6,854 matches
-
după ce îi înmână doamnei Safta perinița minusculă cu acele cerute înfipte în ea, ridică spre Ștefan fața întrebătoare și ochii ei verzi cu luciri de piatră prețioasă îi cercetară pe ai lui. Nici o bătaie de gene, o clipă cât o veșnicie. Fata fu prima care-și desprinse privirea și lăsă capul în jos, dădu să facă un pas înapoi, dar șoapta prințului o opri. Cum zisești că te cheamă? — Călina, măria ta, se bâlbâi fata, adresându-i-se prințului cum nu
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
așa ce este scris pe toate pietrele pe lângă care te-au purtat pașii? — Nu sunt atât de vrednic, dar am învățat multe înscrisuri și mă rog pentru cei care le-au pus ca să nu fie șters numele lor din cartea veșniciei. Potecuța asta din dreapta duce la schit la Cândești, să trecem de ea și putem adormi în voie, că știe Leu drumul până la Hârtiești, e mai puțin de un ceas. Poate domnia ta să doarmă în șa? — O să încerc. — Prinde capul ăsta
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
Mi-e frică, Ștefane, mi-e frică să nu mor cu totul. Mi-e groază că n-o să pot să mă lepăd de cele lumești, așa cum spunea cuviosul Gherasim, să lepăd grija lumească și să mă bucur că pășesc în veșnicia iubirii lui Hristos. Mi-e dor de Dinuț, de Anița nevastă-mea, am grija lor... Nu poate să fie păcat asta. — Iubește-i, frate, iubește-i în clipele puține care ți-au mai rămas, iubește-i în asemenea măsură încât
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
însuți înconjurat de trădători și de a rezista existând ca popor printre puteri mari și nemiloase. În fața compromisului, acceptat pentru o eventuală supraviețuire, Brâncovenii aleg sublimul și-și mărturisesc marea lor iubire pentru Iisus cel răstignit și intră astfel în veșnicie. Un tablou despre o familie, un exemplu de sfințenie călăuzitoare, o scriere abordând eternele probleme ale conștiinței umane. 9. Suferințele din Ardeal Vasile Stoica Descriere: Cartea „Suferințele din Ardeal” tratează momentele cele mai importante ale istoriei Transilvaniei și este scrisă
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
de va fi ultima!”(M.Ștefănescu); „Secretul unui cronicar? Să citești, să vezi, să faci legă tura!”(G.Craig, preluat de Carandino); „Suntem sortiți să sculptăm În zăpadă - iese soarele și o topește, a doua zi!”(Radu Beligan); „Textul e veșnicia piesei - spectacolul, actualitatea sa”(I.D.Sârbu) ș.a.m.d. Sunt și informații importante În noianul amintirilor actorului, precum adevărata cauză a bolii lui Davila, directoratul final al Luciei Sturdza Bulandra și verticalitatea ei de boieroaică („ce păcat că teatrul românesc
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
Fiindcă ce credeți că făcură, Într-o bună (?) zi șefii Inspecției Sanitare de la Rădăuți? S-au deghizatără-n căldărari, teteo, ca să poată observa mai bine mînăriile de la hala de carne. Așa, da! Într-un ziar găsesc un calambur care-mi place : „Veșnicia s-a născut la site!”. Ce credeți că s-au apucat să creeze americanii? Pisica... pentru alergici! Un exemplar costă doar 4.000 de dolari. Pe cînd ...politicianul pentru alergici? Poa’ să coste și 100.000 de dolari : punem toți
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
nopții, sub clar de lună și se vor scălda în apele atât de limpezi ale lacului ce se ivea neașteptat în inima pădurilor seculare. Oh, i se făcuse tare dor de toate acestea...Câți ani trecuseră? Doi ani deja? ...O veșnicie pentru el, care mergea odinioară în fiecare week-end. Relația dintre ei înflorise. El era atât de bun, de generos și de tandru. Și atât de iubitor. Le era atât de bine împreună - un cuplu foarte fericit. Aveau acum o fetiță
Ramuri, muguri si mugurasi de creatie olteniteana Antologie de poezie și proză oltenițeană by Nicolae Mavrodin si Silviu Cristache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91640_a_93396]
-
stare, fără alte boli în afara celor știute de cu seară. Cu excepția perioadelor de ieșire din ritm din timpul vacanțelor de vară, lucraseră aproape numai în tura de noapte și doar împreună. Șapte ani e destul, dar nu-i nicidecum o veșnicie. Uneori, ajungi totuși să-ți spui că-i o mare porcărie, Rafaele, ba bine că nu. Doar că-ți spui, dar dacă într-adevăr ai crede asta, te-ar bate Dumnezeu cum e mai rău și chiar ai merita. Adică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
cum știe mai bine pentru acest nou drum al crucii. Liniștea se terminase. Fireasca, omeneasca teamă va trebui înfrântă pentru a merge înainte, nevoiți să-și depășească limitele în lupta cu vremea, terenul, capcanele inamicului. Nimeni nu are contract cu veșnicia, mai ales pe timp de război când fragilul fir al vieții se desfășoară pe capacul deschis al unui sicriu. Iar asta o știu cel mai bine ei, veteranii. Calmi, aceștia au încremenită pe față acea seninătate născută numai dintr-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
mortului pe piept. Murmură scurt o rugăciune pentru liniștea sufletului celui care murise. Se ridică, uitându-se la soarele înălțat sus pe cer. Mai este mult până la sfârșitul zilei când, probabil, noaptea va aduce o încetare a luptelor. Și o veșnicie până la sosirea trupele române, peste douăzeci și patru de ore. Deodată, o rafală scurtă de pușcă-mitralieră spintecă liniștea. Câteva gloanțe trec prin ferestre și ricoșează cu miorlăituri sinistre în pereții holului. Nemții atacă! ...Nemții atacă! Asaltul pornește prudent, dar la fel de hotărât ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
mai auzi apoi nici un zgomot și minute lungi în apartamentul bărbatului silit de soarta implacabilă să ducă de atâta amar de vreme viață de pustnic nu se mai auzi decât ticăitul rar al ceasului cu pendulă. Păru să treacă o veșnicie până când Arm reveni din spațiul ales de ea pentru reflecție. Bart stătea la birou răsfoind o agendă, iar femeia înaintă spre el încet, parcă cu mișcări potrivite cu încetinitorul, cu ochii iluminați și cu un surâs abia perceptibil pe fața
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
interesant? ripostă Arm. Că iau Biblia în răspăr? Nu, câtuși de puțin, iau raiul și iadul exact așa cum trebuie să fie luate - ca niște simboluri. Nu te înșela, Bart. Cum să fie, după o singură viață, rai sau iad, pentru veșnicie?... La ce i-ar folosi lui Dumnezeu ca eu să merg în iad, dacă nu știu, prin comparație, ce am pierdut sau dacă vreau să mă schimb, să îndrept răul pe care l-am făcut?... Mai ales dacă regret răul
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
ar urma să mă reîncarnez într-o pisică sau într-o plantă..., cred că lucrurile sunt ceva mai complicate, că undeva, în alt spațiu, în altă dimensiune, tot ce am învățat aici am să pot folosi... Nu va fi pentru veșnicie rai sau iad, ci atâta iad sau atâta rai cât bine și cât rău am făcut. Apoi, cine știe unde, în ce dimensiune, în ce spațiu, cred că sufletul meu se reîncarnează și are alte experiențe, alte lucruri pe care le învață
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
apoi își coborî încet privirile în stânga, spre turlele mănăstirii. Articulă: Bine, dar religia creștină spune altceva... Da, știu, și nu mă mir că spune altceva, și nu mă mir că spune că după o viață urmează raiul sau iadul pentru veșnicie, păru femeia să bată în retragere. Nu vezi cât ratăm șansa de a ne mântui?... Nu vezi că omul este o ființă supusă greșelilor?... Mai spune-i și că poate repara răul în altă viață, să vezi cum se va
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
bătrânului ar putea fi oportună. Am închis luminile și am încuiat. În mijlocul încăperii se vedea găleata cu apă și mătura albastră; doar câteva clipe, să mă asigur că totul e în ordine, și voi reveni. Mi s-a părut o veșnicie până am răsucit cheia în yală. Am pășit repede, dar cu băgare de seamă. În față, trecând prin conurile de lumină ale felinarelor, brațele bătrânului împingeau neobosite roțile. Am strâns din dinți când încheietura gambei mi-a pocnit la o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
câteva imagini și nu pot spune dacă a durat mult sau puțin. Dar până m-am ridicat eu din pat, până am ajuns împleticindu-mă la ușă și m-am uitat pe coridor, mi se pare că a durat o veșnicie. Când am văzut că nu e nici Carmen, nici scrumieră, nici om în negru m-am gândit că poate am visat sau am halucinat. Am ieșit din cameră luptându-mă cu impresiile și cu gândurile, m-am îndreptat spre scări
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
furiș!”. Și ce mai cântam noi, cu suflețelele aureolate de dorul plecării spre un liman necunoscut și fermecător, iar ora se sfârșea prea repede, și venea ora de matematică și altele, și până la viitoarea oră de muzică mai dura o veșnicie! A doua iubire, paralelă cu prima, a fost Olga, o copilă cu codițe lungi, rotundă la față, cu ochii căprui, cu ciorapi albi trei sferturi, în sandale cu cheutori deasupra labei piciorului, cu fustița deasupra genunchilor, curată ca din cutie
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
văd că e destul de înaltă, zise cel măricel. Și dacă o să mai crească apele, venim și vă luăm. Da? M-am uitat la tovarășii mei și ne-am înțeles din semne. Că ploaia și vântul n-or să țină o veșnicie. - Da, mergem pe insulă, am răspuns. Insula era aproape rotundă, în diametrul de vreo 50 de metri, cu câțiva copaci în marginea unde am debarcat și cu porțiuni de stuf, cu luminișuri, numai bune pentru pescuit. Părea a fi totul
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
dacă nu ar exista această scânteie de grație la care avem acces prin cine știe ce capriciu sau calcul complicat al sorții, pentru a ne reinventa și reînnoi. Locul acesta pe care l-am întrezărit o secundă îmi era cunoscut de o veșnicie, de pe vremea de dinainte de a mă naște, când posibilitățile erau infinite și această stare lichefiată, intermediară, a lumii de lapte și vată de zahăr ars, singura în care materia se descompune și se înmoaie ca să o poți remodela, era însăși
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
rolul de preot, grăbindu-se să ardă tămâie, să mormăie rugăciuni și să urmeze toată rânduiala numai de el știută, mie nemairămânându-mi decât să stau cuminte sub sutană și să audiez spectacolul neînțeles care se petrecu, timp de o veșnicie, câteva palme deasupra creștetului meu, fără ca eu să îndrăznesc să rostesc nici un cuvânt, nici măcar ca să explic pentru ce mă aflam acolo. Când, în sfârșit, mi-a venit rândul să vorbesc, sub sutana preotului, am fost întrebată despre păcatele pe care
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
văduvă, dacă nu veți vărsa sînge nevinovat în locul acesta, și dacă nu veți merge după alți dumnezei, spre nenorocirea voastră, 7. numai așa vă voi lăsa să locuiți în locul acesta, în țara pe care am dat-o părinților voștri, din veșnicie în veșnicie. 8. Dar iată că voi vă hrăniți cu nădejdi înșelătoare, care nu slujesc la nimic. 9. Cum? Furați, ucideți, preacurviți, jurați strîmb, aduceți tămîie lui Baal, mergeți după alți dumnezei pe care nu-i cunoașteți!... 10. Și apoi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85098_a_85885]
-
nu veți vărsa sînge nevinovat în locul acesta, și dacă nu veți merge după alți dumnezei, spre nenorocirea voastră, 7. numai așa vă voi lăsa să locuiți în locul acesta, în țara pe care am dat-o părinților voștri, din veșnicie în veșnicie. 8. Dar iată că voi vă hrăniți cu nădejdi înșelătoare, care nu slujesc la nimic. 9. Cum? Furați, ucideți, preacurviți, jurați strîmb, aduceți tămîie lui Baal, mergeți după alți dumnezei pe care nu-i cunoașteți!... 10. Și apoi veniți să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85098_a_85885]
-
ascultat, n-ați plecat urechea să ascultați. 5. Ei au zis: "Întoarceți-vă fiecare de la calea voastră cea rea și de la răutatea faptelor voastre și veți rămîne în țara pe care v-am dat-o vouă și părinților voștri, din veșnicie în veșnicie; 6. nu vă duceți după alți dumnezei, ca să le slujiți și să vă închinați înaintea lor, nu Mă mîniați prin lucrarea mîinilor voastre, și nu vă voi face nici un rău!" 7. Dar nu M-ați ascultat, zice Domnul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85098_a_85885]
-
ați plecat urechea să ascultați. 5. Ei au zis: "Întoarceți-vă fiecare de la calea voastră cea rea și de la răutatea faptelor voastre și veți rămîne în țara pe care v-am dat-o vouă și părinților voștri, din veșnicie în veșnicie; 6. nu vă duceți după alți dumnezei, ca să le slujiți și să vă închinați înaintea lor, nu Mă mîniați prin lucrarea mîinilor voastre, și nu vă voi face nici un rău!" 7. Dar nu M-ați ascultat, zice Domnul, ci M-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85098_a_85885]
-
un singur fel e mai mică, despre inerție n-ai ajuns să înveți ceva, așa că nu e nimic mai firesc decât să ieși afară dintr-o scară de bloc (m-am întors, să știți) în care ai stat ascuns o veșnicie de câteva minute cu inima bubuind până și în degetele de la picioare și să-i zici lui Pipiță „băi, luna s-a ținut după noi ca un câine, ce ne facem, o să ne dea de gol“. Nu, nu intrase cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]