59,062 matches
-
altor publică? îi ale lui Iorga. Istoria lui Otoman? nu este apreciat? pozitiv, materialele mai bune ap? r�nd �n limba german? �naintea lui. Iorga ar trebui s? recunoasc? faptul c? Ungaria apar? ine Occidentului ? i c? ea nu este artificial francez? că Bucure? țiul. Iorga nu �n? elegea deloc istoria poporului maghiar. El face propagand? , nu scrie istorie, operă lui este o oper? de politician, nu de istoric. ?i, că nu cumva s? uit? m, profesorul Tille, editorul lucr? rîi Weltgeschichte a lui
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/959_a_2467]
-
balcanic: �Ghazi� (Atat�rk) nu era omul care s? apere Timi? oară ? i Oradea de unguri ? i s? depl�ng? absen? a Bulgariei 131��Neamul rom�nesc�, 12 ? i 22 iunie 1934 132�Memorii, vol. VII, p. 41 133�Ambasadorul francez �n Rom�nia din timpul R? zboiului, St. Aulaire, �? i amintea cum Br? tianu refuzase toate garan? iile acordate de ru? i Rom�niei � aliat? acum � insist�nd categoric �n schimb asupra acord? rîi de garan? îi inechivoce din partea francezilor ? i a
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/959_a_2467]
-
25 9 Nu numai Basarabia, ci ? i jum? tatea de nord a Bucovinei ? i ? inutul Her? a al Moldovei, care nu apar? inuser? niciodat? Rusiei 10 Din arhivele Pippidi-Iorga 11 Informa? ie primit? de la Cornelia Bodea 12 Nicolae Iorga, Un profesor francez Charles B�mont. Conferin?? ? inut? la Institutul de Istorie Universal? , iunie 1940, Bucure? ți, V? lenii de Munte, 1940 13 �Neamul rom�nesc�, 2, 4, 5, 11, 12, 20 ? i 24 iulie 1940 14 Evreii basarabeni i-au explicat autorului motiva? ia
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/959_a_2467]
-
cerințelor sociale, respectiv al nevoilor educaționale pe care le determină (nevoi diferite de la o țară la alta), cu același termen pot fi denumite realități diferite, tot așa cum denumiri diferite pot disimula analogii de concepție și de praxis. Astfel, în limba franceză, este folosită sintagma education des adultes, alteori formation des adultes (pentru a accentua caracterul formativ, pragmatic al educației adulților, mai ales cu referire la formarea profesională; similar însă cu termenul german Erwachsenenbildung sau cu cel englez adult education, același termen
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
cerințelor sociale, respectiv al nevoilor educaționale pe care le determină (nevoi diferite de la o țară la alta), cu același termen pot fi denumite realități diferite, tot așa cum denumiri diferite pot disimula analogii de concepție și de praxis. Astfel, în limba franceză, este folosită sintagma education des adultes, alteori formation des adultes (pentru a accentua caracterul formativ, pragmatic al educației adulților, mai ales cu referire la formarea profesională; similar însă cu termenul german Erwachsenenbildung sau cu cel englez adult education, același termen
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
timbrul său precis, direcția impecabilă și sonoritățile profunde de glas ce dereglează până și difuzoarele Hi-Fi din dotarea studioului. În umbra scamatorului, Alexa Visarion. Dacă maestrul Valentin, echilibristul pe sârmă, vine de la Paris, atunci Ștefan Iordache descinde direct de la Comedia Franceză, alt actor de rasă, transfigurat de teama morții și spaima creației. Stranie această siluetă distinsă și elegantă, care prin simplă prezență creează în jurul ei un câmp gravitațional de nostalgii infinite. Ca și Mallarmé "seamănă tenebre". Și le seamănă bine și
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
această dramă a lui Caragiale se numără printre primele din ceea ce avea să fie creația scenică de avangardă. Fixarea intensă a demoniei interioare, subînțelesurile abisale din om se află cu anticipație în Năpasta. În tot cazul, pe la 1890, nici teatrul francez, cu toată noutatea lui Maeterlinck și a lui Claudel, nici cel englez, cu toată vâlva lui Bernard Shaw, nu ajunseseră la acest stadiu"... Filmul lui Alexa Visarion subliniază aceste brutale și neîntrerupte convulsiuni ale lui Dragomir, zgomotoase și constant incoerente
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
scenograf, interpret, recuziter și "impresar"...Apoi, pe scena teatrului din Botoșani, am jucat E vinovată Corina, de Laurențiu Fulga, îndrumat de un actor al teatrului. M-am îndrăgostit de o colegă, Doina, iubire curată, adâncă, de neuitat. Profesoarele de română, franceză, rusă și latină, doamnele Droitter, Andrieș, Popovici, Merescu, Motilică și Schifter, au fost, sunt și vor fi pentru totdeauna noblețea începutului meu artistic. Într-una dintre confesiunile dvs. regăsim următorul pasaj: "Nu pot să exist decât dacă ard până la capăt
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
Iris Spiridon regizor de teatru, scenarist, dr. în artele spectacolului Iulia Popovici critic teatral, redactor Observatorul Cultural Iulian Boldea scriitor, prof. univ. dr., redactor șef Vatra Iulian Georgescu teatrolog, critic teatral, redactor la revista Amfiteatru Iulian Negulescu actor și regizor francez de origine română Jean G. Mileham prof. univ. la UWM Jon Gostin regizor de film Laurențiu Damian regizor și scenarist de film, prof. univ. dr., președintele Uniunii Cineaștilor Leonida Teodorescu dramaturg, dr. în filologie Liviu Ciulei regizor de teatru și
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
crimei. 4. Cu cât pedeapsa este mai certă și imediată, cu atât forța ei de prevenire a crimei e mai mare. în aceeași perioadă, secolul al XVIII-lea, s-au organizat închisorile și sisteme legislative noi, în Franța consecutiv Revoluției Franceze și în SUA. Un pionier al începuturilor criminologiei a fost italianul Cesare Lombroso. în secolul al XIX lea, ca doctor de închisoare, a observat anumite trăsături ale constituției fizice a persoanelor închise pentru crimă, ajungând la concluzia existenței unor trăsături
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
1848, Întreaga Europă 2). Dacă Încă nu putem vorbi În 1789 despre o agendă politică a femeilor, conștiința politică oscilând Între expresia voinței participării politice 1 a femeilor din stările superioare și deja cunoscutul „Când va fi pâine?” al precupețelor franceze din stradă, vedem, totuși prefigurate rădăcinile acesteia, care s-au dezvoltat pe cele două coordonate: cetățenia activă și participativă și politicile sociale, ambele având ca principiu comun egalitatea, valoare civilă și socială existentă pe agenda politică a revoluționarilor 2. Primele
[Corola-publishinghouse/Science/2346_a_3671]
-
pot fi înțelese, fără apariția statului modern, ca formă politică fundamentală a vieții Europei moderne. Dreptul românesc aparține sistemului de drept romano-germanic, al cărui prim mare pilon astfel cum arăta regretatul profesor Victor Dan Zlătescu 29 îl constituie sistemul juridic francez. Același comparatist român, evidențiind, ca trăsături caracteristice ale sistemului de drept romano-germanic: Descendența sa romană și tendința de codificare, sublinia că, începând cu secolul al VIII-lea, codificările întreprinse în diferite țări europene au reprezentat una dintre cele mai importante
[Corola-publishinghouse/Science/1527_a_2825]
-
adoptată în 1818, precum și Codul Calimach. În aceeași opinie, toate acestea demonstrează că, încă înaintea marilor codificări, dreptul celor două principate avea un substrat romanistic pronunțat. În Muntenia a fost tradus în românește și adoptat ca lege națională Codul comercial francez, iar în 1852, Codul penal napoleonian. Domnul Alexandru Ioan Cuza a însărcinat Consiliul de Stat creat în 1864, după modelul similar francez să elaboreze un proiect de Cod civil, urmând modelul codului francez și al modificărilor aduse acestuia, prin Codul
[Corola-publishinghouse/Science/1527_a_2825]
-
un substrat romanistic pronunțat. În Muntenia a fost tradus în românește și adoptat ca lege națională Codul comercial francez, iar în 1852, Codul penal napoleonian. Domnul Alexandru Ioan Cuza a însărcinat Consiliul de Stat creat în 1864, după modelul similar francez să elaboreze un proiect de Cod civil, urmând modelul codului francez și al modificărilor aduse acestuia, prin Codul civil italian. Proiectul de cod a fost precedat de adoptarea în ambele Principate, în perioada 1831-1846, a unei serii de legi parțiale
[Corola-publishinghouse/Science/1527_a_2825]
-
și adoptat ca lege națională Codul comercial francez, iar în 1852, Codul penal napoleonian. Domnul Alexandru Ioan Cuza a însărcinat Consiliul de Stat creat în 1864, după modelul similar francez să elaboreze un proiect de Cod civil, urmând modelul codului francez și al modificărilor aduse acestuia, prin Codul civil italian. Proiectul de cod a fost precedat de adoptarea în ambele Principate, în perioada 1831-1846, a unei serii de legi parțiale, de inspirație franceză. În 1864, a fost promulgat, de către Alexandru Ioan
[Corola-publishinghouse/Science/1527_a_2825]
-
un proiect de Cod civil, urmând modelul codului francez și al modificărilor aduse acestuia, prin Codul civil italian. Proiectul de cod a fost precedat de adoptarea în ambele Principate, în perioada 1831-1846, a unei serii de legi parțiale, de inspirație franceză. În 1864, a fost promulgat, de către Alexandru Ioan Cuza, Codul Civil, a cărui punere în aplicare a avut loc la 1 decembrie 1865. La aniversarea a 60 de ani de Cod civil, Academicianul Andrei Rădulescu 30 arăta că alcătuitorii Codului
[Corola-publishinghouse/Science/1527_a_2825]
-
în aplicare a avut loc la 1 decembrie 1865. La aniversarea a 60 de ani de Cod civil, Academicianul Andrei Rădulescu 30 arăta că alcătuitorii Codului nu s-au mărginit la o simplă traducere, cu mici modificări a codului civil francez, ci au utilizat și proiectul italian de Cod civil, legea belgiană din 1851 pentru regimul ipotecar, au folosit în câteva locuri și dreptul vechi românesc, iar atunci când au întrebuințat Codul francez, au căutat să rezolve controversele, ținând seama de critici
[Corola-publishinghouse/Science/1527_a_2825]
-
o simplă traducere, cu mici modificări a codului civil francez, ci au utilizat și proiectul italian de Cod civil, legea belgiană din 1851 pentru regimul ipotecar, au folosit în câteva locuri și dreptul vechi românesc, iar atunci când au întrebuințat Codul francez, au căutat să rezolve controversele, ținând seama de critici, de jurisprudență, de comentarii și au năzuit la o lucrare mai bună și mai la curent cu ideile timpului și ale țării noastre. Semnalând toate diferențele față de Codul francez care reprezentau
[Corola-publishinghouse/Science/1527_a_2825]
-
întrebuințat Codul francez, au căutat să rezolve controversele, ținând seama de critici, de jurisprudență, de comentarii și au năzuit la o lucrare mai bună și mai la curent cu ideile timpului și ale țării noastre. Semnalând toate diferențele față de Codul francez care reprezentau un progres, Academicianul Andrei Rădulescu conchidea că " În foarte multe din aceste deosebiri, alcătuitorii codului au reușit astfel că, oricât de îndrăzneț ar părea, putem spune că, la 1865, Codul nostru civil era mai înaintat, în multe privințe
[Corola-publishinghouse/Science/1527_a_2825]
-
niciodată aplicate. După relansarea, în Franța, în 1989, a codificărilor, a fost consacrat principiul că acestea se realizează à droit constant și că părțile legislative ale codurilor trebuie să fie supuse, în mod sistematic, validării parlamentului. Având în vedere experiența franceză, profesorul François Terré45, a formulat o serie de critici la adresa codificării administrativă de origină reglementară, având caracter permanent și particularizându-se, în principiu, prin absența modificărilor de fond. Totuși, după relansarea codificării, atrage atenția autorul amintit, sub forma unei codificări
[Corola-publishinghouse/Science/1527_a_2825]
-
redactarea părții generale fiind încheiată, în 1999. Ca dificultăți întâmpinate, considerate inițial de neînlăturat, amintim dualismul drept scris și codificat, pe de o parte și sistemul Common Law, propriu Angliei și Irlandei, pe de altă parte, faptul că tradiția juridică franceză nu a putut fi asimilată de tradiția juridică germană. Au apărut probleme de tehnică legislativă, în condițiile existenței unor coduri foarte diferite, de pildă, cel francez, cel german (BGB), cel elvețian, care utilizează procedee diferite. În cele din urmă, s-
[Corola-publishinghouse/Science/1527_a_2825]
-
fundamentală, susceptibilă de a fi amendată și completată ; c) folosirea mai multor modele, corespunzătoare diferitelor părți ale dreptului contractelor. În final, a fost adoptat, ca schemă de bază, Codul italian din 1942, în considerarea poziției sale intermediare, atât față de dreptul francez și cel german, cât și față de ambele și dreptul englez. În raportul său asupra anteproiectului codului european al contractelor, cunoscutul Profesor francez André Tunc exprima temerea față de: posibila ștergere a particularităților naționale, obstacole de ordin economic, greutăți de predare în
[Corola-publishinghouse/Science/1527_a_2825]
-
fost adoptat, ca schemă de bază, Codul italian din 1942, în considerarea poziției sale intermediare, atât față de dreptul francez și cel german, cât și față de ambele și dreptul englez. În raportul său asupra anteproiectului codului european al contractelor, cunoscutul Profesor francez André Tunc exprima temerea față de: posibila ștergere a particularităților naționale, obstacole de ordin economic, greutăți de predare în învățământul superior juridic, dificultăți pe care nu le privea, însă, ca insurmontabile. În fața dilemei: un cod al principiilor sau un cod cazuistic
[Corola-publishinghouse/Science/1527_a_2825]
-
termenul teroare semnificând o stare de mare teamă. El derivă din verbul latin terrere care înseamnă a tremura sau a cauza tremuratul, iar verbul deterrere a înspăimânta. Termenii teroare și terorism au apărut în perioada 1793 1798 în contextul Revoluției franceze, în cursul căreia, pentru a se putea impune, conducătorii revoluționari au recurs în mod sistematic la metode bazate pe teroare. Având drept obiective intimidarea și constrângerea, iar ca metode de acțiune asasinatele în masă, execuțiile sumare, exploziile, incendiile etc., actele
[Corola-publishinghouse/Science/1527_a_2825]
-
poată simți în siguranță. Potențialele sale victime sunt practic în imposibilitatea de a se salva, deoarece teroriștii nu se impiedică de considerente morale, ei au un cod propriu de norme si valori. In una din observațiile sale cu privire la terorism, filosoful francez Raymond Aron arăta că "o acțiune este calificată drept terorism când efectele sale psihologice sunt disproporționate în raport cu rezultatele fizice realizate"6. Teroristul decide singur, execută singur, afirma A. Malraux 7. Terorismul politic, sublinia Paul Wilkinson, se deosebește de alte forme
[Corola-publishinghouse/Science/1527_a_2825]