6,948 matches
-
tiptil, tiptil s-a dus să-l dezlege pe Vifor, unul din cai. Prințesa, care fascinată de spectacolul scânteilor focului le admira ca de fiecare dată, a auzit mișcare, s-a ridicat încet și a văzut ce se întâmplă. — Neneo, neneo, un hoț la Vifor, i-a șoptit lui Ismail care luând un topor și o secure, repede s-a îndreptat spre hoț și-a aruncat cu toporul nimerindu-l în braț tocmai în momentul când voia să dezlege calul. Au
Pe aripa hazardului by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91847_a_92975]
-
și eu i-am tras niște pumni să mă țină minte. — Ești puternică, fă Prințăso. Mi-ar fi luat trăistuța dacă nu veneai tu. Stai să te ștărg dă sânge, o șterge Izaura cu șorțul ei. — Să nu spui lui neneo și mumii Rusalda ce s-a întâmplat că nu mă mai lasă la cerșit! Auzi, fă? Aud, fă, aud. La cerșit erau și zile mai rele și zile mai bune. Prințesa învațase meseria și fetele s-au gândit ca să meargă
Pe aripa hazardului by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91847_a_92975]
-
cum știa mai bine pentru că ei comunicau din ce în ce mai puțin cu noi. Erau doi, pe unul îl chema Cătălin, făcuse liceul și parcă ceva ani de Geografie și cred că era șeful, pe hârtie, pentru că stația o conducea de fapt celălalt, nea Brașov îl strigam, că așa îi spuneau și ceilalți. Nu știi încă de ce-ți povestesc toate chestiile astea, dar dacă ai puțintică răbdare o să vezi unde bat, pentru că în seara asta mi-am adus aminte de lucruri și întîmplări
Singur sub duș by Dan Chișu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295575_a_296904]
-
să-mi dea în pula mea odată textul, că nu știu ce-i fac!" ..." Hai, domne', chiar nu-l știi... Bre, nea Gogule, ești sigur că n-a urcat deja și eu stau ca prostul și-l aștept pe aici?" Deja injectat, nea Gogu se jură: Îl știu, don' Șerban, se poate, da' nu cred că l-am văzut." Atunci Pelicanul o lua pe scări în sus, iar eu îmi făceam apariția cu sufletu la gură și cu un teanc de hârtii în
Singur sub duș by Dan Chișu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295575_a_296904]
-
gândurile, așa că am întrebat-o: "Ei?" "Ei, ce?" răspunde senzuală, dîndu-și puțin ochii peste cap. Urcăm până la mine până repara ăștia troleibuzul? E la doi pași. Facem un duș, bem ceva..." ar fi trebuit să spun, dar de unde atâta tupeu, nene, că era prea bună și mi-era frică că "mi se șutește" costița din fasole. "Ei, ce mai zici de căldurile astea sau de apele murdare sau de accidentul stupid din fața noastră, fără de care n-ai fi urcat niciodată la
Singur sub duș by Dan Chișu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295575_a_296904]
-
așezată mama Ilincăi. Stătu puțin la îndoială dacă să intre în vorbă cu ea sau nu, apoi își luă inima-n dinți și i se adresă cu mult calm, după ce-i spuse un foarte politicos "sărut mîna": Îl aștepți pe nenea Tudor, tanti? Mama Ilincăi îl privi peste umăr nici măcar preț de-o secundă și Bărzăunul nu-și putu da seama dacă s-a uitat la el sau la un țînțar. Pe urmă rosti repede, țuguindu-și buzele ca după mere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]
-
acasă, că pocnesc de foame! Azi am condus aproape un ceas tractorul singur! Îți dai seama?... E formidabil de plăcut să simți cît de bine ascultă matahala aia de fier de tine! De ce nu vii și tu?... Am vorbit cu nea Costică și mi-a zis că te-nvață și pe tine. Virgil îi zîmbi bucuros și, mai mult ca niciodată, își dădu seama că Vlad e un om pe care-i păcat să te superi așa... fără un motiv prea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]
-
Tomiță. Br-br-bravo, dom'le! îl felicită Nuțu și-i mai oferi un măr. Aproape că nici nu mai putea fugi, săracul, de cît se zbătuse în nămol. Ș-avea niște coarne, măi frate, cum nu s-au mai pomenit altele! Nea Pintilie zicea că, dacă l-ar fi găsit rupt de dihanie, l-ar fi tăiat, să nu se mai chinuie. Dar așa cum era a zis că nu-l omoară nici dacă i-ar da cineva un milion de lei. Cînd
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]
-
că am, continuă Matei apropiindu-se iar de el. Unde-ai pus casetofonul? Uite, dom'le! se revoltă Bărzăunul. Casetofonul! Dar poți să-mi spui ce ai tu cu casetofonul meu? Ori ai uitat că mie mi l-a trimis nenea Costică și că-l pun unde vreau și fac ce doresc eu cu el? Mă! se răsti Matei. Dar imediat se opri. Își dădu seama că nu cu forța poate trata o asemenea problemă cu Bărzăunul, ci numai cu vorbă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]
-
de cineva care să le facă ventilație și să-i apere de muște. Tot te pricepi tu la toate, așa că n-ar strica să te urci pînă acolo și să-i ajuți... Bărzăunul rămase puțin descumpănit. Era prieten bun cu nea Petrică, dar nu se așteptase la un asemenea răspuns. Însă nu era el omul care să rămînă dator. Se scarpină după ureche și-i răspunse actorului la fel de serios: Ai dreptate, nea Petrică... Dar eu cred că-i mai bine să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]
-
nu vrem să pățim cum am pățit cu Peștera Liliecilor... Noi am descoperit, noi am cărat din peșteră ce s-a găsit, noi ne-am frînt spinările și mintea, iar alții au devenit "mari descoperitori"! Halal!... Păi treabă-i asta? Nea Petrică șezu puțin pe gînduri, rîse cam stînjenit, că, de, doar și el era în cauză, apoi zise: Dragii mei, eu n-am nici o vină... Am mers acolo din plăcere, nu ca să mă laude cineva c-aș fi mare descoperitor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]
-
Bărzăun, port un ghimpe în suflet. Și mi-am zis să nu mă las pînă nu mă mai duc o dată acolo... Că Ticu ăsta al vostru a reușit să mă-mbolnăvească și pe mine de dorul umblatului. Asta-i! Și nea Petrică privi lung la fiecare, dornic să fie înțeles și, dacă se poate, ajutat să ajungă iar la Piatra Domniței. Ilinca se uită într-un anume fel la Bărzăun, apoi amîndoi la Virgil și toți trei la Vlad. Dar toate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]
-
mîncară cîte o pară și-l ridicară cu toții în slăvi pe Bărzăun, de parcă el ar fi fost tatăl perelor, actorul lovi cît putu de tare cu pumnul în masa de lemn de sub păr strigînd: Fraților, țineți minte ce vă spune nea Petrică: o să fie extraordinar!... O să vedeți voi! Unde se vede cum s-a convins Bărzăunul că lîngă orice înălțime cucerită se ascunde și o prăpastie C ine s-ar fi putut aștepta la așa ceva?... Cine și-ar fi putut măcar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]
-
umăr, ori la alte aspecte de soiul ăsta. În sfîrșit, totul decurgea ca într-un film turnat special pentru a face lumea să rîdă. Din acest punct de vedere s-ar putea ca un rol determinant să-l fi avut nea Petrică Ciuraru, pus numai pe glume și pe șotii și care în timpul unui scurt popas a imitat pe fiecare în parte și la vorbe și la gesturi, încît se tăvăleau cu toții de rîs. Cînd ajunseră la Piatra Domniței însă, mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]
-
însă o altă întrebare cu adîncuri mult mai prăpăstioase: Dar Tomiță ce-o fi vrînd oare de s-amestecă în treburile altora și bagă zîzanie între toți? Singurul care nu-și pierduse nici un dram din veselia de pînă atunci era nea Petrică. De unde putea el ști ce furtuni aprige bîntuie în sufletele celor din jur? Că s-au prins mai mulți păstrăvi, că au fost mîncați toți cu mare poftă, că s-a rîs și s-a glumit în continuare, nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]
-
el nu face altceva nimic mai bun decît să se mintă singur. Mai poate oare crede în ceva frumos, odată ce Ilinca îl preferă pe Virgil?... Dar cum stătea el așa, bîntuit de gînduri și neliniști, numai ce-l auzi pe nea Petrică strigînd plin de admirație: Păi, mie nu-mi mai trebuie altă comoară, frate!... În toată lumea asta nu cred să fie un loc mai frumos ca aici! Iar Nuțu, să nu tacă? Ridică brațele în sus și strigă cu glasul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]
-
clipea de parcă l-ar fi frecat cineva cu ardei la ochi. Vlad își dădu seama, văzînd interesul actorului, de faptul că ar putea fi ceva deosebit și încetă să-l mai tachineze pe Bărzăun. Ești dat dracului, Ticule îi strigă nea Petrică în culmea bucuriei. Cum de le-ai putut vedea și pe astea? Dar despre ce-i vorba? întrebă fierbînd de curiozitate Ilinca. Spuneți-ne și nouă! Semnul ăsta reprezintă soarele, iar ăsta de aici luna, răspunse actorul punînd degetul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]
-
mai zise nici pis. A-l contrazice pe Bărzăun într-un asemenea moment și-n fața unei astfel de perspective, însemna un risc prea mare. Așa că se mulțumiră cu toții să-l privească cu admirație mută, dar și cu destulă invidie. Nea Petrică pocni din degete în felul său și zise convins: Cred că ai dreptate, savantule!... Dar unde-ar putea fi oare o asemenea intrare? O găsim noi, strigă Bărzăunul fericit că i se dă dreptate. Și porni ca din pușcă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]
-
Asta-i de cînd lumea aici și nu cred s-o fi dat cineva vreodată deoparte. Hai s-o lovim cu bolovani grei, poate se sparge, propuse Virgil sătul de muncă. Ba n-are sens s-o spargem, se opuse nea Petrică. Cine știe ce rost o fi avînd? Mai bine s-o lăsăm așa cum este și să-i spunem domnului Răgălie să vină cu niște oameni pricepuți. Nici așa nu-i bine! pufni Bărzăunul. Adică cum? Noi o descoperim și să vină
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]
-
bolovan colțuros, așezat pe o margine a blocului de stîncă, la cîteva palme deasupra capetelor lor. Stați să dau deoparte matahala aia de sus, să nu care cumva să ne cadă în cap. Și, după ce se feriră cu toții din preajma sa, nea Petrică împinse bolovanul într-o parte, dar nu reuși să-l dea jos. Atunci însă se produse un fapt care-i uimi pe toți. Lespedea dreptunghiulară se desprinse singură din blocul de piatră, de parcă ar fi fost împinsă de-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]
-
aș putea să devin. O cafea? ... — Iartă-mă, sunt idiot. Vrei să bem o cafea? De-abia am venit, sunt cam dezorientat și urăsc vacanțele singur... nu încerc să te agăț, încerc să... să mă fac simpatic. Mai simpatic decât nenea ăla. Râsese cald și plin și ea, Ada, fusese convinsă că e Alex Hriavu. Nu, zicea el și-i povestea o viață incredibilă, cu un frate căruia-i spunea „vitregizat“ și o mătușă suprarealistă și călătorii la Pol și mama
Dincolo de portocali by Ioana Bâldea Constantinescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1347_a_2732]
-
fiecare vineri între orele 800 și 1600. Nu uita că trebuie să-mi răspunzi atunci și la întrebarea pentru ce ai zâmbit pe sub musteață când eu am spus că am ureche lungă... Dar vom vedea... * * * Spune-mi tu, măi Gheorghiță nene, ca intelectual ce ești, cum se pronunță prescurtarea SRSR din ucraineană? Că eu am plecat din Rogojești de pe la cinci ani și nu le mai am po-russki... Robert-colega, este vorba despre o abreviere care se redă corect oral chiar așa cum se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1503_a_2801]
-
și atribuirea unor drepturi bănești lunare de € 2500. Supusă la vot, propunerea a fost validată în unanimitate: Bravo Cipi! Om te făcuși! Hai că-i trăseși binișor în gât și de data asta pe stimabili și onorabili! Faină cotitură politică, nene Cipi! Și ziceai, măi vere, că sistemul de pensii stă să crape!.. clevetea în surdină, mai mult ca pentru sine, șeful opoziției. Dar oare de noi ăștia mulți se va ocupa cineva vreodată? a reușit să articuleze cam gutural opozantul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1503_a_2801]
-
bine, și să aveți grijă una de cealaltă toată viața. Sigul, mama! Asa va fi cum spui tu... Mulțumesc! Si se va chema Simina, așa cum vleau eu... Bine, Sabinuța, așa va fi... În timp ce copilul sărea în sus de bucurie ca nenea acela de la televizor, mama a reflectat îndelung: Teribilă precocitate... din cauza sau datorită grădiniței... Dacă aș găsi o bonă educată, mai că aș retrage-o. Pare-se că acea colectivitate îi maturizează înainte de vreme. Pe de altă parte, izolarea ar afecta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1503_a_2801]
-
o nălucă... părinții ne fac daruri prin oamenii care se îmbracă în Moși Crăciuni și ne mint când suntem copii mici. Nu-i adevărat! Eu am vorbit cu el, Gigele! Ba-i adevărat, Sabina! Și eu l-am cunoscut pe nenea Tudor, vecinul nostru, după ghiul, în haine de Moș Crăciun, când a venit la noi cu sacu-n spinare și zicea că-i obosit... Și eu m-am trezit noaptea-târziu că mama mi-a spus că, după ce dormim, Moșul ne aduce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1503_a_2801]