7,696 matches
-
încadrează în categoria peisajelor mocerat antropizate. Acest tip de peisaj se caracterizează prin fragmentarea puternică a arealului ecosistemelor forestiere în care pâlcuri de pădure alternează cu pajiști, fânețe și pășuni, livezi cu pomi fructiferi și gospodării. Efectele intervenției antropice se resimt pe mari porțiuni, ele constând în modificări ale mediului natural. Așadar, însușirile pozitive se asociază cu tendințele negative, efecte care influențează asupra calității vieții. Din analiza situației existente reies următoarele disfuncționalități principale: - Nu toate construcțiile realizate în ultimele decenii au
MONOGRAFIA ORAŞULUI BREAZA by DIANA ALDESCU () [Corola-publishinghouse/Administrative/91908_a_93221]
-
negativă o au și nenumăratele chioșcuri și construcții provizorii ce împânzesc teritoriul orașului. - O parte din instituțiile publice - începând cu primăria - nu au sedii corespunzătoare funcției sau își desfășoară activitatea în clădiri improvizate, uneori în clădiri diferite. Tot aici se resimte și lipsa construcțiilor pentru activități cu publicul, prestări servicii. - Probleme acute privind starea fondului de locuințe existente - Aceleași aspecte de uzură morală și fizică privesc și fondul construit din zona protejată cu valoare istorică (cele patru monumente de pe teritoriul zonei
MONOGRAFIA ORAŞULUI BREAZA by DIANA ALDESCU () [Corola-publishinghouse/Administrative/91908_a_93221]
-
în fond la fel cu felul lor natural de a fi. Aici natura n-a fost depășită de o natură superioară, ci doar prelungită cu o treaptă, cu un adaos. Altfel stau lucrurile cu acest element superior atunci când el e resimțit ca act de prezență spirituală. Realitatea elementului superior devine ea însăși o experiență superioară. Mai exact spus, elementul superior nu se manifestă altfel decât printr-o experiență superioară; o prezență în care simțim că ceea ce apare în noi ca exprimând
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
ce apărea ostil în natură? Când calci un gândac sau strivești o muscă, o faci cu un fel de scârbă agresivă, amestecată cu oroarea față de o specie care ți se pare așa de străină, încât în repulsia pe care o resimți se amestecă elementul „crud“, cruzimea stranie și înfiorătoare față de ceva străin, cu totul neomenesc, față de ceva care depășește sfera acelor specii față de care omul nu se simte străin și cu care poate intra în relații de familiaritate și domesticire. Or
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
materia față de spirit, ci se lasă pătrunsă de el, receptivă la alt mod de a fi decât cel al materiei brute. Și ar trebui să fie așa, să existe o distilare a simțurilor prin însuși faptul că ele pot fi resimțite interior, dincolo de punctul de contact între organele de simț și materia simțită. Tot ce poate fi resimțit interior, convertit astfel la o formă de adeziune difuză, nu mai are brutalitatea simplului contact între două materii. Și când zicem că percepem
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
cel al materiei brute. Și ar trebui să fie așa, să existe o distilare a simțurilor prin însuși faptul că ele pot fi resimțite interior, dincolo de punctul de contact între organele de simț și materia simțită. Tot ce poate fi resimțit interior, convertit astfel la o formă de adeziune difuză, nu mai are brutalitatea simplului contact între două materii. Și când zicem că percepem „ceva“, înțelegem că se petrece aproape în mod firesc un abandon senzitiv, că, anume, tot ce este
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
constant și discontinuu, prin fracturi și descărcări energetice de sens. Sensul curge în sensul prin care el se multiplică prin diviziuni de sens. El curge întrerupându-și mereu cursul în sens invers. Apăsarea cuvântului. Numesc așa felul în care trebuie resimțit orice discurs creator serios. Când nu simți pulsul acestei apăsări, nu ca ceva apăsător, ci ca un mers îndesat și plin al cuvintelor, trebuie să devii prevăzător. Clipa morții, oricât de egală pare ea să fie pentru toți oamenii, nu
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
interior, există și ca putere interioară, latură absentă la americani, incapabili de rezistență la durere. Puterea americană este empirică, cea rusească nu ține seama de condiții și, din acest punct de vedere, pare absurdă, irațională. Dar tocmai de aceea este resimțită ca o adevărată putere, în care riscul pune totul în joc, nu sub forma pariului și a competiției, ci ca realitate supremă, absolută, incomparabilă. Și cine oare poate avea șansa de a se plasa între aceste două popoare, ce alt
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
că „e încă departe“, că n-a venit încă aici, în locul în care eu nu făceam decât să exist, dar că poate veni; că venirea lui este prezentă și că existența mea nu există în clipa aceea decât pentru a resimți prezența acestei veniri. Și am văzut că acolo unde era ceva, un fel de funie lungă, în care erau prinse tot soiul de obiecte și bucăți de metal, tinichele, se rostogolea cu furie în toate părțile, răsucindu-se, pe podeaua
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
facem de fapt exercițiul definitiv al dispariției, fiorul ei fioros. Și să mai amintim - dacă mai este cumva nevoie de a sprijini meniul sugerat de vorbele de mai sus - că în cuvintele „feroce“ și „ferocitate“ noi proiectăm deja spaima fioroasă resimțită în fața prădătorului care e gata să ne facă dispăruți, brusc și abrupt, rupți și prinși în ruptura acestei dispariții, care irumpe în noi sub forma ferocității ei. — Iar am venit, cinstite Părinte, să te încerc în credință și să te
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
în alt regim, cel desemnat de lumea morților. Vreau să spun cu asta că lumea morților nu este o lume „animată“ de orice fel de spirite, ci doar de acelea care au fost ceva și care, pentru cel care le resimte prezența, nu și-au pierdut cu totul locul în viață: acei morți care sunt „dincolo“ de lume, fără să fi ieșit în afara lumii, și care „bântuie“ astfel lumea ca ceva nebunesc; ca o lipsă de înfăptuire care poate totuși să
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
un fel de mediu de propagare: e ca și cum animalul ar avea un simț nesenzitiv (diferit de simțurile materiale) cu care simte toate emanațiile afective, cele ale omului și cele ale altor animale. Tot așa cum, se pare, frica pe care o resimte omul este percepută, „mirosită“ de animal. Și totuși, are loc și aici o curiozitate: animalul poate simți ceea ce simte omul, însă omul nu este în stare să simtă ce simt semenii săi... Cu alte cuvinte, nu suntem încă la înălțimea
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
lui care, în fond, rămâne meschină și îngustă, superficială și neautentică. Burghezi de acest tip există printre artiști, printre călugări, adică nu e vorba, în această calificare spirituală, de meseria pe care o exercită insul respectiv, ci de faptul că resimțim în el - și cel care resimte asta este, bineînțeles, de altă „rasă“ decât cea a burghezului - omul care se satisface la nivel scăzut, adică lipsa de anvergură și de capacitate de viziune, lipsa unei înțelegeri profunde a lucrurilor. Și asta
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
și îngustă, superficială și neautentică. Burghezi de acest tip există printre artiști, printre călugări, adică nu e vorba, în această calificare spirituală, de meseria pe care o exercită insul respectiv, ci de faptul că resimțim în el - și cel care resimte asta este, bineînțeles, de altă „rasă“ decât cea a burghezului - omul care se satisface la nivel scăzut, adică lipsa de anvergură și de capacitate de viziune, lipsa unei înțelegeri profunde a lucrurilor. Și asta apare, în ochii celor care judecă
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
forțe nu pot coopera împreună, se neagă și se combină haotic, la întâmplare și în fugă, în așa fel încât - din punctul magic de vedere - totul seamănă cu o dezastruoasă confuzie de principii și cu o incapacitate profundă de a resimți natura secretă a lucrurilor. Însă cum nu este decât un punct de vedere, această percepție magică nu ne obligă la nimic; n-avem decât să o așezăm undeva în „raft“ printre celelalte dosare în care depunem „cunoștințe“ care nu ne
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
și posesiv al unui popor, adică nu este vorba de a apăra sau a lupta pentru o integritate teritorială (ceea ce a creat mereu confuzia războaielor, în care poporul se definea doar ca geografie), ci de o integritate pe care o resimte spiritul, și nu picioarele care calcă și vor să calce oriunde pământ „strămoșesc“, regăsit sub tălpi și în bătaia piciorului, pas cu pas. Cine caută să se regăsească pas cu pas ca popor nu face altceva decât să trăiască artificial
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
de ceva care privește, în mod strict și de neînlocuit, pe fiecare în parte. Se poate spune deci că ceea ce este absolut în om nu este forța superioară cu care specia umană este dotată în general, ci forța de a resimți ca extremă condiția singurătății. Iar absolutul, care părea să fie ceva care se împărtășește cu ceilalți semeni, este doar aparent. Există de timpuriu, de la începuturile umanității, concepția, să-i zicem, mimetică, a realității: Universul, lumea, tot ce există, alcătuiește natura
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
și de care aș prefera să nu mi aduc aminte. Nu. Cred că perioada asta, să-i zic „specială“, a vieții mele a fost roditoare, am început să fiu mult mai interiorizat, mai stăpân pe experiențele mele subiective, și am resimțit asta în primul rând în faptul că îmi percepeam viața - cu toată constrângerea în care mă aflam - și pe mine însumi ca existând în deplină libertate. Eram viu, și tot ce mă interesa să știu se petrecea în mine, iar
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
și particip - în clipe de acest fel - în zona lărgită a unui trecut impersonal la care conștiința globală a propriului meu trecut participă prin absorbție. La câteva ore după trecerea serii și a miezului nopții - în aprilie 2007 - încă mai resimt ambiguitatea în care două lumi se întrepătrund, deși sunt separate ca lumi, ca întreguri. Sau poate că însăși starea de conștiință a unui întreg se desface, prin această refacere internă, în două părți desprinse una de alta și totuși cuprinse
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
ceva care este singurul mod capabil de a fi interior resimțit. Fiecare este singur cu interioritatea sa, ceea ce simte fiecare că este în sine nici nu se poate transmite, nici nu poate lua locul în sinea altuia. Ceea ce credem că resimțim, prin compătimire, din interiorul altcuiva nu este felul în care acest interior se resimte pe sine, ci felul în care participăm, prin „înlocuire“, la felul de a fi al celuilalt; adică, această participare este fictivă și, oricât ar fi ea
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
cu interioritatea sa, ceea ce simte fiecare că este în sine nici nu se poate transmite, nici nu poate lua locul în sinea altuia. Ceea ce credem că resimțim, prin compătimire, din interiorul altcuiva nu este felul în care acest interior se resimte pe sine, ci felul în care participăm, prin „înlocuire“, la felul de a fi al celuilalt; adică, această participare este fictivă și, oricât ar fi ea de intensă, nimeni nu va putea simți exact ceea ce celălalt, ceea ce fiecare simte pentru
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
să fie caracteristica banalității este satisfacția; ea nu se lasă provocată de nimic, caută să se păstreze pe sine, iar satisfacția acestei neschimbări de atitudine produce inerție; iar inerția prelungită, egală cu sine, omogenă și de lungă durată, poate fi resimțită ca beatitudine, ca un fel de amețeală plăcută, aproape de narcoză: este vorba de o stabilitate interioară fără conflict, de forța imobilă a inerției care și-a câștigat cuib și s-a făcut cocon și se complace în această letargie. S-
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
franceze. Și am regretul că sunt nevoit, dintr-o nevoie de sinceritate și corectitudine care nu caută să evite judecățile critice, să repet considerațiile mele puțin amabile la adresa Franței - un regret care are în el însuși condiția de a se resimți pe sine constrâns să facă o mărturisire care este în parte nepotrivită cu statistica unor stări de fapt; aici e nevoie de explicație: sunt nenumărate cazuri, printre francezi, de spirite libere, simple și deschise, adică de suflete curate; numai că
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
divinului nu este altceva decât forma cea mai pătrunzătoare de concepere a interiorului. Sau: divinul este forma pătrunzătoare prin care ne dăm seama că nu suntem singuri cu felul nostru interior de a fi. Că felul în care noi ne resimțim, în interiorul nostru, prezenți față de noi înșine, nu este un act care se petrece numai în noi înșine, ci este o stare care are un corespondent superior în ordinea lumii, în felul în care lumea ne apare nouă ca ceva plasat
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
ceva unic, adică se simte pe sine în interior altfel decât știe el că ceilalți se simt pe ei înșiși. Deci știm că fiecare om se percepe pe sine diferit ca lume interioară, deși avem toți capacitatea de a ne resimți interior prezenți față de noi înșine. Deși știu că și semenul meu are o lume interioară ca a mea, eu nu știu cum este această lume pe care numai fiecare, singur, o poate percepe așa cum este și se face ea prezentă. (Nu e
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]