10,805 matches
-
Strănepotul unei familii de țărani clăcași pe moșia boierilor Rosetti, Gheorghe, fiul lui Ilie și al Elisabetei Vraciu, s-a născut la 11 februarie 1910, în satul Lunca, comuna Filipeni, județul Bacău și a avut o copilărie marcată de întâmplări tragice: moartea tatălui pe frontul războiului de reîntregire (1916-1918) alături de alți trei frați: Vasile, Gheorghe și Toader. Vă amintiți de poezia lui G. Coșbucă „Trei Doamne, și toți trei!” Ei bine, aici, toți cei patru fii ai lui Constantin Vraciu, cioban
Pe Valea Dunăvăţului : Lunca, sat al bejenarilor bucovineni by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Administrative/91889_a_93195]
-
a secolului al XIX-lea, la care adăugăm cauze demografice, au făcut alimentația în familiile țărănești cu pământ insuficient, să devină o problemă. În momentul în care tot mai multe familii n-au mai avut vite, alimentația a îmbrăcat aspecte tragice: apariția bolilor datorate malnutriției, distrofia copiilor, anemiile, mortalitatea infantilă exagerat de mare, comparativ cu alte țări. Procurarea celor necesare traiului zilnică depindea și de abilitatea părinților, a fraților mai mari, buni de muncă. Lipsa obișnuinței de a cultiva în grădina
Pe Valea Dunăvăţului : Lunca, sat al bejenarilor bucovineni by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Administrative/91889_a_93195]
-
27 martie 1918), Bucovinei (28 noiembrie 1918) și Transilvaniei (1 decembrie 1918) cu Regatul României, când, după perioada de dezvoltare economică și culturală, omenirea a fost cuprinsă de flăcările celui deal doilea război mondial, 1939-1945. Anul 1940 a fost unul tragică pentru România. Statele revizioniste vecine, în principal URSS, care încheiase cu Germania lui Hitler un pact de neagresiune în 23 august 1939 (Pactul Ribbentrop - Molotov) a impusă României ultimatumul din 26-28 iunie 1940 prin care România a fost silită să
Pe Valea Dunăvăţului : Lunca, sat al bejenarilor bucovineni by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Administrative/91889_a_93195]
-
se stabilește între viață și transfigurarea ei artistică: „Ce mai dezinvolți - actorii!/ Cu mânecile suflecate/ Cum știu ei să ne trăiască!// Moartea lor pe scenă e atât de naturală,/ Încât, pe lângă perfecțiunea ei,/ Cei de prin cimitire,/ Morții adevărați,/ Grimați tragic, o dată pentru totdeauna/ Parcă mișcă”. Oricât de variate, poemele se nutresc din aceleași obsesii. Și, invers, oricât de omogene, ele îngăduie modulații surprinzătoare. Iată, de pildă, în registrul tematic al poeziei erotice, câtă diferență între lirismul decantat prin filtrul fin
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289796_a_291125]
-
Chirilă, Între ironic și imaginar, București, 2002; Crenguța Gânscă, Opera lui Marin Sorescu, Pitești, 2002; Nicolae Oprea, Timpul lecturii, Cluj-Napoca, 2002, 101-104; Simion, Genurile, 197-210; Maria-Ana Tupan, Discursul postmodern, București, 2002, passim; Vasile, Poezia, 240-242; Ilie Constantin, Marin Sorescu, poet tragic, RL, 2003, 37; Firan, Profiluri, II, 253-263; Ioan Holban, Istoria literaturii române. Portrete contemporane, I, Iași, 2003, 158-160; Maria Ionică, Marin Sorescu - între parodie și solitudine necesară, Craiova, 2003; Gheorghe Boris Lungu, Marin Sorescu. Biobibliografie, pref. Dan Mănucă, Craiova, 2003
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289796_a_291125]
-
stârnit o dezbatere fructuoasă în primul rând cu reprezentanți ai (neo)realismului, atacându-i acestuia din urmă elementele centrale. Posibilitatea existenței unei păci separate și permanente între democrații așa cum este ea susținută de teoreticieni ai pacifismului democratic subminează fundamentul viziunii tragice a realismului în Relațiile Internaționale, și anume iminența războiului interstatal ca urmare a condiției anarhice a sistemului internațional. Din această perspectivă, punctul forte al pacifismului democratic îl constituie negarea supremației factorilor sistemici în explicarea relațiilor internaționale și aducerea structurilor domestice
RELATII INTERNATIONALE by Daniel Biró () [Corola-publishinghouse/Science/798_a_1525]
-
implicit, explorarea resurselor presupuse de dualismul acțiune cunoaștere, dualism ce caracterizeaz în mod esențial ființa uman. În acest sens, ca și T. Vianu în Idealul clasic al omului, ca și P. Comarnescu în Kalokagathon, ca D. D. Roșca în Existența tragic sau ca Eugeniu Speranția în Resorturile psihologice ale evoluției umane, M. Ralea își centreaz și concentreaz preocuprile pe ideea de om. Afirmrile și absențele ideii de om, capitolul cu care debuteaz lucrarea, probeaz afirmația fcut, celelalte capitole susținând-o în
Elemente de antropologie filosofica in opera lui Mihai Ralea by Rodica Havirneanu, Ioana Olga Adamescu () [Corola-publishinghouse/Science/1282_a_2114]
-
10 scriitori germani: publicase o carte de succes. Sosirea ei în Germania fusese precedată, de asemenea, de un articol mare, cu fotografii, în Der Spiegel, care a pregătit terenul. Traseul celorlalți scriitori germani emigrați din România a fost mai sinuos, uneori tragic (Rolf Bossert). Șansele literaturii române în Germania nu sunt prea grozave, îmi spune Richard, sorbind cu înghițituri mici din paharul său de suc. Interesul pentru Est, în general, a mai scăzut. Doar un eveniment anume, punctual, mai declanșează o oarecare
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
concomitent, câteva happening-uri, independente unul de altul, antrenând grupuri de artiști diferite. O clipă rămân descumpănit. Deasupra noastră, dirijabilul continuă să arunce manifeste. Studioul multiplex în aer liber rulează delirant, pe mai multe monitoare, același film documentar, despre istoria tragică a unei familii de letoni, risipită, de împrejurări dramatice, în necuprinsul Uniunii Sovietice. Filmările alternează, caleidoscopic, secvențe alb-negru și color, se reiau anumite scene și se confruntă prim-planurile eroilor. Renunț la postura de spectator și urc panta abruptă, unde
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
orașul unei existențe mortificate, unde nu vezi un zâmbet sau o privire visătoare. Am jubilat realmente în sinea mea când trenul nostru a părăsit acel loc, în care viitorul este absent, în schimb te agresează din toate părțile un trecut tragic. - Cum ai văzut Europa, ca identitate culturală, înainte de a fi ajuns la bordul Expresului Literar și cum o vezi după ce acest periplu s-a încheiat? Nu ți se pare cumva extrem de accentuată, obositoare - pentru cineva obișnuit cu culorile sobre ale
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
albastre" va mai reveni din când în când la suprafață, așa cum revin amintirile în viața fiecărui om77. Doar că la el cu infinit mai multă intensitate. Nimeni nu mai râdea nici acasă. Încă două surori avuseseră și ele o soartă tragică: Maria murise la 7 ani, iar Ruxandra la o lună. Deocamdată, însă, cei din familia Eminovici sunt tari. Tatălui, prins de treburile moșiei și ale familiei, i se va fi cicatrizat mai ușor rana. Mai greu, probabil, i-a fost
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1568_a_2866]
-
tristețea care l-a provocat, m-am rugat lui Dumnezeu: "Dă, Doamne, să n-am niciodată talentul lui Shakespeare, căci bănuiesc cam ce se ascunde în spatele lui".47 Ce altceva să ascundă interogațiile stănesciene decât nebunia creativă, poate cea mai tragică formă a cunoașterii umane, și acele insondabile suferințe, pe care Marsilio Ficino le traducea ca pe feluri de furie pe care Dumnezeu ni le inspiră înălțându-l pe om deasupra omului: și îl transformă în Dumnezeu 48. Învăluit fiind de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1568_a_2866]
-
ceilaltă mână fluturând o parte a mantiei se ridicară încet, încet prin aerul luciu și pătruns de razele lunei, prin nourii negri ai cerului, prin roiurile de stele, până ce ajunseră în lună.286 Imaginea inițială a plânsului are concretețea realului tragic al pierderii iubirii adolescentine: Ce fuse juneția? o umbră ce-și plânge/ Trecutele-i doruri pustii și nătânge 287. Poetul ajunge de foarte tânăr la concluzia unei fatalități conform căreia omul trebuie să-și primească soarta și să o poarte
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1568_a_2866]
-
să o poarte ca atare: Dar așa ne e destinul,/ Vitreg prea adeseori,/ Unui' lumea i-acordează,/ Iar pe altul îl botează/ Cu-a lui rouă de plânsori 288. Atunci când în Mortua est! este plânsă iubirea pierdută, întrebările iau aspecte tragice, căci visele par și ele a se sfârși în mormânt: Văd vise-ntrupate gonind după vise,/ Pân' dau în morminte ce-așteaptă deschise 289; starea poetului devine un lamento pe marginea sorții omenirii: Și nu știu gândirea-mi în ce să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1568_a_2866]
-
Eminoviceștilor, după restaurare Clopotnița bisericuței Eminoviceștilor Cristelnița de botez Biserica satului, construită la inițiativa lui Nicolae Iorga și a lui Cezar Petrescu, prin colectă publică Biserica satului, detaliu exterior Aureolele sfinților din biserica satului, pictate în negru, semn al destinului tragic eminescian Casa memorială, renovată în anul 2000 Interior, casa memorială ...vechiul salcâm... Casa Papadopol, casa ultimei proprietare a moșiei Eminoviceștilor... Nuferi galbeni îl încarcă... Înscris găsit la temelia primei reconstrucții a casei Eminoviceștilor Mihai Eminescu 1869 Biserica Uspenia din Botoșani
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1568_a_2866]
-
Eminesciana; 52) * MUREȘANU IONESCU, Marina. Eminescu și inter-textul romantic. Iași: Junimea, 1990, 303 p. (Eminesciana; 53) * CIMPOI, Mihai. Narcis și Hyperion. Eminescu, Poet al ființei. Poem critic. Iași-Chișinău: Junimea, 1994, 265 p. (Eminesciana; 55) * PETRESCU, Ioana Em. Mihai Eminescu poet tragic. Iași: Junimea, 1994, 208 p. (Eminesciana; 56) * EMINESCU, Mihai. Există dreptate? Scrieri cu conținut juridic. Antologie, studiu introductiv, note și comentarii de Eugeniu Safta-Romalo. Iași: Junimea, 1994, 327 p. (Eminesciana; 57) * ZUGUN, Petru. M. Eminescu. Fascinația izvoarelor Cuvântului. Iași: Junimea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1568_a_2866]
-
Basarab Nicolescu. Iași: Junimea, 2000, 216 p. (Eminesciana. Serie nouă; 1) * SOROHAN, Elvira; PRICOP, Constantin; STANCU, Valeriu P. Naratori și modelare umană în medievalitatea românească. Iași: Junimea, 2000, 172 p. (Eminesciana. Serie nouă; 1) * PETRESCU, Ioana Em. Mihai Eminescu poet tragic. Ediția a 2-a. Iași: Junimea, 2001, 194 p. (Eminesciana. Serie nouă; 2) * LATEȘ, George. Mihai Eminescu: orfism și gnomism. Iași: Junimea, 2001, 285 p. (Eminesciana. Serie nouă; 3) * HUSAR, Al. Pro Eminescu. Iași: Junimea, 2001, 296 p. (Eminesciana. Serie
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1568_a_2866]
-
lui Anton Holban, ideea de a o Însera pe Dna Ecaterina Bălăcioiu pe placa din cavoul Lovineștilor, cei care se gândesc la divorțul ei, ridică gestul la o asemănare cu Îngroparea lui Polynike de către Antigona, și-l duce În câmpul tragic. Simbolul este mult mai puternic decât dacă i-ar fi fost aduse oasele, și din nou, crește tensiunea când din ce-ați scris se știe că a fost aruncată În groapa comună de la Jilava. Am citit cartea În momente de
CORESPONDENŢĂ FĂLTICENEANĂ VOL.II by EUGEN DIMITRIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/700_a_1279]
-
a izbit însă, în repetate rânduri, de insucces. De la vârsta de 35 de ani până la 44 de ani, el locuiește în capitala Chang'an, ducând o viață săracă. Văzând cu ochii lui abisul dintre viața fastuoasă a aristocraților și soarta tragică a nevoiașilor, poetul a exprimat indignarea sa în versurile următoare: "Pe când dincolo de porțile vopsite în roșu miros delicatese și vinuri alese, pe drumurile din afara cetății zac cadavrele neajutoraților morți de foame". După neșansa din cariera politică și viața sa trăită
[Corola-publishinghouse/Administrative/1478_a_2776]
-
Operele sale dramatice nu doar că reflectă suferințele celor ce muncesc, ci elogiază și cântă simțul dreptății, curajul și spiritul rebel al acestora. Capodopera sa, Povestea condamnatei nevinovate Dou E a mișcat Cerul și a zguduit Pământul, care abordează soarta tragică a tinerei femei pe nume Dou E, este catalogată drept una din cele zece tragedii clasice chineze. Guan Hanqing este cel mai inspirat creator dramatic din toată istoria acestui gen. Opera sa a încurajat lupta celor ce muncesc împotriva asupririi
[Corola-publishinghouse/Administrative/1478_a_2776]
-
Ne întrebam cu grijă ce fac avioanele franceze. Dinu plecase de două zile după ai lui la Iași, curajos și în crezător, chiar prea încrezător în privința duratei războiului, dar sigur de viitor. Aceasta era și singura noastră mângâiere în acele tragice zile. Lucram ca la înmormântarea unei ființe iubite. Fiecare bubuit de tun ce răsuna parcă rupea ceva din noi. Ce durere poate fi comparată cu pierderea țării, fie chiar vremelnic? În acest caz, jalea nu e micșorată fiindcă este între
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
călcau trupul nostru deodată cu pământul țării. Precum învățasem din copilărie, Dumnezeu a fă cut pe om din pământul în care va trăi și cu care rămâne de veci solidar. Intrarea se făcu treptat. În mahalale s-au comis scandaluri tragice, mai ales de bulgari: devastări de case, violuri, lupte, în care, ne spuse a doua zi lăptăreasa, trei soldați bulgari fură împușcați de germani chiar. Acum începe instalația lor. Germanii prin case, bulgarii, în toate împrejurările, sunt tratați ca niște
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
fi părut unheimlich(Neliniștitoare (germ.).) și a preferat să renunțe la cusăturile cu mătase roșie. Aceste scene se repetau, mereu și mereu aflam de case devastate, ca a d-rului Dinu Brătianu, [ale lui] Lukasiewicz, Olga Florescu, Ionescu etc. Pe lângă scenele tragice, erau și comice. Astfel, casa d-nei Lukasiewicz, un model de instalație gospodărească, fusese ocupată de prințul Schaumburg-Lippe, fost secretar la Legația germană în timpul neutralității. Acesta golise cămara, trimisese acasă nenumărate borcane Rex cu conserve și dulcețuri și se bucura de
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
și a ne demoraliza pe noi. Mama, abia mai potolită, căzu din nou într-o stare de plâns, vedea Rusia în flă cări și [pe] ai noștri, urmăriți de germani, neavând unde se retrage. Într-adevăr, situațiunea era așa de tragică, încât nu ne mai gândeam nici la Pasărea, nici la boala Liei. Dar poliția nu ne da pas și ne readuse gândurile la București. Îmi dete voie să ies din casă pentru a mă înțelege cu Lia asupra bagajului și
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
clopotele. De atunci, mănăstirea avea un Ausweiss pentru rechiziții și încartiruire, dar prin satele vecine nu se mai vedea o viețuitoare prin curți, și erau multe înainte. [Cu vremea însă Ausweiss-ul nu mai fu luat în seamă și văzurăm scene tragice cu porcii, arămurile, clopotele etc.](Ibidem, p. 157.) În lunea Paștilor au scos oamenii la plug. Au ieșit de frică, dar sunt convinși că pe locuri arate cu așa păcat nu va crește nimic. Toți îi blestemau și îi urau
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]