59,062 matches
-
a ,,fenomenelor emergente” În raport cu studiul etnologic al ,,structurilor arhaice”. În Europa, contextul actual este cel de de extindere a interesului etnologiilor naționale către o ,,scară” de analiză continentală, precum și de apropiere Între specialiștii din țările europene, precum cei germani și francezi. Pe de altă parte, uzul limbii engleze ca lingua franca și la conferințele internaționale fără participare englezească face ca antropologia anglofonă ,,să nu mai aibă de mult monopol” asupra acestei limbi. Marianne Mesnil Își Începe analiza prin evocarea viziunii ,,etnocentrice
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
un spațiu social de relații și Într-un context (cadru) geografic. Bourdieu a Întreprins cercetări celebre asupra orașului, a cartierelor producătoare de capital simbolic, a opoziției dintre spatii geografice saturate de semnificații și simboluri. Populația cercetată de cei doi sociologi francezi se identifică cu cartierele din care provin, agenții cercetați exprimă etosul cartierelor. „Nu există reușită socială demnă de acest nume”, spun ei, „care să nu fie Însoțită de o reședință ce o exprimă”. Și o observație deosebit de pătrunzătoare : „Orașul este
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
de părinte cu copil În Îngrijire a devenit mai scurtă decât cea În care se Îndeplinește rolul de fiu sau fiică, respectiv În timpul căreia părinții sunt În viata (Hagestad, 1989, capitolul 3). Comparând numărul de bunici pe care un copil francez Îi are, În medie, Le Bras (1982) constată că, dacă În secolul al XVIII-lea era de 0,75, În anii ’80 acest număr crește la 3,8 bunici pentru fiecare copil. Dacă ne referim la numărul de bunici pe
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
faza familială și cu intervalul care separă două generații consecutive În familie. Mentré distinge, astfel, generațiile familiale care se succedă la fiecare treizeci de ani de generațiile sociale succedate În ritm accelerat la fiecare zece ani. În acest sens, sociologul francez introduce două categorii originale: generația spirituală - seriile sau școlile ca grupări voluntare În mod esențial voluntare, prin opoziție cu instituțiile oficiale și care asigură progresul cunoașterii umane - și generația istorică, ce caracterizează perioadele de creație, fecunde În oameni mari, eroi
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
dacă grupurile de tineri sunt, În mod efectiv, cele mai receptive la schimbarea socială, ele nu sunt În mod necesar și la origine (Rosenmayr, 1979/1998, 72-86). Mannheim folosește conceptul de entéléchie de génération. Termenul entéléchie este definit În limba franceză ca „réalité parvenue à son état de perfection et, par extension, toute réalité tendant d’elle-même à sa perfection et possédant en soi le principe actif par lequel celle-ci est réalisée” (Mannheim, 1928/1990, 31). În 1915, Lenin amenința, În timpul
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
unei dominări asupra tinerilor, a unui control coercitiv aproape la fel de mult ca și de problema exploatării de clasă. Pentru Lenin, libertățile tinerilor și emanciparea femeilor erau atribute exclusive ale lumii capitaliste. Fapt nu Întrutotul adevărat, ținând cont că, În literatura franceză postrevoluționară, cu excepția lui Saint-Simon, Fourier și Cabet, foarte puțini sunt socialiștii francezi care s-au pronunțat pentru un tineret liber (jeunnes libres, ca ideal al Revoluției franceze, apare destul de rar În operele reprezentanților socialismului francez - vezi Fize, 2001, 302-307). Facem
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
și de problema exploatării de clasă. Pentru Lenin, libertățile tinerilor și emanciparea femeilor erau atribute exclusive ale lumii capitaliste. Fapt nu Întrutotul adevărat, ținând cont că, În literatura franceză postrevoluționară, cu excepția lui Saint-Simon, Fourier și Cabet, foarte puțini sunt socialiștii francezi care s-au pronunțat pentru un tineret liber (jeunnes libres, ca ideal al Revoluției franceze, apare destul de rar În operele reprezentanților socialismului francez - vezi Fize, 2001, 302-307). Facem precizarea că noțiunea de generație istorică nu trebuie confundată cu cea de
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
exclusive ale lumii capitaliste. Fapt nu Întrutotul adevărat, ținând cont că, În literatura franceză postrevoluționară, cu excepția lui Saint-Simon, Fourier și Cabet, foarte puțini sunt socialiștii francezi care s-au pronunțat pentru un tineret liber (jeunnes libres, ca ideal al Revoluției franceze, apare destul de rar În operele reprezentanților socialismului francez - vezi Fize, 2001, 302-307). Facem precizarea că noțiunea de generație istorică nu trebuie confundată cu cea de cohortă de naștere, al cărei sens În demografie este strict delimitat, și nici cu Înțelesul
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
ținând cont că, În literatura franceză postrevoluționară, cu excepția lui Saint-Simon, Fourier și Cabet, foarte puțini sunt socialiștii francezi care s-au pronunțat pentru un tineret liber (jeunnes libres, ca ideal al Revoluției franceze, apare destul de rar În operele reprezentanților socialismului francez - vezi Fize, 2001, 302-307). Facem precizarea că noțiunea de generație istorică nu trebuie confundată cu cea de cohortă de naștere, al cărei sens În demografie este strict delimitat, și nici cu Înțelesul dat de Mannheim (1928), care - dintr-o perspectivă
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
viață) și un fiu (sau o fiică) adult. Au fost chestionați atât membrii generației ascendente, cât și cei ai generației descendente. A fost stabilit un eșantion național de familii În care existau cel puțin trei generații ce trăiau pe teritoriul francez metropolitan. În total, au fost anchetați 4 668 de membri din 1 958 de filiații (respectiv 1 958 de persoane aparținând generației intermediare și restul aparținând generațiilor adiacente: 1 217 părinți și 1 493 de copii adulți). În fiecare filiație
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
și/sau mai mulți copii adulți, atunci alegerea unui singur membru din fiecare generație se făcea În mod aleatoriu (Attias-Donfut și Renault, 1994 și Attias-Donfut, 1995). Pentru a face posibilă integrarea În cercetare a tuturor criteriilor de identitate generațională, sociologii francezi au ales aceste trei generații familiale astfel Încât să coincidă cu trei cohorte de naștere delimitate. În acest fel, celor trei generații selectate pentru studiul empiric li s-a putut aplica „pluralismul definițional al generațiilor” Înțelese, simultan, ca familiale, istorice și
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
În vârstă. În cadrul acestora din urmă s-a constat că, În cazul familiilor ce aparțineau păturii burgheze, educația primită de către copii era mai severă decât cea primită de către copiii din familiile populare (sărace) (Attias-Donfut, 2000, 653). Este, după cum afirmă sociologii francezi, de același tip cu evoluția din agricultură, evidențiată În tabelele de mobilitate: tinerii agricultori sunt aproape exclusiv de origine agricolă, dar numai un procent mic din descendenții bătrânilor agricultori devin, ei Înșiși, agricultori (majoritatea tinerilor migrând către alte domenii de
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
Bourguignon (1978); Pitrou (1978); Pitrou (1979); Crenner (1998). Rezultatele anchetei Întreprinse de Coenen-Huther (1994) arată că Întrajutorarea familială se desfășoară de-a lungul unei filiații care concentrează trei pătrimi din volumul de ajutor necesar unei familii. Studiile efectuate de către sociologii francezi se concentrează, În special, asupra analizei circulației ajutoarelor, a identificării „donatorilor” și a „beneficiarilor”, a evidențierii consecințelor transferurilor economice asupra inegalităților interși intrageneraționale. Acestea din urmă sunt abordate dintr-o perspectivă macrosocială, la fel ca și interacțiunile dintre transferurile publice
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
beneficiarilor”, a evidențierii consecințelor transferurilor economice asupra inegalităților interși intrageneraționale. Acestea din urmă sunt abordate dintr-o perspectivă macrosocială, la fel ca și interacțiunile dintre transferurile publice și cele private (Coenen-Huther, Kellerhals și Allemen, 1994). Anchetele sociologice Întreprinse de analiștii francezi arată că, prin variația parametrilor de frecvență a darurilor financiare și de valoare totală a acestora, ia naștere un fenomen social interesant: deși unii părinți dispun de un nivel scăzut al veniturilor comparativ cu cel al copiilor, ei continuă să
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
dar și din P. Raynal și Herder. Cea mai importantă transpunere, realizată în colaborare cu Dimitrie Bolintineanu și Miltiade Costiescu, este versiunea la romanul Mizerabilii de Victor Hugo, din care primul volum apare în 1862, în același an cu originalul francez, ceea ce o situează, cronologic, printre cele dintâi traduceri ale cărții. SCRIERI: Din preludările lui..., București, 1845. Traduceri: Salustiu, Războiul catilinar sau Conjurația lui Catilina și a soților săi, București, 1840; Victor Hugo, Mizerabilii, I-VI, București, 1862-1864 (în colaborare cu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290705_a_292034]
-
Elisabetei (n. Stojec) și a lui Constantin Carianopol, ofițer de carieră, și nepoată a lui Virgil Carianopol. A absolvit Facultatea de Filologie la Universitatea din București (1965). Între 1965 și 1973, funcționează ca profesoară de limba și literatura română și franceză la Liceul Pedagogic din Buftea; între 1973 și 1984 e consilier la Ministerul Culturii (Direcția Carte și Publicații); între 1984 și 1994 e redactor la Editura Eminescu, din nou consilier la Ministerul Culturii (Direcția Cultură Scrisă) și, în paralel, redactor
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286107_a_287436]
-
introducere, indici și note de Pr. D. Fecioru, în col. „Părinți și Scriitori Bisericești” (PSB), vol. 23, Editura Institutului Biblic și de Misiune al Bisericii Ortodoxe Române, București, 1994, 1006 pp. 5. „Comentar la Evanghelia de la Ioan”, Traducere din limba franceză de Diacon Gheorghe Băbuț, Editura Pelerinul Român, Satu Mare, 1997, 474 pp. 6. „Omilii la Epistola către Romani a Sfântului Apostol Pavel”, Traducere de P.S. Teodosie Atanasiu, revizuită și îngrijită de Cezar Păvălașcu și Cristina Untea, Editura Christiana, București, 2005, 559
O exegeză a Crezului ortodox by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/158_a_127]
-
Pr. Marcel Hancheș, Editura Oastea Domnului, Sibiu, 2004, 180 pp. 38. „Mărgăritarele Sfântului Ioan Gură de Aur”, Traducere de diacon Gheorghe Băbuț, Editura Pelerinul Român, Oradea, 1994, 255 pp. 39. „Bogățiile oratorice ale Sfântului Ioan Gură de Aur”, în limba franceză de Jean Doublet, traduse în limba română de diacon Gheorghe Băbuț, Vol. I și Vol. II, Editura Pelerinul Român, Oradea, 2002, 645 pp. 40. „Despre schimbarea numelor. Despre răbdare. Despre milostenie. Despre tăria credinței. Despre propovăduirea Evangheliei și alte omilii
O exegeză a Crezului ortodox by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/158_a_127]
-
păzim cu toată atenția inima de gîndurile care ar putea întuneca oglinda sufletului, în care obișnuiește să se întipărească și să se fotografieze (photeinographeístai) Isus Christos, înțelepciunea și puterea lui Dumnezeu (Filotei Sinaitul, Capete despre trezvie, 23, traducere după versiunea franceză: J. Lemaître, Dictionnaire de Spiritualité ascétique et mystique, art. Contemplation, t. 2-2, Beauchesne, Paris, 1953, col. 1854. Traducerea lui D. Stăniloae, în Filocalia, vol. IV, Harisma, București, 1994, p. 129, redă photeinographeístai prin zugrăvirea luminoasă a lui Isus Christos în
STILUL RELIGIEI ÎN MODERNITATEA TÎRZIE by ANCA MANOLESCU () [Corola-publishinghouse/Science/860_a_1739]
-
statul îl administrează fără a interveni în conținutul lui, acesta fiind determinat de versiuni individuale ale binelui, de drepturi și de interese ale persoanelor care intră în dialog, în concurență și, poate, în consens. Pentru Marcel Gauchet, aplicat pe cazul francez, ar fi vorba despre o răsturnare de poli ai democrației, pe cale de a-și atinge punctul extrem, ba chiar despre o reorientare antropologică. în regimul laicității franceze, statutul social al religiei suferă aceeași răsturnare. împotriva dominației religiei asupra societății, Luminile
STILUL RELIGIEI ÎN MODERNITATEA TÎRZIE by ANCA MANOLESCU () [Corola-publishinghouse/Science/860_a_1739]
-
dialog, în concurență și, poate, în consens. Pentru Marcel Gauchet, aplicat pe cazul francez, ar fi vorba despre o răsturnare de poli ai democrației, pe cale de a-și atinge punctul extrem, ba chiar despre o reorientare antropologică. în regimul laicității franceze, statutul social al religiei suferă aceeași răsturnare. împotriva dominației religiei asupra societății, Luminile și Revoluția ridicaseră transcendența seculară a politicului. Acesta din urmă își trăgea prestigiul universal, unificator, eliberator tocmai din trăsăturile adversarului detronat. Odată cu instalarea democrației în societățile și
STILUL RELIGIEI ÎN MODERNITATEA TÎRZIE by ANCA MANOLESCU () [Corola-publishinghouse/Science/860_a_1739]
-
fost separată de stat prin legea din 1905, pentru a ieși, la sfîrșitul secolului XX, din discreția sferei private și a se manifesta în spațiul public ca opțiune personală, ca publicizare a unui privat. îndărătul sobrietății lor științifice, analizele filozofului francez lasă să se ghicească o undă de melancolie pricinuită de anemierea unității cetățenești, republicane. în schimb, autorii care lucrează pe terenul anglo-saxon, unde varietatea culturală, etnică, religioasă face de mult parte din logica peisajului public, mizează mult mai ofensiv pe
STILUL RELIGIEI ÎN MODERNITATEA TÎRZIE by ANCA MANOLESCU () [Corola-publishinghouse/Science/860_a_1739]
-
iluzia și pericolul transcendențelor colective care se exercită prin forță, care sînt forță nudă. La începutul secolului al XIX-lea, Benjamin Constant denunțase deja concepția rousseauistă privind voința generală nelimitată. Echivalentă cu o suveranitate absolută obiectivată politic, ea condusese Revoluția franceză la Teroare, girase despotismul napoleonian. Reluînd termenii lui Constant, recunoașterea abstractă a suveranității poporului, triumfînd ca teorie, putuse deveni, în aplicațiile sale, o calamitate. în modernitatea tîrzie, formele de putere nu mai sînt admise ca transcendențe seculare, dar e adevărat
STILUL RELIGIEI ÎN MODERNITATEA TÎRZIE by ANCA MANOLESCU () [Corola-publishinghouse/Science/860_a_1739]
-
stat mare și unul mic al UE (Falkner, 2006: 89-91). Până la urmă, s-a dovedit că rațiuni de politică internă, și nu legate de "valorile europene" au dus la aceste sancțiuni. Cei care au propus aceste sancțiuni au fost președintele francez, Jacques Chirac, și premierul belgian, Guy Verhofstadt, ambii angajați în țările lor să mențină un cordon sanitaire împotriva populiștilor de dreapta (Merlingen et al., 2001: 69). În Austria, sancțiunile au ridicat un val de indignare națională împotriva a ceea ce s-
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
la proprietatea clasei de mijloc. 6 Este o parafrază a președintelui mexican din secolul XIX, Benito Juárez, care a făcut acest comentariu legat de victoria inevitabilă a Liberalilor Mexicani asupra Conservatorilor, care guvernaseră Mexicul cu ajutorul împăratului Maximilian și a trupelor franceze. 7 Am participat personal la discuțiile strategilor partidului care admiteau că rezultatele de la urne arată că au pierdut, dar insistând în același timp că "într-un fel sau altul, trebuie că am fost înșelați". 8 Datele privind aceste cheltuieli sunt
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]