6,679 matches
-
răstit la bunicu’, să priceapă odată că nu așteaptă, nici o secundă nu mai așteaptă, și să facă ceva acum, în clipa asta, știam c-o să trântească receptorul și, într-adevăr, l-a și trântit, atât de violent încât răsuna aparatul, urlând că-i destul, s-a săturat, e timpul ca pulea ăsta bătrânu’ să facă ceva pentru fi-su, și am auzit-o venind spre camera mea, dar după doi pași a stat locului, și atunci repede am acoperit soldatul și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
lăsa în jos pe picioru-i zdravăn, se ridica, sălta în aer, sprijinindu-se de cârje, obiectele zburau în jurul lui, cravatele, învelitorile de discuri, fotografiile, bucățile de hârtie, bancnotele, batistele și ciorapii se înălțau într-un vârtej, țopăiam și noi, gramofonul urla, scârțâitul acului îl simțeam parcă în piept, îmi vâjâia capul de sunetul acordeonului, îl vedeam pe caporal aruncându-și cârjele, ridicând canistra de benzină pe care o îmbrățișa ca pe-o femeie, dansând într-un picior, învârtindu-se, era cât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
liniște, ăsta e comportament necivilizat, este absolut inadmisibil, să se dea mai în spate imediat, la o parte de la ușă, este revoltător ce fac tovarășii, ea nu pricepe ce-și imaginează unii, unde se cred, de stau câte patru și urlă aiurea, în loc să aștepte frumos și respectuos să ajungă la rând, să se dea în spate imediat. În timp ce striga, dădea într-una oamenii la o parte, împingându-i cu lădițele, până când, încetul cu încetul, i-a împrăștiat pe toți din fața intrării
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
în același timp, mulțimea s-a năpustit în față, târându-mă și pe mine cu ea, împingându-mă înainte, am simțit cum îmi cade din buzunar șurubul, până să-l prind, se și rostogolise printre picioarele mulțimii, muncitorul de la uzină urla în gura mare că asta nu-i dreptate, și a smuls lădițele din mâinile lui tanti Ani, trântindu-le cu atâta putere de pământ, de s-au făcut țăndări, iar așchiile au zburat prin aer, risipindu-se în toate direcțiile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
spre mijlocul străzii, în direcția în care se rostogolise șurubul, am mai fost lovit o dată în coapse, cu genunchii, dar atât de puternic de era să cad din nou, apoi am reușit să scap cumva din aglomerație, atunci deja toată lumea urla foarte tare, m-am aplecat și am ridicat șurubul, era plin de noroi, l-am șters de pantaloni. Lumea-și făcea loc cu coatele, se înghiontea sălbatic, unii au început să se și bată, așa că nu m-am mai dus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
de-azvârlita-n vitrina cea mai mare. Geamul uriaș de sticlă groasă s-a făcut țăndări, pârâind, stivele de bulion de roșii și de conserve de pește în ulei, așezate în piramidă, s-au rostogolit în toate părțile, înăuntru oamenii se-mpingeau urlând, am auzit cum cineva răcnea, incendiu, între timp s-au spart și celelalte geamuri, am văzut cum doi muncitori de la uzină au scos ușa din țâțâni, au ridicat-o și, făcându-i vânt, au zvârlit-o cât colo, ușa a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
mână am tras din toate puterile și de grilajul de fier, fără să reușesc însă să-l mișc, în schimb șurubul parcă a scos un scârțâit, dar de cedat, n-a cedat, între timp se auzea din sală că toată lumea urlă, tropăie și fluieră, urla și tovarășul director cât îl ținea gura, trebuie să fi stat în picioare, undeva în fața rândurilor de scaune, fiindcă-l auzeam de-aproape, răcnind să rămână toată lumea pe locuri și că vom cânta cântece patriotice până
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
toate puterile și de grilajul de fier, fără să reușesc însă să-l mișc, în schimb șurubul parcă a scos un scârțâit, dar de cedat, n-a cedat, între timp se auzea din sală că toată lumea urlă, tropăie și fluieră, urla și tovarășul director cât îl ținea gura, trebuie să fi stat în picioare, undeva în fața rândurilor de scaune, fiindcă-l auzeam de-aproape, răcnind să rămână toată lumea pe locuri și că vom cânta cântece patriotice până trece pana de curent
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
școlii și, cu propria-i mână, o să-i smulgă inima din piept, pentru c-a sosit vremea ca această gașcă de imbecili și nesimțiți ce suntem să învețe odată pentru totdeauna ce-i aia disciplină, știam că-n timp ce urlă, tovarășul director se plimbă-n sus și-n jos, măturând sala cu spoturile de lumină ale lanterenei lui cu opt baterii, dinadins n-am vrut să mă gândesc la ce-ar fi fost dacă, din întâmplare, spotul ar fi căzut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
Feri, o vreme l-am mai auzit gâfâind și lovind cu genunchii sau vârful pantofilor peretele tunelului, dar apoi, luând pesemne un avans prea mare, nu l-am mai auzit, i-am auzit numai pe cei din sală, tropăind și urlând. Galeria se făcea tot mai strâmtă, mi-am simțit umerii frecându-se de pereți și credeam c-o să rămân blocat acolo, ca atunci când mă băgasem în conducta din beton, după mingea de piele a Prodanilor și, într-adevăr, în timp ce continuam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
și am auzit-o iar scâncind pe mama și respirând precipitat, și știam că încearcă să-și stăpânească plânsul, să-și țină lacrimile, fiindcă nu vrea ca tata s-o vadă plângând, și știam că acuși o să strig, acuși o să urlu la tata, și atunci nările tatei au început să fremete, a luat de două ori aer, horcăind, și a treia oară inspirând adânc, iar atunci a clipit deodată din gene și fața i-a tresărit, și s-a uitat în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
la el, și să crape cu toții, și cu toată puterea l-a îmbrâncit pe gardian, dar atât de violent încât el s-a dezechilibrat, și atunci celălalt gardian i-a tras un dos palmă, și atunci tata a început să urle dezarticulat, horcăind, și a luat-o spre mama, dar gardienii l-au tras înapoi de lanț, și atunci mama s-a năpustit asupra unuia dintre ei, și l-a lovit cu pumnii în piept, și a strigat, ajutor, nu-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
să plătesc cu sângele lui moartea regelui Agrican pe care el l-a ucis mișelește. Sunt sigur că prin înșelăciune a făcut-o, fiindcă nu era în puterea lui să învingă în luptă dreaptă un campion ca tatăl meu. -Minți, urlă Roland, și toți cei care spun aceasta mint. Eu sunt Roland, da, eu sunt acela care l-a ucis pe tatăl tău, dar în luptă dreaptă. Privește, acesta este sabia și o vei avea dacă te vei dovedi vrednic de
AVENTURI ALE PAIRILOR De la curtea lui Carol cel Mare sec.al VIII-lea e.n. by Thomas Bulfnich () [Corola-publishinghouse/Imaginative/349_a_559]
-
prin aer, bolborosea ceva despre fraudă și trădare, redundanță și evacuare; — Sunt banii mei și îi vreau! spunea el. Îmi vreau banii și îi vreau acum! Orașul e plin de tipi ca el, de băieți și fete care țipă și urlă și plâng, acuzând neșansa în fiecare clipă. Am citit într-o revistă că ar fi cu toții pacienți din azilele municipale de boli nervoase. Le-au dat drumul acum zece ani, când au apărut problemele financiare. Acum e la modă un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
cât se poate de bine. L-am ascultat tot timpul cât mi-a vorbit Lorne. În lătrăturile lui prelungi și ascuțite avertismentul vibrează monstruos de-a lungul pereților ca de canion. Are nevoie de furia asta primitivă. Are răspunderi mari. Urlă de parc-ar păzi porțile iadului. Plămânii lui sunt fără fund. Furia lui diavolească e uriașă. Are nevoie de plămânii ăia - de ce? Ca să-i țină-n frâu, ca să-i scuipe afară. Dar mai bine să vă spun adevărul gol-goluț despre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
pe spate, au strâns-o ca pe un burduf și i-au înfipt o bâtă de baseball în spatele genunchilor îndoiți. Apoi au supus-o unor șocuri electrice. Părea foarte real. Era real? Vedeai linia șerpuitoare a fulgerului alb, în timp ce fata urla și se zbătea cu adevărat. M-am roit înainte de a-i fi făcut și clisma, așa cum era anunțat pe hârtia cu porcării prinsă pe ușă. Dacă fata ar fi arătat mai bine, dacă ar fi fost mai pe gustul meu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
Am traversat clădirea, trecând prin lumina orbitoare, căutând un bar, urmărit de gândul unui toast în cinstea expedierii mele din New York. Am străbătut locul în lung și-n lat. — E ora zece și ați închis deja? m-am auzit eu urlând. — Ăsta e nenorocitul de JFK1, amice. În aceeași clipă m-am trezit ținând în mână niște revere de serj bleumarin. Tipul a deschis barul scutit de taxe vamale și mi-a vândut sticlă. M-am așezat să beau în loja
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
vorbea, și eu mă luptam cu lungul șir de coniace și cafele, am simțit strângerea și îmbrățișarea banului adevărat. Bani, drace. — Știi, moșule, îmi spuse el - sunt momente când mi se pare că afacerile seamănă cu un câine cretin care urlă să te joci cu el. Vrei să știi ce îmi șoptește instinctul despre noul domeniu aflat în plină dezvoltare în sfera dependenței? Vrei să câștigi un milion? Să-ți spun? — Ce mai stai? am exclamat eu. — Îmbrățișatul, spuse Fielding Goodney
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
mine se produce o transformare mută - așa mă simt când sunt în Zurich, Frankfurt sau Paris și localnicii nu pot să vorbească în jargon. Limba mea e în căutarea expresiilor și modelelor lingvistice care nu există. După care încep să urlu... Îi consider pe oamenii care au fost de o viață în jurul meu drept stiliști, modele, actori, producători, dubluri, aroganți, cascadori, sufleuri, scenografi, oameni cu bani - oameni caraghioși, nu oameni normali. Și femei nostime, jonglând cu sexul, cu timpul și cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
Pagube cu duiumul. Știi cum e când visezi că te urmărește cineva și încerci din răsputeri să te miști sau să țipi. Eu am vise din astea în fiecare noapte. Și pot să alerg cât de repede vreau și să urlu cât de tare am chef. Viteza și volumul mi-au fost asigurate la valorile lor maxime și, cu toate astea, continuu să fug și să țip. Rușinea e o gagicuță care a tras apa peste tine de data asta. Ooh
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
se dădea un spectacol -, dar fața blocată și fără buze spunea lucruri ultime, de final. Noi sesizam mugetul greu al lanțului care tăia aerul, și șuieratul de oțel topit când fierul spărgea botul și spinările mașinilor prinse în blocaj, care urlau și se ghemuiau ca niște animale ce se zvârcoleau îndurerate în grajd sub izbitura de bici. Ne-am apropiat. Prin cacofonia bubuitoare se strecura acum chițăitul, ciripitul excitat al sirenelor, și iată doi polițiști dolofani care traversau strada în fugă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
Nu-l omorâți! veni în sprijinul mulțimii și gigantul nordic care stătea lângă mine, o adevărată forță a naturii, clădită prin flotări și alimentație vegetariană, îmbrăcat în trening. Acum veneau alții cu sfaturile și povețele lor, în vreme ce șoferii înfuriați ieșeau urlând în mașinile lor bătucite. Un negru gras și bătrân, cu un șorț roșu, a traversat strada plin de importanță pentru a-și țipa propria-i versiune. New York-ul e plin de actori, producători, consultanți. Dar când maestrul lanțului a fost
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
că sunt într-o mare primejdie. O, sărmane prieten, mi-am spus eu. Ce s-ar fi ales de Lorne, dacă n-ar fi avut noroc de treizeci de mii de ori pe zi. Știu. Ar fi fost pe Broadway, urlând din toate puterile. Mi-am pus mâna pe umărul lui. În clipa următoare știam ce trebuie să-i spun. — Doamne, Lorne. Dacă tu te simți nesigur, atunci ce speranță mai putem avea noi, muritorii de rând? Își ridică spre mine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
fac nici la ei acasă. Și dacă mă ridic în echipamentul ăsta, voi provoca un adevărat dezastru. M-am tras înapoi, m-am răsucit și-am încercat să slăbesc brâul care îmi sugruma burta. Mirosurile au zvâcnit în aer. Otello urla din pricina batistei pierdute. Martina pufnea și se agita. Poate că își imagina că Otello trece prin clipe grele. Nu știa la ce mă supunea Otello pe mine, habar nu avea de tortură, de supersuferința îndurată de marele cazan de lângă ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
am spus eu, viața mea ar putea să devină cu adevărat ceva serios. Pe femei poți pune stăpânire când plâng. Când plâng, sunt mai accesibile. Sunt lipsite de apărare și de artificii și nu te mai pot respinge. * Am trecut urlând și zornăind cu o viteză nebună, am trecut ca o rachetă în timp, depășind toate limitele, limitele de timp, limitele de viteză, limitele de oraș, trecând peste stopuri, înghițind hulpav benzina, arzând cauciucurile, privind fix prin parbrizul murdar cu mâna
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]