59,062 matches
-
politica externă Înainte de a fi luată În considerație de consiliu 31. În plus, În timp ce Uniunea Europeană este Însărcinată cu crearea unei forțe de reacție rapidă, guvernele naționale Încă Își mențin controlul asupra forțelor armate proprii. Valéry Giscard d’Estaing, fostul președinte francez, care a coordonat procesul de concepție al constituției, a a afirmat că el crede că vor mai trece douăzeci de ani până când Uniunea va avea o politică externă unificată și completă, putând vorbi cu o singură voce pe arena internațională
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
În acest fel, Uniunea Europeană a devenit liderul indiscutabil În lupta pentru noi drepturi umane printre diversele guverne ale lumii. Constituția Uniunii Europene este o noutate În istoria umană. Cu toate că este adesea importantă - chiar greoaie - și nici nu are elocvența constituției franceze sau a celei americane, este primul document de acest gen care să extindă drepturile cetățenești la nivelul conștiinței globale, cu drepturi și responsabilități care cuprind totalitatea existenței umane de pe Pământ. (În timp ce Carta ONU și următoarele convenții ale ONU referitoare la
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
sporite către Uniune, antifederaliștii au Încercat să rețină puterea În mâinile statelor membre și au privit Uniunea Europeană mai mult ca pe un forum interguvernamental care să coordoneze obiectivele naționale și să Întărească interesele proprii ale fiecărui membru. Fostul prim-ministru francez Lionel Jospin a descris poziția antifederalistă astfel: „Vreau Europa, dar rămân atașat națiunii mele. A construi Europa fără a desființa Franța sau oricare altă națiune europeană, aceasta este opțiunea mea politică”1. Cu alte cuvinte, Uniunea este văzută ca o
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
centrat pe proces, rețelele devin mecanismul optim pentru un angajament continuu Între părți. Ideea că guvernarea cuprinde un domeniu mai larg de participanți și activități decât guvernul propriu-zis a fost revoluționară prin implicațiile ei. În timp ce statul-națiune modern, În special modelele francez și american, omagia ideea unui guvern al poporului (de către și pentru popor), În practică, pe măsură ce guvernul și-a asumat responsabilități crescute și birocrațiile s-au supradimensionat, jocul politic s-a Îngustat la o relație binară Între guvernatori și guvernați. Guvernarea
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
2006, În Franța vor exista mai multe persoane care se vor pensiona, decât cele care vor intra În forța de muncă. Numărul de lucrători fiind mai mic, veniturile din taxe destinate finanțării programelor de pensie descresc și ele, așa că guvernul francez, ca și alte guverne europene, sugerează schimbări radicăle În programul de pensii. Conform noii legislații propuse, lucrătorii vor trebui să lucreze patruzeci de ani În loc de 37,5 În prezent pentru a obține beneficii complete 31. Sindicatele s-au opus reformei
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
În Europa este aparenta deconectare Între o populație din ce În ce mai Îmbătrânită și un vis tânăr. În trecut, civilizațiile pline de vitalitatea și dinamismul tinerilor au fost cele care au creat viziuni noi și puternice pentru a le călăuzi către viitor. Revoluțiile Franceză și Americană au fost făcute de tineri. Thomas Paine, marele lider revoluționar, care a luptat atât În revoluția americană, cât și În cea franceză, a spus: „Fiecare epocă și generație trebuie să fie Întotdeauna la fel de liberă să acționeze, ca și
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
Franța, este un bun exemplu. Musulmanii reprezintă acum 8% din populația Franței. Mulți dintre cei aproape cinci milioane de imigranți musulmani - În majoritate din Algeria, Maroc și Tunisia - aparțin generației a doua sau a treia 52. Ei se consideră atât francezi, cât și musulmani. Uneori Însă cele două loialități intră În conflict. În 2003, În orașul Lyon, o tânără musulmană de șaisprezece ani, care a venit la școală cu voalul tradițional pentru femeile musulmane, a dat naștere la o furtună politică
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
comportament corespunzător pentru imigranții care trăiesc În această țară. Profesorii au considerat gestul fetei provocator, refuzând să o primească la ore. Un regulament guvernamental din 1994 le permitea școlilor să interzică „expunerea ostentativă” de simboluri religioase În interiorul școlilor. Mediatorul oficial francez În această problemă, Hanifa Cherifi, a Încercat să medieze conflictul dintre familia fetei și autoritățile școlare locale reușind să determine cele două părți să ajungă la un compromis, dar nu Înainte ca publicul francez să se Împartă În două tabere
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
simboluri religioase În interiorul școlilor. Mediatorul oficial francez În această problemă, Hanifa Cherifi, a Încercat să medieze conflictul dintre familia fetei și autoritățile școlare locale reușind să determine cele două părți să ajungă la un compromis, dar nu Înainte ca publicul francez să se Împartă În două tabere, generând o dezbatere foarte aprinsă și polarizată 53. Comunitatea musulmană a susținut că dreptul fetei de a-și practica religia și obiceiurile a fost Încălcat. La rândul lor, oficialii guvernamentali, au argumentat că politica
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
să se Împartă În două tabere, generând o dezbatere foarte aprinsă și polarizată 53. Comunitatea musulmană a susținut că dreptul fetei de a-și practica religia și obiceiurile a fost Încălcat. La rândul lor, oficialii guvernamentali, au argumentat că politica franceză, Încă de la fondarea republicii, a pus accentul pe indivizibilitatea cetățenilor francezi și, prin urmare, nu recunoaște existența minorităților sau a națiunilor separate În interiorul ei. Roger Fauroux, președintele Consiliului Superior pentru Integrare al Franței (un organism independent care consiliază guvernul pe
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
și polarizată 53. Comunitatea musulmană a susținut că dreptul fetei de a-și practica religia și obiceiurile a fost Încălcat. La rândul lor, oficialii guvernamentali, au argumentat că politica franceză, Încă de la fondarea republicii, a pus accentul pe indivizibilitatea cetățenilor francezi și, prin urmare, nu recunoaște existența minorităților sau a națiunilor separate În interiorul ei. Roger Fauroux, președintele Consiliului Superior pentru Integrare al Franței (un organism independent care consiliază guvernul pe probleme de integrare), a vorbit În numele multora dintre concetățenii săi spunând
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
a națiunilor separate În interiorul ei. Roger Fauroux, președintele Consiliului Superior pentru Integrare al Franței (un organism independent care consiliază guvernul pe probleme de integrare), a vorbit În numele multora dintre concetățenii săi spunând că „există o obsesie Încă de la creearea Republicii Franceze: unitatea poporului francez este fragilă, așa că e bine să nu Înrăutățim situația”54. La 12 februarie 2004, Adunarea Națională a Franței a votat cu o majoritate covârșitoare de 494 la 36 interzicerea portul voalului musulman, precum și al altor simboluri religioase
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
În interiorul ei. Roger Fauroux, președintele Consiliului Superior pentru Integrare al Franței (un organism independent care consiliază guvernul pe probleme de integrare), a vorbit În numele multora dintre concetățenii săi spunând că „există o obsesie Încă de la creearea Republicii Franceze: unitatea poporului francez este fragilă, așa că e bine să nu Înrăutățim situația”54. La 12 februarie 2004, Adunarea Națională a Franței a votat cu o majoritate covârșitoare de 494 la 36 interzicerea portul voalului musulman, precum și al altor simboluri religioase, incluzând crucea creștină
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
Națională a Franței a votat cu o majoritate covârșitoare de 494 la 36 interzicerea portul voalului musulman, precum și al altor simboluri religioase, incluzând crucea creștină și tichia evreiască, În școlile publice. Dacă noua lege reflectă sentimentul vastei majorități a cetățenilor francezi, ea a Înfuriat și mai mult comunitatea musulmană, deja puternic marginalizată, din Franța 55. Idealul asimilaționist francez a fost supus unui atac din ce În cemai virulent În ultimele decenii, odată cu invazia musulmanilor și a altor imigranți. În Marsilia, al
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
precum și al altor simboluri religioase, incluzând crucea creștină și tichia evreiască, În școlile publice. Dacă noua lege reflectă sentimentul vastei majorități a cetățenilor francezi, ea a Înfuriat și mai mult comunitatea musulmană, deja puternic marginalizată, din Franța 55. Idealul asimilaționist francez a fost supus unui atac din ce În cemai virulent În ultimele decenii, odată cu invazia musulmanilor și a altor imigranți. În Marsilia, al doilea oraș francez ca mărime, În care 10% din populație este arabă și 17% musulmană, problema se
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
Înfuriat și mai mult comunitatea musulmană, deja puternic marginalizată, din Franța 55. Idealul asimilaționist francez a fost supus unui atac din ce În cemai virulent În ultimele decenii, odată cu invazia musulmanilor și a altor imigranți. În Marsilia, al doilea oraș francez ca mărime, În care 10% din populație este arabă și 17% musulmană, problema se pune astfel: Care este cultura franceză autentică? „Nu mai suntem o Franță a baghetelor și beretelor, ci una a lui Allah-u akbar și a moscheelor”, a
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
din ce În cemai virulent În ultimele decenii, odată cu invazia musulmanilor și a altor imigranți. În Marsilia, al doilea oraș francez ca mărime, În care 10% din populație este arabă și 17% musulmană, problema se pune astfel: Care este cultura franceză autentică? „Nu mai suntem o Franță a baghetelor și beretelor, ci una a lui Allah-u akbar și a moscheelor”, a remarcat sarcastic Mustapha Zergour, directorul unui post de radio franco-arab din Marsilia 56. Diasporele musulmane transformă regiuni Întregi ale Franței
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
Franței Într-o sferă multiculturală transnațională. Mulți dintre imigranți sunt săraci, sunt discriminați, nu au locuri de muncă și trăiesc În ghetouri urbane și suburbane mizerabile, unde criminalitatea este ridicată. Sunt priviți cu suspiciune din ce În ce mai mare și teamă de către populația franceză autohtonă. În același timp, mizeria Îi impinge pe mulți tineri musulmani spre fundamentalism religios extremist. Al Qaeda și alte grupări militante musulmane au recrutat cu succes tineri pentru celulele teroriste, semănând teama printre francezii din Întreaga țară. În anul 2003
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
În același timp, mizeria Îi impinge pe mulți tineri musulmani spre fundamentalism religios extremist. Al Qaeda și alte grupări militante musulmane au recrutat cu succes tineri pentru celulele teroriste, semănând teama printre francezii din Întreaga țară. În anul 2003, guvernul francez a Înființat Consiliul Francez pentru Religia Islamică, o organizație a cărei funcție este de a reprezenta comunitatea musulmană la nivel național. Franța experimentează de asemenea, pentru prima oară, o serie de programe de reducere a discriminării Într-un efort de
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
Îi impinge pe mulți tineri musulmani spre fundamentalism religios extremist. Al Qaeda și alte grupări militante musulmane au recrutat cu succes tineri pentru celulele teroriste, semănând teama printre francezii din Întreaga țară. În anul 2003, guvernul francez a Înființat Consiliul Francez pentru Religia Islamică, o organizație a cărei funcție este de a reprezenta comunitatea musulmană la nivel național. Franța experimentează de asemenea, pentru prima oară, o serie de programe de reducere a discriminării Într-un efort de a Îmbunătăți șansele pentru
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
formată din diaspore culturale din lumea Întreagă devine, de fapt, o piață publică globală. Vechea idee convențională, de a jura loialitate exclusivă țării de adopție, devine din ce În ce mai problematică Într-o lume a diasporelor culturale. Pot americanii sau, să spunem, cetățenii francezi, germani sau britanici să se simtă vreodată În largul lor Împărțindu-și țara cu oameni având o loialitate divizată? Într-o lume În care oamenii Își duc cu ei cultura, nu vă asteptați ca imigranții să fie foarte dispuși să
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
noțiunea de geografie În era diasporelor culturale și a fluxurilor comerciale globale devine și mai evidentă atunci când se pune problema admiterii de noi membrii. Unii dintre arhitecții Uniunea Europeană Își reamintesc zilele lor de studenție În primavara lui 1968 când radicălii francezi scandau „la dracu cu granițele”69. Uniunea Europeană pretinde că are un caracter inclusiv și spune că apartenența la comunitate trebuie să fie bazată pe aderența la anumite principii universale, care Îi determină pe unii politologi să sugereze o „Europa fără
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
de către Statele Unite ale Americii a acordului trebuie condiționată de obținerea imunității de către trupele americane În cazul urmăririi penale - fapt care transformă Însăși ideea instituției Într-o farsă 31. Majoritatea americanilor sunt după cum arată poziția Administrației Clinton. În timp ce 71% din electoratul francez, 65% din cel german și 52% dintre britanici spun că Tribunalul Penal Internațional ar trebui să aibă autoritatea de a-i judeca pe soldații țărilor lor pentru crime de război, numai 37% dintre americani spun că Tribunalul Penal Internațional ar
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
loc mai puțin sigur pentru toți - nu pentru că America ar avea intenții rele, ci, mai degrabă, deoarece ori de câte ori o singură putere poate acționa ca un hegemon, indiferent cât de nobile ar fi intențiile ei, atrage contramăsuri și răspunsuri punitive. Președintele francez Jacques Chirac a exprimat preocuparea multor altor lideri mondiali atunci când a avertizat că „orice comunitate cu o singură putere dominantă este Întotdeauna periculoasă și provoacă reacțiune”78. Asumându-și responsabilitatea pentru propria apărare Uniunea Europeană a Început să-și dea seama
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
restului decadei. Țările membre ale Uniunii Europene au fost de mult timp În contradicție În ceea ce privește crearea sau nu unei forțe militare proprii cu adevărat independente. Francezii sunt În favoarea unei forțe militare UE răspunzătoare numai față de țările membre ale Uniunii. Președintele francez Chirac a reiterat poziția țării sale Într-un discurs ținut În față Parlamentului Europei În anul 1999. El le-a spus parlamentarilor că Comandamentul European „nu poate exista cu adevărat până când nu va avea capacitatea autonomă de a acționa În
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]