57,527 matches
-
magazine și restaurante oferite. De asemenea, parcurile tematice mai pot fi clasificate în funcție de locație: unele se găsesc în zone turistice, altele sunt aproape de marile orașe. Parcurile tematice din zonele turistice sunt vizitate în principal de turiști ca parte dintr-o călătorie mai lungă spre o regiune de destinație - de exemplu, o stațiune de vacanță ca Blackpool Pleasure Beach din Marea Britanie sau Tivoli World pe Costa del sol din Spania - sau ca mega-atracții turistice, ca de exemplu parcurile Disney. Parcul Disney World
AMENAJAREA TURISTIC? A TERITORIULUI by Irina Teodora MANOLESCU [Corola-publishinghouse/Science/83493_a_84818]
-
terenurile mlăștinoase din Florida într-o stațiune foarte importantă, care în prezent deține locul al doilea ca număr de camere de hotel în Statele Unite. Vizitatorii parcurilor tematice situate în apropierea centrelor urbane mari sunt în general persoane care întreprind o călătorie de o zi. Se estimează că ponderea acestui tip de vizitatori variază între 70 și 75%. Cele mai mari parcuri tematice din SUA sunt concentrate în California și Florida, iar în Europa concentrația mai mare de parcuri tematice mari se
AMENAJAREA TURISTIC? A TERITORIULUI by Irina Teodora MANOLESCU [Corola-publishinghouse/Science/83493_a_84818]
-
a fost vicepreședinte al Societății Scriitorilor Români (1935-1941). Îndepărtat, în septembrie 1940, în timpul dictaturii legionare, din ierarhia teatrală, S. va lucra mai bine de un deceniu ca redactor la ziarele „Timpul”, „Viața”, „Națiunea” și din nou la „Timpul”. Întreprinde ample călătorii de documentare în anii ’20-’30 în Italia, Germania, Elveția, Franța, Austria, în vederea elaborării monografiilor, rămase în stadiu de proiect, Martin Luther și Sf. Francisc de Assisi. Cărțile publicate de S. dau seamă prea puțin de dimensiunile activității sale literare
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289425_a_290754]
-
III-lea, București, 1934; Max Halbe, Tinerețe, București, [1942]; V. Ermilov, Cehov, București, [1948] (în colaborare cu Eugen Jenea); Stendhal, Roșu și negru. Cronica secolului al XIX-lea, București, 1950; ed. pref. Micaela Slăvescu, București, 1995; G. A. Bürger, Uimitoarele călătorii și aventuri pe uscat și pe apă ale baronului von Münchhausen, București, 1956; ed. îngr. Valeriu Râpeanu, București, 1992; Heinrich von Kleist, Ulciorul sfărâmat, București, 1957; [Traduceri], în Scrieri, VIII, București, 1985. Repere bibliografice: Constantinescu, Scrieri, IV, 498-502; Perpessicius, Opere
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289425_a_290754]
-
9 RON 10 50 RON 99,9 RON 15 100 RON 149,9 RON 20 150 RON 199,9 RON 25 200 RON 30 În seria SOCIOLOGIE au mai apărut (selectiv) • Asistența socială în tranziție, Alain Vilbrod, Ion I. Ionescu • Călătorie în marea burghezie, Michel Pinçon, Monique Pinçon-Charlot • Cercetarea calitativă a socialului, Mircea Agabrian • Construcția simbolică a cîmpului electoral, Ioan Drăgan et al. • Epoca maselor, Serge Moscovici • Era individului, Alain Renaut • Introducere în sociologia religiilor, Max Weber • Istoria politicilor sociale, Francis
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
poporul uriaș din Brobdingnag, găsește prilejul, prin relatarea lui Gulliver despre viața din Europa, să-i zugrăvească pe europeni ca pe "cea mai dăunătoare rasă de vermină pe care natura a făcut-o să se tîrască vreodată pe fața pămîntului" (Călătoriile lui Gulliver, Partea a II-a, cap. VI). Culmea o atinge însă mai tîrziu, în descrierea poporului numit "Houyhnhnms", popor ideal, care nu are, bineînțeles, chip omenesc, ci de cal. În țara aceasta, pe lîngă poporul principal, mai locuiește și
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
scriitorii pe care i-am numit, este Sterne, deși Thackeray ar prefera să-l declare mai curînd sentimental. Goethe, care altminteri nu acordă nici o importanță "humoriștilor", face o excepție în cazul lui Sterne (a se vedea mai sus § 25). În Călătorie sentimentală (o călătorie pentru a-i cunoaște pe oameni), Sterne spune că aceasta își are originea "în îndemnul inimii spre natură și spre sentimentele ce se nasc din ea, făcînd să ne iubim unii pe alții și lumea mai mult
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
i-am numit, este Sterne, deși Thackeray ar prefera să-l declare mai curînd sentimental. Goethe, care altminteri nu acordă nici o importanță "humoriștilor", face o excepție în cazul lui Sterne (a se vedea mai sus § 25). În Călătorie sentimentală (o călătorie pentru a-i cunoaște pe oameni), Sterne spune că aceasta își are originea "în îndemnul inimii spre natură și spre sentimentele ce se nasc din ea, făcînd să ne iubim unii pe alții și lumea mai mult ca înainte". Aceste
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
era situat în interiorul orașului sau în apropierea lui. Organizarea materială a acesteia era susținută de către cetățenii bogați. Dionisiile urbane glorificau victoria zeului asupra iernii și sosirea primăverii. În cadrul defilării rituale, Dionisos era reprezentat așezat într-o corabie, o trimitere la călătoria legendară, sau urcat într-un car triumfal (carrus navalis) însoțit de sileni (un fel de satiri), de cântăreți din trompetă, de purtători de simboluri sexuale. Pe parcursul întregii ceremonii, Dionisos era considerat a fi prezent. Preotul zeului ocupa locul de onoare
Civilizatia vinului by Jean-François Gautier [Corola-publishinghouse/Science/915_a_2423]
-
sărbătorirea lui Bachus fără consimțământul lor era o fărădelege pedepsită cu moartea. Trei secole mai târziu, textul respectiv avea să servească drept model pentru persecutarea creștinilor. III. Mare nostrum În lucrarea Mère Méditerranée, Dominique Fernandez povestește, printre altele, una dintre călătoriile sale în Sardinia și, mai ales, la muzeul arheologic de la Cagliari. Într-o sală minusculă unde se găseau reunite capodoperele statuare sarde ale perioadei protoistorice 37, autorul are marea surpriză să descopere: "Cioplit în marmură, un simulacru de cruce, cu
Civilizatia vinului by Jean-François Gautier [Corola-publishinghouse/Science/915_a_2423]
-
fruntașă printre populațiile din complexul geografic pe care, pentru comoditatea expunerii, l-a numit "Galia". Commentarii de bello Gallico erau în primul rând niște memorii justificative și o broșură de propagandă adresată Senatului, dar în niciun caz o expunere a călătoriilor sale și nici, a fortiori, o lucrare cu pretenții științifice. Delimitările sale etnice au fost de altfel contestate, mai ales în lucrarea lui Napoleon III din 1865, Histoire de Jules César, în care autorul a încercat să traseze o frontieră
Civilizatia vinului by Jean-François Gautier [Corola-publishinghouse/Science/915_a_2423]
-
caraibiană, pe care amiralul Indiilor o va botaza San Salvador, astăzi Watling, în Bahamas, iar apoi în Cuba și Haiti, pe care o va numi Española (Hispaniola). A revenit în Spania, în martie 1493, făcând mai apoi încă alte trei călătorii (între 1493 și 1504), având ca destinație zona caraibiană a Americii. Într-adevăr, Columb nu numai că nu a fost descoperitorul Americii, dar nici măcar nu a ajuns la data amintită. Întrucât, nouăzeci de ani după ce navigatorul genovez a pus piciorul
Civilizatia vinului by Jean-François Gautier [Corola-publishinghouse/Science/915_a_2423]
-
a fost însărcinat să o prefațeze, a luat astfel titlul de Cosmografiae introductio... Insuper quattuor Americii Vespucii navigationes și era însoțităn de o planisferă până astăzi a supraviețuit un singur exemplar intitulată Hartă a lumii urmând tradiția lui Ptolemeu și călătoriile lui Americus Vespucius și ale altora. Publicată la Strasbourg în 1507, harta lumii cuprinde patru contuinente. Waldseemüller le-a botezat: "Europa", "Asia", "Africa" și "America", întrucât el credea că America a fost descoperită de Amerigo Vespucci. Într-adevăr, machiavelicul navigator
Civilizatia vinului by Jean-François Gautier [Corola-publishinghouse/Science/915_a_2423]
-
lumii cuprinde patru contuinente. Waldseemüller le-a botezat: "Europa", "Asia", "Africa" și "America", întrucât el credea că America a fost descoperită de Amerigo Vespucci. Într-adevăr, machiavelicul navigator florentin și-a atribuit paternitatea descoperirii Lumii Noi antedatând scrisorile și rapoartele călătoriei... . Waldseemüller și-a înțeles eroarea în 1513. Imediat a publicat o carte în care Lumea Nouă era numită de data aceasta Terra Incognita. Dar era prea târziu. Cuvântul America (aproape că) făcuse înconjurul planetei. Astăzi, atlasele, care literal înseamnă "culegeri
Civilizatia vinului by Jean-François Gautier [Corola-publishinghouse/Science/915_a_2423]
-
Bossert (1962). S-a consacrat însă transpunerilor din literatura franceză, realizând tălmăciri din operele lui Honoré de Balzac, Al. Dumas, François Mauriac, André Maurois, Bernard Clavel, Yves Gandon și alții. Traduceri: Werner Bossert, Copacul cel bătrân, București, 1962; Bernard Clavel, Călătoria tatălui, București, 1968, Fructele iernii, București, 1971, Stăpânul fluviului, București, 1975; François Mauriac, Genitrix, București, 1969, Misterul Frontenac, București, 1969, Sărutul dat leprosului, București, 1972, Sfârșitul nopții, București, 1972, Pustiul dragostei, București, 1973; Thérese Desqueyroux, Cuibul de vipere. Sărutul dat
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285962_a_287291]
-
Fu, Marian Papahagi din Eugenio Montale. Ioana Parau propune o versiune românească a unei proze de mai mari dimensiuni, aparținând lui Edgar Wallace, Enigmă cheii de argint, titlu care devine și genericul almanahului. Pot fi, de asemenea, citite notele de călătorie în Turcia ale lui Petre Bucșa, aforisme celebre culese de Ștefan Blăjan și epigrame de Vasile Lângă. D.B.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285280_a_286609]
-
și numeroase texte cu caracter literar. Dintre acestea se rețin câteva traduceri în franceză din Ion Creangă (povestirea Moș Ion Roată și Unirea), Barbu Delavrancea (un fragment din drama Viforul), I. Al. Brătescu-Voinești (povestirea Puiul). Tot aici apar note de călătorie ale Elenei Văcărescu, pagini memorialistice despre Pușkin aparținând lui Zamfir C. Arbore și fragmente din romanul Haiducul de Bucura Dumbravă. La secțiunea de critică, pe lângă recenziile de la rubrica „Bibliografie”, sunt publicate și o serie de comentarii folcloristice semnate de Mihail
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289277_a_290606]
-
rezidească, încorporând în noua izvodire fapta contestatoare. Reunind o apocalipsă și o geneză, dramaturgul subliniază coincidența și continuitatea simbolică dintre sfârșit și început, moarte și înviere, și conferă, totodată, jertfei un sens activ. Dacă descinderea Soarelui în Infern este o călătorie inițiatică în căutarea luminii ce sălășluiește în întunericul sinelui, refacerea de către sora lui, Ileana Cosânzeana, a pătimirilor lui Iisus, devine o pildă a căii de urmat spre izbăvire. Ea moare în lutul supus maculării, spre a reînvia într-o realitate
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285841_a_287170]
-
este acela care a încercat, fără să izbutească, să impună publicației o orientare distinctă. Într-o notă-program din primul număr, redacția își arăta intențiile de a publica articole cu caracter social, literar și științific, versuri, nuvele, romane și amintiri de călătorie, care să intereseze, prin conținutul lor, pe românii de pretutindeni. Rubricile sunt numeroase („Studii sociale”, „Din viața națională și literară”, „Idei și principii”, „Scânteiuțe”, „Diverse”, „Jocuri distractive” ș.a.), tematica variată, predominând divertismentul. Lista colaboratorilor este foarte mare, cu mai multă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285321_a_286650]
-
și al lui Christian Amzăr. Elev al lui Nae Ionescu, este și primul editor al cursurilor universitare ale acestuia, încă din perioada studenției (1926-1929). În 1929 și 1930 participă la două dintre campaniile sociologice ale lui D. Gusti. Face o călătorie de studii în Germania (ianuarie 1931 - august 1932), iar din august 1937 se stabilește, pentru o etapă mai lungă de specializare, la Berlin. În 1935, împreună cu Ernest Bernea, Ion I. Ionică și Ion Samarineanu lansează revista „Rânduiala”, „arhivă de gând
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285329_a_286658]
-
semnificative din literatura de limbă engleză, în special a celei moderne. A contribuit la materializarea acestui program printr-un număr impresionant de transpuneri, remarcabile prin fidelitatea filologică față de original și printr-o expresivitate nuanțată. Cu excepția unui volum de însemnări de călătorie - scris în colaborare cu O. Manițiu - întreaga sa activitate a fost consacrată tălmăcirilor și s-a impus, astfel, ca unul dintre cei mai importanți traducători moderni de literatură anglo-saxonă. Preferințele sale se îndreaptă spre romanele lui Jack London și ale
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288072_a_289401]
-
în anii 1950. Pe la 1960, totuși, o curioasă dublă modificare avu loc. Pe de o parte, Regele Lear și-a schimbat natură aproape peste noapte: marea tradiție a criticii de pînă la 1950 a interpretat piesă ca fiind centrată pe călătoria lui Lear spre izbăvire, dar în anii 1960 piesă a devenit viziunea cea mai întunecată și disperată, toate aluziile de consolare fiind subminate. Bănuiesc că în viitorul apropiat piesă Regele Lear va continua să fie considerată că realizarea cea mai
by William Shakespeare [Corola-publishinghouse/Science/1030_a_2538]
-
bancare pe termen scurt (P) 53. CASA 531. Casa 5311. Casa în lei (A) 5314. Casa în valută (A) 532. Alte valori 5321. Timbre fiscale și poștale (A) 5322. Bilete de tratament și odihnă (A) 5323. Tichete și bilete de călătorie (A) 5328. Alte valori (A) 54. ACREDITIVE 541. Acreditive 5411. Acreditive în lei ( A) 5412. Acreditive în valută (A) 542. Avansuri de trezorerie 5421. Avansuri de trezorerie în lei (în acest cont vor fi evidențiate și sumele acordate prin sistemul
EUR-Lex () [Corola-website/Law/207196_a_208525]
-
din ORDONANȚA nr. 3 din 22 ianuarie 2009 , publicată în MONITORUL OFICIAL nr. 60 din 30 ianuarie 2009. Articolul 12 Taxele consulare prevăzute de prezenta lege, cu excepția celor menționate la art. 15 și a contravalorii blanchetelor de pașapoarte, titlurilor de călătorie, colantelor de vize și a taxelor pentru Monitorul Oficial, care se evidențiază separat, constituie venit al bugetului de stat. Articolul 13 Cuantumul taxelor consulare prevăzute în anexă poate fi revizuit prin ordin comun al ministrului afacerilor externe și al ministrului
EUR-Lex () [Corola-website/Law/207511_a_208840]
-
SERVICIILE CONSULARE pentru care se percep taxe și nivelul taxelor consulare la misiunile diplomatice și oficiile consulare ale României în străinătate ┌────┬────────────────────────────────────────────��────┬─────────────────────┐ │Nr. │ Denumirea serviciilor │ Taxa în euro │ │crt. NOTĂ: 1. Taxa pentru eliberarea unui pașaport sau a oricărui document de călătorie include toate serviciile de legalizare sau certificare prevăzute de lege. 2. Contravaloarea colantelor de viză și a taxelor de urgență aferente este inclusă în taxa percepută potrivit lit. B din tabel sau în situațiile prevăzute la pct. 3 din prezenta
EUR-Lex () [Corola-website/Law/207511_a_208840]