6,948 matches
-
iar mie mi s-a făcut rușine de gândurile mele și am încercat să număr mai departe, dar mă dureau rău brațele și umerii și mi se făcuse și foame, mă gândeam la gustarea mea, pâine cu magiun de caise, nea Klidész continua să explice despre triunghiuri, iar eu am greșit din nou înmulțirea, ultima cifră pe care mi-o aminteam era o sută treizeci și unu de mii șaptezeci și doi, tare mult aș fi vrut să-mi las odată mâinile jos
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2209_a_3534]
-
să continue greva, însă eu, din păcate, n-aveam batistă și nici vreun lucru de care să mă spânzur de încheieturile mâinilor, așa c-am ținut în continuare mâinile ridicate, încercând să număr, dar nu mai reușeam deloc, și atunci nea Klidész s-a uitat la mine și a spus că acuși sună de ieșire, și ia să vedem la ce rezultat a dus inspirația divină a sfântului nostru, e clar că berzele nu și-au făcut cuib printre degetele mele
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2209_a_3534]
-
mie m-a făcut să roșesc atât de puternic, încât n-am putut să zic numărul, deși l-am înțeles în întregime, am rămas în continuare tăcut, cu mâinile ridicate, cocoțat pe coșul de gunoi, cu obrajii învăpăiați, și atunci nea Klidész a spus că dacă eu nu și nu, atunci fie și-așa, el mi-a oferit o șansă, și zicând asta, mi-a zâmbit, și a tras un șut în coșul de sub mine, și atunci a sunat de ieșire
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2209_a_3534]
-
ieșire. Am căzut de-a binelea, pe spate și într-o rână, m-am lovit la fund și la coate și mi-am murdărit uniforma, iar de-acolo, de jos, de pe podea, până și soneria se auzea mult mai tare. Nea Klidész s-a uitat la mine și mi-a spus că halal elev de serviciu mai sunt, apoi și-a luat catalogul sub braț și a ieșit din clasă, aruncându-mi în treacăt să mă pregătesc, că mă ascultă ora
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2209_a_3534]
-
s-a introdus principiul continuității completului de judecată. Adică dacă eu am primit dosarul, tot eu trebuia să dau soluția, cu excep ția cazurilor obiective. Înțeleg însă că sunt (sau au existat) cazuri când judecătorii au plecat brusc în concediu, nea nunțând dinainte. Ajungem acum la marea problemă care se tot discută în cazul corupției și în cazurile de mare corupție - această amânare a termenelor de care se plânge și Comisia Europeană. Ce se întâmplă aici? Le e frică, le e
Eu votez DNA!De ce merită să apărăm instituţiile anticorupţie by Cristian Ghinea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1332_a_2898]
-
haina lui. Urma discuția cu portarul: îi arăta actele și probabil îi făcea un semn către mine, căci acela întreba dacă nu are vreun pasager clandestin. „Nici vorbă“; „Dar acolo?“, zicea, cu voce aspră, omul. Inima îmi bătea repede-repede, în vreme ce nea Petre îndruga o minciună. Figura se repeta, cu aceleași emoții, la ieșire și abia apoi mă bucuram de complicitatea care ne ieșise iarăși: îl păcălisem! Mult mai târziu mi-am dat seama că eu eram cel păcălit, iar întâmplarea îmi
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2165_a_3490]
-
O aventură amoroasă, urmată de încercare de sinucidere, dusese pe Mika-Le într-un spital. Acolo descoperise că infirmiera Sia era vara ei bună și profitase de împrejurare. Ursuza de Sia se arătase bucuroasă de verișoara lingușitoare care vorbea de "frumosul nenea Lică"! Sia rugase pe Lică să ajute pe nepoata nevoiașă, și Lică, din cine știe ce toane bune, intervenise la doctorița Lina, biroul lui obișnuit de binefacere. - Spune soră-si s-o ajute! decisese Lică, apucat de interes pentru nepoata vagabondă și
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
radioul, pentru că Europa Liberă se auzea seară de seară la noi acasă. Ba chiar mă enerva - se auzea prost, plin de bruiaj. N-am avut o relație specială directă, dar era o prezență constantă, ca aerul sau apa, sau ca Nea Nicu. Și ăsta e un motiv în plus pentru care am vrut să fac filmul. E, din acest punct de vedere, și un film despre tine sau despre comunismul văzut de cei din generația ta? Nu, nu e un film
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2186_a_3511]
-
o dată cos mosul la radio. Tare bine trebuie să se fi Înțeles tații, al meu și al lui Zoli, după primul lor cosmos. Atît de bine, Încît tata mi-a atras atenția dimineață, la ceai: — E un om și jumătate nenea Weisz, ăsta. Să-l saluți Întotdeauna cu mult respect cînd mergi pe acolo! Ia să văd cum știi tu să saluți? I-am arătat și, fiindcă a fost mulțumit, am Îndrăznit să-l Întreb ce a văzut În cărțile tatălui
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
-său și că, dacă eu nu schimb vorba, el nu se mai joacă“. Abia am așteptat ziua În care să trec din nou pe la el. Cartea era acolo, pe masă, răspîndea o lucire domoală În toată casa, așa simțeam, iar nenea Weisz citea din ea. Am pus repede degetul pe o literă din aia colțuroasă: — Nu-s nici litere românești, nici ungurești, le-am În vățat, pe toate le știu, astea de care-s? — Asta-i o carte evreiască, uită-te
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
În curtea din spatele prăvăliei și am țîșnit pe scară În sus la părinții lui Zoli ca să le dau de veste. Dar, minune! Zoli era deja acasă și plîngea În brațele maică-sii. L-au Întins pe masa pe care citea nenea Weisz, iar felcerul, ajuns și el ca prin vrajă acolo, urma să se uite la el. Am văzut din nou mult sînge și am plecat. Eram atît de amețit și de uimit, nu de alta, ci de sosirea acasă a
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
Învîrteau și mie ochii peste tot, cel din dreapta mai cu spor, cel slab din stînga mai domol, după ceea ce putea fi mai de luat În seamă, și nimic nu li se părea mai vred nic de atenție decît cartea lui nenea Weisz. Poate că-n perioada aceea a conva lescenței priete nului meu i-am răs foit mai des paginile. E adevărat că o vedeam acolo și pe Klári, sora cu șase ani mai mare decît Zoli, de a cărei claie
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
smulgă neamțului pistolul. De aceea nu a izbucnit În urale, asemenea celorlalți călători, cînd trenul s-a pus În sfîrșit În mișcare. Vagonul lui, Împins și tras de colo colo, fusese strecurat Într-o garnitură care, iată, se aș ter nea la drum. Neamțul a scos din raniță o bucată de pîine și două mere și i le-a Întins: — Trebuie să-ți fie tare foame, ia și mănîncă, i-a spus el ungurește. Cum, s-a minunat prizonierul, nu sînteți
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
nu i-am știut prenumele. Memoria alor mei a clacat și ea În acest punct, nu se puteau hotărî pentru vreunul, fiindcă nici nu-l folosiseră. Ne obișnuiserăm să i ne adresăm ori să ne referim la el Întotdeauna cu „nenea, domnul sau bácsi“. Numele de familie monosilabic i l-am transcris așa cum o făcea și el, potrivit unui mixaj de reguli de pronunție: germană pentru grupul de litere „ei“, maghiară pentru grupul „sz“. Omul s-a stins departe, la Ashdod
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
ei și mă apăra de toamna de dincolo. Căci Într-adevăr, Într-un octombrie, În lipsa frunzelor late și dese, culese În mare grabă odată cu strugurii, cerul dă duse pe neașteptate peste mine și mă făcuse să mă refugiez de ruși nea plînsului În prima Încăpere la Îndemînă, tindă Îi spu neam noi, lip sită de ferestre. M-am apărat trăgînd zăvorul. Noroc că nu m-a surprins nimeni, dar lacrimile erau acolo, multe și curgă toare, după verdele verii. Ai mei
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
de asupra țărînii, ceea ce Îi dădea o iuțeală deosebită, practic, ca vîntul. Spaimă mare!... Văzînd că ușa postului de miliție e deschisă, am bătut și am intrat grăbit. La birou, șeful de post Stan Marinescu, prietenul meu iute la vorbă. — Nenea milițianu’, știți, o motohaliță... — A cui, mă, cum o cheamă? — Ăăă... a fugărit-o pe mama Floare, acuma, la șură... Cum zici că o cheamă? Mai zi o dată! — O motohaliță, dar să vă luați și pușca cu care ați Îm
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
ca să poată slobozi vocalele deschise. Mai adăuga că „pemnița era bugăt de lată, da’ tare era lungă față cu cît era de lată. Iară trîmbițașii ședeau deasupra pe o cadă mare cu gura-n jos și cu dobașu’ lîngă ei“. Nea Snaco trompetistul apăsase fără să vrea pe o clapă a memoriei mele și făcuse să-mi defileze din nou pe dinainte sala de bal subpămînteană a muncitorilor imigranți din urmă cu un secol. Am Înțeles că tocmeau alămuri și tobe
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
cînd am văzut o asemenea sărbătoare. — Uite cîte fructe vor fi, a spus baciu’ Geiger arătîndu-ne nourii de spumă din brațele crengilor. Unii nourași erau roz. Lia fluiera ușor melodiile ei nedefinite, ca În fața ghip sului lui Zoli, iar mie nenea Matthias mi-a dat o cîrpă moale să mă șterg la ochi: te supără lumina, e prea tare? Nu-i ni mic, trece. Am și o fotografie din curtea lui Geiger, o știu bine. SÎnt În pantaloni scurți cu bretele
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
inauguram Împreună această viață și stăteam, În zorii numi tului Început, adică Într-o după-amiază, pe o bancă din păr culețul de la Sévres Babylone. Mă uitam la ea În felul meu neobișnuit, trans-ocular. Simțea că o privesc, dar nu Îndrăz nea să Îndrepte chiar Într-acolo Întrebarea. Zise: — La ce te gîndești? — La... la nimic special. — Nu mă duci, te gîndești la ceva În legătură cu mine... Avea dreptate. Mă uitam la ea și mă preocupa felul des tinului de a-și face
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
Intră apoi în scenă alte și alte personaje, cărora Nicolae Pârvulescu le face, de asemenea, conștiincios biografia și le descrie viața de fiecare zi. Uneori le inventariază și bunurile materiale: „De când scăpase de tractor, batoză și o parte din pământ, nenea Stancu întinerise văzând cu ochii, după cum se spunea pe la noi prin sat. Nu mai avea aproape nimic pe bătătură; vânduse boii, carul, căruța, plugul, grapa, rarița, chiar și pe Stela. Rămăsese numai cu oile, pe care chiar le înmulțise, o
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
se fotografieze cu el, dar ce-am văzut marți, 11 martie, ora 12,15, a fost parcă altceva. Doi tineri și-au cocoțat copilul în brațele lui Fernando. Nimic neobișnuit până când i-am auzit spunând Raul Raul prinde-l pe nenea de pălărie să nu cazi și hai râzi la tati. Și ce? Și nimic. Doar că trioul e din Constanța, că se află într-un scurt concediu, că doamna are sora profesoară aici, măritată bine, după un master la Coimbra
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2203_a_3528]
-
va duce maică-mii fițuica la birou. Mama o să mă sune imediat, râzând în hohote și zicându-mi că sunt nebun, iar eu o să-i zic că o asociație de locatari precum a fost cea cu doamna Mihăilă și cu nenea Mahalagiu nu mai pupăm prea curând. Apoi vom râde și mai tare, până în momentul în care o voi întreba dacă mai fumează pe ascuns (tata nu știeă, iar mama o să-mi zică „măgăroiule!“. Ups, am ieșit din transă, trebuie să
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2188_a_3513]
-
Eu sunt om de treabă, i l-am împrumutat. Acu’ ce să fac? Să-i iau gâtu’ pentru un lampion? Da’ parcă are el vreo vină? Și el e om de treabă, da’ se mai împiedică omu’. - Uite ce e, nene, eu n-am nimic cu matale, cu roata matale, cu calul, cu lampionul și, în genere, cu vecinul care a căzut în beci. Eu știu că statul mă plătește să respect legea. Deci trebuie să-ți dau o amendă ca să
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2204_a_3529]
-
griji, totu-i aranjat! Ei, da, l am sunat pe prietenul meu, Îl știi și tu, unchiul Zam. Tocmai a primit gradul de general. Un om strălucit, a fost la Cambridge. Nici o problemă, zice, s-a făcut! I-am spus: Nene Zam, aștept multe de la băiatul meu, dar e nevoie să pună cineva șaua pe el, să-l formeze. Băiatul e cam sălbatic, i-am zis, dar oricine poate să fie Îmblânzit. Asemenea copil n-are nevoie decât de nițică disciplină
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
-i aduseseră faimă și-l făcuseră favorit al marelui duce de Saxa Coburg-Gotha, Ernst I, În palatul căruia trăise cinci ani, strecurându-se cu ușurință, după cât se pare, În mediul aristocratic din Dresda. Însă tot timpul ăsta a nutrit pasiu nea picturii animalelor sălbatice, Îndeosebi a leilor. Îi văzuse cândva la circul lui Henri Martin, la Haga, și se simțise atras de instinctele lor de nestăpânit. S-a identificat cu mândria, cu firea lor fioroasă, și a creat lucrări monumentale care
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]