10,805 matches
-
ei, așa cum promisese, căută răspunsurile la întrebări în cărți. Citi câteva pagini și apoi le aruncă mâniată fiindcă nici măcar nu știa ce caută. Se apucă de scris o poveste de iubire ce urma să se termine în modul cel mai tragic cu putință. Ea avea să moară, el să se sinucidă, în vreme ce jumătate din populația globului cădea decimată într-un război devastator. În acest fel, avea să se considere răzbunată. * * * Clasa a XII-a se dovedi a fi anul testelor. Elevii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
din companie își fracturaseră câte un mădular într-un anumit moment al vieții lor și acum veniseră toți să îi povestească. Era minunat să știe că le păsa de ea, dar nimeni nu poate să asculte atât de multe istorisiri tragice despre mâini și picioare zdrobite. Când fluxul de oameni care îi urau numai de bine se rări, putu să își dedice timpul citirii celor câteva sute de e-mailuri care se adunaseră. Un nume îi sări imediat în ochi și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
Probabil. Darcey ridică din umeri. Nu mă mai preocupă. Sincer. El dădu din cap. Îmi pare rău. Vorbesc doar ca să-mi distrag atenția de la faptul că ne clătinăm mai ceva ca la cutremur. —Bine, zise ea. În caz că o s-o sfârșim tragic, ca să nu mori curios, află că am vorbit cu Aidan și am vorbit și cu Nieve și... nu prea cred că o să mai fiu vreodată prietena ei cea mai bună, dar nici n-o mai urăsc. —Și pe el? Nici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
asiguri că mă urc în taxi, dacă vrei, dar de una singură am să mă descurc de minune. Așa că o conduseră în parcarea de taxiuri de lângă Centrul de Servicii Finaciare și așteptară până când apăru o mașină. — Nu e cine știe ce despărțire tragică, zise Anna când Darcey deschise portiera. Sunt sigură că ai să te tot plimbi pe aici, iar eu îți voi scrie despre toate bârfele din Dublin, desigur. — Da, zise Darcey fără emoție. Te sun luni și-așa ca să-ți spun
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
reductibile, în cele din urmă, la disputa dintre bine și rău. Inocenței studenților despărțiți de meleagurile natale i se opune perfidia unui personaj, Uriel, o falsă față bisericească, un fals idol, un idol de lut. La intersecția dintre comic și tragic ar putea fi plasată piesa radiofonică Avem telefon. E o lucrare dramatică despre imposibilitatea de a rămâne singur până la sfârșit în fața păcatului ce reduce ființa la o ecuație unde singura necunoscută pare să fie frica de pedeapsă. Cațavencu sau O
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288174_a_289503]
-
treia domnie a lui Mihai Racoviță sunt prezentate faptele de bravură ale domnitorului: luptele cu austriecii de la mănăstirile Cașin și Mira, incursiunea în Ardeal, ciocnirile cu tătarii. Cronicarul urmărește succint și evenimentele din Țara Românească, legate de domnia și sfârșitul tragic al lui Brâncoveanu, încheind cu lamentația asupra deșertăciunii lumii. Sunt consemnate, de asemenea, momente istorice externe: lupta lui Petru cel Mare cu suedezii, tratatul încheiat de țar cu Dimitrie Cantemir, considerat de cronicar un act „nesocotit”. Sfârșitul cronicii este consacrat
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286521_a_287850]
-
Hachisuka. Mitsuhide descălecă agil. — Mataichi, stai aici cu calul, spuse el, dându-i căpăstrul. Mitsuharu trebuie să ajungă În ultima jumătate a Ceasului Câinelui, venind de la Castelul Sagiyama. Dacă nu apare până la ceasul stabilit, contramandăm planul. Apoi, cu o expresie tragică pe față, adăugă: — Orașul a devenit sălaș de demoni care se războiesc. Cum ar putea un biet om să ghicească deznodământul? Ultimele cuvinte i se pierdură În bezna Învăluitoare. — Negustorule de ace! Arată-mi drumul. — Drumul Încotro? se Încordă Hiyoshi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
lor. Era un ținut În care inamicul nu putea face nici un pas și de unde nu aveau absolut nici un loc de retragere. Până și infanteriștii erau pătrunși de spiritul acestei convingeri, din momentul când porniseră, și cu toții Împărtășeau un anume sentiment tragic. Comparându-și echipamentele cu cele ale armatei din Oda, puteau vedea că erau jalnic de inferioare; de fapt, nici nu Încăpea vreo comparație. Ei, Însă, nu se simțeau inferiori. După ce se Îndepărtară la câteva leghe de cetate, forțele clanului Tokugawa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
pereche de nestemate strălucitoare, nu stătea bine cu sănătatea. Unul era bolnav cronic; celălalt trebuia să dirijeze luptele din lectică. Dar ajutorul considerabil pe care acei doi oameni i-l dădeau lui Hideyoshi le depășea posibilitățile. Ori de câte ori le privea figurile tragice, nu putea să nu fie mișcat până la lacrimi de niște emoții sublime. În acele momente, statul său major de campanie era unit trup și suflet. Numai datorită acestui lucru, moralul trupelor nu șovăia. Durase cel puțin un an, dar acum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
tău, oricâte ai fi avut de Îndurat. — Nobunaga s-a răsculat Împotriva shogunului. Și toată lumea știe câtă karma negativă a acumulat arzând Muntele Hiei. Uită-te ce-au pățit vasalii lui superiori - Hayashi, Samura, Araki. Nu mă pot gândi la tragica lor soartă ca la ceva ce nu mă interesează. — Stăpâne, ai primit o provincie. Clanul nu duce lipsă de nimic. Gândește-te la favorurile cu care ne-a gratificat. În acest moment, Mitsuhide Își pierdu controlul, iar cuvintele sale izbucniră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
de pe cal și alergă spre comandantul său. Mitsuhide stătea Într-un loc uscat al luncii. Ochii pătrunzători ai generalilor se Întoarseră În direcția lui Genemon. Erau acolo Saito Toshimitsu, cu părul său alb ca promoroaca și Mitsuharu, a cărui față tragică semăna acum cu o mască. Împreună cu acești doi oameni, numeroșii membri În armuri ai statului major Îl Înconjurară pe Mitsuhide ca un zid de protecție. — Gengo, spuse Mitsuhide, În curând se va lumina de ziuă. Ia o companie și traversează
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
abandonaseră castelul și fugiseră, lăsând totul pe loc. Nu putuse decât să Încarce un cal de samar cu un schimb de haine pentru soacra ei și darurile pe care soțul său le primise de la Nobunaga. În această situație, Nene simțise tragica Îndârjire și marea responsabilitate a neamului femeiesc. Era Însărcinată cu conducerea Castelului Nagahama, În absența lui Hideyoshi, și trebuia s-o ajute pe bătrâna lui mamă, precum și să admninistreze complicata gospodărire a castelului. Probabil Își dorea din toată inima fericirea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
din zonă. Părea hotărât să rămână cu tabăra pe loc până când cunoștea Întreaga poveste. Există vreun motiv de a crede că s-ar putea să fie un raport fals? Întrebă Katsuie. Era și mai surprins decât fusese când primise vestea tragică a morții lui Nobunaga, cu câteva zile În urmă. Dacă trebuise ca altcineva să se Înfrunte cu armata lui Mitsuhide Într-o „bătălie recviem“, Înaintea lui Katsuie Însuși, s-ar fi cuvenit ca acesta să fie Nobutaka sau Niwa Nagahide
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
mâini și din picioare, izbucnind În plâns. Apoi, aruncă Îndoitura din hârtie În mijlocul seniorilor așezați. Dintr-o dată, ochii tuturor se umplură de lacrimi. Ceasul bătu de amiază. În marea sală plutea o tensiune aproape palpabilă. Katsuie Începu cuvântarea de deschidere: — Tragica moarte a Seniorului Nobunaga ne-a pricinuit o mare tristețe, dar acum trebuie să alegem un succesor vrednic pentru a-i continua opera. Suntem datori să-l servim și În moarte așa cum l-am servit În viață. Aceasta este Calea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
-l putem distruge pe ticălos complet, Încă Înainte de a-și Încartirui măcar trupele. A sosit momentul de a ne Împlini marea dorință, purtând bătălia decisivă pentru națiune! A sosit clipa și nici unul dintre voi nu trebuie să rămână În urmă! Tragica veste fusese transformată dintr-o dată, de către cuvintele lui Hideyoshi, Într-un motiv de bucurie. — A noastră e victoria! declară Hideyoshi. Apoi, fără a mai pierde vremea, Începu să dea ordine. Generalii care-i primeau ordinele plecau imediat, aproape fugind cu toții
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
facă un pas greșit. Chiar și printre clanurile de samurai se găseau tați și mame În slujba seniorilor provinciali din Osaka și Kyoto, ai căror copii Îi serveau pe generalii armatei răsăritene. Frații luptau În tabere separate. Astfel se pregătea tragica scenă pentru conflictele sângeroase, care aveau să izbucnească În sânul familiilor. Hideyoshi cunoștea greutățile amarnice pe care le prilejuia războiul. Lumea se afla În război de pe vremea copilăriei lui, când trăia În casa dărăpănată a mamei sale din Nakamura. La
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
undeva, departe. Cum se descurcase Shonyu? Nu se putea gândi decât la vestea bună pe care spera s-o primească din direcția aceea. Cam pe la amiază, sosiră câțiva călăreți, care se retrăseseră de la Nagakute. Cu expresii distruse pe chipuri, relatară tragica veste: armata principală a lui Hidetsugu fusese zdrobită complet și nu se știa dacă Hidetsugu era viu sau mort. — Ce?! Hidetsugu? Hideyoshi era clar surprins. Nu era omul care să poată rămâne netulburat la auzul unei vești șocante. — Vai, ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
e un afront la adresa demnității Domniei Sale, iar noi am ajuns de râsul lumii. Și mai este și o insultă adusă spiritelor camarazilor noștri, care au murit la Muntele Komaki și la Nagakute. — Ai fost trimiși să piară de-o moarte tragică și fără rost și nu există nici un motiv pentru care cei vii să trebuiască să Îndure asemenea gânduri dureroase. Oare ce fel de hotărâre o fi luat pân-acum stăpânul nostru? — Ce-ar fi să se ducă cineva să le
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
mai mult prin raportarea continuă la existența consătenilor, el suferă în urma unei iubiri pierdute. Incertitudinile și întrebările se lămuresc pe măsura desfășurării evenimentelor, iar zbuciumul protagonistului, straniu la prima vedere, își dezvăluie treptat sensurile, suferința sa implicând chiar o dimensiune tragică. Ambiguitatea construcției este de atmosferă, dar și efect al modalității de a nara. Registrele temporale se întrepătrund, notațiile din prezent alternează cu ecourile subiective ale unor întâmplări petrecute în trecut. În Răzbunare ratată. Noaptea papagalilor (1982), carte în care sunt
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290346_a_291675]
-
epicul numai ca acumulare de fapte senzaționale - lupte, comploturi, măceluri - și neglijând logica narativă, urmărirea unei semnificații. Față de povestirile anterioare, romanul Vijelia (1969) reprezintă un oarecare progres în reconstituirea istoriei, aici - nestatornica domnie a Movileștilor, pe al cărei fundal întunecat, tragic, evoluează un erou care încearcă să se opună evenimentelor. În alte volume, autorul inventează febril povești teribile, în care dragostea, suferința și moartea constituie unicele realități ale unei umanități dislocate din normal. Întâmplări „tari” se petrec în decoruri pe măsură
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285845_a_287174]
-
violent (11 oameni uciși și peste 400 răniți) atestă temerea claselor privilegiate privind iminentă în Anglia a unei revoluții iacobine violente în anii de dupa războaiele napoleoniene. Pentru radicali și reformatori Peterloo ajunge să simbolizeze tirania regimului Tory. Imediat după acest tragic eveniment, guvernul a grăbit intrarea în vigoare a celor Șase Legi (Six Acts), menite să reprime mișcările radicale reformatoare: se interziceau orice întîlniri/ adunări a peste 50 de persoane; magistrații primeau puteri sporite spre a percheziționa casele pentru arme; se
by William Blake [Corola-publishinghouse/Science/1122_a_2630]
-
Luca Signorelli și Andreea Man‑ tegna. Pietà este dominată de frumusețea calmă a unei madone copilăroase; trupul lui Cristos stă pe genunchii ei asemenea unui copil care doarme. Ca întotdeauna, în operele lui Michelangelo, frumusețea are întâietate în fața de‑ clamației tragice. Pe când alți artiști, precum Agnolo Bronzino 29, Enguerrand Quarton 30, au folosit o postură simbolică, Michelangelo a insuflat operelor sale tensiunea chipului și a suferinței; acestea la Michelangelo pornesc din interior, din trăirea sufletească. De fapt propriile comentarii ale lui
Michelangelo Buonarroti / Mesajul biblic al operelor sale by Ioan Blaj () [Corola-publishinghouse/Science/442_a_992]
-
ca expresiune sufletului păstoresc " Lui Ovid Densusianu Miorița îi apare ca plăsmuire epică și urmărește reconstituirea aspectului originar al baladei, \ dincolo de forma pe care i-a dat-o Alecsandri el examinează aspectele lirice alezate peste nucleul epic de origine (conflictul tragic dintre păstori pizma). Continuă, demonstrând concludent autonomia oii năzdrăvane ", răspândirea europeană tradițională a motivului plângerii oilor ", motivul dorinței de îngropăciune la stână " Demonstrează de asemenea că motivul maicii bătrâne a fost încorporat târziu din voința de a spori tensiunea lirici
Metodica folclorică şi concepția folcloristică la Ovid Densusianu by LIVIU MIRON () [Corola-publishinghouse/Science/1692_a_2975]
-
bogat, client al cazinourilor, căsătorit de cinci ori, privind lumea din goana unui Buick, în care era fotografiat uneori alături de soțiile sale mai mult sau mai puțin tinere. Realitatea pare alta, el fiind dacă nu un personaj cu un destin tragic, oricum cu unul sinuos și contorsionat, căruia viața îi servește din când în când mari amărăciuni. Se naște într-o familie bogată, dar se simte bine în gazetele de stânga, nemulțumindu-și familia. Este amenințat cu pușcăria pentru o vină
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288781_a_290110]
-
care îi zace soția (la a cărei moarte contribuise), personajul râde isteric, răsfoind câteva epistole platonice din adolescență și închipuindu-și-le a fi „probele” mult căutate. Scena are o plasticitate intensă, amintind - ca perspectivă grotescă asupra unui eveniment funciarmente tragic - pânzele expresionismului. Calchierea titlului Simfoniei fantastice op. 14 de Hector Berlioz nu este întâmplătoare. Scriitorul experimentează o formulă stilistică neobișnuită și oarecum singulară în proza românească. Își propune, de pildă, să insinueze narațiunii modelul retoric al simfoniei lui Berlioz. Tentativa
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288781_a_290110]