8,226 matches
-
Încă un sezon fără nici un trofeu pentru Gorgie. — O vizitează multă lume? — Prea multă, zice nevestica, apoi Își Încrețește nasul și Începe cu ostilitățile. Dace te interesează pe tine? Se pare că pizda ramolită tocmai s-a trezit și a mirosit slănina. Clasa muncitoare scoțiană și respectul pentru poliție se potrivesc una cu alta ca Maica Tereza și paginile din mijloc ale revistei Playboy. Iau hotărârea să nu intru În detalii. — Voiam să mă asigur că nu am rivali, zâmbesc eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
intru În detalii. — Voiam să mă asigur că nu am rivali, zâmbesc eu, Îndreptându-mă spre ieșire. N-aș fi crezut niciodată că-i atât de disperată, zice babeta tupeistă. Mă opresc brusc, mă uit la marfa din jur și miros câteva plante. — Io perioadă nasoală a anului pentru flori, spun eu și apoi: Ai vreo toaletă pentru personal acolo În spate? — Da, zice ea. Altceva? — Deocamdată nu. Babeta aia tupeistă o să primească o vizită de la poliția sanitară. Suntem siguri ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
până la Centrul St James. Trebuie să mă folosesc de energia dată de cocaină ca să fac cumpărături. Ajunul de rahat al Crăciunului. Tresă iau ceva pentru copilaș... Îmi face cu ochiul C&A, căci am nevoie de pantaloni noi. Toți ceilalți miros puțin cam urât și refuz să port blugi pentru că e o emblemă a șmecherașilor. Înșfac o pereche maro-roșcat care par numărul meu, douășopt În talie, lungime medie, și Întind cu o mână tremurândă cartea de credit. Limita de pe Visa e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
alea... — Cum ți se pare că arată Bruce...? zice Hector printre buzele țuguiate. Stinge țigara aia Claire! Puțin mai la stânga... așa. Hector, acum tu te ocupi de totul. Hector Îl trage pe câine spre Claire și-l lasă s-o miroasă ca lumea. Apoi Începe să tragă de pula câinelui. În același timp și-o masează și pe a lui prin pantaloni benoclându-se la Claire. Limba câinelui iatârnă pafară, iar pula lui roz iese la iveală ca un accesoriu dimplastic al
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
În albastru. Răspunde Charlie Spațiul nou de birouri din South Side deja arată ponosit: ușile alea din sticlă cu amprente lipicioase de degete și biroul ăla de la recepție ars cu țigara, afișele decolorate și prost tipărite pe avizierul de deasupra. Miroase a dezinfectant din ăla puternic pentru instituții care ți se pare că e folosit pentru a masca mirosul de pișat, chiar dacă nu-i așa. O vacă bătrână Îi face zile fripte sergentului de la recepție. Totuși e Sammy Bryce, iar Sammy
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
-I STRĂLUCEȘTE SOARELE DIN CUR DAR NU ȘTII CUM E EL DE FAPT. NU TIAR FUTE CUMMAI TU CHEF, IAM VĂZUT PULA DE RAHAT, IAR DACĂ MURIM, LENNOX E CRIMINALU Îmi trebuie aer. Ne trebuie aer neapărat. Eu eu eu miros slănina aia prăjită Împuțită... Cineva să sune la poliție. Ajutor. Vă rog. — Te simți bine Bruce? — Da. Sigur că mă simt bine. Uite, poți spune că nu-i treaba mea... Sunt ok... pe bune. Am trecut printr-o perioadă nasoală
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
bulangii Împuțiți ce sunteți! Noi suntem poliția din Edinburgh! Noi omorâm bulangii! NOI ÎI URÎM PE NEGROTEI! MAI ALES PE CEI ALBI CĂRORA LI SE SPUNE ȘMECHERAȘI! Apoi totul Încetează. Mi se pare că a trecut un veac. Pe urmă mirosim a ars. Au dat foc clădirii. Ne ducem la fereastră și-i vedem cum ies În fugă din scară. Urlă Înspre mine o amenințare cu moartea când Își ginesc amicul, iar noi urlăm la rândul nostru la ei: — O să crăpați
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
al Scoției după whisky. Exact atunci când ai senzația că te poți abține de la droguri, ei Îți dau vechea cutie mov. Albii scoțieni din Ku Klux Klan Își fac apariția. — Taxiul pentru Robertson. Mă duc acasă. Sora medicală s-a Întors. Miroase frumos. Nu ca spitalul. Nu ca vagabondul. Nu ca mine. — Mi-aș dori să ai pe cineva cu care să stai, spune ea, atingându-mă pe Încheietura mâinii. Nu sunt niciodată cu adevărat singur, dar vocile au amuțit. Deocamdată. Zâmbesc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
-ului. — Înțeleg, spune ea evaziv, pe când fiul ei vine lângă ea. Îți aduci aminte de domnul Robertson. Polițistul. El a Încercat să-l ajute pe tatăl tău. — Bună, zâmbește micuțul, dar când mă ginește face un pas Înapoi. Pantalonii mei miros urât. Un val de miresme vine sub nasul meu de sub palton. — E ok Euan. Domnul Robertson e În misiune. E Îmbrăcat ca un vagabond. Probabil că e palpitant să fii sub acoperire, ei Euan? Micuțul se forțează să zâmbească din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
pleacă Întotdeauna Îi urăști mai mult decât pe cei răi care rămân. Actualul rău care stătea era Joe Caughey, care lucra ca paznic de noapte la supermarket. Joe se Întorcea la bunica după ora de Închidere vineri și sâmbătă noaptea. Mirosea a loțiune după ras și a alcool, dar tu Îl asociai Întotdeauna cu mirosul de căcat, căci se ștergea la cur cu prosoapele din baie, care erau Întotdeauna murdare de el. N-o să afli niciodată dacă o făcea intenționat sau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
ei și o pun la loc pe bufet. Obișnuia să poarte aparat dentar, mititica de ia. Chiar i-a Îndreptat dinții. O chestie bună, deși la Început n-am fost de acord. Însă n-a purtat nimic pe picior. Bucătăria miroase nasol. E o mortăciune acolo. Deschid ușa din spate. E frig, iar eu am numai chiloții cu picior pe mine și halatul care e descheiat, dar e bine să vezi cum ninge iarăși. Ca În White Christmas cu Bing Crosby
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
un drog folosit pentru anihilarea oricărei urme de discernământ, îi explică Rhyme Karei. De asemenea, mai găsiră niște bucăți dintr-un material transparent pe fermoar și pe mânerul genții. - Nu știu ce ar putea fi, spuse Cooper. Kara privi materialul și apoi mirosi o mostră. - Ceară adezivă magică. Noi o folosim mai ales pe scenă pentru a lipi diferite lucruri. Mă gândesc că avea o capsulă cu drogul lipită de podul palmei și, când ea nu a fost atentă, a turnat conținutul în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
Ce-i aia Abracadabra? - Magazinul. Din spate de la Tropicana. Ți-am și spus despre asta... - Stai departe de „Strip”. - Mamă, e doar un magazin. Un magazin pentru magicieni. - Și ce-ai căutat tu acolo? Ai băut? Vino încoace să te miros. - Mamă, nu, spuse el, încercând să se ferească din calea femeii masive, cu șorțul de bucătărie pătat cu sos de spaghetti, care îi provoca repulsie, chiar prin felul în care ea însăși mirosea. - Dacă cineva te găsești în cazinou, mi-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
acolo? Ai băut? Vino încoace să te miros. - Mamă, nu, spuse el, încercând să se ferească din calea femeii masive, cu șorțul de bucătărie pătat cu sos de spaghetti, care îi provoca repulsie, chiar prin felul în care ea însăși mirosea. - Dacă cineva te găsești în cazinou, mi-aș putea pierde slujba. Și tatăl tău la fel. - Am fost doar la magazin. Particip la spectacole. Oamenii îmi lasă bacșiș câteodată. - Aici e prea mult ca să fie doar din bacșișuri. Eu nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
hispanic. Îl vedeți pe stradă. Nu ați strânge mai tare pistolul în mână decât dacă el ar fi alb? Sau dacă suspectul e alb și mai arată și decent, adică are toți dinții în gură și poartă haine care nu miros ca un WC public, nu cumva ați avea mâna mai relaxată pe armă? Nu cumva l-ați percheziționa puțin mai lejer? Prizonierul se rezemă de spătarul scaunului și clătină încă o dată din cap. - Astea sunt crimele mele. Atât. Să pun
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
capul aplecat, dar simțind-o că se apropie. Joe e rănit grav. Trebuie să îl salvăm! Doar câțiva pași... Sau dacă suspectul e alb și mai arată și decent, adică are toți dinții în gură și poartă haine care nu miros ca un WC public, nu cumva ați avea mâna mai relaxată pe armă? Constable gemu. Simțea că e foate aproape. Îi spuse: - Lasă-mă să văd cât de grav ești rănit. Strânse cu putere creionul. Se pregăti să sară. Privi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
Magda Geană, clasa a VII-a B Zi de vară ,, Într-o zi frumoasă de vară, îmi luai legătura, o pusei în vârful bățului și o luai la picior pe drumul cel mare. Mergeam astfel printre câmpii cu holde... Holdele miroseau și se coceau de arșița soarelui. Eu îmi pusesem pălăria în vârful capului, astfel încât fruntea rămânea liberă și goală și fluieram alene un cântec monoton.” Mihai Eminescu - O zi de vară Furtuna ,,Furtuna, odată, m-a prins la căsuța din
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
mângâie atât de mult, zilele încep să se micșoreze, iar nopțile să se lungească; ici-colo vezi frunzișul copacilor punctat cu galben roșiatic. Din când în când, câte o frunză împreunată de boabele de rouă se desprinde, plutind ușor spre iarbă mirosind a răcoare. Din ce în ce mai des, cerul își plânge cu lacrimi mărunte și dese seninul pierdut al verii. În școli, răsună clinchetul zglobiu al clopoțelului, vestind elevii că pentru ei a început un nou an școlar. În livezi, merele zâmbesc rumene în
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
dar îți pare puțin rău fără să știi de ce. Pământul bogat, cu rostul din vechime, își oferă darnic roadele pe care mâini multe și darnice le culeg. Din grădini se înalță fumul străveziu al crengilor uscate arse, iar în case miroase a gem și a peltea de gutui. Dealurile amorțite parcă sub veșmântul policrom ce le acoperă trupul susțin pomii care sub greutatea roadelor îmbrățișează pământul cu sufletul deschis în așteptarea celor care-i vor elibera de dulcea lor povară. În
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
iar ea, eterna, nemărginita eră, simbolul nemuririi. Aliată cu cerul, părea să-mi spună că e fericită. Priveam în largul ei cu ochi pierduți, amintindu-mi cu drag de serile târzii în care stăteam cu ochii închiși la sânul bunicii, mirosind a busuioc în minunate palate de diamante lăsate de scoici, cu pescăruși curajoși care înfruntau valurile furioase. Stăteam nemișcată, dusă de gânduri, neobservând lăsarea serii cu val subțire de borangic peste mare și țărm. Strigătul unui pescăruș mă trezi din
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
se cunoaște că are șapte vieți. Casele întineresc văzând cu ochii, acoperișurile se spală de ani și de praf, geamurile scot la iveală căpșoare bălaie cu ochi mari și obraji rumeni. Portița scârțâie... Bate vântul. Aduce o boare din trecut. Miroase a Ștefan cel Mare și a Cantemir. Dacă bătrânul castan ar putea vorbi, ne-ar spune că orașul acesta a văzut multe. El însă parcă se ridică în vârfuri, vrând să arunce o privire peste fereastra deschisă a celui de-
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
femeie foarte grasă care avea în mâini trei papornițe uriașe. iar apoi a fost pipăită din cap până-n picioare de un adolescent puber însetat de dragoste trupească și plin de acnee. în cele din urmă a reușit să coboare. a mirosit aerul murdar și gri încercând să-și dea seama în ce direcție trebuie s-o apuce. avea repere destule pentru că făcea drumul ăsta în fiecare zi. dar în fiecare zi miopia ei creștea cu viteza unui cancer nemilos. în cele
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2194_a_3519]
-
te d’Esperlu&te, o jună care „citește fie ce-o fi“, „scrie ea însăși propria-i biografie“, poartă ochelari și haine bordeaux cu puțină broderie. E una din prințesele tălmăcite de Șerban Foarță chiar din franțuzeasca aceea care ne mirosea prea tare a brânză mucegăită săptămâna trecută. De data asta, cuvintele și rimele au șterpelit din rafinamentul ființelor despre care vorbesc, cunosc „alfabetul evantalic internațional“, fac reverențe și se parfumează cu esență de trandafiri. În primul rând, avem de-a
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2194_a_3519]
-
moment în moment ne așteptăm la evenimente importante și iată-ne înconjurați numai de spioni, parcă am fi în țară inamică... Eu, firește, am conștiința împăcată! Eu de mult mi-am făcut datoria și am raportat excelenței că aici nu miroase a patriotism. Excelența nu m-a ascultat. Avea încredere. Zicea că suntem acasă... Acuma poftim, acasă!... Chiar aseară mi-au adus jandarmii doisprezece bandiți, adunați de prin păduri, din spatele frontului... Doisprezece! Ce zici?... Frumos număr!... Tocmai spuneam primarului cât sunt
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
Klapka, se repezi în odăiță, se uită împrejur, cercetător, înfricoșat. Pretorul îi poruncise, de repetate ori, să fie cu ochii în patru ca nu cumva prizonierul să se sinucidă. Acuma tremura să nu fi lăsat căpitanul vreo armă. Deși nu mirosi nimic suspect, zise rugător și moale: ― Să nu mă nenorociți, domnule locotenent, din suflet vă rog!... Eu fac tot ce pot și chiar mai mult, dar să nu mă nenorociți... Apostol pricepu și zâmbi. Răspunse prin o ridicare de umeri
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]