59,587 matches
-
asociațiile ecologice ocupă un loc proeminent în cadrul grupurilor specializate. Creșterea grupurilor și participarea Aceste schimbări pot fi interpretate ca semne că participarea este în creștere și că relația dintre conducători și cei conduși se dezvoltă acum în favoarea celor din urmă, respingând ideea că deciziile guvernamentale ar trebui să fie dictate, de sus, populației. Efectul nu ar fi doar creșterea reprezentării în general, dar și lărgirea sferei sale de cuprindere, astfel opiniile cetățenilor având mai multe șanse să fie luate în considerare
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
a fi capabili 37. E vorba deci de raporturi de supunere și nu de filiație, aflate într-un decalaj inevitabil cu ordinea stabilită, cu obiceiurile, cu ceea ce s-a convenit. Conducătorul se impune prin îndrăzneală, prin capacitatea sa de a respinge și de a contesta. Astfel, în Romanul energiei naționale Maurice Barrès descrie "febra" adepților lui Boulanger, care-i cuprinde pe tineri, văzută ca o expresie esențială a dorinței de ruptură, a unui gest ce sfidează Franța burgheză, Franța lui Grévy
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
a izolării definitive a individului, a acelor mulțimi lipsite de coeziune, în care, potrivit spusei unui autor pios din secolul al XVIII-lea, oamenii agitați, marcați de o indiferență reciprocă, "se înghesuie, se dau la o parte, se împing, se resping și se confundă unii cu alții"58. De asemenea, se pare că nu există chemare sau expresie ideologică a întoarcerii la părnînt, a păstrării sale, care să nu fie în același timp și exaltare a valorilor comunitare, o recunoaștere atentă
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
mai sus pe scara regnului animal, cu atît mai mult se afirmă unitatea marelui tot organic. Același lucru e valabil și pentru popoare: "Bucuria comună a componentelor, solidaritatea lor, funcțiile reciproce pe care le exercită, în aceasta constă superioritatea morală." Respingînd "spiritul local", eliminînd "influența solului, a climatului și a rasei" în beneficiul "acțiunii sociale și politice", Parisul, "simbol impunător și complet al țării", a asigurat, victorios, "generalizarea nobilă și curată a spiritului modern" în detrimentul acelui haos confuz al "intereselor individuale
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
ocolit de evenimente, stă măreția tragică a acestui bătrân țăran idealist. Nici un copil nu îl mai ascultă și observațiile lui spirituale se întorc împotriva sa. Ilinca îi răspunde: „vorbim duminică”, adică altă dată, când n-avem de lucru; Niculae îi respinge cu agresivitate ideile. Discuțiile dintre tată și fiu capătă, în acest context, sensul unei confruntări între două moduri de a concepe viața, în ultimă instanță între două civilizații. Tânărul Moromete crede într-o nouă religie a binelui și a răului
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289000_a_290329]
-
sau în rău) pot orienta într-un sens sau altul istoria. Istoria, în orice caz, nu este o zeiță inocentă, indivizi abjecți fac uneori ceea ce vor cu ea. Romancierul mărturisește a fi interesat de latura umană a acestui complicat determinism, respingând ideea fatalității, despre care Tolstoi credea că acționează și în istorie. Ca personaj literar, Paul Ștefan se definește mai ales prin viața lui sentimentală. Cariera socială este un pretext pentru prozator de a înfățișa un mediu și a pune cu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289000_a_290329]
-
adaugă un comentariu care explicitează semnificația: (15') Ce femeie, îmbătată de mireasma Afroditei ascunse în paragină, n-ar pricepe belșugul de idei smerite, dragostea asta albă, tulburată de porniri nepotolite, și această dorință purpurie a dragostei care cere o fericire respinsă în bătălii de o sută de ori luate de la capăt de patima stăpînită, neobosită, veșnică? Pune această mărturisire în lumina unei ferestre, să i se vadă amănuntele proaspete, contradicțiile delicate, arabescurile, pentru ca stăpîna, mișcată, să vadă o floare și mai
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
pe Main, redactor responsabil devine Ion Solacolu, redactor, Duiliu Vinograschi, iar secretariatul e asigurat de Elena Chiriac. Revistă de cultură politică, D. își pune la dispoziție spațiul dezbaterilor de idei și promovează discuțiile libere în jurul problemelor ce interesează emigrația românească, respingând programatic spiritul polemic sau partinic. Primul număr al noii serii semnalează prezența în emigrația română a poetului Ion Caraion; i se publică textul cuvântării ținute la 27 martie 1982 în fața adunării generale a Asociației Internaționale pentru Drepturile Omului din Frankfurt
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286757_a_288086]
-
liberă, care nega orice autoritate și acorda deplina libertate de manifestare a instinctelor. Dacă primul tip de educație era propriu după opinia lui Foerster "prusacismului", cel de-al doilea tip era caracteristic "americanismului". În opera sa, Școala și caracterul, Foerster respingea ca unilaterale ambele tipuri de educație. Constrîngerea rigidă și brutală nu pregătește pentru viața contemporană, care cere inițiativa personală; și mai primejdioasă este educația liberă, care nu cultivă energia necesară individului pentru a lupta împotriva lui însuși și a putea
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
semnificație despre lucruri ca și adulții în mediul cărora trăiesc. Numai în felul acesta, prin experiență directă, prin sesizarea relației dintre încercare și efect se obțin cunoștințele autentice. Școala tradițională, limitîndu-se să comunice experiența altora, oferă informații, nu cunoștințe. Dewey respinge și practica instruirii întemeiată pe teoria intuiției. Potrivit acestei teorii aprecia el ar rezulta că semnificația este dată de însumarea senzațiilor primite de la obiectul perceput. În realitate, susținea Dewey, calitățile lucrurilor sînt sesizate și dobîndesc un înțeles numai prin activitate
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
cazul în care problema nu este a elevului, ci a profesorului. Aceasta nu înseamnă, adaugă el, să nu li se sugereze copiilor ce trebuie să învețe; de regulă ei așteaptă și caută sfaturile ce vin de la un partener egal, dar resping ordinele dictatoriale. Din teoria interesului, J. Dewey a dedus sistemul de instruire întemeiat pe libertatea elevilor de a opta pentru unele sau altele dintre obiectele de învățămînt, sistem care cunoaște o largă aplicare nu numai în Statele Unite ale Americii de Nord. De
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
în consecință, în prim plan apare preocuparea pentru cunoașterea obiectivă a realității. Neîndemînate în chestiunile practice, acest tip de personalitate nu ia în seamă valorile estetice, nu se manifestă pe plan social; mai mult, este un individualist; nu este religios: respingînd misticismul. Pentru personalitatea economică pe prim plan apare utilul; această valoare devine un criteriu în selectarea cunoștințelor pe care le asimilează, precum și în acțiunile pe care le întreprinde. Personalitatea economică este tipul omului legat de realitate, practic, iar pe plan
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
care considera liceul teoretic ca o treaptă pregătitoare pentru învățămîntul superior, în care se pregătea "elita" conducătoare în stat. Prin măsura luată, Petre Andrei voia să evite situația dezastruoasă cînd, după opt ani de școală, aproximativ 50% din absolvenții liceului, respinși la bacalaureat, rămîneau complet dezarmați în fața vieții. Pe de altă parte, omul de cultură Petre Andrei spera în posibilitatea lărgirii ariei de recrutare a viitoarei "elite". Decretul-lege prevedea organizarea unor licee model, în fiecare din cele zece unități administrativ-teritoriale (în
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
dă drept un sistem particular printre alte sisteme, ea nu vrea să fie filosofia unei epoci istorice, ci filosofia neîncetat progresivă a umanității" (4, p. 289). Trebuie făcută precizarea că, aderînd la raționalismul lui Toma d'Aquino, J. Maritain a respins raționalismul cartesian, pe care îl consideră ca un păcat al culturii franceze. Tomismul prezenta și alte idei care nu puteau să nu rețină atenția. Potrivit concepției Aquinatului, puterea laică căreia îi sînt supuse corpurile oamenilor trebuie să se subordoneze puterii
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
unele idei cu privire la devenirea ființei umane. Unii dintre personaliști însă, cum sînt francezul LUCIEN LABERTHONNIÈRE, italianul LUIGI STEFANINI, elvețianul ALBERT KESSLER s-au manifestat și ca teoreticieni ai educației. LUCIEN LABERTHONNIÈRE (1860-1932) este unul dintre acei filosofi catolici care au respins neotomismul, mai ales pentru orientarea sa raționalistă, pentru subaprecierea altor modalități de cunoaștere. Dar, ca și discipolii Aquinatului, filosoful și pedagogul francez subordonează și el înțelegerea revelației. Spre deosebire de aripa de stînga a personalismului francez, Laberthonnière restrînge aria preocupărilor filosofice la
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
un concept de bază, prin care să depășească unilateralitatea celor două teorii opuse: educația ca formare și educația ca dezvoltare. "Trezirea" apare ca moment al contactului cu exteriorul, pentru stimularea tendințelor interne, pregătindu-le pentru viitoare alegeri. De fapt, existențialiștii resping numai în parte ideea autodezvoltării, pentru că, odată "trezite", disponibilitățile interne urmează să se dezvolte spontan. Sesizînd pericolul teoretic și practic al abandonării copilului, Bollnow introduce, în afara momentelor de trezire, o nouă stare a relației educat-educator: avertizarea. Ființa umană nu se
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
necunoscute energii psihice. Freud face distincție între refulare și represiune ambele fiind mecanisme de apărare a eului față de pulsiunile interne; represiunea, spre deosebire de refulare, este un mecanism de respingere conștientă și voluntară. Nu puține sînt situațiile în care instinctul nu este respins, ci numai deturnat de la scopul inferior și orientat într-o altă direcție, cu valoare morală și, tocmai de aceea, acceptată de societate creație artistică sau științifică, activitate socială etc. Acestui fenomen, căruia Freud i-a spus sublimare, i s-ar
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
Freud i-a spus sublimare, i s-ar datora așadar, în ultimă instanță, civilizația umană, în care nimic din specificitatea instinctuală nu mai poate fi recunoscut. Se înțelege că "sublimarea" a devenit obiectul unor noi controverse, fiind, pe drept cuvînt, respinsă o astfel de explicare a progresului uman. Instinctele refulate nu se sedimentează unele peste altele în inconștient și nu rămîn inactive pînă la sfîrșitul vieții, ci, dimpotrivă, ele sînt acelea care conferă psihicului dinamismul, caracterul conflictual ce-i este caracteristic
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
excluderea deliberată a lui Lupasco din lumea academică și din dicționare. Prima frază a Principiului antagonismului și a logicii energiei era suficientă pentru a îndepărta de lectura cărții lui Lupasco orice filosof sau logician normal constituit: "... ce se întîmplă dacă respingem caracterul de absolut al principiului non-contradicției, dacă introducem contradicția, o contradicție ireductibilă, în structura, funcțiile și operațiile înseși ale logicii?". Această frază condensează și astăzi confuzia majoră privitoare la opera lupasciană: logica lui Lupasco ar viola principiul non-contradicției. Filosofia lui
[Corola-publishinghouse/Science/1461_a_2759]
-
astăzi confuzia majoră privitoare la opera lupasciană: logica lui Lupasco ar viola principiul non-contradicției. Filosofia lui Lupasco ar fi deci marcată de pecetea insignifianței și clasată, ca o curiozitate barocă, în muzeul bizareriilor intelectuale. După cum vom vedea ulterior, Lupasco nu respinge principiul contradicției: îi pune doar la îndoială caracterul de "absolut". Dar să ne continuăm călătoria în interiorul cărții pe care o consider ca fiind centrală pentru înțelegerea operei lupas-ciene. Lupasco își agravează și mai mult cazul cîteva pagini mai departe, unde
[Corola-publishinghouse/Science/1461_a_2759]
-
termeni logici indexați: "dacă e este "adevărat", non-e trebuie să fie "fals" "și" dacă e este "fals", non-e trebuie să fie "adevărat". Înțelegem astfel, dacă facem efortul să citim cu atenție primele unsprezece pagini din Principiul antagonismului, că Lupasco nu respinge deloc principiul non-contradicției: îi lărgește domeniul de validitate, tot așa cum fizica cuantică are un domeniu de validitate mai larg decît fizica clasică. Dar problema crucială persistă: cum putem concepe un terț unificator al lui e și non-e? Sau, potrivit propriilor
[Corola-publishinghouse/Science/1461_a_2759]
-
Prin urmare, noncontradicția nu poate fi decît relativă. Așa cum vom vedea în cele ce urmează, sensul acestor afirmații se limpezește după introducerea nivelurilor de realitate și a incompletudinii lor6. ONTOLOGICA LUI LUPASCO Principiul antagonismului împrăștie o altă confuzie: Lupasco nu respinge logica clasică, ci o înglobează. Logica clasică este, pentru Lupasco, "... o macrologică, o logică utilitară la scară largă, care reușește mai mult sau mai puțin în mod practic"7. Așa cum am văzut, dacă Lupasco este de acord cu Ferdinand Gonseth
[Corola-publishinghouse/Science/1461_a_2759]
-
din aceste trei fațete, Realitatea nu mai este reală, ci o fantasmagorie destructivă. Problema subiect/obiect a fost în centrul reflecției filosofice a părinților fondatori ai mecanicii cuantice. Pauli, Heisenberg și Bohr, ca și Husserl, Heidegger, Gadamer și Cassirer au respins axioma fundamentală a metafizicii moderne: separarea totală dintre subiect și obiect. Împărțirea binară (subiect, obiect), care definește metafizica modernă, este înlocuită, în abordarea transdisciplinară, de împărțirea ternară (subiect, obiect, terț ascuns). Al treilea termen, terțul ascuns, nu este reductibil nici
[Corola-publishinghouse/Science/1461_a_2759]
-
lipsește la d'Espagnat. Într-o scrisoare către Fierz din 5 martie 1957, Pauli scrie că e rezonabil să gîndești că pînă și materia așa-zis "inertă" ar prezenta slabe componente psihice 13. Astfel de considerații ar fi cu siguranță respinse de d'Espagnat, dar ele sunt prezente în opera lui Lupasco 14. NIVELURILE DE REALITATE SUNT PREZENTE LA JUNG ȘI LA PAULI? Putem afirma, oare, că noțiune de "niveluri de realitate" este prezentă în modelul lui Pauli? Răspunsul este în
[Corola-publishinghouse/Science/1461_a_2759]
-
el, monoteismul ar fi legat de o dialectică a omogenizării, în vreme ce politeismul ar fi legat de o dialectică a eterogenizării. Prin aceste definiții, e clar că Lupasco vizează un nou concept de Dumnezeu, fondat pe dialectica terțului inclus. Dar el respinge imediat această tentație, făcînd apel la afectivitate, care constituie "singurul cîmp al întregii noastre experiențe în care apar datele Ființei, a ceea ce se prezintă ca ceea ce este, fiindu-și suficient sieși, în vreme ce tot ceea ce există și se constituie ca recipient
[Corola-publishinghouse/Science/1461_a_2759]