8,226 matches
-
este a lui. Pe Hercules! Numai a lui. Mâinile i se încurcă în șorțul ce-i învăluie coapsele. În întuneric, albeața pânzei pare să o întreacă pe cea a zăpezilor proa spăt căzute. Își îngroapă obrazul în faldurile de in. Miroase aidoma laptelui înspumat pe care-l auzi susurând când e muls de la uger. Îndepărtează timid șorțul de pe zona mult râvnită. Dar nu o pătrunde încă. Întârzie înadins momentul desfătării. Lipește urechea de pântecele ei ca să audă pulsând viața intimă a
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
Tehnologia Roții În Imperiile Precolumbiene, Iconologia Braille, Fonetica Filmului Mut...” „Ce-ați zice de Psihologia Mulțimilor În Sahara?” „Bun”, zise Belbo. „Bun”, zise Diotallevi cu convingere. „Dumneata ai putea colabora. Tinerelul are stofă, nu-i așa, Jacopo?” „Da, l-am mirosit imediat. Ieri-seară a construit niște raționamente stupide cu multă subtilitate. Dar să continuăm, dat fiind că proiectul te interesează. Ce anume pusesem În secția de Oximoronică, fiindcă nu mai găsesc ciorna?” Diotallevi scoase din buzunar o fițuică și mă fixă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
un mozaic mistic de inimi de argint, proteze de lemn, picioare, brațe, imagini ale unor salvări miraculoase din mijlocul unor furtuni sau vârtejuri, trombe marine, maelström-uri. El ne-a condus În sacristia unei alte biserici, plină cu niște mobile mari mirosind a jacaranda. „Pe cine reprezintă tabloul acela”, Îl Întrebă Amparo pe paracliser, „pe Sfântul Gheorghe?” Paracliserul ne privi cu complicitate: „I se zice Sfântul Gheorghe, și e mai bine să-i zicem așa, altfel parohul se mânie, dar e Oxossi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
să credem În el... În fine, hai să mergem la domnul Garamond”. „Să atârnăm Pendulul?” „Vai, ce prostie. Ne ducem pentru lucruri serioase. Ca să te plătesc, am nevoie ca patronul să te vadă, să pună mâna pe dumneata, să te miroasă și să spună că e de acord. Hai să te atingă patronul, atingerea lui vindecă de scrofuloză”. 38 Maestru Secret, Maestru Perfect, Maestru din Curiozitate, Intendent al Clădirilor, Ales al Celor Nouă, Cavaler al Arcului Regal a lui Solomon sau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
mă faceți de râs. Aproape nimic. Am auzit vorbindu-se de ea În legătură cu Saint-Yves, atât”. „Și ce se spune despre ea pe-aici?” „Dacă cineva vorbește pe-aici despre asta, probabil e fără știrea mea. Să fiu sincer, mie Îmi miroase a fascism.” „Și Într-adevăr, multe dintre tezele astea sunt preluate de Action Française. Dar dacă lucrurile s-ar opri aici, eu aș fi cineva. Găsesc un grup care vorbește de sinarhie și reușesc să-i atribui o culoare. Dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
Acum vin aici tocmai fiindcă-i bucolic. E frumos să lucrezi seara, În timp ce câinii latră În vale”. Ne arătă camerele unde trebuia să dormim: mie, lui Diotallevi și Lorenzei. Lorenza privi odaia, atinse patul vechi cu cuvertura lui mare, albă, mirosi cearșafurile, zise că i se părea ca Într-un basm al bunicii, pentru că miroseau a levănțică. Belbo observă că nu era adevărat, era doar miros de umezeală. Lorenza zise că n-are importanță, apoi, rezemându-se de perete, Împingându-și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
latră În vale”. Ne arătă camerele unde trebuia să dormim: mie, lui Diotallevi și Lorenzei. Lorenza privi odaia, atinse patul vechi cu cuvertura lui mare, albă, mirosi cearșafurile, zise că i se părea ca Într-un basm al bunicii, pentru că miroseau a levănțică. Belbo observă că nu era adevărat, era doar miros de umezeală. Lorenza zise că n-are importanță, apoi, rezemându-se de perete, Împingându-și ușor În față șoldurile și pubisul ca și cum ar fi trebuit să câștige la flipper
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
Și acolo, iarăși, ei erau cei care cunoșteau trecătorile, cotiturile, ascunzișurile. Iar fasciștii ieșeau să controleze câmpul. Dar În primăvara aceea ne aflam În preajma Eliberării. Aici Încă mai erau fasciști, dar nu se Încumetau să se Întoarcă În târg, pentru că mirosiseră ei că lovitura finală avea să nimerească pe-acolo, cum s-a și Întâmplat de fapt, către 25 aprilie. Cred că interveniseră niște acorduri, partizanii așteptau, nu voiau Înfruntarea, acum simțeau sigur că foarte curând avea să se Întâmple ceva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
atunci când trăseserăm cu urechea la ușa cabinetului lui Agliè. M-am apropiat de bufet. Erau acolo carafe cu lichide colorate, dar nu reușeam să le identific. Mi-am turnat o băutură galbenă ce părea a fi vin; nu era rea, mirosea a lichior slab vechi, dar era cu siguranță alcoolică. Probabil conținea ceva: Începu să mi se Învârtă capul. În jurul meu se Înghesuiau facies hermeticae alături de chipuri severe de prefecți la pensie; surprindeam crâmpeie de conversație... „În primul stadiu ar trebui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
unchiule Horace? O doamnă secretară elegantă. Schiță un zîmbet Încîntător, apoi Îi dădu voie să-l Îmbrățișeze și să-l sărute pe obraz. Hainele lui degajau un miros slab -care știa că vine de la fabrica de lumînări -, dar În afară de asta, mirosea a băiat, și, cînd Îi puse mîinile pe umeri, Îi părură ridicol de Înguști și clădiți din oase subțiri. Se gîndi la ce-i povestise lui Helen În după-amiaza aceea, despre trusa de scamator, și și-l reaminti limpede, așa cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
ea și Începu să-și imagineze cum ar fi dacă ar trece pe-acolo - să zicem, Într-o seară. Se Închipui parcurgînd drumul. Se gîndi În ce haine se va Îmbrăca - nu În astea, pe care le purta acum, care miroseau a stearină și a parfum specific, ci Într-o pereche frumoasă de pantaloni cu o cămașă cu guler răsfrînt și o haină elegantă. Apoi Își imagină cum se va comporta față de Fraser, cînd acesta o să deschidă ușa: „Bună, Fraser“, ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
după ce se clăti și ieși din baie, Julia reveni și se Întinse În spațiul rămas, mustăcind ca o pisică. Helen o studie o secundă, apoi se aplecă și-o sărută - plăcîndu-i felul În care arată și savoarea gurii ei calde, mirosind a săpun. Își puse halatul și deschise ușa, mai Întîi ascultînd să se asigure că nu-i nimeni În hol. Apoi alergă ușor spre scări. Salonul lor era la același etaj, lîngă baie. Bucătăria și dormitorul, un etaj mai sus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
ideile. Acum treceau prin Hammersmith, traversînd străzile taciturne; Însă curînd după aceea, la Îndemnul lui Fraser, au dat colțul. Ceva În aer Începuse să se schimbe. În locul caselor, din loc În loc, erau clădiri mai mari, depozite și fabrici, iar aerul mirosea mai acru, mai intens, ca oțetul. Suprafața murdară a drumului dispărea, lăsînd la vedere pietrele de pavaj, iar acestea erau lunecoase, de parcă ar fi fost date cu unsoare. Duncan nu cunoștea deloc zona. Faser pășea Înainte, cu aerul lui Încrezător
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
pașilor. Așa cum lăsase să se Înțeleagă, străzile pe care intrară acum erau cam deocheate, cu un amestec de case acoperite cu scînduri, pe punctul de a fi dărîmate și terenuri Împrejmuite, cluburi de noapte mizere, cîrciumi și cafenele italienești. Totul mirosea a legume putrezite, praf de cărămidă, usturoi și parmezan; ici și colo, prin cîte o ușă sau fereastră deschisă răzbătea o muzică stridentă. Cu o zi Înainte venise de una singură, și un bărbat o prinsese de braț și-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
făcu de lucru la chiuvetă, deschizînd robinetul, umplînd un pahar cu apă și apoi golindu-l. Se gîndea: Nu face caz din asta. Totul e-n regulă. Comportă-te natural. Fii calmă. Apoi Julia veni lîngă ea și o sărută; mirosea a vin și fum de țigară, arăta Îmbujorată și mulțumită. Și apoi inima - cu toate că Încerca disperată să rețină maxilarul - inima i se Închise strîns, ca o capcană. — Iubito! Îmi pare rău, zise Julia. — De ce Îți pare rău? o Întrebă Helen
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
o dată. Auzea clănțănitul dinților În creier. Încercă să se oprească, dar tremuratul deveni și mai puternic. — Dumnezeule! zise Julia, dar puse un braț În jurul lui Helen și o trase mai aproape de ea. Era Îmbrăcată Într-o pijama bărbătească, În dungi: mirosea a somn, a paturi nestrînse, a păr nespălat - dar Într-un mod plăcut, savuros. Helen se Întinse lîngă ea și Închise ochii. Se simțea istovită, golită. Se gîndi la seara care trecuse și i se păru uimitor cum doar cîteva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
tricotate. Apoi Îi veni un gînd și mai nefericit. Își imagină că Fraser ar fi cu o fată. O văzu foarte precis: solidă, grasă și rumenă, cu un rîs batjocoritor, cu buze roșii și umede și cu o respirație care mirosea a sherry. PÎnă să aibă acea viziune oribilă, avusese de gînd să meargă la ușa principală, ca un musafir obișnuit, și să sune la sonerie. Acum, pentru că devenise nervos, tentația de a merge În vîrful picioarelor pînă la fereastră și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
zîmbi. — Ești Îmbrăcat În pijama! — Ei, și? spuse Duncan, atingîndu-și gulerul cu timiditate. Ce-i rău În asta? O să economisesc timp. — Ce? — O să economisesc timp mai tîrziu, cînd o să mă duc la culcare. Ești nebun, Pearce! — Tu ești ăla nebun. Miroși a băutură. Puți groaznic! Ce-ai făcut? Dar, derutat, Fraser Începuse să rîdă. — Am fost cu o fată, zise el. — Știam eu c-asta era! Ce fată? Ce-i atît de amuzant? — Nimic, zise Fraser, dar rîdea În continuare. E
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
nu erau deloc frumoase - arătau ca locuri În care mergeau curvele sau erau găzduiți refugiați, familii din Malta, Polonia. Viv nu era sigură din ce alte locuri. Cel la care trebuia să ajungă era pe o stradă dincolo de Mornington Crescent. Mirosea a prînzuri cu sos de friptură și covoare Îmbîcsite de praf. Dar femeia de la recepție era cumsecade. — Domnișoara Pearce, zise ea zîmbind și uitîndu-se de cartea de identitate a lui Viv, apoi căutînd În registru rezervarea. În trecere? Întocmai. Pentru că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
pregătit cu apă cu clor, iar laptele era praf, și forma cocoloașe. Julia luă ceștile și o conduse pe Helen alături, spre o grămadă de saci de nisip puși sub o fereastră astupată cu scînduri. Sacii stătuseră În soare și miroseau destul de plăcut a iută pe cale de a se usca. Unii se rupseseră și lăsau să se vadă pămîntul străveziu cu rămășițe vlăguite de flori și iarbă. Julia trase o tulpină frîntă. — Natura care triumfă asupra războiului, zise ea, cu o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
să folosești săruri Epsom. — Am făcut-o deja. N-au avut efect. — Ai putea Încerca o baie fierbinte și gin. — La John Allen House? rîse Viv. Niciodată apa nu-i suficient de fierbinte. Și apoi, imaginează-ți dacă cineva ar mirosi ginul. Nici la tata n-o pot face. Se cutremură numai la gîndul ăsta. Nu mai știi vreun alt leac? Ar trebui să fie și altele. Betty stătu o clipă pe gînduri. — Ai putea să te speli cu un jet
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
jumătate rușinată a mîinii lui Fraser. Un minut sau două rămase nemișcat, nevrînd să trădeze faptul că era treaz. Apoi Însă, Își dădu seama că nemișcarea Îi ascuțea simțurile: acum auzea respirația lui Fraser, mai aspră de data asta, Îi mirosea transpirația, chiar putea surprinde, credea el, sunetul slab, regulat și umed - ca un ticăit de ceas - al vîrfului pulei lui Fraser care se ridica ritmic... Nu se putu abține. Își simți propriul cocoșel cum tresare și Începe să se Întărească
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
-n jos, Încercînd să-l facă să-i zîmbească tatălui. Dar copilul plîngea, urlînd cu gura deschisă, ca o sirenă, apoi respira convulsiv și urla din nou. Încăperea era una mică și obișnuită, de Închisoare, cu ferestre de pușcărie Închise. Mirosea a pușcărie - picioare nespălate, mopuri care degajau un damf acru, mîncare proastă, respirații nesănătoase. Dar peste acestea, pluteau și alte mirosuri, mult mai deranjante: parfum, machiaj, păr permanent, mirosurile copiilor, cele din trafic, de cîini, trotuar și aer liber. Viv
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
Waterman, Giggs, Quigley... Apoi apăru Fraser. Era cu mîinile În buzunare și lovea cu bocancii În dreapta și-n stînga. Totuși, cînd Îl văzu pe domnul Mundy, se lumină la față. — Bună ziua, zise el. E o onoare, domnule, hotărît lucru! Oare miros eu bine? E tutun de-adevăratelea? Salut, Pearce. Cum ți-a mers la vizită? După cum se vede, te-ai distrat la fel ca mine. Ăsta a fost un truc de-al domnului Chase - să ne trimită pe noi Înapoi la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
Helen o luă de mînă și-i strînse degetele. Mă bucur, zise ea. Kay căscă. — Mai bine aș fi ieșit. Am petrecut noaptea făcînd cuvinte Încrucișate cu Mickey și Hughes. O sărută pe obraz, apoi se dădu pe lîngă ea. Miroși a săpun. Helen se cabră. — Chiar așa? — Da. Ca un mînz. Ți-ai mai făcut o baie? Trebuie să fii absolut curată. Te-ai simțit singură? — Nu, nu prea. — M-am gîndit să mă furișez la tine, Înapoi. Da? Kay
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]