6,326 matches
-
urme adânci În viața persoanei. Efectul lor de schimbare a individului poate fi pozitiv, de progres, sau negativ, de regresiune sau de pervertire morală. Care este consecința interiorizării valorilor moral-spirituale și culturale de către o persoană? Ele vin Întotdeauna să se suprapună peste tipul constituțional somatopsihic al individului. Tipul psihologic este constitutional. Tipul moral este intern, spre deosebire de cel psihologic, care este extern. El constituie matricea spațiului sufletesc și spiritual al persoanei respective, după cum tipul constituțional constituie cadrul somatopsihic În care este cuprins
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
iubire, modul de a fi În prietenie, modul de a fi al agresivității, modul de a fi În sine și pentru sine. Leonhardt, studiind modelele de personalitate și viața indivizilor, vorbește despre tipurile de personalități accentuate, evitând astfel să le suprapună categoriei afecțiunilor psihopatice, din nosologia clinico-psihiatrică. Acestea sunt modele de personalitate caracterizate prin inegalitate, imprevizibilitatea reacțiilor emoționale, particularități de gândire, de acțiune, comunicare și conduită. 2. Tipologiile morale Tipurile morale de oameni sunt poate printre cele mai vechi din istoria
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
sufletească și morală, pe care să se Întemeieze Întreaga viață a cetății. Ordinea este asigurată de legi, de respectul pentru acestea, iar legile se Întemeiază pe tradițiile care le conferă continuitatea. Orice inovație, orice schimbare, orice factor care apare se suprapune ordinii deja existente. Tradiția Înseamnă stabilitate. Progresul Înseamnă schimbare. O schimbare care solicită omul sufletește, dar și moral, pentru că vizează valorile. Psihologia omului În cetate este dominată de rolul supraeului moral, individual sau colectiv. Ea depinde de mentalitate și de
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
o nenorocire, o apăsare grea care să dizolve Însăși existența și cetatea? Se pot Întoarce idealurile Împotriva omului și a cetății? Istoria a dovedit că da. Cui se datorează acest lucru? Contradicției dintre spirit și lume. Ele nu se pot suprapune, pentru că prin Însăși natura lor se resping reciproc. Lumea este reală, obiectivă și determinată În timp. Spiritul este liber, transobiectiv și transtemporal. Din acest motiv, realitatea spirituală este cu totul alta decât realitatea lumii. Lumea aparține obiectelor, lucrurilor, a tot
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
a temei, notăm faptul că acordul și dezacordul, ca aspecte ale Întâlnirii, apar În cadrul acesteia, fie că se succed, fie că avem de-a face numai cu situații de acord sau de natură conflictuală. În orice caz, ele nu se suprapun niciodată. Întâlnirea Întâlnirea dintre două persoane este o situație particulară, care presupune mai multe aspecte: psihologic, moral, social, de comunicare etc. În cadrul Întâlnirii, două persoane comunică Între ele, schimbă informații, realizează o punte de Înțelegere, un acord, o legătură emoțional-afectivă
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
un caracter autoreflexiv, prin care cel care a greșit reflectează asupra greșelii comise și vrea să Întreprindă un act de reparație. 3. Remușcarea Remușcarea este forma cea mai profundă a trăirii interioare a vinovăției de către persoană. În cazul remușcării, se suprapune amintirea actului negativ pe actul propriu-zis. Amintirea concentrează În ea durerea, suferința și doliul. F. Nietzsche spune că remușcarea este o „iluzie interioară”. Ea apare ca un spectru terifiant, care domină În totalitate persoana, Închizând-o În limitele propriei sale
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
fără probleme”, doar 0,5% nereușind să cumpere niciodată. (Preda, Jderu, Mihai, 2005) Este o dovadă a atitudinii foarte permisive a familiei, dar și a lipsei de responsabilitate a agenților economici și lipsei de control din partea sistemului. Determinările culturale se suprapun perfect în acest caz cu cele structurale, rezultând astfel o „decriminalizare funcțională” a comercializării alcoolului către tineri, un fel de atitudine libertariană ce s-ar putea să aibă efecte pozitive pentru majoritatea tinerilor care pot experimenta alcoolul fără să devină
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
iarnă (Ninge secular, tăcere, pare a fi bine), Poemă finală. Lectura lui Bacovia se menține, dacă pot spune așa, la un „grad zero”, care exclude postùrile și efectele interpretative. Amprenta vocii sale - în care se disting oboseală, tristețe, scepticism - se suprapune perfect versurilor, care își descopăr astfel sonoritatea cea mai adecvată. Impresia e de confesiune liminară, de poveste în frînturi. Deși glasul poetului pare stăpînit, se întrevăd, totuși, nervozitatea, iritarea, o anume incomoditate. Efortul vizibil de a articula cît mai clar
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
Înaintea personajului exista propriul corp, cât despre eu, el este invenția umanității”. (L' évolution psychologique de la personalité, 1929, Paris, p. 536). „Eul „ este, așadar, rezultatul unei evoluții dialectice, conduitele sociale și deliberate câștigând treptat un rol preponderent în sistemul persoanei, suprapunându-se celor „afectiv-reflexive”. H. Wallon, și el, în evoluția personalității, mai multe stadii (faze) prin care se asigură sporirea nivelului conștirntizării, separarea treptată a persoanei de „ambianță” și de opoziția acesteia ca „factor individual-activ” în cadrul ambianței. J.Piaget, la rândul
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
în România, urmată de procese soldate cu ani de detenție și existențe distorsionate ori distruse, marchează probabil momentul de "trezire" brutală, și în România, din "așteptarea armatei americane". Dar traumele acestei mitologii supraviețuiesc și azi, în supraevaluarea ori subevaluarea Occidentului, suprapuse pe un alt mit zonal, născut o dată cu statele modeme: cel al integrării, al sincronizării europene, opus celui autohtonist-izolaționist, "prin noi înșine". Polemica Paler-Andréescu, cu toate intervențiile din jurul ei, începută în revista "22" și devenită o întreagă carte, i-a dat
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
în prima fază, cea a comunismului internaționalist. La ele nu s-a renunțat niciodată, chiar dacă în perioada național-comunistă (ceau-șismul tîrziu) au fost vizibile mai ales mitologiile naționaliste: dar, de pildă, planurile editoriale care se pregăteau în toamna anului 1989 se suprapuneau în bună măsură pe inventarul de teme enumerat mai sus (minus, bineînțeles, "lumina vine de la răsărit"). Un viitor studiu al mentalităților ar putea lua în atenție poluarea celor mai libere minți cu reziduuri ale mitologiilor comuniste, cu atît mai ușor
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
a constata că se reunesc din pricina unor afinități neprevăzute..." În această privință, miturile politice ale societăților contemporane nu se deosebesc deloc de marile mituri sacre ale societăților tradiționale. Le caracterizează o aceeași fluiditate esențială și aceleași contururi imprecise. Acestea se suprapun, se întrepătrund, se pierd uneori unul în altul. O rețea subtilă și totodată puternică de relații de complementaritate menține între ele legături, spații de tranzit și interferențe. Se trece de la nostalgia trecutelor vîrste de aur la așteptarea și la profeția
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
dezordinea proiecțiilor onirice, din numărul mare de imagini cristalizate în jurul aceluiași personaj, putem spune într-un fel simplificînd că se pot desprinde patru modele esențiale. Sînt patru modele, cu cel mai bogat conținut mitic, care, în multe cazuri, efectiv se suprapun, se încalecă. Sînt în același timp patru modele care pot fi izolate, înțelese și definite în ceea ce au specific referințele, simbolurile și limbajul lor. Primul model e acela al lui Cincinnatus, iar în istoria recentă este în special cel al
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
pînă la Flaubert, citîndu-l pe L. Frappier-Mazur (1980, p. 8 și 9) avem ocazia [...] în sfîrșit să enumerăm, după cum urmează, principalele denumiri de peisaje, fie ele tradiționale, fie nou introduse, care coexistă în romanul romantic, cu precizarea că ele se suprapun cîteodată [...]: a) locus amoenus artificial sau natural, în general, care respectă precizia botanică și pentru care găsim exemple în Noua Heloiză (1755-1756), Alexis (1788) de Ducray-Duménil, Cavalerii Lebedei (1795), Valérie (1802) de Mme de Krudenor, Corinne (1807), Lélia, Voluptate (1834
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
dintre aceste puncte era un focar de durere stranie și îngrozitoare. Era ceea ce ai fi simțit dacă ai fi fost devorat dintr-o dată de o sumedenie de guri prea mici. [5] O a cincea prelungire țîșni din scobitură. Ea se suprapuse celorlalte și încolăci mijlocul lui Gilliat. Senzația de înăbușire veni să se adauge groazei: Gilliat abia mai putea să răsufle. Aceste curele, ascuțite la vîrf, se lățeau treptat-treptat ca lampa unei săbii spre mîner. Ele umblau și se tîrau pe
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
uluitoare; Ali Baba descoperi; nenumărate cadrane străluceau; Lui Ali Baba nu-i venea să-și creadă ochilor; Niciodată nu mai văzuse asemenea minunății. Se observă foarte bine cum izotopia referențială descriptivă (mașina este descrisă cu PĂRȚILE și PROPRIETĂȚILE sale) se suprapune unei izotopii argumentative deja declarate în subtitlu: "sau cum Chrysler Simca face să se descopere comorile confortului și ale echipamentului)". O ultimă izotopie de semnalat este cea a ficționalității. În calitate de personaj foarte cunoscut din ficțiune, Ali Baba aduce cu el
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
vest". Remarcăm că însăși percepția panoramei descrise (aici, de tip A VEDEA) rămîne implicită, de unde absența totală a verbelor. EXERCIȚIUL B.15. În următoarele două extrase, găsiți tema-titlu și planul textului. Arătați că în fiecare caz, o izotopie argumentativă se suprapune izotopiei referențiale. Subliniați comparațiile și/sau metaforele care declanșează izotopiile. Textul A Masa, neobișnuit de îmbelșugată, strălucea; în dreptul farfuriei lui Jean, așezat pe locul unde de obicei stătea tatăl, se înălța, ca un turn împodobit, un buchet imens, cu panglici
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
galerii de", "mameloane cu geografie sinuoasă", "tufe rebele", "albe păduri"). Din acest tot, apare totuși o mică categorie ce face excepție, e vorba de "doi sau trei privilegiați". Aici, mai mult, izotopiei referențiale a descrierii persoanelor în vîrstă, i se suprapune o izotopie argumentativă care, dezvăluind partea sordidă și șubrezită a personajelor, nuanțează impresiile date de către narator în propozițiile evaluative (p 2) și (p 3). Astfel, în p 5 și p 6, internii azilului sînt împărțiți în două categorii: "minoritatea celor
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
la conturarea altor mecanisme „toxice β-celulare” cunoscute sub denumirea de „lipotoxicitate” sau „glucolipotoxicitate”. Înainte de a trece la expunerea acestora, să menționăm că „teoria glucotoxicității” are o componentă „periferică” (în celulele care utilizează glucoza: adipocit, miocit, hepatocit, celule endoteliale) care se suprapune cu mecanismele „insulinorezistenței periferice”. La rândul ei aceasta este strâns legată de patogenia complicațiilor cronice vasculare în care hiperglicemia joacă un rol central. 4.5. Teoria lipotoxicității Conceptul lipotoxicității în celulele β a fost sugerat de frecventa asociere a diabetului
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92215_a_92710]
-
sancționați). Dacă pentru Gabriel Tarde, în relația individ-societate, individul este totul, societatea fiind un produs al indivizilor, pentru Durkheim, societatea este altceva decît suma indivizilor care o compun; ea este o realitate distinctă, exterioară indivizilor, cu caractere specifice, care se suprapune acestora. Individul ca "om" este un produs al societății. Ceea ce este, într-un anume moment, în "om" (valori, norme) a fost mai întîi în societate. De aici decurge puterea, autoritatea societății față de individ (9, pp. 138-162). Expunîndu-și teoria, sociologul francez
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
Acesta își călăuzește activitatea nu după impulsuri interne, ci după ceea ce i se cere să facă. Opoziția, deseori semnalată de diverși teoreticieni ai educației, dintre libertate și autoritate i se pare lui Durkheim ca fiind artificială. Cei doi termeni se suprapun: "Libertatea" spunea el "este fiica autorității bine înțelese" (10, p. 49). Liber nu este cel care face ce-i place, ci cel care este stăpîn pe sine, care se poartă rațional și își face datoria. Deprinzîndu-se să-și facă datoria
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
sau protestantă (Ungaria, Cehoslovacia, Croația, Prusia, Saxonia, Polonia) se află în partea estică a cortinei. Iată de ce marea Separare de după război marchează mai cu seamă o linie de demarcație supra-europeană. Orientul și Occidentul sînt așadar noțiuni foarte complexe, care se suprapun suprapunîndu-se Europei. Orientul se suprapune în același timp estului european și Asiei, considerată a fi marele Orient. Occidentul se suprapune deopotrivă vestului și estului europene, Siberiei, Americii și într-un anumit sens Japoniei, unde se intersectează Extremul Orient și Extremul
Gîndind Europa by Edgar Morin [Corola-publishinghouse/Science/1421_a_2663]
-
Prusia, Saxonia, Polonia) se află în partea estică a cortinei. Iată de ce marea Separare de după război marchează mai cu seamă o linie de demarcație supra-europeană. Orientul și Occidentul sînt așadar noțiuni foarte complexe, care se suprapun suprapunîndu-se Europei. Orientul se suprapune în același timp estului european și Asiei, considerată a fi marele Orient. Occidentul se suprapune deopotrivă vestului și estului europene, Siberiei, Americii și într-un anumit sens Japoniei, unde se intersectează Extremul Orient și Extremul Occident. Europa, rămînînd fidelă ei
Gîndind Europa by Edgar Morin [Corola-publishinghouse/Science/1421_a_2663]
-
război marchează mai cu seamă o linie de demarcație supra-europeană. Orientul și Occidentul sînt așadar noțiuni foarte complexe, care se suprapun suprapunîndu-se Europei. Orientul se suprapune în același timp estului european și Asiei, considerată a fi marele Orient. Occidentul se suprapune deopotrivă vestului și estului europene, Siberiei, Americii și într-un anumit sens Japoniei, unde se intersectează Extremul Orient și Extremul Occident. Europa, rămînînd fidelă ei înseși, înglobează în sine polaritatea orientală și polaritatea occidentală, determinînd astfel Vestul și Estul să
Gîndind Europa by Edgar Morin [Corola-publishinghouse/Science/1421_a_2663]
-
este adevărat, cum spunea Descartes, că nu există în lume lucru mai bine împărțit ca bunul-simț"16. Cultură și civilizație Am vorbit de cultură evocînd substratul iudeo-creș-tino-greco-latin și de civilizație evocînd umanismul, raționalitatea, știința, libertatea. Acești doi termeni, care se suprapun adesea în franceză, sînt clar diferențiați în gîndirea germană, unde Cultura desemnează ceea ce este unic și specific într-o societate, în timp ce noțiunea de Civilizație se referă la ceea ce poate fi dobîndit și transmis de la o societa-te la alta. În acest
Gîndind Europa by Edgar Morin [Corola-publishinghouse/Science/1421_a_2663]