6,297 matches
-
a fost dată de Robert O. Keohane: "Structurile hegemonice ale puterii, dominate de o singură țară, contribuie în cea mai mare măsură la dezvoltarea regimurilor internaționale puternice, ale căror reguli sînt relativ precise și bine asimilate[...] Este de așteptat ca declinul structurilor hegemonice de putere să prevestească o decădere a forței regimurilor economice internaționale corespunzătoare." (Keohane 1980: 132) Această definiție nu reușește totuși să evidențieze originalitatea abordării, anume introducerea conceptului de bun public și furnizarea sa de către hegemonie: Ceea ce e nou
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
argumentul distribuției urmează de la sine, ca o concluzie logică. Într-adevăr, chestiunea [...] pare esențială în lucrarea lui Keohane, After Hegemony, care propune ca problemă fundamentală modul în care beneficiile cooperării hegemonice (generalizate dincolo de actorul hegemonic) pot fi menținute și după declinul hegemoniei." (Snidal 1985: 581) Teoria economică definește bunurile publice sau colective ca fiind acelea care, deși benefice pentru interesele actorilor care acționează pe piață, nu sînt furnizate pe baza analizelor individuale cost-beneficiu. Aceasta pentru că bunurile publice se caracterizează prin "comuniune
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
și de aici distribuția inegală a costurilor de furnizare) și/sau o pierdere de legitimitate vor submina poziția relativă a puterii statului hegemonic (pentru teza entropiei, vezi Kindleberger 1976: 18, 24). A treia teză susține că o putere hegemonică în declin prevestește un declin în asigurarea bunurilor publice interna-ționale (teza declinului). Trei școli de gîndire Diversele perspective din cadrul teoriei stabilității hegemonice pot fi deosebite în funcție de bunul public pus pe seama sistemului hegemonic. În ordinea cronologică în care intră în dezbatere, aceste bunuri
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
distribuția inegală a costurilor de furnizare) și/sau o pierdere de legitimitate vor submina poziția relativă a puterii statului hegemonic (pentru teza entropiei, vezi Kindleberger 1976: 18, 24). A treia teză susține că o putere hegemonică în declin prevestește un declin în asigurarea bunurilor publice interna-ționale (teza declinului). Trei școli de gîndire Diversele perspective din cadrul teoriei stabilității hegemonice pot fi deosebite în funcție de bunul public pus pe seama sistemului hegemonic. În ordinea cronologică în care intră în dezbatere, aceste bunuri sînt văzute ca
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
sau o pierdere de legitimitate vor submina poziția relativă a puterii statului hegemonic (pentru teza entropiei, vezi Kindleberger 1976: 18, 24). A treia teză susține că o putere hegemonică în declin prevestește un declin în asigurarea bunurilor publice interna-ționale (teza declinului). Trei școli de gîndire Diversele perspective din cadrul teoriei stabilității hegemonice pot fi deosebite în funcție de bunul public pus pe seama sistemului hegemonic. În ordinea cronologică în care intră în dezbatere, aceste bunuri sînt văzute ca: econo-mie internațională liberală, ordine internațională și regimuri
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
hegemonice consideră regimurile internaționale ca bun public internațional (Keohane 1984). Reprezentantul cel mai de seamă al acestei orientări, Robert Keohane, refuză să fie asimilat teoriei stabilității hegemonice. Lucru corect pînă la un punct. El contestă teza a treia, argumentînd că declinul puterii hegemonice poate pune în pericol păstrarea ulterioară a unui bun public, dar că, în schimb, hegemonia ar putea fi înlocuită de cooperare. Aceasta readuce în discuție critica pe care el și Joseph Nye o făcuseră realismului, în Power and
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
statul hegemonic se culcă pe-o ureche, în baza ideii că toate ajustările structurale pot fi amînate pe o perioadă nedefinită. În consecință, Strange și Calleo (1984: 108) întorc acest argument împotriva celor care văd în eșecul sistemului Bretton-Woods un declin al puterii SUA. După cum susțin ei, în timpul războiului din Vietnam, Statele Unite s-au aflat în fața necesității de a alege între cîteva dintre angajamente. Statele Unite trebuiau să cheltuie sume din ce în ce mai mari de bani pentru război (și pentru a oferi șanse egale
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
Calleo și Strange 1984:108). Cu alte cuvinte, dacă e adevărat că hegemonul își menține poziția atîta timp cît reușește să-i facă pe ceilalți să i se adapteze, sfîrșitul sistemului Bretton-Woods este un semn al puterii SUA, nu al declinului lor. Explicația dată de Kindleberger prăbușirii sistemului Bretton-Woods ca fiind o consecință a entropiei a fost criticată și de Strange (1976, 1986b). Principalul atac din argumentarea sa se referă la faptul că, deși e adevărat că sistemul a căzut, motivul
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
o continuă încercare de a remedia omisiunile inițiale. În ciuda economisirii permanente a valutelor de rezervă, la un moment dat, costul acestor remedieri a devenit prea ridicat pentru dolar: Statele Unite au decis să detașeze aurul de piața valutelor de rezervă. Teza declinului: declin al puterii sau modificare a intereselor SUA? Ultima critică conduce direct la atenuările tezei declinului. Teoria stabilității hegemonice a fost formulată după ceea ce mulți au perceput ca un Vietnam economic: sfîrșitul sistemului Bretton-Woods. Mulți au presupus că există o
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
continuă încercare de a remedia omisiunile inițiale. În ciuda economisirii permanente a valutelor de rezervă, la un moment dat, costul acestor remedieri a devenit prea ridicat pentru dolar: Statele Unite au decis să detașeze aurul de piața valutelor de rezervă. Teza declinului: declin al puterii sau modificare a intereselor SUA? Ultima critică conduce direct la atenuările tezei declinului. Teoria stabilității hegemonice a fost formulată după ceea ce mulți au perceput ca un Vietnam economic: sfîrșitul sistemului Bretton-Woods. Mulți au presupus că există o legătură
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
un moment dat, costul acestor remedieri a devenit prea ridicat pentru dolar: Statele Unite au decis să detașeze aurul de piața valutelor de rezervă. Teza declinului: declin al puterii sau modificare a intereselor SUA? Ultima critică conduce direct la atenuările tezei declinului. Teoria stabilității hegemonice a fost formulată după ceea ce mulți au perceput ca un Vietnam economic: sfîrșitul sistemului Bretton-Woods. Mulți au presupus că există o legătură între declinul puterii Americii, slăbite în mlaștina Vietnamului, și colapsul regimului de bază care asigura
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
puterii sau modificare a intereselor SUA? Ultima critică conduce direct la atenuările tezei declinului. Teoria stabilității hegemonice a fost formulată după ceea ce mulți au perceput ca un Vietnam economic: sfîrșitul sistemului Bretton-Woods. Mulți au presupus că există o legătură între declinul puterii Americii, slăbite în mlaștina Vietnamului, și colapsul regimului de bază care asigura stabilitatea monetară internațională, element vital al sistemului economic internațional liberal. Dar, așa cum au arătat criticii, acest raționament provine de fapt din inversiunea celei de-a treia teze
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
și colapsul regimului de bază care asigura stabilitatea monetară internațională, element vital al sistemului economic internațional liberal. Dar, așa cum au arătat criticii, acest raționament provine de fapt din inversiunea celei de-a treia teze. Cercetătorii nu au analizat mai întîi declinul puterii monetare a SUA, ci l-au dedus din decăderea furnizării bunului public. Această inversare a celei de-a treia teze este greșită (Strange 1987; Keohane 1984: 196). Declinul acestei furnizări ar putea fi rezultatul unei alegeri deliberate a statului
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
celei de-a treia teze. Cercetătorii nu au analizat mai întîi declinul puterii monetare a SUA, ci l-au dedus din decăderea furnizării bunului public. Această inversare a celei de-a treia teze este greșită (Strange 1987; Keohane 1984: 196). Declinul acestei furnizări ar putea fi rezultatul unei alegeri deliberate a statului hegemonic. "Pentru Statele Unite, accentuarea dezacordului era o condiție preliminară a cooperării în termeni stabiliți de americani" (Keohane 1984: 208). În cele ce urmează voi discuta această problemă fundamentală, anume
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
furnizări ar putea fi rezultatul unei alegeri deliberate a statului hegemonic. "Pentru Statele Unite, accentuarea dezacordului era o condiție preliminară a cooperării în termeni stabiliți de americani" (Keohane 1984: 208). În cele ce urmează voi discuta această problemă fundamentală, anume dacă declinul puterii Statelor Unite sau schimbarea intereselor lor a fost ceea ce a pus capăt epocii Brettton-Woods. În viziunea lui Kindleberger, sistemul Bretton-Woods a fost pînă la urmă subminat din cauză că unele puteri mijlocii (Franța și Germania) au refuzat să împartă povara sistemului. Statele Unite
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
invers, care deduce continuitatea fundamentală a intereselor și a poziției relative a puterii, din continuitatea comportamentului: în acest caz, eforturile hotărîte ale Statelor Unite de a scoate managementul dolarului în afara disciplinei monetare externe. Dacă se adoptă această cale de scăpare, asumpția declinului puterii relative a Americii trebuie respinsă. Cum e de așteptat, criticii teoriei stabilității hegemonice mai apropiați de realism tind să se folosească de a doua soluție. Prin urmare, teza declinului a provocat o dezbatere conceptuală semnificativă, care, cum se întîmplă
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
monetare externe. Dacă se adoptă această cale de scăpare, asumpția declinului puterii relative a Americii trebuie respinsă. Cum e de așteptat, criticii teoriei stabilității hegemonice mai apropiați de realism tind să se folosească de a doua soluție. Prin urmare, teza declinului a provocat o dezbatere conceptuală semnificativă, care, cum se întîmplă de obicei cu teoriile realiste, se referă la definirea și aprecierea corectă a puterii. Mai exact, dezbaterea a pornit de la aparenta contradicție între, pe de o parte, constatarea unei diminuări
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
pe de altă parte, percepția care predomina în exterior, a faptului că Statele Unite demonstrau mereu o capacitate unică de a impune decizii unilaterale și de a-și menține privilegiile în cadrul noii ordini internaționale. Prima leagă dezordinea intervenită de un presupus declin al puterii americane. În exterior, noua ordine percepea SUA ca fiind în continuare, de departe, cel mai puternic actor al scenei, avantajul său relativ rămînînd intact. Această contradicție a fost depășită printr-o triplă redefinire a puterii. În primul rînd
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
internațională și cer altor actori să se adapteze. Această înțelegere a puterii privește înapoi dinspre efectele acțiunilor și îi pune în evidență pe cei care pot controla mediile în interiorul cărora au loc negocierile de afaceri (vezi și capitolul 11). Teza declinului a căzut pradă unei folosiri adesea circulare a conceptului de putere; în loc să cerceteze puterea independent de consecințele sale, consecințele sînt luate drept indicatori ai schimbării puterii. Declinul în îndeplinirea cîtorva dintre funcțiile internaționale este interpretat ca un indicator al diminuării
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
mediile în interiorul cărora au loc negocierile de afaceri (vezi și capitolul 11). Teza declinului a căzut pradă unei folosiri adesea circulare a conceptului de putere; în loc să cerceteze puterea independent de consecințele sale, consecințele sînt luate drept indicatori ai schimbării puterii. Declinul în îndeplinirea cîtorva dintre funcțiile internaționale este interpretat ca un indicator al diminuării puterii Statelor Unite, în timp ce o analiză diferită a puterii arată că puterea americană nu este în declin, deși astăzi aceasta nu înseamnă că actorii-state din domeniul internațional controlează
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
de consecințele sale, consecințele sînt luate drept indicatori ai schimbării puterii. Declinul în îndeplinirea cîtorva dintre funcțiile internaționale este interpretat ca un indicator al diminuării puterii Statelor Unite, în timp ce o analiză diferită a puterii arată că puterea americană nu este în declin, deși astăzi aceasta nu înseamnă că actorii-state din domeniul internațional controlează sfera economică într-o măsură la fel de mare ca după al doilea război mondial. TEORIA STABILITĂȚII HEGEMONICE - O ACTUALIZARE INSUFICIENTĂ A REALISMULUI Pînă acum, teoria stabilității hegemonice a fost considerată
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
mai echitabile a poverii și a administrării ei - veșnica discuție despre împărțirea sarcinilor. Susan Strange (1982) pune di-rect în legătură emergența literaturii regimurilor cu dezbaterea americană asupra împărțirii sarcinilor. Intenția acestei dezbateri este să arunce vina pe "pasagerii clandestini" pentru declinul în furnizarea bunului public, ori de cîte ori statul hegemonic nu este capabil sau nu mai este interesat să-l asigure. Dacă ținem seama de critica empirică amintită mai sus, această vină are nevoie de o justificare mai solidă. Cum
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
de cercetătorii dependenței. Hegemonia este aici considerată ca simplă dominație, impusă de un stat hegemonic în căutare de profit. Un bun public este întotdeauna și în primul rînd un bun privat al statului hegemonic. Creșterea numărului de "pasageri clandestini" și declinul puterii impun pur și simplu costuri mai mari statului hegemonic pentru a obține beneficii. Acestea pot atinge un punct în care să devină în dezavantajul relativ al hegemoniei să furnizeze așa-numitul bun public. Cu toate acestea, mediul care rezultă
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
hegemon. Teoria stabilității hegemonice ca reactualizare insuficientă a realismului Acest capitol s-a ocupat de critica realistă a unei teorii realiste din economia politică internațională. Ideea sa este să arate, dacă mai era nevoie, varietatea gîndirii realiste. Kindleberger vedea în declinul puterii SUA motivul pentru prăbușirea sistemului Bretton-Woods. Pe de altă parte, o interpretare realistă mai consecventă ar trebui să pledeze pentru continuitatea fundamentală a poziției de putere a Statelor Unite și pentru încercarea lor susținută de a rămîne neatinse de disciplina
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
internaționale au adus prosperitate în întreaga lume, și nu în ultimul rînd în Statele Unite". (Russett 1985: 218) În al doilea rînd, dacă luăm în serios interpretarea menționată mai sus asupra căderii sistemului Bretton-Woods, rezultă că esența explicației se modifică, de la declinul puterii relative, la o relație rigidă stat-societate în SUA. Ideea cea mai răspîndită este că evoluția istorică a statelor moderne ale bunăstării necesită o conceptualizare a politicilor din interiorul statului, care poate fi din ce în ce mai puțin despărțită de înțelegerea relațiilor stat-societate
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]