7,450 matches
-
sus oprindu-se tot la câteva trepte să numere până la douăzeci. Iar Resi, Kraft-Potapov și cu mine am rămas singuri. Resi a venit lângă mine, m-a luat de după mijloc, și-a lipit obrazul de pieptul meu. — Gândește-te puțin, iubitule..., începu ea. — Hm? am făcut eu. — Mâine vom fi în Mexic, a spus ea. — Hm, am făcut eu. — Pari neliniștit, a zis ea. — Eu, neliniștit? m-am mirat eu. — Preocupat, a spus ea. — Și ție îți par preocupat? l-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2334_a_3659]
-
Luger-ul meu. L-am obligat să arunce pistolul pe podea. — Ia te uită la noi..., zise el minunându-se, ca și cum ar fi fost un spectator nevinovat, cowboy-ii și indienii. — Howard..., începu Resi. — Să nu scoți o vorbă, o avertiză Kraft. — Iubitule..., continuă Resi, visul cu Mexicul... sincer credeam că o să se îndeplinească! Trebuia să scăpăm toți, zise ea desfăcându-și brațele. Mâine..., adăugă cu glas stins, mâine..., șopti ea din nou. Și după aceea s-a dus la Kraft de parcă ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2334_a_3659]
-
Bush sau Chirac, Obama sau Putin, Geoană sau Băsescu... a făcut o baie de mulțime”. Am văzut bătrâni care îi sărutau mâinile lui Ion Iliescu, lui Victor Ponta, așa cum Manea Mănescu îi pupa mâinile lui Nicolae Ceaușescu, înainte ca “mult iubitul” să fugă cu elicopterul. Mâna este de fapt prima unealtă a omului, care face legătura între gând și faptă. Încă din vechime, politicianul a folosit-o pentru a simula și el lucrarea lui Homo Faber. Negru Vodă ridică mâna nu
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
in veci. - Știu, știu, urmă Pascalopol, acum o iubești înflăcărat, ca orice tânăr, însă poate să fie la mijloc un fenomen de tinerețe, de exuberanță. Și ești iarăși sigur că Otilia te va iubi totdeauna? Nu mă exprim bine. De iubit, te va iubi mereu, căci e o fată excelentă, dar zic, ești sigur că va fi mereu fericită? Otilia, o cunosc prea bine, e un temperament de artistă, care simte nevoia luxului, a schimbării. A o închide acum într-o
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
în vârstă pentru slăbiciunile erotice, iubite domnule, și nu mai "adopta" minore. Sper că acest preaviz îți va vîrî mințile în cap, și nu vei aștepta să spun surorii dumitale, doamna Aglae Tulea, tot ce știu despre aventurile galante ale iubitului său frate. Un amic care-ți vrea binele" Dacă cineva ar fi pălmuit pe moș Costache, el n-ar fi fost mai zguduit decât de această banală anonimă. Se îngălbeni, și fruntea i se acoperi de sudori reci. Începu să
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
și aș juca comedie? Am un individ bătrân care mă întreține, un general, om de treabă în fond. Nu e singurul meu păcat! Am mai făcut și poate am să mai fac, ca toate femeile. Câteodată sunt silită chiar de iubitul general să-i fiu infidelă, spre a proba prietenilor săi marile mele calități. Dar nu sunt o... cum să-ți spun... o fată de moravuri ușoare... oficial, sunt artistă. Crede-mă că sunt de o castitate surprinzătoare, generalul fiind mai
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
potolească, fără să fie nevoie ("Dar nu te supăra așa, domnule Felix! Copilării! Nu știi că Titi e nervos?"), supărat de-a binelea, împinse pe Stănică și ieși din casă. Pe urma lui, Stănică se ținea cu pași mari. - Scumpule, iubitule, degeaba ești supărat pe mine, îi strigăacesta în mers și încercînd să-l prindă de braț, ai dreptate, pune-te însă în locul meu! Nu le-am spus nimic. Or fi bănuit ei ceva și dau acum vina pe mine. Pot
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
să-i mai astupe gura cu o altă bucată, făcând și ea la fel, în scopul stimulării, când sosi Stănică. Primejdia era înlăturată. - Să mă iertați c-am întîrziat, dar de-abia am scăpat desocru-meu. Olimpia, ce să-ți spun, iubitul tău tată e imposibil. A aruncat pernele pe fereastră, a sfâșiat cearșafurile, a făcut un tămbălău grozav. - Ce are? întrebă madam Iorgu.Stănică râse. - Are gărgăuni, madam Iorgu, ce să aibă? I-a intrat în capcă duhul sfânt, prigonit de
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
pentru Olimpia, care încruntase sprâncenele. Felix reținu totuși banala calomnie cu injecțiile, și un raționament îi străbătu repede, obscur prin minte. - Hai mai bine să ne veselim, îndemnă Stănică. Toată lumea să trăiască, și în special eroii serii, am numit pe iubitul nostru G. Călinescu conu Iorgu cu familia sa și pe simpaticul meu moș Costache et compania. Ce gândiți dumneavoastră? Conu Iorgu a devenit proprietarul celui mai rentabil local de noapte, iar moș Costache a încasat parale bune. Spune drept, moș
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
zise studenta de pe fereastră, bălăbănind picioarele și relevând un glas gros. - Auzi, scumpe unchiule? strigă Stănică. Dă-ne, te rog,puțină mahorcă de-a dumitale. A venit tinerețea, studențimea, trebuie s-o sărbătorim. E în joc onoarea nepotului dumitale și iubitului meu văr, Felix. Moș Costache se fâstâci, vru să spună ceva, dar Stănică nu-l lăsă: - Nu te deranja, că știu eu unde-l ții. În chesea, pe scrin! Dispăru numaidecât pe ușă. Costache, alarmat, voi să alerge și el
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
nepoată a mea, un crin de fată, s-o contempli ca pe-o icoană, fără să-i spui o vorbă, și să pleci. Atât pretind. Să vedem, e numai amor propriu din partea mea, ori fata e o făptură divină? Ah, iubitule, să nu fiu însurat, să nu fie legile omenești la mijloc, pe Lili aș lua-o de nevastă. Să mă prostern înaintea ei, să-i sărut numai vârful piciorului. Ce pieliță fină, ce râs, ce nevinovăție! Și plinuță, colo, bine
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
și cu toate că nu era etnic (și asta o găselniță oportunistă și periculoasă) român, trăia efectiv și la nivel Înalt dulceața și profunzimea acestei limbi. A propos de această etnie și de reprezentanții ei: ce mare diferență Între mult stimatul și iubitul Alexandru Graur (stimat de tot românul chiar și fără premiul Nobel) și domnul Elie Wiesel, care veni, vidi și Îndeplinit misiune ocultă dar nicidecum vici. Cu ce s-a ales cel din urmă? Pentru el personal, cu nimic. Pentru misiune
Când îngerii votează demonii sau România răstingnită by Leocadia Georgeta Carp () [Corola-publishinghouse/Administrative/1182_a_1887]
-
biologic. Dar actul sexual nu se rezumă numai la sex; pentru cine iubește afectiv pe cineva nu mai este vorba de „parteneriat“ fizic, ci de un factor sublim de depășire a simțurilor: când cel ce iubește se culcă cu cel iubit, se petrece o chimie subtilă, o transfuzie emotivă, care lasă în urmă simpla plăcere a vibrației sexuale. Astfel, iubirea, ca emoție superioară, depășește actul sexual, care se rezumă doar la sex. Întrebarea este: are atracția fizică un resort spiritual? Aduce
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
care ceva, în profunzimea lor, rămâne neîmpărtășit - oricât ar dori cei doi să ducă o „singură“ viață. Dragostea leagă, dar conține și un fond de despărțire: eu de mine nu pot să mă despart; dar mă pot despărți de cel iubit. Există marea dragoste, în care chiar diferența dintre doi indivizi devine o diferență care poate fi împărtășită: când diferența lor devine binele lor comun, factorul și mediul lor comun. Or, diferența care poate fi împărtășită, ca fiind comună, între două
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
apărarea mea, că, atunci cînd i-am spus asta, aveam de gînd să Încep să țin regim. Și adevărul e că nu-i o diferență așa de mare.) Connor Întotdeauna mi s-a părut că seamănă un pic cu Ken. Iubitul lui Barbie. CÎteodată, cînd sîntem În mijlocul unei partide Înfocate de sex, Îmi vine brusc să rîd. Pentru prima oară, am făcut sex În dormitorul de oaspeți, cu Danny Nussbaum, În timp ce mama și tata se uitau la Ben Hur, la parter
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
o chestie complet irațională. Știu că mii de oameni zboară În fiecare zi și, practic, e mai sigur decît să te culci În pat. Ai mai puține șanse să mori Într-un accident de avion decît... să-ți găsești un iubit În Londra sau ceva de genul ăsta. Dar, totuși. Pur și simplu, nu-mi place să zbor. Poate n-ar fi rău să mai iau repede o vodcă. În momentul În care mi se anunță zborul, am deja Încă două
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
gînd care nu Îndrăznește să se formeze; creierul meu Încearcă să-mi transmită un mesaj... Și În minte Îmi vin frînturi din lucrurile pe care le-am spus În avion. Că n-am fost niciodată Îndrăgostită la modul real. Că iubitul meu Connor nu mă Înțelege cu adevărat. Dar... astea au fost doar vorbe goale, nu ? Adică, ce Dumnezeu, eram la un pas de moarte. Nu se poate spune că eram superlucidă. — Connor, și ședința ta ? zic, amintindu-mi brusc. — Am amînat-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
Încuviințez și iau o gură de cafea. Deci. Ne... mutăm Împreună ! — Dacă Încă mai vrei. Sigur că da ! Sigur că da ! ZÎmbesc larg. Și e adevărat. Vreau. Mă simt de parcă m-aș fi maturizat brusc, peste noapte. Mă mut cu iubitul meu. Viața mea va fi În fine așa cum trebuie ! — Va trebui să-l anunț pe Andrew... Connor arată spre perete, de partea cealaltă a căruia se află camera colegului său de apartament. Iar eu va trebui să le anunț pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
timp, ar cam fi timpul să plec. În weekendul ăsta, are un curs de computere. Îmi pare rău că n-o să apuc să-i văd pe ai tăi, adaugă. Și chiar vorbește serios. Vreau să zic că nu e numai iubitul perfect, dar chiar Îi face plăcere să meargă În vizită la ai mei. — E OK, zic relaxată. Nu contează. — A, și am uitat să-ți spun. Îmi surîde misterios. Ghici la ce avem bilete ? — Ooo ! zic animată. Îhm... Tocmai sînt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
pe braț, ca să-i dau curaj. Poate am putea... Se oprește din nou. — Da ? Urmează un alt moment de tăcere. Aproape am rămas fără aer. Ce vrea să facem ? Ce ? Poate am putea să Începem să ne spunem unul altuia „iubitule“ și „iubito“, zice precipitat și stîngaci. Poftim ? zic fără nici o modulație În glas. Mă gîndeam doar... Se Îmbujorează și mai tare. Că o să locuim Împreună. E un pas foarte important. Și am constatat recent că noi nu prea folosim... cuvinte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
cafea. Dacă stau bine și mă gîndesc, are dreptate. Așa e. Oare de ce ? — Deci, ce părere ai ? Numai dacă vrei și tu. Absolut ! zic repede. Vrau să spun că așa e, ai dreptate. Sigur că ar trebui. Îmi dreg glasul. Iubitule ! — Mersi, iubito, zice el, cu un surîs drăgăstos, iar eu Îi Întorc zîmbetul, făcînd eforturi să-mi Înăbuș micile proteste care-mi fîlfîie prin cap. Nu e bine deloc. Nu mă simt deloc ca o iubită. Iubita e o femeie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
bine „iubito“. — Sau „scumpo“... „dulceața mea“... „Îngeraș“... — Poate. Știi ce, hai s-o lăsăm așa deocamdată, vrei ? Lui Connor Îi cade vizibil fața, și mă simt groaznic. Of. Pentru numele lui Dumnezeu, ar trebui să-i pot spune prietenului meu „iubitule“. Asta Înseamnă să fii un om matur. Va trebui să mă Învăț cu chestia asta. — Îmi pare rău, Connor, spun. Nu știu ce m-a apucat. Poate că Încă mai sînt marcată de zborul de ieri. Îi iau mîna. Iubitule. Nici o problemă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
prietenului meu „iubitule“. Asta Înseamnă să fii un om matur. Va trebui să mă Învăț cu chestia asta. — Îmi pare rău, Connor, spun. Nu știu ce m-a apucat. Poate că Încă mai sînt marcată de zborul de ieri. Îi iau mîna. Iubitule. Nici o problemă, iubito. Îmi zîmbește din nou, cu chipul din nou radiind de Încîntare și mă sărută. Ne vedem mai tîrziu. Vezi ? E foarte simplu. O, Doamne. Oricum. Nu contează. SÎnt sigură că orice cuplu trece și prin momente din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
Bravo, spun stins. Ești foarte talentată. — Ei, nu e mare lucru. Plus că-mi și place. ZÎmbește modestă și-și pune jacheta. — Dar zi de tine, adaugă În timp ce traversăm. Ai avut un weekend plăcut ? Pariez că da. Pun pariu că iubitul tău s-a purtat ca la carte și a fost super romantic. Pariu că te-a scos În oraș sau ceva de genul ăsta. — Adevărul e că m-a Întrebat dacă vreau să mă mut cu el, spun jenată. — Pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
vine un miros Încîntător de ustoroi și plante aromate și pe masă mă așteaptă deja un pahar cu vin. Bună ! zic și-i dau un pupic. — Bună, iubito ! spune, ridicînd privirea de la aragaz. Shit. Am uitat complet să-i zic iubitule. OK, cum să fac să nu mai uit ? Știu. Am să mi-o scriu pe mînă. — Uită-te un pic pe alea, dacă vrei. Le-am descărcat de pe net. Îmi arată cu un zîmbet larg un dosar de pe masă. Îl
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]