10,805 matches
-
Tot astfel procedase prea amabilul colonel încartiruit la d-na Anica Filipescu când, la înmormântarea ei, se puse în capul convoiului și amărî astfel pe întreaga familie și prietenii, deja prea încercați de a o pierde în momente atât de tragice.](Ibidem, pp. 172-173.) părintele moșoaia. tifosul exantematic Tot în acea zi sosi părintele Moșoaia de la Biserica Popa Chițu. A cerut să mă vadă și mi-a vorbit cu emfază de întoarcerea triumfală a lui Ionel, deoarece germanii sunt bătuți. Am
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
parcă în noi. Ziarele ne umpleau de groază. Germanii, pentru prima oară, au rupt frontul rus. Comunicatul lui Kerenski 147, recunoscând trădarea armatei, revolta soldaților, refuzul lor de a se supune ordinelor ofițerilor și amenințările ce le fac, confirma această tragică știre. Apelul adresat poporului ca o supremă încercare spre a-i readuce la datorie nu putea înșela pe nimeni. Ce era să ne facem noi, ce se făceau biata Moldovă, armata, ai noștri? Unde să se ducă, apucați între aliații
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
a crezut, cunoscând demnitatea regelui. Ce ne îngrijora peste măsură era trecerea austro-ungarilor pe la Noua Sușița, în Ucraina, căci înțelegeam cât de imposibilă ar fi fost rezistența Moldovei luate între două focuri. Și tocmai atunci, în acele momente așa de tragice, Marghiloman dete un dejun lui Czernin și Kühlmann, crezând că va obține printr-o astfel de favoare condițiuni mai bune. Nimic mai caracteristic și mai caraghios decât descrierea acestei inconștiențe în propriile lui memorii, atât de inoportun publicate după moarte
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
cum aș putea să-mi bag un vrăjmaș în casă? N-aș mai putea trăi știindu-l lângă mine“.](Ibidem, pp. 150-151.) Ce trist lucru să ai două patrii sau cel puțin să ai datorii către două țări! Și ce tragice urmări pot decurge. [Biata d-na Phi lippescu căzu bolnavă după pacea de la București, intră într-un sanatoriu, fu operată de un chirurg german, zăcu între viață și moarte mai multe luni. Când își reveni în fire și [ajunse] acasă
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
leșine, sosirea la barăci, desperarea ordonanței care l-a îngrijit ca o mamă. Avea „La Croix de guerre“ de la francezi. Era ca un copil, plin de viață, cu simțiminte bune, gentil și cu farmecul familiei sale. În episoadele cele mai tragice, îl umfla râsul aducându-și aminte de un caraghioslâc: fusese la groaznica nenorocire de la Ciurea; după ce ne descrise ciocnirea, prăbușirea vagoanelor, incendiul, țipetele răniților și gemetele muribunzilor: „Și eu n-am avut nimic, alături de atâția nenorociți, nici vecinul meu, care
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
doua zi sosi un băiat lung și subțire, la fel cu Io nel la aceeași vârstă; Vintilă îl aduse de la gară și îl duse lângă pa tul rănitului. Era prima lor întrevedere, mișcătoare pentru amândoi, mai ales în acele momente tragice. Bineînțeles, nu și putură vorbi, tatăl prea suferind, copilul prea sfios. Numai mama era de față. Când însă trecu dincolo și se văzu între atâtea chipuri necunoscute, se uită speriat împrejur, ca o căprioară terorizată. Curând însă, și mai ales
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
înlocui atrăgea pe frate-său cu fetele lui. Acestea, gentile, copilăroase, frumoase, bine crescute, dar cu nimic serios și substanțial în capul lor de păsărele, aduceau o notă veselă în viața lui Ionel, care fusese atât de încercat în timpul războiului tragic. Primi cu mulțumire această distracțiune și încetul cu încetul prinse chiar prea mult gust de ea. Cum cele două familii erau foarte diferite din toate punctele de vedere, a noastră evita pe aceea, spre marea mulțumire, la început, a Elizei
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
prevenise, se duce la Titulescu și îi pre vestește ce-l așteaptă tocmai în momentul întrunirii Micii Înțelegeri la București și vizitei lui Barthou. Ministrul de afaceri străine îl ia cu dânsul la rege, unde repetă vorbele ministrului polonez. Scenă tragică. Chiar în ziua aceea Titulescu pleca la Geneva via Belgrad. Acolo pune în curent pe regele Alexandru. Acesta cheamă pe Ciolac Antici, cu avionul, a doua zi dimineața. Chiar în aceeași seară, ministrul Serbiei la București se reîntoarce, tot cu
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
Louis-Egalité l’enfant de Chardin, La belle Strasbourgeoise de Largillière și atâtea altele, pentru a ajunge la școala modernă, în care domină Monet și Renoir, Le Bon Bock al celui dintâi, nudul celui din urmă. Franța n-a avut genii tragice ca Michelangelo, Rembrandt, Velás quez, Dürer, dar ce grație, ce farmec, bazate pe un fond de de sen impecabil. Pentru cine nu cunoaște desenurile din Louvre, această expoziție a fost o revelație și păcat numai de numărul restrâns al desenurilor
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
felii, dar să știți că în seara asta nu s-a grăbit deloc. A fost tacticoasă, a semănat cu un torționar care știe că victima nu mai are cum să fugă, este la cheremul său, s-a împăcat cu soarta tragică, așa că nu are de ce să grăbească evenimentele. Și îi dă târcoale, cu pași calculați, mai înfige o țepușă, din când în când, taie încă o bucată, pune foc aici, pune foc și acolo, în cea mai sensibilă zonă, depinde dacă
Frig by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1176_a_1898]
-
izurile erau mai puțin ușor de urmărit până la sursă, dar această dificultate nu le făcea mai puțin detectabile decât celelalte. Dar era clar că i se dăduse o comandă lui Patta: moartea americanului trebuia tratată drept o tâlhărie cu urmări tragice, nimic altceva. Dar cine dăduse comanda? În loc să urce la biroul lui, coborî Înapoi scările și intră În biroul principal. Vianello se Întorsese de la spital și era la masa lui de lucru, stând pe spate În scaun, cu telefonul lipit de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2078_a_3403]
-
în mîțeasca-i fantazie? Vro cucoană cu-albă blană cu amoru-i îl îmbie, Rendez-vous i-a dat în șură, or în pod în găvăună? De-ar fi-n lume numai mâțe - tot poet aș fi? Tot una: Mieunând în ode nalte, tragic miorlăind - un Garrick, Ziua tologit în soare pândind cozile de șoaric Noaptea-n pod, cerdac și streșini heinizînd duios la lună. Filozof de-aș fi? simțirea-mi ar fi vecinic la aman! In prelegeri populare idealele le apăr Și junimei
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
cânta pe Palestrina și eu, mulțumit, îți voi săruta mînile și ochii... și tu-mi vei săruta fața, ca o fată cuminte tatălui ei ce-o laudă, și vom citi împreună și vom cânta împreună - ca acuma. - Dar fără scene tragice, se-nțelege, adaose ea surizînd. Ea se rupse cu vioiciune din brațele mele ce-o coprinsese și, cu talia răzem [ată ] de masă, se aplecă asupră-i spre a aprinde lampa. Degetele ei țineau apringioara asupra flacărei, și fața sa
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
aripa lui Zogru. Giulia avea sentimentul datoriei, ca oricare urmaș al lui Iscru, al cărui ultim vlăstar era. Neamul lui se risipise încet, iar Zogru știa și cum. De o sută de ani încoace, aproape toți băieții muriseră tineri și tragic. Cei mai mulți stătuseră sute de ani la Comoșteni, așteptând parcă venirea periodică a lui Zogru. La câteva generații de la moartea lui Iscru, își pierduseră numele și-și mai diluaseră sângele, dar continuau să aibă același devotament ieșit din comun față de muncă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2299_a_3624]
-
ce?", m-am ambalat. Ia uite, domnule, are Kafka patent de la Oficiul de Stat de Brevete și Invenții pe istoria asta! În plus, povestea noastră îl prelucram psihologic, căutând să-l fac copărtaș la prezumtiva lucrare nu-i nicidecum una tragică, cu aspect de parabolă filozofică. Nici vorbă! Dimpotrivă, are un aspect mai hollywoodian, unde binele învinge, aventuri, 'ște treburi, cu scene sexy, eroul nostru gândac având succes la fetele-gândăcițe..." "Gândacul de bucătărie, libarca, e o insectă hermafrodită", mi-a trântit
Eu, gândacul by Anton Marin [Corola-publishinghouse/Imaginative/1431_a_2673]
-
Lăsă plin de morgă actul pe masa de scris a înaltului universitar și se despărți de acesta înclinându-se ușor. Apoi părăsi încăperea, lăsându-l pe moș pradă celor mai negre presupuneri. Se întoarse în biroul lui cu o meclă tragică. Își luă pardesiul și diplomatul, îmbrățișând camera cu priviri nostalgice. Când să iasă pe ușă izbucni: "Poftim! V-am făcut hatâru', na! Sper că de-acu' o să mă lăsați în pace, că așa ne-a fost înțelegerea". Se uită înspre
Eu, gândacul by Anton Marin [Corola-publishinghouse/Imaginative/1431_a_2673]
-
în urmărit ca pe vremea lui Ceaușescu, la fel și Patriciu și Dan Diaconescu. Horror. Oamenii ăștia își bat joc de memoria disidenței românești făcând o paralelă între istoria lor penală de astăzi, ridicolă, de miliardari de carton, și istoria tragică a marilor persecutați politic de dinainte de ’89. Recompunerea atmosferei din comunism face parte tot din arsenalul diversiunii TV. KidChinoT ...hai să vorbim de bun-simț profesional și etică jurnalistică. Unde e etica asta jurnalistică la cei care îl apără pe Vântu
BULVERSAREA VALORILOR by Dan Tãpãlagã () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1337_a_2737]
-
în mână, ne afundăm în violență, însoțiți de presa filistină de astăzi și autosuficiența ei stupefiantă, dar contagioasă. Cu lipsa lor de înțelegere față de micile drame, la fel ca femeia din fereastră, cu disprețul lor față de viața intimă în momente tragice, televiziunile au transformat România într-un fel de spital de alienați și isterici. Spațiul public s-a comprimat într-un țipăt strident, într-un lătrat ruginit, obositor. Scuipați apa de mort din care se adapă ratingul televiziunilor și coborâți între
BULVERSAREA VALORILOR by Dan Tãpãlagã () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1337_a_2737]
-
tăvi. Era ca și cum aceste obiecte, lăsate în vraiștea lor, erau mărturia legii naturale a afinității, demonstrând magnetismul celor abandonați. și, desigur, faptul că acestea făcuseră odată parte din viața cuiva însemna că în spatele fiecărui obiectse ascundea o poveste disperată și tragică. O voce tunătoare de bărbat își făcu simțită prezența printr-o notă artificial și un ton ilar, premeditat. Porfiri îl identifică pe vorbitor imediat, în persoana unui bărbat de vârstă medie cu un burdihan masiv, ochi mici și față roșie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2228_a_3553]
-
Acel caz a fost închis. ă Am citit despre el în ziare, spuse Osip Maximovici încântat. Nu-i așa că teoria dumneavoastră este că Boria l-a omorât pe Goriancikov și apoi s-a sinucis? Săracul Boria. Săracul Goriancikov. O pierdere tragică. Era unul dintre cei mai inspirați traducători ai noștri. Vedeți, traducerile de filozofie nu sunt o știință exactă. După cum tocmai discutam, un traducător trebuie să își angajeze imaginația. Mai întâi trebuie să înțeleagă ce vrea să spună filozoful, înainte de a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2228_a_3553]
-
era uneori frapant: datorită staturii sale impozante, purta hainele cu un aer mult mai dramatic. Nici prin cap nu mi‑ar fi trecut să neg acest lucru. Pentru a fi cu adevărat chipeș, un bărbat trebuie să fie Înalt. Eroul tragic trebuie să depășească Înălțimea medie. Nu mai citisem Aristotel de secole, dar atât Îmi mai aminteam din Poetica. În rue St. Honoré, Îmbibată de Întregul farmec al istoriei și politicii franceze - cu toate pretențiile speciale ale civilizației franțuzești - mie nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
la noi În urma publicării În 22 a recentei sale polemici cu Adam Michnik privind responsabilitatea poporului polonez pentru Holocaust, este redactorul de literatură al prestigioasei The New Republic și autorul unei mișcătoare cărți despre Holocaust, Kaddish, o meditație asupra morții tragice a tatălui său; reputatul istoric și teoretician al istoriei de la University of Chicago Peter Novick a dat notorietate sintagmei, prin cartea sa despre atitudinile americane față de Holocaust, de la ultimul război până azi, The Holocaust in American Life, Houghton Mifflin Co.
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
Maus, al lui Art Spiegelmann, prezintă cu formidabil umor (mai ales negru) sinistra istorie a celui de-al doilea război mondial folosind convenția unei fabule, oarecum În stilul lui Orwell din Animal Farm. De ce am trata Holocaustul numai În cheie tragică? Nu există nimic inerent Într-un subiect dat care să ceară o formă de emplotment și numai una singură. În cazuri mai puțin nete, publicul a acceptat discontinuitatea dintre formă și conținut: de pildă, s-au făcut musical-uri cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
oarecum la University of Toronto (1970‑1979), după stagii mai scurte la universitățile din Tel Aviv și Paris (toamna 1969, respectiv primăvara 1970) și Înainte de a ajunge la Chicago, unde cariera sa a cunoscut celebritatea maximă și un prematur sfîrșit tragic. Multe din ideile controversate sau chiar greșite ale lui Bloom țin de dificultatea lui de a se raporta fără elitism la cultura populară, poate un indiciu că inteligența sa critică avea limite, era așadar inteligența unui om. Astfel, Bloom a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
caută fiica ei acolo, alături de un tânăr pe care nu-l mai văzuse până atunci. Luana îl încurajă făcându-i cu ochiul, dădu semnalul și începură să cânte. Spectatorii amuțiră deodată. O liniște dumnezeiască se așternu și glasurile armonioase, mesajul tragic al versului făcură ca sufletele celor prezenți și toate colțurile sălii să vibreze. Când tânguirea cântului se pierdu în ultimele acorduri de chitară, sala rămase cufundată în tăcere. În plină scenă, Luana șopti spre băiat: Nu le-a plăcut. O
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]