6,280 matches
-
recunosc o anume dibăcie a prezicătorului de a domina relația ce se instituie între cei doi actori. Dincolo de gestică, mimică și limbaj, unii prezicători stăpânesc destul de bine și arta retoricii. Grație acesteia ei reușesc să mențină viu interesul clienților, să manipuleze și/sau să obțină maximum de informații. Recunoaștem și astăzi cu ușurință o serie de caracteristici ale retoricii tradiționale în cuprinsul practicilor divinatorii investigate de noi. Acestea ar fi: 13.2.3.1. Familiaritatea Deși în discursul specialistului divinator se
by Cristina Gavriluţă [Corola-publishinghouse/Science/1065_a_2573]
-
sunt necesare acțiuni ferme pentru a controla și diminua aceste disfuncționalități ale mass-mediei. În concluzie, massmedia reprezintă cel mai important mijloc de comunicare în societatea contemporană, având un uriaș potențial de transmitere a informației, dar și capacitatea de a o manipula. SUBIECTUL al IIIlea (30 de puncte) Tema și viziunea despre lume dintrun text poetic studiat, din perioada postbelică Mircea Cărtărescu, Georgica a IVa INTRODUCERE: Postmodernismul Desemnând paradigma culturală contemporană, conceptul de postmodernism relaționează cu modernismul, pe care îl asimilează dintro
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2893]
-
metalimbajul din conversațiile cotidiene, ar rămâne un dialog neînsemnat, scurt, abrupt, la obiect. și s-ar părea că suntem lipsiți de maniere, nepoliticoși și nepăsători unii față de alții. Metalimbajul amortizează loviturile pe care ni le dăm reciproc, ne permite să manipulăm, fără să se vadă, să ne arătăm propriile virtuți sau să exteriorizăm o serie de emoții, rămânând în același timp manierați. Dialogul între doi necunoscuți începe cu un schimb ritual de expresii, întrebări, clișee și afirmații care le permit să
[Corola-publishinghouse/Science/85111_a_85898]
-
A și sfârșit cu S?". Răspunsul este. "întotdeauna". Cuvântul Australia" întotdeauna a început cu A, iar cuvântul "sfârșit" a început întotdeauna cu S. Atunci când accentul cade pe "Australia" interlocutorul este păcălit și dă un răspuns greșit. Tot așa cum interlocutorul este manipulat ca să dea un răspuns anume unei întrebări, multe din conversațiile noastre zilnice au drept obiectiv dinainte stabilit manipularea partenerului. Adesea este vorba de o manipulare inconștientă. Vom examina în cele ce urmează câteva moduri în care se realizează acest lucru
[Corola-publishinghouse/Science/85111_a_85898]
-
ne împinge într-o situație dorită de el, sau de a obține ceea ce vrea. Expresiile: "Nu credeți că", " Nu vi se pare că", " Nu e oare adevărat că" cer drept răspuns de la ascultător un "da" și-i permit vorbitorului să manipuleze. "Așa cum poate știți" și "Fără îndoială" sunt expresii utilizate în același scop și oarecum "îl bat pe umeri" pe ascultător, sugerându-i că este destul de isteț ca să înțeleagă faptele sau lasă să se presupună că interlocutorul le cunoaște deja. "Din
[Corola-publishinghouse/Science/85111_a_85898]
-
cele care împiedică realizarea unei comunicări eficiente. Ascultați printre rânduri ceea ce spun ceilalți și vă veți putea dezvolta capacitatea de a detecta înțelesurile ascunse din comunicatele de presă, din vorbăria mass-media sau din cuvântările personalităților publice care caută să ne manipuleze. în încheiere, consemnăm alte câteva fraze de uz comun ale metalimbajului, la care vă recomandăm să fiți atenți. ÎNTREBARE Cum au decurs alegerile! METARĂSPUNSURI: Am avut rezultate mai bune decât la alegerile precedente. Au votat pentru noi mai multe femei
[Corola-publishinghouse/Science/85111_a_85898]
-
la rugbi? (Cere detalii. ) CHARLIE: Nimic, Bob. M-am gândit doar că ai putea veni să facem puțin tenis. Faptul că Bob a folosit această deprindere de a cere detalii a pus capăt rapid încercării lui Charlie de a-l manipula, în loc să genereze o situație jenantă, printr-o dispută despre meritele rugbiului sau plăcerea de a te uita la televizor după-amiaza, Bob a putut afla repede ceea ce-l preocupa cu adevărat pe Charlie. Charlie a beneficiat și el de pe urma acestei tehnici
[Corola-publishinghouse/Science/85111_a_85898]
-
că am nevoie de mișcare ca să fiu sănătos; dar nu, mulțumesc. (Acceptă adevărul. ) GALE: Ce vrei să spui cu "Nu, mulțumesc"? Ești ocupat? îmi miroase gura? Sau ce? BOB: Pur și simplu, nu, mulțumesc. Dacă cealaltă persoană încearcă să ne manipuleze, dacă într-adevăr n-avem chef să explicăm motivele, sau dacă motivele noastre se bazează pe stări fizice sau emoționale, s-ar putea eventual să urmăm exemplul Iui Jan: să acceptăm ce ni se spune și să ne dezvăluim • sentimentele
[Corola-publishinghouse/Science/85111_a_85898]
-
să fim de acord cu tot ce spune celălalt, dar repetând mereu, cu aceleași cuvinte, faptul că nu vrem să facem ceea ce ni se cere. Nimeni nu se poate certa cu un "disc stricat", așa încât cel care vroia să ne manipuleze, de obicei va renunța. Următoarele dialoguri-model ilustrează modul în care putem folosi această neprețuită deprindere. Dialogul 1 STAN: Oh... bună, Genevieve. GEN: Bună, Stan. Ce mai e nou? STAN: Păi, am venit să-ți ofer ocazia să-ți poți ajuta
[Corola-publishinghouse/Science/85111_a_85898]
-
subiect, dorința de a ști nu e oare masca unei preocupări excesive de a încadra, care ar fi replica securitară a societăților liberale (Bourdieu și Wacquant, 1998)? În această perspectivă, cercetarea asupra violenței ar fi legată de o opinie publică manipulată de media și de puterile politice. "Violența în școală" ar fi un val mediatic pe care ar surfa cercetătorii sau, mai rău, un alibi pentru tentațiile represive la justificarea cărora ar contribui lumea "experților". Aceasta este, cu privire la violența în școală
by Éric Debarbieux [Corola-publishinghouse/Science/1097_a_2605]
-
încercând să îmbine cunoașterea științifică și reflecția asupra posibilelor strategii pentru a face față violenței, atunci când ea există, sau pentru a o preveni. Un proiect critic Proiectul nostru este critic fiindcă vom încerca să arătăm în ce măsură violența în școală este manipulată, în Franța și în alte țări. Vom încerca mai ales să arătăm cum această manipulare sau, invers, negarea problemei pornesc de la o necunoaștere dezolantă. Această necunoaștere poate fi legată de o exagerare a realității cantitative a infracționalității în școală, dar
by Éric Debarbieux [Corola-publishinghouse/Science/1097_a_2605]
-
pe anchete standardizate și repetate. Avem de-a face cu o problemă de cost, fără îndoială, dar și ori poate mai ales cu una de voință politică. Teama de cifrele independente care măsoară violența în școală și tentația de a manipula cifrele produse de propriile servicii sunt considerabile în rândul responsabililor politici. Însă cazul Franței e special și fiindcă demonstrează prin absurd cum o logică de centralizare a datelor produse administrativ conduce la iluzia unei psudo-cunoașteri a realității contabile a cifrelor
by Éric Debarbieux [Corola-publishinghouse/Science/1097_a_2605]
-
cărui teză are drept subiect o comparație între Franța și Brazilia în ce privește "bandele" de delincvenți juvenili. Excelent prestidigitator, Benjamin s-a infiltrat în grupurile juvenile și în special în cele de dealer-i prin intermediul "magiei", învățându-i pe tineri să manipuleze cărțile. 10 O versiune mult mai detaliată a acestui text a fost publicată în Debarbieux, 2001. 11 de Grand Soir-revoluție, bulversare socială în vocabularul anarhiștilor sau extremiștilor. * Trimitere la celebrul roman al lui San-Antonio, Y a-t-il un Français dans la
by Éric Debarbieux [Corola-publishinghouse/Science/1097_a_2605]
-
cu privire la posibilitatea ca inteligența artificială să poate fi percepută drept creativăă. În fine, pretențiile de a demonstra că mintea umană nu este decât „suprafața” programatică ce accesează o serie de instrucții cognitive și că programele simulează procesele minții umane în timp ce manipulează simboluri complexe sunt incriminate drept pure speculații. Inteligența artificială este, în aceste condiții, mai degrabă o „inteligență sintetică” specifică „omului Turing” (vezi Bolter, 1986Ă, în sensul în care realizează sinteza om-computer, în cadrul căreia mașina nu înlocuiește omul, ci rămâne la
[Corola-publishinghouse/Science/1913_a_3238]
-
Compose your Emoticonă, prin care mușchii faciali ai trupului său, situat în Groenlanda și conectat la o interfață Web cu participanți din mai multe locații, au putut fi controlați de la distanță, Stelarc ilustrează modul în care trupul său poate fi manipulat în timp real prin Internet. Concepția de bază a artistului este, în cadrul tuturor acestor postulate teoretice pe care le probează prin performările sale artistico-tehnologice, că ne aflăm la sfârșitul metafizicii bazate pe principiile fiziologiei umane. Tehnologia este, pentru Stelarc, cea
[Corola-publishinghouse/Science/1913_a_3238]
-
a fi un pas prea mare. Ceea ce în „regimul nocturn” al Evului Mediu însemna o fuzionare dintre imaginația patologică, superstiție și fapt înseamnă astăzi împingerea limitelor dinspre ficțiune și science-fiction în realitate. Nu doar natura poate fi astăzi „asistată” și manipulată de computer, ci și corpul sau inserarea corpului în lume. Ceea ce la Heidegger însemna „aruncarea” ființei în lume devine astăzi nu atât o dovadă a destinului, ci una a prelucrării tehnologice a trupului. Un corp individual devine parte integrantă a
[Corola-publishinghouse/Science/1913_a_3238]
-
anatomiilor modernismului: exhibiționismul, ostentativul, prestigiul, autoritatea și normalizarea. Denunțată drept ilustrare hipertehnologizată a capitalismului occidental târziu (vezi Cartwright, 1998Ă, cultura medicală digitală este contradictorie: fie îmbrățișează, fie descurajează utilizarea tehnologiilor în vederea transformării vieții. Anatomia digitală prezintă materialitatea corpului expus și manipulat în rețea, în forma unui afișaj științific cu o retorică imaginal-medicală, care se întinde de la conturarea de hărți de explorare, descoperire și cucerire imperială, până la declanșarea de dispute social-antropologice, de reproducere, de identitate culturală sau de tip gender. În cadrul cartografierilor
[Corola-publishinghouse/Science/1913_a_3238]
-
subiectivitatea umană lipsește. Cele două cadavre au fost scanate în integritatea lor, înghețate și segmentate, scanate iarăși, clasificate și fotografiate în fiecare detaliu, redate tridimensional, iar aceste fotografii digitale, dovadă a obscurizării relației dintre obiectul și imaginea computerizate, pot fi manipulate în mod infinit în cyberspațiu: deși distruse și dezmembrate, cadavrele apar ca niște trupuri intacte în spațiul virtualității. Corpurile neînsuflețite sunt astfel animate, putând fi replicate, transmise în mod global și divizate (fără alterarea integrității întregii baze de dateă la
[Corola-publishinghouse/Science/1913_a_3238]
-
la MIT. Mai mult, artiști precum Eva Wohlgemuth interoghează în „Bodyscan” (1997Ă relația dintre corp și imaginea-avatar. După modelul științific al digitalizării corpului uman în „Visible Human Project” (vezi primul capitolă, artista își scanează părți ale trupului în mod tridimensional, manipulează informațiile numerice în rețea și alcătuiește, pe baza acestor modele virtuale, sculpturi stereo litografice. Diversele forme de body art, începând cu cele ale lui Yves Klein din anii 1950-1960, exemple care utilizează corpurile umane, înfășurate în vopsea, pentru a picta
[Corola-publishinghouse/Science/1913_a_3238]
-
virtuale (vezi Davies și Harrison, 1996Ă. Această tehnică a sugestiei mediază experiența fenomenologică a utilizatorului de a fi în lume, de a contempla și de a se integra perceptiv spațiului virtual, mai degrabă decât de a acționa și de a manipula obiectele sau spațiul însuși: Un alt aspect-cheie al spațiului virtual imersiv este imaterialitatea lui, adică capacitatea lui de a conține reprezentări tridimensionale ale ideilor și ale metaforelor care nu pot exista în mod fizic în lumea reală. Această calitate diferențiază
[Corola-publishinghouse/Science/1913_a_3238]
-
și în extinderea calității și a ciclului vieții, cât și în clonare și în modificarea geneticii embrionilor umani. Dacă umanul protezat sau interfațat în ipostazele cyborgului sau avatarului poate fi considerat o încercare de autodepășire, umanul transgenic are codul genetic manipulat până la limita sfidării proceselor evolutive darwiniene. În fine, nanotehnologia se angajează în augmentarea sistemului imunitar, în curățirea mediului înconjurător, în vindecarea cancerului etc. Pe de altă parte, aceste tehnoștiințe pot crea, în secolul XXI, arme militare sau teroriste mai periculoase
[Corola-publishinghouse/Science/1913_a_3238]
-
XX, arme biologice, chimice sau nucleare. Teama față de terorismul biologic de astăzi poate deveni groaza de mâine în legătură cu teorismul genetic. Mai mult, dacă armele care deja au afectat omenirea au avut o ghidare militară și guvernamentală, armele viitorului pot fi manipulate conform criteriilor comerciale, ale diverselor interese corporaționale. Criticii bioetici sunt legitimați dacă, într-adevăr, imaginarul științifico-fantastic de astăzi ar deveni realitate sau dacă posibilitățile tehnoștiințifice incipiente s-ar extinde și s-ar actualiza. Astfel, în fața valului de avantaje promise de
[Corola-publishinghouse/Science/1913_a_3238]
-
în evidență aceste extreme. McManus și M. Paulette (1994) analizează contextul social ca determinantă a comportamentului în muzee identificînd prezența a patru grupuri de vizitatori 14: 1. Grupul de copii caracterizat prin: tendința către frecventarea muzeelor interactive; tendința de a manipula obiectele și de a cerceta; tendința de a sta un timp îndelungat în fața obiectelor; prezența ocazională a adulților în grup și care își adaptează de cele mai multe ori comportamentul la nevoile copilului; a. Grup de copii cu familia conversații lungi, însoțite
by IULIAN-DALIN IONEL TOMA [Corola-publishinghouse/Science/1016_a_2524]
-
din comunicarea vizuală. Nu poate fi neglijat faptul că localizarea în spațiul muzeal determină o solicitare a tuturor simțurilor: auzul, senzațiile tactil olfactive, este cazul muzeelor de știință și tehnologie, unde activitățile stimulează vizitatorii în a atinge, a apăsa, a manipula obiectele sau a unor muzee în aer liber în care formele comunicării sînt multiple. Există și riscul ca abundența materialului vizual informativ să conducă la un efect "cascadă" prin care publicul școlar nu poate fi în măsură să localizeze informația
by IULIAN-DALIN IONEL TOMA [Corola-publishinghouse/Science/1016_a_2524]
-
Asociației muzeelor americane la faptul că orice operă de artă prezentată într-un muzeu clasic "nu poate funcționa" și că îl lasă pe vizitator indiferent. Goodman descrie contextul "nefavorabil, ostil" în care se regăsește vizitatorul muzeului clasic: imposibilitatea de a manipula obiectele, de a le vedea în condiții diferite, de a le deplasa în spațiu alături de alte obiecte pentru a face comparații, lungimea traseelor ce sînt vizitate, distanța creată în mod artificial între operă și vizitator, impersonalitatea acroșajului, uniformitatea sistemului de
by IULIAN-DALIN IONEL TOMA [Corola-publishinghouse/Science/1016_a_2524]