânii rotunzi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
uită insistent la noi. Care dintre ei? Pe rândul nostru... la masa din spate. Cel cu ochelari. Degajată, Smaranda își mută lent privirea prin restaurant până îl descoperă pe cel care este subiectul discuției lor. Pentru o clipă mâna îi tremură ușor pe fața de masă, contrazicând impasibilitatea chipului. Îl recunosc, răspunde ea în timp ce își aranjează pe genunchi șervetul scrobit. A făcut parte din Abwehr 41, mai nou face buletine informative pentru Schellenberg 42. Mă întâlnesc foarte des cu el la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
foarte ușor să luăm un avion spre America de Sud. O soră de-a tatei are o fermă în Argentina. Acolo putem uita războiul. Putem fi fericiți. Smaranda... Nu, izbucnește ea nervoasă lovind volanul cu palma. M-am săturat să tot aștept tremurând vești de la tine, ori să ascult cu inima strânsă știrile la radio. Să-mi impun mereu să fiu calmă atunci când primesc corespondența, încercând să nu mă gândesc că printre plicuri voi găsi o telegramă care mă anunță sec și oficial
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
Nici eu nu mai am. Întinde o mână cuprinzând întreg dezastrul. Îi auzi cum strigă? Ah, Dumnezeule, puțină morfină! Tonul ridicat de la început se transformă într-un urlet disperat. Pe fața lui galbenă, ochii îi intraseră adânc în orbite și tremură din tot corpul ca într-un acces de friguri. Nervii bietului doctor, mai puțin obișnuiți cu asemenea priveliști, cedaseră. În zgomot asurzitor de sirene își fac apariția nenumărate mașini cu însemnele Crucii Roșii. Locul începe să mișune cu cei de la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
care mărturisesc modul groaznic în care oamenii muriseră. Femei, copii, bătrâni, tineri, spintecați, zdrobiți, sfâșiați, rupți în bucăți. Deasupra imaginilor halucinante, stăruie copleșitor mirosul unui abator în plină activitate. Apare un subofițer, fără caschetă și centură: Dom' locotenent ... dom' locotenent! Tremură necontrolat, în timp ce încearcă să articuleze coerent: Refugiați ... Basarabia ... acolo ... sub dărâmături! Marius se apropie de ceea ce pare că fusese fundația unei case. Din fumul gros, un copac singuratic răsare asemeni unei năluci. Agățate de ramuri, acum biete cioturi retezate, minuscule
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
cât mai aproape de ieșire. El nu-și făcuse astfel de iluzii niciodată. Dacă încasau o lovitura directă, șansele lor de supraviețuire erau ca și inexistente. Atunci când sunetul surd al exploziilor era urmat de cutremurarea pământului bătrânul încremenea, doar buzele îi tremurau nervos, în timp ce ea se vâra cu capul în subțioara lui, ca un copil speriat. Aveau tot timpul la ei un geamantan modest, din carton tare. Probabil cu haine, bani, acte, poate și ceva poze din ceea ce însemnase viața lor. Un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
că mă impresionezi cu bucățile alea de tablă? Deloc. Pentru mine ești și vei rămâne doar un sărăntoc prăpădit, cu gură prea mare pentru care meriți aplicarea unei bătăi zdravene à l'anglaise 96. Noroc că suntem printre doamne... Oh, tremur când mă gândesc la această amenințare! Mai ales că bravura îți este foarte cunoscută, în special cu fetele de pe moșia părinților tăi. Aflată în imediată apropiere, doamna Marinescu întreține dezinvolt o conversație amabilă în italiană cu soția unui partener de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
cu ochii întunecați asupra celor doi aflați pe ringul de dans. Surprinzându-i privirea, înțepenită pe ea cu fixitatea celor obsedați de o idee, numai a lor, Smaranda simte un fior scurt și neplăcut iar degetele subțiri încep să-i tremure ușor ca niște lăstari tineri sub adierea vântului. Cu un gest tandru, Marius o lipește la piept și în brațele lui puternice secunda spaimei este uitată imediat. Spre dimineață, când a sosit timpul să se retragă, părăsesc petrecerea însoțiți de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
ar putea măcar să facă ceva, dar știe că este imposibil. Și asta este peste putința lui să îndure. În ciuda căldurii infernale ce poate să topească și metalul, este încercat de un frison rece care-l străbate ca un curent viu. Tremură atât de tare, încât dinții încep să-i clănțăne ritmic și tare. Își cuprinde cu putere umerii, încercând să-și recapete controlul. Cu mișcări precipitate îmbracă uniforma, grăbit să iasă afară, nu pentru că ar fi avut o țintă anume, pur
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
La Iapa Veselă", un bordel de mâna a treia din Cruce. Are acolo o iubită, Rica Trombon, de care profită și financiar. La ora 21 ne vedem în fața blocului unde locuiți. Un declic scurt anunță sfârșitul convorbirii. Cu genunchii încă tremurând la fiecare pas, Marius se îndreaptă către debara. Dintr-o bucată de pânză pătată cu vaselină, scoate la iveală un pistol Luger, tip special, cu surdină, primit de la un membru din comandourile Brandenburg 106. Verifică încărcătorul plin, trage siguranța și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
acopere peisajul mohorât impregnat cu mirosul pestilențial a morții și distrugerii. Câteodată, vântul, ce începe să capete puterea rece a viscolului, aruncă peste cerceveaua ferestrei în spatele căreia el se instalase pulberea albă a omătului. Înjură vremea nesuferită care face să tremure din toate încheieturile, cu toți mușchii corpului încordați, pătruns de frig până în măduva oaselor. Dar nu are ce să facă. Nemișcarea este indispensabilă, altfel poate fi descoperit. Și nimeni nu îndrăgește prea mult lunetiștii, indiferent de tabăra căreia aparțin, ca să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
zece secunde rămase până ce lunetistul îl va prinde ferm în cătarea puștii, să ajungă la adăpost. O bubuitură puternică lângă urechea dreaptă aproape îl asurzește. Dezechilibrat, se împiedică, cade dureros în rotulă, sfâșiindu-și pulpana lungă a mantalei. Trupul îi tremură în fiori de gheață, dar revine încăpățânat și izbește violent cu umărul ușa monumentală. Aceasta se deschide neașteptat de ușor și împins de forța propriului său avânt se prăbușește în holul bisericii cu un icnet înăbușit. Ca trasă de un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
pieptul invadat de o căldură puternică. La fel ca cea din noaptea de Ajun, când, băgat sub plapumă, mama îl săruta pe creștet, asigurându-l că Moș Crăciun va aduce neapărat cadouri copiilor cuminți. Simte printre buzele ce încep să tremure necontrolat, un gust sărat. Gustul propriului său sânge. Cuprins de o negreală cleioasă și rece, într-un ultim spasm își pune întrebarea daca asta este moartea sau urmează ceva mai rău. Gâfâind din cauza efortului, Darie continuă să stea întins pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
seamă ce se întâmplă. Icnind, Marius se ridică în picioare. Respiră în continuare șuierat, inima îi bate nebunește, plămânii parcă sunt tăiați cu un brici de gheață din cauza aerului rece. Inspiră adânc, cu palmele puse protector la gură. Picioarele îi tremură, nesigure. La fel și trupul, mâinile. Își impune să nu cedeze. Nu-și poate permite asta acum. Mai târziu. Impulsurile cerebrale stăpânesc până la urmă slăbiciunea cărnii. Își spală cu zăpadă chipul însângerat apoi se afundă în pădurea mai tăcută ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
al lui Himmler. Evident, un ticălos, dar menținuse o relație cordială cu "eroul" de la mlaștinile Pripet nu atât pentru a obține cine știe ce favoruri, doar pentru că astfel puteau fi opriți alții să-i facă rău. Așadar, nu avea nici un motiv să tremure în pantaloni numai fiindcă ticălosul ăsta arogant apăruse aici pe neașteptate. Cu mișcări lente, măsurate, scoate o țigară din pachet fără să servească pe celălalt. O aprinde tacticos, apoi se lasă pe speteaza scaunului și după ce pufăie de câteva ori
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
auzi? Recepție!... Într-un fel sau altul, sigur băieții își vor îndeplini misiunea. Toți cei de acolo, în frunte cu cel care-i comandă, sunt soldați buni și experimentați." Continuă să-și spună vorbe liniștitoare, dar numai cu mintea, inima tremură de grija celor trimiși acolo. "Li s-a cerut ceva peste puterile lor. Nu că ar fi ceva nou, dar când te joci permanent cu focul, ajungi să te frigi." El, personal, considerase misiunea încredințată locotenentului Rădulescu ca disproporționată față de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
cu scânduri bătute în cuie. Printre spațiile înguste dintre ele se vede geamul spart și imaginea trunchiată a curții din spate. Sanitara se întoarce și la vederea lui buzele lipsite brusc de sânge sub imperiul unor emoții puternice încep să tremure, chinuindu-se să arate un zâmbet. E tânără, nu mai mult de douăzeci și cinci de ani, cu ceva din frumusețea tulburătoare a Polei Negri. În mâini ține un mic șervet umed. Sub privirea locotenentului tânăra se fâstâcește, dar ceva din căutătura
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
o cameră. Treptat, exploziile se răresc, după care încetează definitiv. O ceață subțire și mișcătoare acoperă pădurea, se agață de crengi ca apoi să se așeze în giulgiuri albe peste trupurile înghețate ale morților. Sus, pe cer, o stea solitară tremură în noapte. "Obiectivul continuă să fie în mâinile noastre, își spune Marius, dar cât mai putem rezista? Ar fi un miracol dacă reușim asta până mâine la prânz." Întins pe o parte, rămâne gânditor cu ochii ancorați în întunericul dușmănos
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
nu găsi pentru moment ce să răspundă la asemenea provocare. O pofti pe femeie să se așeze și luă și el loc, în fața ei, în scaunul cu rotile. Avusese grijă să aducă dinainte cafeaua în termos, umplu cu mâini ușor tremurând, de emoție, două cești și îi întinse una: Vezi, Arm, glăsui el vrând să găsească o justificare, lumea-i așa cum este... și ca lumea sunt și eu... Nu sunt vorbele mele, dar mi le însușesc, înțelegi?... Poate că te-am
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]