8,392 matches
-
societatea americană, experiențele intelectuale într-un spațiu în care banul sprijină cultura și crează marile temple ale studiului: bibliotecile de cercetare. Specific jurnalului Buzea este marea absență a copiilor, familia care trebuie să trăiască această existență frântă, copii și părinți topindu-se unii de dorul altora. De la această conștiință a cotidianului familial vine și preocuparea, mult mai pregnantă la Constanța Buzea, de a nota și dimensiunile materiale ale voiajului: prețurile, goana după magazinele cele mai ieftine unde se pot cumpăra, mai
Jurnal de femeie by Mihaela Mudure () [Corola-journal/Journalistic/5284_a_6609]
-
funcțională integral. Șeful statului a amintit despre o întâmplare din viața sa, de pe vremea când era comandant de navă. "În 1981, comandând o navă de 40 de mii de tone a apărut un incendiu uriaș într-un port francez. Focul topise și antenele de la radar, dar când de pe puntea de comandă s-au acționat butoanele instalațiilor de siguranță, toate instalațiile au funcționat perfect. Niciodată, în istoria de 15 ani a navei, instalațiile nu fuseseră utilizate în mod real, în situație reală
Băsescu laudă Japonia cu poveşti de pe vremea când era comandant de navă () [Corola-journal/Journalistic/45758_a_47083]
-
resurecția democratică din subteran la despotismul salvator nu e decât un pas, iar boala rămâne, cum ne-am obișnuit, în vecinătatea erotismului. Nefirescul e deopotrivă și efectul și veriga slabă a sistemului prozastic propus de Cristian Meleșteu. Stările narcotice sunt topite mult prea repede în derapări moraliste și ecuații teziste. Călătoria din Colonia subterană nu mai e una picarescă, ci se derulează alert, cum altfel, în zone ale visceralității. Elementele de folclor urban, basm lugubru și distopie, interesante ca hartă a
Debuturi și radiografii la minut by Marius Miheț () [Corola-journal/Journalistic/3964_a_5289]
-
din verbialitatea ce îmbracă desfășurările distopice, din felul cum reușește să găsească finalități cu multiple alternative neașteptate. Apocalipsele lui Cristian Meleșteu se alimentează din trei surse unice: impetuozitatea - totul e neliniștit în scrisul lui, iar calmul, fie și sugerat, este topit în explozii dramatice; boala - cu morți violente ori simbolice; și iubirea imposibilă - absurdistă. Rămâne doar ca cele trei să-și găsească albia potrivită. Talent și forță există din belșug. Așteptăm cu încredere romanul.
Debuturi și radiografii la minut by Marius Miheț () [Corola-journal/Journalistic/3964_a_5289]
-
un Colin Farrell care se arată capabil de un rol de compoziție, ieșind astfel din tiparul de băiat frumos cu disponibilități eroice. Filmul lui Woody Allen păstrează un ton ironic, ironie care se află la antipodul comicului și care se topește în planul vast, impredictibil pînă la incomprehensibil al existenței.
Crimă, pedeapsă și încă ceva... by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/8271_a_9596]
-
iubea foarte mult pe pompierul-îmblânzitor/ era un foc foarte sensibil/ era un foc capabil de cele mai înalte sentimente/ era un foc care și-ar fi dat viața pentru îmblânzitorul lui/ dar și pompierul îl iubea/ și pompierul mistic era topit după foc// Imaginați-vă un foc mare ca un animal preistoric/ așezându-se la picioarele unui pompier-îmblânzitor/ priviți focul dându-se de trei ori peste cap/ priviți-l transformându-se în mii de cuburi/ și pompierul își pune în geantă
Manierisme by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/6838_a_8163]
-
temelia unei estetici moderniste, care distruge în plin efort de căutare. Multiplicarea perspectivelor narative nu dezvăluie taina identității unui personaj, ci o complică pînă la o face de nepătruns. Istorisită de mai multe guri, viața individului devine himeră, povestea se topește în acele detalii care nu coincid, sau se contrazic reciproc. Astfel că, în cele din urmă identitatea însăși devine evanescentă. Eroina lui Conrad dispare tocmai pentru că e trasformată de ceilalți în personaj, adică în propria lor ficțiune. Sumbrul farmec al
Culoarea tristeții by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/17308_a_18633]
-
fost percepută în după-amiaza acelei zile de cei prezenți pe drumul național 69 Timișoara - Arad - a fost una de coșmar: de jur împrejur ardeau miriștile pe dealuri, luaseră foc copacii de pe drum, bornele din plastic ce marcau carosabilul s-au topit. Aerul ardea plămânii și viscolea pur și simplu cu cenușă care-ți intra în ochi. Șoseaua era obturată, din loc în loc, începând din zona benzinăriei Petrom și până aproape în Orțișoara, de perdele compacte de fum înecăcios în care mașinile
Agenda2004-30-04-a () [Corola-journal/Journalistic/282673_a_284002]
-
mai ales acelora care lucrează noaptea afară. Taximetriștii sunt cei mai afectați de temperaturile scăzute, mai ales că nu prea dau de clienți, iar prețul combustibilului este foarte mare. Unii au și explicații pentru temperaturile "neobișnuite": "În 2050 se va topi calota glaciară. Fluxul atmosferic, circulând în aria nordică, vine valul din nord înspre sud. Ne afectează și pe noi" VEZI PROGNOZA METEO PENTRU ZILELE CARE URMEAZĂ: JOI (20 octombrie) Vremea se va menține predominant frumoasă și va continua să se
Frigul pune stăpânire pe România. Vezi cum va fi vremea zilele care urmează () [Corola-journal/Journalistic/24893_a_26218]
-
Dumnezeu, care-l consulta în luarea unor decizii. De aceea, Dumnezeu i-a încredințat porțile și cheile Raiului, spune tradiția. Acolo fiind stăpân peste camarile cerești, Sfanțul Petre hrănește animalele sălbatice, mai ales lupii, dar fierbe și grindina , care se topește în bucățele mici și nu mai este atat de periculoasă. Din această zi, cucul și privighetorile nu mai cânta. În tradiția populară, până în acestă zi nu se scutură merii; se crede că, dacă se respectă această datina, sunt ocrotite ogoarele
Postul SFINȚILOR APOSTOLI PETRU ŞI PAVEL: Ce trebuie să facă pistruiații by Crişan Andreescu () [Corola-journal/Journalistic/23319_a_24644]
-
locuiesc ceva mai sus. Aici nu suntem decât la primele pante. Am văzut-o că ridică din sprâncene. - Primele pante? Aceste două cuvinte o intrigau, dar nu-și pierduse zâmbetul. Era oare efectul șampaniei Pim’s? Timiditatea mea s-a topit. I-am explicat ce vrea să-nsemne „primele pante“, expresia asta pe care-o deprinsesem, ca toți copiii de școală, din cartier. De la scuarul Trinite încep „primele pante“, căci urci de zor până la castelul Des Brouillards și cimitirul Saint-Vincent, ca
PATRICK MODIANO - În cafeneaua tinereții pierdute () [Corola-journal/Journalistic/4425_a_5750]
-
corpul purtat între plăci ca o cruce! E poate craniul uitării, iată, care se-ntoarce, care se duce. (Nemuritoare); Dar vânatul e alunecos, răsucit, îi ademenește și-i încurcă în urme, trece prin vizuini cu ieșiri neștiute, se arată, se topește, se încheagă. Și câinii îmbătrânesc lătrând, vânătorii mor asmuțind. (Paolo Uccello) La fel, număr "Trec lumi prin lumi" (1966) și "Fără somn, auzind" (1964) printre poeziile mele definitorii. Al 19-lea și ultimul poem din Clepsidra a dat și titlul
Lucrează timpul pentru noi? by Ilie Constantin () [Corola-journal/Journalistic/8270_a_9595]
-
vai, irecuperabile: "Mai trăiește, oare, calul/ care ne ducea pe munți/ când copacii erau mulți/ și pe umeri purtai șalul/ și cu frunzele pe frunte/ vânturile porneau balul?/ Mai trăiește, oare, calul care ne ducea pe munți?" Când tiparele se topesc, sonul e ludic, se supune virtualităților vocalei: "Cetate brună,/ trup ireal./ Ușor egal/ aerul sună.// Vale cu deal/ totul se-adună./ Ci, noapte/ bună în ideal.// Ușor, egal." (ușor, egal) Cenestezic simțite, elementele se desfășoară simfonic, lumea este o feerie
În fericite aruncări de zaruri by Barbu Cioculescu () [Corola-journal/Journalistic/6824_a_8149]
-
prilejul primirii sale la Academia română: „Dacă ar fi rămas în căciulă și ițari, s-ar fi ales din el un meșter colăcar la nunți, un mare meșter anonim ca autorul Mioriței, și suflarea lui de foc s-ar fi topit în flacăra pururea primenită a folclorului” (Goga, Octavian, George Coșbuc. Discurs de primire la Academia Română, Cluj, 1938.). Să nu uităm de asemeni cele două compoziții scrise de cei doi compozitori români (octogenari) Felicia Donceanu și Vasile Timiș, prima scrisă
S? nu uit?m ... by Marin VELEA [Corola-journal/Journalistic/83458_a_84783]
-
precambriană, decât/ jurasicul și triasicul, decât brontozaurii, trilobiții, celenteratele,/ Mai îndepărtată decât ușa care nu se va deschide niciodată,/ Mai îndepărtată decât telefonul ce nu va suna nicicând./ Mai îndepărtată, tot mai îndepărtată acea după-amiază,/ În care-am să mă topesc încetul cu-ncetul/ Privindu-ți spatele gol, arcuit, puful auriu de pe ceafă,/ În care-am să mă descompun fără speranță/ Visând la perii cârlionțați ai sexului tău./ În care sexul meu nu va intra niciodată,/ Nici trist, nici vesel, nici
Poezia se predă by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/6665_a_7990]
-
Ochii lui Vlad ne-au mai privit o dată încărcați de o indicibilă, înspăimîntătoare uimire. Un fel de ultim mesaj în care pîlpîia, cu o neagră strălucire, ceva ca un avertisment. Această ultimă semnalizare, enigmatică, dar presantă la limită, s-a topit dintr-o dată și Vlad a recăzut în incomunicabilitate, la pragul necunoscut." Îndărăt la Maiorescu! Este îndemnul de mare oportunitate pe care îl formulează Geo Șerban în titlul articolului său din OBSERVATOR CULTURAL nr. 157/ 2008. Cui anume se adresează reputatul
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/8643_a_9968]
-
ar fi observat, totul i s-ar fi părut atât de extravagant, încât ar fi crezut că visează cu ochii deschiși. Cum ar fi fost posibil ca distinsa personalitate literară - un scriitor pe care el, personal, îl venera, să se topească în văzduh, PFFF! Ca o spirală de fum? Borges nu era un adept yoga, ca Mircea Eliade (care se mândrea cu asemenea performanțe) și, la drept vorbind, prefera zborurile imaginației zborurilor propriu-zise. Așadar, tânărul Manguel nu a observat nimic. Dar
Alex. Leo Șerban - Litera din scrisoarea misterioasă () [Corola-journal/Journalistic/5389_a_6714]
-
ca nucile și ca oul/ sticlindu-și în eter albedoul./ îndepărtîndu-mă încet și plutind/ am văzut galaxia ca un ceasornic cu capac de argint/ rotindu-și berilele și granatele/ spre noaptea întoarsă cu spatele./ dar în timp ce urcam/ grăsimea mi se topise gram după gram/ genunchii mi se lipiseră de torace/ țeasta mi se sudase cu oasele iliace/ eram un radiolar, un spor, rostogol/ prin auriu, prin frig, prin frică, prin vîsc și prin gol.// în cîmpul meu vizual/ galaxiile se adunară
Altceva by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/3054_a_4379]
-
pentru pictori (mă gîndesc în mod special la Grupul Prolog) el mai este un loc al revelației originare. "Meargă pictorii la țară", spune profetic Topârceanu. Suntem de acord că satul în format tradițional nu mai există. Că țăranul s-a topit, cu tot cu costumul lui autentic, în haine de doc. Doar câteva rezervații, constituite din comunități mici, neînsemnate, de la munte, ca în cartea lui Ramuz, mai rezistă, cu obstinație, la dinamismul și presiunile istoriei. Acolo încă mai sunt pure și necontaminate precum
Marea spaimă by Ioan Pintea () [Corola-journal/Journalistic/8301_a_9626]
-
sale baroc sunt dominate, aproape de la etapă la etapă a reluării unor teme, de candelabre imense, din care lumina nu ajunge până jos, așa cum se întâmplă la Menzel, ci pare să se fractureze undeva, ori mai bine zis, să se topească, în jumătatea superioară a pânzelor. Într-una din acestea, de candelabrul imens atârnă o halcă de carne, un vițel jupuit, iar pe sub aceasta o turmă de oi se îmbulzește spre ieșirea din Palatul Catedralei. Ne ducem cu gândul la celebrul
Abator sau loc de sacrificiu? by Petre Tănăsoaica () [Corola-journal/Journalistic/5729_a_7054]
-
pe care acesta trece, se prăbușește brusc într-un haos albastru, de cer prăfuit. Casele de la Socolari, unde mai mulți artiști timișoreni și-au găsit refugiu de vacanță și de lucru, parcă și-au încetat existența istorică și se lasă topite în peisaj, piatra și pământul lor intrând definitiv în ciclul natural al ștergerii contururilor. Cele două fragmente de expoziție, cel al pânzelor uriașe, cu scenografii derulate în palate baroc, și fotografiile de la Socolari, defrișează două ipostaze total diferite, aproape antinomice
Abator sau loc de sacrificiu? by Petre Tănăsoaica () [Corola-journal/Journalistic/5729_a_7054]
-
fată de moravuri ușoare (Amanda Peet), o pereche de tineri căsătoriți (Clea Du Vall și William Lee Scott) și o familie care trece printr-o criză (John C. McGinley, Leila Kenzle, Bret Loehr). Sentimentul de ușurare oferit de adăpost se topește repede, fiind înlocuit de unul de frică teribilă, pe măsură ce clienții motelului încep să moară unul câte unul. Cei rămași în viață înțeleg repede că, dacă vor să supraviețuiască, trebuie să descopere secretul care i-a adus pe toți împreună. Identitatea
Agenda2003-30-03-22 () [Corola-journal/Journalistic/281291_a_282620]
-
știind că patimile există, ca și crucea, ca și moartea. Va fi mereu cu el, lîngă el, îi va anula neputința, îl va ajuta să ducă pînă la capăt ce are de dus. Va transforma imposibilul în posibil. Gheața se topește și din aburii ei se ivește nu doar pumnalul răzbunării lui Hamlet, ci și povestea despre Hamlet și Tatăl său spusă de acest mare regizor. Material și imaterial, realitate și iluzie, dorința de a zbura - una din temele care străbat
Shakespeare mai presus de orice (II) by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/8453_a_9778]
-
despre Hamlet și Tatăl său spusă de acest mare regizor. Material și imaterial, realitate și iluzie, dorința de a zbura - una din temele care străbat fiecare montare din această Trilogie. Gheață, apă, foc, cămașa din hîrtie pe care Hamlet o topește cu zbuciumul lui. Toate se risipesc pe scenă, curg. Ca viața însăși. Actorii-gropari-clovni felinieni. Este pentru prima dată cînd îi văd cum refuză să joace "Cursa de șoareci". Este cursa morții. Și ei știu. Ca orice bufon. Hamlet le suflă
Shakespeare mai presus de orice (II) by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/8453_a_9778]
-
brațe, cu șoapte de genul "ai înțeles?" și spre a-mi dovedi știința de carte și norocul meu că am nimerit lîngă ele. Deși ce se petrecea pe scenă se îndepărta, tot mai mult, de vagile ei reminiscențe de lectură topite în cultura de televizor. Regizorul Alexandru Dabija nu și-a propus giumbușlucuri, inovații asupra textului, translarea lui, cu ostentație, în actualitate. S-a păstrat în clasicitatea lui. A combinat, în alte doze, cantitățile de naivitate și parșivenie. într-un fel
Mici drame? by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/14360_a_15685]