59,062 matches
-
biserici, în special în timpul Săptămânii Sfinte, deoarece erau prea spectaculare. Cu toate că acest document era unul oficial și autoritar, condițiile muzicii sacre nu s-au îmbunătățit până la începutul secolului al XX-lea. La acest fenomen au contribuit mai mulți factori: Revoluția franceză și politica napoleoniană, care au desființat ordinele religioase tradiționale (benedictin, franciscan și dominican); absența studiului muzicii sacre în școlile muzicale cele mai importante; neglijarea, chiar în seminariile teologice, a muzicii sacre; afirmarea muzicii instrumentale și vocale în plină ascensiune, etc.
Repere istorice în muzica sacră şi documente magisteriale by Cristian Dumea () [Corola-publishinghouse/Science/101006_a_102298]
-
de locuitori. Aglomerația și lipsurile de tot felul, iarna grea ce a urmat, epidemia de tifos exantematic au făcut mii de victime. Cu un efort remarcabil, s-a trecut la refacerea armatei, operă realizată cu participarea directă a Misiunii Militare franceze, conduse de generalul Berthelot, la restabilirea încrederii în victoria finală. „Am luat arma pentru drepturile neamului nostru obijduit și sfârtecat sub stăpâniri străine”, va scrie Mihail Sadoveanu mai târziu, după victoriile de la Mărăști, Mărășești și Oituz. „Va interesa pe istoric
Basarabia în acte diplomatice1711-1947 by Ion AGRIGOROAIEI () [Corola-publishinghouse/Science/100958_a_102250]
-
3 martie 1878. Conte N. Ignatiev Nelidov Savfet Sadulah Documente privind istoria României. Războiul pentru independență, vol. IV, București, 1955, p. 360; I. Ionașcu ș.a., op. cit., p. 420-422. Tratatul de la Berlin. 1/13 iulie 1878 În numele celui Atotputernic; Președintele Republicei Franceze, Majestatea Sa Împăratul Germaniei Rege al Prusiei, Majestatea Sa Împăratul Austriei Rege al Boemiei etc. și Rege apostolic al Ungariei, Majestatea Sa Regina Regatului Unit al Marii Britanii și Irlandei, Împărăteasa Indiilor, Majestatea Sa Regele Italiei, Majestatea Sa Împăratul tuturor Rusiilor
Basarabia în acte diplomatice1711-1947 by Ion AGRIGOROAIEI () [Corola-publishinghouse/Science/100958_a_102250]
-
celor din urmă ani și prin războiul al cărui sfârșit a fost însemnat prin tratatul preliminar de la San-Stefano, au fost unanimi de părerea că adunarea unui congres ar oferi cel mai bun mijloc spre a înlesni înțelegerea lor. Președintele Republicei Franceze și sus-zisele Lor Majestăți și-au numit, în consecință, plenipotențierii lor, anume: (urmează numele acestora). Care, după propunerea Curții Austro-Ungariei și la invitația Curții Germaniei, s-au întrunit la Berlin prevăzuți cu deplinele lor puteri care au fost găsite în
Basarabia în acte diplomatice1711-1947 by Ion AGRIGOROAIEI () [Corola-publishinghouse/Science/100958_a_102250]
-
de principalele puteri aliate și asociate și România la 9 decembrie 1919. Depunerea ratificărilor se va face la Paris. Puterile al căror guvern își are sediul în afară de Europa vor avea facultatea de a se mărgini a face cunoscut guvernului Republicei Franceze, prin reprezentantul lor diplomatic la Paris, că ratificarea lor a fost dată, și în acest caz ele vor trebui să transmită instrumentul acestei ratificări de îndată ce va fi cu putință. Un proces-verbal despre depunerea ratificării va fi încheiat. Guvernul francez va
Basarabia în acte diplomatice1711-1947 by Ion AGRIGOROAIEI () [Corola-publishinghouse/Science/100958_a_102250]
-
Republicei Franceze, prin reprezentantul lor diplomatic la Paris, că ratificarea lor a fost dată, și în acest caz ele vor trebui să transmită instrumentul acestei ratificări de îndată ce va fi cu putință. Un proces-verbal despre depunerea ratificării va fi încheiat. Guvernul francez va remite tuturor puterilor semnatare o copie certificată conformă cu procesul-verbal privitor la depunerea ratificării. Făcut la Paris, în 28 octombrie una mie nouă sute douăzeci, într-un singur exemplar care va rămâne depus în arhivele guvernului Republicii Franceze și de pe
Basarabia în acte diplomatice1711-1947 by Ion AGRIGOROAIEI () [Corola-publishinghouse/Science/100958_a_102250]
-
încheiat. Guvernul francez va remite tuturor puterilor semnatare o copie certificată conformă cu procesul-verbal privitor la depunerea ratificării. Făcut la Paris, în 28 octombrie una mie nouă sute douăzeci, într-un singur exemplar care va rămâne depus în arhivele guvernului Republicii Franceze și de pe care vor fi remise copii autentice fiecăreia din puterile semnatare ale tratatului. Plenipotențiarii care, din cauza lipsei lor momentane din Paris, nu și-au putut pune semnăturile lor pe tratatul de față, vor fi admiși a face acest lucru
Basarabia în acte diplomatice1711-1947 by Ion AGRIGOROAIEI () [Corola-publishinghouse/Science/100958_a_102250]
-
I. Brătulescu Acest Protocol, împreună cu legea s-a votat de Senat în ședința de la 15 martie 1929, și s-a adoptat cu unanimitate de șaptezeci de voturi. Vicepreședinte: Romul Boilă Secretar: Remus Agliceriu Relațiile româno-sovietice..., p. 278-281. (trad. din limba franceză de Alexandrina Ioniță) Convenția de definire a agresiunii* 3 iulie 1933, Londra Majestatea Sa Regele României, Majestatea Sa Regele Afganistanului, Președintele Republicii Estoniei, Președintele Republicii Letoniei; Majestatea Sa Imperială Șahul Persiei, Președintele Republicii Polone, Președintele Republicii Turce; Comitetul Central Executiv
Basarabia în acte diplomatice1711-1947 by Ion AGRIGOROAIEI () [Corola-publishinghouse/Science/100958_a_102250]
-
curiozitate. Să ne gândim la corelația descoperită de Émile Durkheim (1960): în perioadele de avânt economic, numărul sinuciderilor crește. O asemenea relație, surprinzătoare pentru bunul-simț, ar fi părut un efect straniu și accidental al cine știe cărei combinații de factori, dacă sociologul francez nu i-ar fi asociat o teorie care explică mecanismul producerii sale. Dezvoltarea economică duce la o creștere mult mai rapidă a nivelului de aspirații și deci la o creștere a decalajului dintre aspirații și posibilități, iar acesta explică creșterea
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
orașul este cu un nivel mai ridicat de anomie decât satul, comunitatea protestantă este mai anomică decât cea catolică, situația de necăsătorit sau căsătorit fără copii este mai anomică decât situația de căsătorit cu copii. În analizele cauzale empirice, sociologul francez nu utilizează anomia cu o entitate cauzală, ci variabilele contextuale citate mai sus făcând ipoteze asupra circuitelor prin care ele afectează variabila de explicat (sinuciderile). Prin ea însăși, religia protestantă nu are nici o influență directă asupra ratei sinuciderilor. Comunitatea protestantă
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
Explicația cauzală este esențială. Ea ne ajută să înțelegem de ce fenomenele sunt așa cum sunt. Explicația funcțională ne ajută, eventual, să înțelegem de ce fenomenele sunt menținute în existență. Distincția dintre cauze și funcții nu este însă prea clară în analiza sociologului francez. • Sunt, în ultimă instanță, explicații identice, reductibile una la cealaltă. Schema funcțională reprezintă un caz particular al schemei cauzale, specific îndeosebi fenomenelor social-umane. O asemenea soluție o găsim în două variante: a) Relația funcțională este un caz particular al relației
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
configurațiile stabile, care sunt următoarele: Structura relațiilor de rudenie. Una dintre analizele structurale clasice este aceea a lui Claude Lévi-Strauss (1978) asupra relațiilor de rudenie - celebra problemă a relației dintre fratele mamei/fiul sorei. Pentru a explica această relație, antropologul francez consideră necesar a se lua în considerare totalitatea relațiilor din atomul familial (sistemul): tată/fiu, frate/soră, soț/soție, unchi/ nepot, adică ceea ce constituie în teoria sa „unitatea de rudenie”. Toate aceste relații formează o structură în sensul definiției date
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
valoare, celelalte relații vor trebuie să ia valori determinate. Pentru a simplifica analiza, Lévi-Strauss grupează varietatea mare a relațiilor dintre rude în două mari tipuri: relații libere, familiare, afective, notate cu „+” și relații ostile, antagonice sau rezervate, notate cu „-”. Antropologul francez presupune că există o lege structurală care limitează posibilitățile de combinare a valorilor celor patru tipuri de relații: „Relația dintre unchiul din partea mamei și nepot este față de relația dintre frate și soră la fel ca relația dintre tată și fiu
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
de Spencer este holistă și funcțională. Diviziunea este un instrument de creștere a fericirii colectivității și este adoptat de către aceasta din acest motiv. Punctul de vedere al lui Durkheim este tipic pentru individualismul metodologic. Două obiecții sunt formulate de către sociologul francez. În primul rând, este discutabil că fericirea colectivității a crescut ca urmare a dezvoltării sistemului industrial, a promovării diviziunii muncii. Mai degrabă, avem motive să credem contrariul. În al doilea rând, o asemenea motivație - creșterea fericirii colectivității - reprezintă un factor
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
o oferă științele generalului este relativ diferită de explicația constituită în științele obiectelor individuale. Ultima nu poate fi derivată în mod complet din prima. De exemplu, din explicația revoluțiilor burgheze nu poate fi derivată, decât între anumite limite, explicația Revoluției Franceze. Biologia generală nu poate da o explicație apariției vieții pe Pământ. Acest eveniment individual trebuie explicat prin elaborarea unei teorii explicative speciale, relevantă numai pentru apariția vieții pe Pământ, în anumite condiții particulare. În acest sens,afirmăm încă de la început
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
încerca să te imaginezi tu însuți în „pielea” lui Cezar, să-l simulezi pe acesta în propria ta minte și simțire. Comprehensiunea în varianta filosofiei germane are o coloratură afectivă, irațională. Pe aproximativ aceeași linie merge și istoricul și filosoful francez Henri-Irénée Marrou (1958, 1961). Pe linie relativ distinctă se orientează filosoful englez Robin G. Collingwood. Punctul de plecare este tot idealist. În istorie, istoricul trebuie să descopere ideile care au stat în spatele evenimentelor. A descoperi ideea care se exprimă într-
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
unei mase mari de oameni și care nu reprezintă neapărat un efort comun, coordonat spre realizarea unui scop, ci mai mult efectul neașteptat al interacțiunii. Revoluțiile burgheze reprezintă cel mai bun exemplu. Cum am putea explica în mod comprehensiv Revoluția Franceză? Evoluția ei a fost foarte diferită de intențiile fiecărui participant în parte. Există mai de grabă o „logică” ascunsă a revoluției care scapă fiecărui participant. Dacă vrem să înțelegem revoluția, trebuie să înțelegem mai mult această logică obiectivă ce nu
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
este o serie de evenimente care se determină unele pe altele. Ceea ce este de explicat e evenimentul ca atare. Dimensiunea timp este esențială pentru explicație. Strategia structuralistă a fost formulată adesea într-o manieră extrem de șocantă de către unii structuraliști. Structuraliștii francezi au atras în mod special atenția asupra acestei diferențe de strategie, prin formulările lor exclusiviste, duse până la extrem. „Istoria este ceva în care nu se întâmplă nimic” sau „Istoria esterepetarea aceleiași structuri în interiorul sistemului” (Michael Foucault). Sincronia este singura perspectivă
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
nu mai este posibilă. În realitate, nu afostînsă nici o revoluție structuralistă. Sau, chiar dacă a existat, nu este asociată cunumele lui Lévi-Strauss, Foucault sau Althusser. Ea este mult anterioară și îșiaflă originile în lucrările lui Marx și ale altor gânditori. Structuraliștii francezi aucăutat doar să formuleze în termeni tranșanți, adesea destul de exclusiviști și nici pe departe foarte clari, schema explicativă structuralistă, prezentând-o ca pesingura posibilă. Este evident însă că, după structuralism, istoria nu mai este posibil de practicat în forma sa
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
de evenimente, acestea neavând nici o influență asupra structurii ca atare. Dacă evenimentul ar produce modificări în structura însăși, atunci invarianța în timp a structurii nu va fi valabilă. Aceste presupoziții reprezintă tocmai punctul critic al structuralismului în varianta sa extremistă franceză. Dacă istoria nu mai poate fi privită ca o succesiune pură de evenimente, ea poate fi considerată ca o succesiune de structuri, ca o evoluție și transformare continuă a structurilor înseși. O istorie structurală este o viziune temporală asupra structurilor
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
din acest punct de vedere evenimentul capătă o importanță în sine. El devine moment al acestei evoluții, având o importanță mai mare sau mai mică. În această perspectivă se poate înțelege una dintre limitele importante ale structuralismului în varianta sa franceză: el a considerat doar sistemele statice, care se reproduc în timp, și nu cele dinamice, evolutive. Într-un sistem static evident, evenimentul nu are nici o influență asupra structurii. Nu acesta este însă cazul sistemelor evolutive. Capitolul 15 EVOLUȚIE SAU PROGRES
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
plan politic, deoarece această formă este rațională, în acord cu natura liberă și egală a omului. Arderea însă a cărților lui Rousseau în America și răspândirea aici a sistemului sclavagist reprezintă un regres, deoarece ele au loc împotriva rațiunii. Revoluția Franceză, în general, reprezintă un progres, în calitatea ei de triumf al rațiunii împotriva vechilor orânduieli neraționale (Harris, 1968). Poate că exprimarea cea mai clară a acestei viziuni asupra progresului este conținută în lucrarea lui Condorcet, Schiță a unui tablou istoric
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
social. Marx reține termenul de progres. Și, de asemenea, sensul său foarte general: proces desfășurat în timp, necesar și pozitiv. El oferă însă o teorie cu totul diferită de cea specifică filosofiei secolului al XVIII-lea, atât în varianta sa franceză, cât și în varianta, ceva mai târzie, germană. Prima modificare pe care o aduce Marx este modificarea variabilei care stă în centrul teoriei progresului social și oferă elementul dinamic al acesteia. În locul rațiunii umane (a științei în mod particular), Marx
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
diferențe de grad într-un sens sau altul. Filosofia unicității istoriei - filosofia germană postkantiană a istoriei sau cea franceză ori engleză care se inspiră din aceasta - nu utilizează nici conceptul de evoluție și nici pe cel de progres. Un filosof francez al istoriei scria nu de mult că, pentru istorie, „evoluția” este o simplă metaforă, împrumutată din biologie. Criteriile evoluției și ale progresuluitc "Criteriile evoluției și ale progresului" Atât timp cât nu se formulează un set clar, operațional de criterii care să indice
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
populațiilor cucerite de către Învingător.2 1 Sub aspect etimologic, termenul „impozit” Își are rădăcinile În limba latină În care circula „impositu” cu Înțelesul de obligație publică sau dare impusă cetățenilor de către stat, de la care au provenit cuvintele „impôt” În limba franceză, sau „imposta” În limba italiană (vezi: Corduneanu C., Sistemul fiscal În știința finanțelor, Ed. Codex, București 1998). În același context, se Înscrie și folosirea termenului „fiscus” În imperiul roman timpuriu pentru a desemna „panerul” (coșul) sau „cămara” În care se
Impozitele şi rolul lor în societatea modernă by Corneliu Durdureanu () [Corola-publishinghouse/Science/1216_a_2218]