9,442 matches
-
mea, lovitura pe care a dat-o Cărtărescu în acest an se va răsfrînge rapid și asupra celorlate cărți ale sale. Prin ricoșeu, autorul Nostalgiei face un mare serviciu prozatorilor români, spărgînd pînă departe gheața reticenței cititorilor față de proza de ficțiune autohtonă. Editura Polirom merge pe mîna autorilor români avînd o strategie a descoperirii sau, după caz, a redescoperirii unor scriitori, în paralel cu publicare autorilor care asigură succesul de casă. Polirom creează piață pentru debutanți și pare din ce în ce mai interesată de
Scriitorul român față cu cititorii by Cristian Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/11640_a_12965]
-
singure întâlniri, al altora acoperă o viață întreagă. Diferențele, în acest caz, nu mai contează, ci doar intenția de a străfulgera un detaliu, a lipi o etichetă pe câte un amănunt semnificativ". (p. 5) Cum viața este invadată deseori de ficțiune, un singur element este de-ajuns pentru scriitor să construiască în jurul lui un portret caricatural. Fiecare personaj îi inspiră lui Costache Olăreanu un corespondent dintr-un alt regn, amintind de omul mecanomorf al lui Urmuz, fără a ieși, însă, din
Jurnal de portrete by Marius Chivu () [Corola-journal/Journalistic/15761_a_17086]
-
cuvinte egalează hazul caricaturilor din linii și culoare ale lui Ștefan Popa-Popas. Cu deosebirea că aici efectul nu se diminuează dacă nu cunoști persoana în cauză. Portretele contemporane sunt, de fapt, personaje care au populat spațiul nedefinit dintre viața și ficțiunea scriitorului Costache Olăreanu. Costache Olăreanu - De la Abulius la Zotta - portrete contemporane, ediție îngrijită de Constantin D. Donose, cu o postfață de Theodor Codreanu, colecția "Document", Editura " Timpul", Iași, 2000, 208 p., 65.000 lei. Însemnări de peste Ocean Volumul de față
Jurnal de portrete by Marius Chivu () [Corola-journal/Journalistic/15761_a_17086]
-
sugereze" apa și au creat cel mai impozant ceremonial kitsch pe care și-l putea cineva imagina. Dar, pînă la urmă, cred că a meritat. Spiritul lui Zorba se poartă pe deasupra insulelor ca pașii lui Iisus peste ape. Pentru o ficțiune zdravănă, poți să dai dracului orice realitate. Fie și pe aceea a Jocurilor Olimpice care s-au întors, în sfârșit, acasă.
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/12594_a_13919]
-
această realitate într-un roman sud-american despre dictaturile locale, am fi considerat că este o invenție a scriitorului, dincolo de limita verosimilului. Dar "poveștile" reale despre conflictele din interiorul Securității sau dintre Securitate și Partidul Comunist bat orice film sau orice ficțiune. Partea cea mai întinsă a volumului de documente, uneori ternă, alteori extem de interesantă, se referă la organizarea internă a muncii de informare. Chiar primul document, din 1947, dă instrucțiuni despre organizarea birourilor de Siguranță, despre recrutarea și modul cum
Birocratizarea suspiciunii by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/8629_a_9954]
-
seamă două episoade merită actualizate. Prin prisma lor, gusturile deocheate ale lui Djuvara se dovedesc cumva recidivante. Mă refer la două încercări precedente, consemnate retrospectiv cu umor în Amintiri din pribegie, de a ataca, după toate regulile casei, proza de ficțiune. Cea dintâi, datând din perioada abulică a acomodării cu lumea africană, era, i-am spune astăzi, un fantasy ușor licențios: "Dovadă a dezorientării și deprimării în care mă aflasem în primele luni ale șederii mele acolo: m-am apucat să
Amintiri din Amintiri by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/6945_a_8270]
-
de-acum, prea îmbătrâniți în rele pentru exigențele lui Djuvara. Ce e formidabil aici e încrederea în puterea ipotezei de a se împlini cândva. Interpret al istoriei și strănepot al fantastului documentarist Ion Ghica, autorul Amintirilor mai deocheate știe că ficțiunea, justificată numai prin speculație, rostește adesea adevăruri mai categorice decât realitatea însăși. O întreagă poveste de copilărie, despre insolitul diplomat Mihai Popovici, e asamblată din relatările altora. Când, matur, ajunge să-i cunoască de aproape apucăturile, Djuvara nu face decât
Amintiri din Amintiri by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/6945_a_8270]
-
remodelîndu- și felul de a percepe și de a înțelege lumea, alegînd soluții tot mai cuprinzătoare de absorbție a realității în text, mai „narative”, nu neapărat „epice”, dar extinse pe orizontala limbajului; fără să fie foarte prolific, lipsit de imaginația ficțiunilor „de acțiune”, a muncit din greu la cele cinci cărți de proză pe care le-a publicat (socotind și începuturile din Mecanica fluidului), plus paginile rămase în dosare, pe hîrtie și în computer; *eseistica, analizele aplicate textelor literare, studiile teoretice
Talent și tenacitate Un crochiu biografico-stilistic by Ion Bogdan Lefter () [Corola-journal/Journalistic/3511_a_4836]
-
deopotrivă implicat, comentatorul acesta provenit din confreria artiștilor trebuie să găsească linia subțire, dar ferm trasată, între subiectivitatea practicantului și obiectivitatea analistului, între "hipnoză" lirică și diagnostic critic. Esențial este ca din paginile lui metaliterare să apară nu o nouă ficțiune (fie ea și de bună calitate), ci o sumă de radiografii exacte, în care să regăsim structura și statura valorică a creatorilor de poezie. Prin larga ei cuprindere, originala antologie Ocolul României în 80 de poeme cu un jurnal de
Nihil sine Deo? by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/10371_a_11696]
-
care ne deplasează fizic dintr-un spațiu în altul, a fost deja desacralizat. Mai curînd e o eră a teleportării, ceea ce presupune un univers ale cărui limite corporale s-au șters, sau au devenit arbitrare, făcînd din fiecare din noi ficțiunea electronică a unui computer, sau a unui alt utilizator, aflat într-un alt nod al rețelei. Opoziția dintre subiect și obiect s-a șters, toposul scenei sau cel al oglinzii fiind înlocuite de cele ale ecranului și rețelei. Conectați la
Viclenii la sfîrsitul lumii by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/17577_a_18902]
-
atrage ăstuia atenția că întâmplarea avusese loc, ehei, cu mult înainte, pe vremea când ei doi erau copii, și că ar fi vorba doar de o poveste, povestită, de o relatare, de fapt de un fel de memorii, de o ficțiune, în definitiv, cum spunem noi în zilele noastre. Glaucon se miră, însă vrea musai să afle amănunte de la Apolodor, zicând (textual): - Atunci e tare de mult, pe cât văd... dar ție cine ți-a povestit, se interesează Glaucon. Chiar Socrate?... Apolodor
Eros ori Ura (un Prozator) by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/10945_a_12270]
-
șase din romanul Ulise al lui Joyce. În Dublinesca, Enrique Vila-Matas rămîne în sfera sa tematică de predilecție, literatura, cu tot ceea ce presupune ea ca tradiție, act creator (scriere și scriitură), lectură, receptare și interpretare. Tentația metaliterară și jocul realitate/ficțiune în forme autoficționale și intertextuale sunt constante în romanele și eseurile acestui scriitor care, fiind interesat nu de scriitura aventurii, ci de aventura scriiturii, își situează protagoniștii, ca și pe sine însuși, printre bolnavii de literatură, consemnați într-o imaginară
Literatura după era Gutenberg by Dana Diaconu () [Corola-journal/Journalistic/4829_a_6154]
-
înfloritoare, „blowing”, care naște pe ecranul televizorului desenul minunat și minuțios al crengilor ce cresc pașnic, fac frunze frumoase, flori, apare o imagine aberantă. Ecranul se umple de linii frînte, haotice, ce nu mai ascultă nici o comandă. Unde mai este ficțiunea și unde realitatea? Cei patru actori, Monica Ristea, Dan Rădulescu, Rareș Budileanu și Anca Loghin, regizorul lor, Vlad Massaci și scenograful Andu Dumitrescu caută traseele crizelor și neputințelor din noi. Limbajul acut al textului și al interpretării, limbaj dramatic, tensionat
Existențe trucate by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/5715_a_7040]
-
nu le confirmă. În acest caz, singura justificare a fizicienilor aduce a principiu tactic: cîtă vreme o teorie nu primește un vot de blam din partea unui proces empiric care s-o contrazică fățiș, ea poate fi păstrată cu titlul de ficțiune utilă. Iar dacă ficțiunea rezistă încercărilor de a o infirma, ea poate deveni un model de interpretare a realității, un fel de paradigmă la care teoreticienii consimt tacit, grație consensului din epocă. Cînd epoca se va schimba, consensul se va
Pia fraus by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/4052_a_5377]
-
acest caz, singura justificare a fizicienilor aduce a principiu tactic: cîtă vreme o teorie nu primește un vot de blam din partea unui proces empiric care s-o contrazică fățiș, ea poate fi păstrată cu titlul de ficțiune utilă. Iar dacă ficțiunea rezistă încercărilor de a o infirma, ea poate deveni un model de interpretare a realității, un fel de paradigmă la care teoreticienii consimt tacit, grație consensului din epocă. Cînd epoca se va schimba, consensul se va risipi și modelul de
Pia fraus by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/4052_a_5377]
-
niște procese care altfel, în absența trinității cuantice, ar fi de o obscuritate stînjenitoare. Mai mult, treimea cuarcică dă putința unor predicții pe care laboratoarele ultrasofisticate le confirmă, situație în care fizicienii renunță la reticențe și se lasă în voia ficțiunilor. Dar în ce măsură cuarcii au un minim grad de realitate e un punct spinos pe care specialiștii îl lasă în suspensie. Să recunoaștem, situația e atipică: fizicienii fac uz de concepte cărora nu le corespunde nimic în realitate, caz în care
Pia fraus by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/4052_a_5377]
-
și peștele de apă, la fel undele electromagnetice au nevoie de o „apă” al cărei nume, inspirat de greci, a fost eterul. Dar experimentele privind viteza luminii au mazilit eterul de pe poziția unui mediu de propagare, acordîndu-i doar statutul de ficțiune crasă. Nu există eter decît pe hîrtie și în mințile unor visători. Dar apoi au apărut ecuațiile lui Schrödinger, care arătau că în univers nu există spațiu gol, caz în care chiar și în vidul cel mai curat există un
Pia fraus by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/4052_a_5377]
-
reiau istoria ideilor fără s-o știe. Ei refac istoria filosofiei pe cont propriu, ca și cum cu ei începe totul. Drumul lui Hawking din această carte trece prin ideile lui Kuhn (paradigma ca model de interpretare a realității), Vaihinger (conceptele ca ficțiuni utile) și Kant (intelectul prescrie realității legi și apoi e tentat să le considere ca fiind reale, așa cum se întîmplă cu principiul antropic din cosmologie), fără ca numele lor să fie pomenit vreodată. Iată o pia fraus, dovedind că filosofia trăiește
Pia fraus by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/4052_a_5377]
-
te vei apropia, din ce în ce mai mult, de valuri, de stînci, de singurătate... Extraordinara aventură a marinarului Robinson Crusoe din York, scrisă de Daniel Defoe în 1719 a cucerit nu doar tehnica narativă a romanului (narațiunea la persoana întîi, romanul realist de ficțiune autobiografică), ci și orice tip de cititor, deschizîndu-se oricărui nivel de receptare. Peste secole, în 1972, Michel Tournier reia povestea lui Robinson în Vineri sau limburile Pacificului, acoperindu-i valențe filosofice, metafizice, morale și religioase doar intuibile, probabil, la Defoe
Despre singurătate by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/17249_a_18574]
-
fantezia, „însemnările” sale sunt „reconstrucții literare pornind de la câteva firișoare de nisip cuibărite într-un catastif al trecutului pe care mă străduiesc să le transform în perle de cultură, artificiale dacă trebuie”. Că nici literatura memorialistică nu este liberă de ficțiune ne convinge și Gabriel García Márquez. Viața, a afirmat el cu diverse prilejuri, nu poate fi reconstituită decât prin intermedierea amintirii și a unui anume mod de a povesti, ceea ce face ca simpla încercare de a așterne amintirile vieții reale
Scriitori hispanici și lecturile lor by Dana Diaconu () [Corola-journal/Journalistic/4126_a_5451]
-
false memorii. Asumându-și riscul, scriitorul identificat cu realismul magic publică, în 2002, Vivir para contarla (A trăi pentru a-ți povesti viața), titlu ce sugerează specificul discursului autobiografic, având în vedere toate conotațiile verbului a povesti (relativizarea veridicității, intervenția ficțiunii, oralitatea). Ce anume și cum citește făuritorul universului macondian? Mai întîi, ca elev în Cartagena de Indias, cărți precum Contele de Monte Cristo, Comoara din insulă sau O mie și una de nopți. Lectura este „fericitul drog”, cărțile sunt „devorate
Scriitori hispanici și lecturile lor by Dana Diaconu () [Corola-journal/Journalistic/4126_a_5451]
-
Lecția kafkiană îi permite să descopere tehnica narativă adecvată pentru crearea realismului magic din Un veac de singurătate. În Vivir para contarla, Márquez întreprinde și o auto-lectură, oferind cititorului repere pentru înțelegerea realismului magic din capodopera sa la frontiera dintre ficțiune și realitate, frontieră ce dispare în unele autobiografii actuale, în care viața se confundă cu literatura. Autobiografiile devin memorii literare, iar textul confesiv este înlocuit de cel eseistic și de reflecție asupra literaturii. Un exemplu este volumul Las palabras de la
Scriitori hispanici și lecturile lor by Dana Diaconu () [Corola-journal/Journalistic/4126_a_5451]
-
Daniel Cristea-Enache Un scriitor în mare încurcătură: iată eroul prozei Ficțiune și infanterie de Costache Olăreanu și, totodată, emblema ambiguității romanului. Odată cu profesiunea personajului, apar și foșnesc în cartea tipărită filele manuscrise ale alteia, umplute sârguincios timp de doi ani pentru a fi apoi pierdute, regretabil, într-un parc. Apar, de
Testiban rescrie un roman by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/11002_a_12327]
-
Fără conflicte puternice, în care să fie angrenate personaje consistente tipologic, fără vână epică și date concrete ale unui timp istoric și social, recognoscibil în rezoluția realistă a paginilor, fără întâmplări spectaculoase, psihologii complexe și serializarea unor experiențe (de)formatoare, Ficțiune și infanterie se citește totuși, în mod curios, ca un policier. Dacă nu unul al faptelor literaturii, atunci al proiecțiilor ei și al ideilor-forță care o pot justifica. Sau, mai dramatic, al neputinței de a o scrie: ,A fost el
Testiban rescrie un roman by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/11002_a_12327]
-
însă vorba în romanul pierdut? E greu s-o aflăm din cel pe care îl parcurgem. Contururile se modifică necontenit, povestea de dragoste de pe fundalul anilor '60 se mută în plin război mondial, evenimentele încep să se amestece și firele ficțiunii să-l înfășoare, tot mai strâns, pe derutatul autor. Ficțiune și infanterie e un exemplu clasic de postmodernism literar, în care metaromanul apare și crește în exces, copleșind narațiunea inițială printr-o pletoră reflexivă. Tulpina firavă a intrigii se rupe
Testiban rescrie un roman by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/11002_a_12327]