9,812 matches
-
otomani care trăiau În Smirna Înainte de incendiu, o sută nouăzeci de mii nu fuseseră găsiți până la 1 octombrie. Horton Înjumătățise acea cifră și estimase numărul morților la o sută de mii. Ancorele au fost smulse din apă. Puntea le-a tremurat sub picioare când motoarele distrugătorului s-au pus În funcțiune. Desdemona și Lefty au văzut Asia Mică Îndepărtându-se. Când au trecut pe lângă Iron Duke, orchestra corpului militar britanic Începea un vals. DRUMUL MĂTĂSII Conform unei legende din China antică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
privirile. În 1922 șoferițele Încă mai erau o priveliște scandaloasă. După ce Își puse portțigaretul pe bord, trase șocul, așteptă cele cinci secunde necesare și apăsă butonul de contact. Capota de tablă a mașinii se trezi la viață și Începu să tremure. Scaunele de piele se porniră să vibreze și Desdemona Își apucă soțul de braț. În față, Sourmelina Își scoase pantofii de satin cu toc, ca să conducă desculță. Băgă mașina În viteză și, fără să se asigure, o luă pe Michigan
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
Dar apoi Zizmo clipea și monstrul dispărea. Când femeile erau În luna a opta, căzu prima zăpadă. Lefty și Zizmo purtau mănuși și fulare cât așteptau pe țărmul de pe Belle Isle. Cu toate acestea, oricât era de blindat, bunicul meu tremura. De două ori În ultima lună scăpaseră la mustață de poliție. Bolnav de gelozie și suspiciune, Zizmo se comportase șovăielnic, uitând să fixeze Întâlniri și alegând locuri de livrare fără pregătiri suficiente. Mai mult, Banda Violetă Își consolida supremația În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
frizerie unde bărbații Își Întindeau părul purtau căști de duș, ca femeile. De cealaltă parte a străzii, niște tineri strigau după ea: ― Păpușă, ai atâtea curbe că faci mașinile să se ciocnească! ― Cred că ești o gogoașă, puiule, că-mi tremură jeleu’! În spatele ei izbucniră râsete și se grăbi Înainte. Din ce În ce mai departe, pe lângă străzi al căror nume nu-l știa. Se simțea deja miros de mâncăruri necunoscute: pește prins În râul din apropiere, picioare de porc, mămăligă, cârnați prăjiți și mazăre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
zornăie și organele interne să murmure. Milton cânta la instrumentul lui cu aceleași degete pe care le folosea pentru a da salutul Tinerilor Cercetași, dar gândurile lui erau departe de a fi nevinovate. Respirând greu, aplecat asupra lui Tessie și tremurând de concentrare, Își legăna clarinetul cu mișcări circulare, ca un Îmblânzitor de șerpi. Iar Tessie era o cobră hipnotizată, Îmblânzită, fermecată de sunet. Până la urmă, Într-o după-amiază, când erau singuri-singurei, Tessie, verișoara lui bună, se Întinse pe spate. Își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
un rest de placentă și s-a dus la spălat. Sora Rosalee m-a dus Înapoi la doctorul Philobosian pentru examenul anatomic. M-a pus pe masă, dar mă ținea cu o mână, ca să fie sigură. Observase că mâna doctorului tremurase În timpul nașterii. În 1960 doctorul Nishan Philobosian avea șaptezeci și patru de ani. Avea un cap ca de cămilă, cu gușa atârnând, și toată activitatea i se reflecta În obraji. Părul alb Îi Înconjura ca un nimb capul, de altminteri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
de evantai Îi foșnea foile. Forța cu care Desdemona Își făcea vânt se simțea În toată casa: făcea ghemotoace de praf pe scări: mișca jaluzelele de la geamuri și, desigur, având În vedere că era iarnă, Îi făcea pe toți să tremure. După o vreme, Întreaga casă părea să fie superventilată. Mișcarea evantaiului reuși chiar să-l urmărească pe Milton până În mașina lui, Oldsmobile care Începu să șuiere Încet din radiator. Pe lângă faptul că-și făcea vânt cu evantaiul, bunica mea apelase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
recunoștea. În sala lui de așteptare găseam la fiecare vizită aceleași reviste Highlights ferfenițite. ― Puteți găsi obiectele ascunse? Întreba jocul dinăuntru. Și acolo, În castanul răsfirat, se vedeau cuțitul, cățelul, peștele, bătrâna, sfeșnicul - toate Încercuite de propria mea mână În timp ce tremuram de la durerea din ureche, cu mulți, mulți ani În urmă. Mama mea evita și aspectele trupești. Nu vorbea niciodată deschis despre sex. Nu se dezbrăca niciodată de față cu mine. Îi displăceau glumele porcoase și nuditatea din filme. La rândul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
mod tradițional. Pentru că Obiectul Obscur purta o mască. Masca tragediei, cu ochii ca niște crestături de cuțit, cu gura ca un bumerang de tristețe. Cu acest chip hidos se aruncă peste mine. ― O, Doamne! suspină ea. O, Doamne, Callie! Și tremura și avea nevoie de mine. Ceea ce mă conduce la o mărturisire teribilă. Aceasta. În timp ce doamna Grossinger Încerca să insufle iar viață În corpul lui Maxine, În timp ce soarele apunea melodramatic peste o moarte care nu era În scenariu, eu simțeam un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
un fel de rugină sau coroziune. ― Tu ar trebui să fii iritată, am răspuns. ― Dacă vrei să știi, nu sunt iritată de loc, spuse Obiectul. ― Am uitat, am spus. Tu ești obișnuită. Dintr-o dată fața i se umplu de mânie. Tremura. Sub piele, venele i se Întindeau și pulsau, iscând linii vizibile la suprafață. ― Ai fost o curvă infectă azi-noapte! mă acuză ea. ― Eu? Dar tu? Te-ai dat la Rex Încontinuu. ― Nu-i adevărat! Nici măcar n-am făcut atâta cât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
au strălucit. Totuși nu se uita În jos, la mine. Privea, plin de bună cuviință, la peretele din depărtare, În timp ce, pipăind, Își culegea informațiile cu mâinile. Eram atât de apropiați, de parcă am fi dansat Împreună. Doctorul Phil respira zgomotos. Îi tremurau mâinile. Eu m-am privit doar o clipă. Stânjeneala mă făcuse să mă strâng toată. De unde priveam eu, eram din nou fată: cu pântecul alb, cu triunghiul Întunecat, cu picioarele văzute În perspectivă, rase și netede. Sutienul Îmi stătea de-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
vrea să știe. ― Poți să te Îmbraci, a fost tot ce-a spus. S-a Întors și s-a Îndreptat cu mare grijă spre chiuvetă. A dat drumul la apă și și-a băgat mâinile sub jet. Păreau să-i tremure mai tare ca niciodată. A stors săpunul antibacterian fără economie. ― Să-i transmiți salutări tatei, mi-a spus Înainte să ies din cameră. Doctorul Phil mi-a făcut trimitere la un endocrinolog de la spitalul Henry Ford. Endocrinologul mi-a pus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
Stephanides. Am paisprezece ani. Merg pe cincisprezece“. Am Început cu faptele, și am mers cât am putut de departe. Cântă, zeiță, cum vicleana Calliope a scris pe mașina uzată Smith Corona! Cântă cum mașina de scris a zumzăit și-a tremurat de la revelațiile sale psihiatrice! Cântă despre cele două benzi ale acesteia, una pentru scris și cealaltă pentru corectat, care i-au redat atât de elocvent necazul, suspendat Între dovezile geneticii și soluțiile oferite de chirurgie. Cântă despre mirosul straniu pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
magazinul de suveniruri al lui Jackie Halas din Greektown. Milton Îi purta de câte ori avea Întâlnire cu funcționarii de la biroul de credite sau cu inspectorii de la fisc. În acea luni dimineață Însă avusese probleme când Încercase să-și pună butonii. Îi tremurau mâinile. Exasperat, o rugase pe Tessie să-i pună. ― Ce-i cu tine? Îl Întrebase ea delicat. Dar Milton o repezise: ― Pune-mi butonii și gata, bine? Și Întinsese brațele, privind În lături, stânjenit de slăbiciunea corpului său. Tăcută, Tessie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
că nu și doctorul Luce Își punea o mască de chirurg, iar colegele mele de școală din Grosse Pointe mă arătau cu degetul și râdeau, cu chipurile luminate de o bucurie malițioasă. Într-un acces de teamă, confuz și totuși tremurând, m-am Îmbarcat În autocarul Întunecat. Ca să fiu mai protejat, m-am așezat lângă doamna Între două vârste. Ceilalți pasageri, obișnuiți cu astfel de călătorii nocturne, Își scoteau deja termosurile și despachetau sandvișuri. De pe locurile din spate Începu să adie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
descriau detaliat sfârșiturile macabre ale celor care făcuseră o asemenea greșeală. Degetul meu mare nu era ridicat prea tare. Jumătate din mine era Împotriva unei astfel de idei. Mașinile treceau În goană. Nu oprea nimeni. Degetul meu șovăielnic Începuse să tremure. Îmi greșisem socotelile cu Luce. Mă gândisem că după ce a stat de vorbă cu mine, va hotărî că sunt normal și mă va lăsa În pace. Dar Începeam să Înțeleg ceva despre normalitate. Normalitatea nu era normală. N-avea cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
la douăzeci de metri mai În față, camionul mă așteptă. Ridicându-mi geamantanul, stăpânit de o emoție nebună, am alergat până la camion. Dar când am ajuns la el, m-am oprit. Ușa părea așa de sus. Imensul vehicul aștepta huruind, tremurând. De acolo unde eram, nu-l vedeam pe șofer și stăteam pe loc, paralizat de nehotărâre. Apoi, brusc, figura șoferului a apărut În cadrul geamului și eu am tresărit. A deschis ușa. ― Urci sau ce faci? ― Vin acum, am spus. Cabina
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
Era plăcut. Nu mă mai simțeam așa de singur. Dar Încă țineam garda sus. ― Da’ ești un puști bogat, așa-i? Domnule Lacoste? N-am zis nimic. Și dintr-o dată mă imploră din toate puterile. Un puști hămesit, căruia Îi tremurau genunchii. ― Haide, mă! Mor de foame. Bine, lasă cheesu’ dublu. Ia-mi un hamburger. ― Bine. ― Super. Un hamburger. Și cartofi. Ai zis și cartofi, da? Băi, n-o să-ți vină să crezi, da’ și eu am părinți bogați. Și așa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
de scris pe birou, cu tot acest blindaj prin care nu trecea nimic din viforul de afară (așa am supraviețuit cu toții), și în intimitatea micului apartament în care am fost atât de fericit uneori în ciuda tiraniei, și aici începeam să tremur de nervi citind "Demonii", citind despre Șigaliov, cel care, la ședința posedaților, vine cu un manuscris uriaș și spune că acolo este totul: șigaliovismul, ca orice variantă a socialismului, pornește de la premisa libertății absolute ca să ajungă, fatalmente, la dictatura absolută
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
din motive de calitate, ci de prost management cultural. Românii răspund, de multe ori, la această situație printr-o grotescă reacție de frustrare. I-am văzut de nenumărate ori răsfoind enciclopediile venite din străinătate în căutarea numelor "marilor romîni" și tremurând de furie și umilință când constatau că nici măcar Eminescu - Goethe și Schiller ai României într-un singur poet - nu figurează în ele. în zadar le explicam ce șansă minunată ar putea fi asta: un filon intact, ascuns, în care stranii
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
mârâia la-nceput? Parc-aș fi venit să-1 tai! L-am luat cu blândețe, 219 am căutat să-1 liniștesc și am aflat până la urmă că e scriitor român, trimis pentru prima dată afară de nu știu ce uniune. Vorbea frumos franțuzește, dar îi tremura paharul în mână când vorbea cu mine. Oricât m-am străduit, n-am reușit să-1 aduc printre ceilalți. Când l-am luat de braț, s-a apucat strâns de banchetă. L-am lăsat acolo înfoiat ca un arici, retras în
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
cenușie încît nu mai merita trăită, un maniac al jocurilor pe computer. Timp de vreun an de zile am avut nevoie de doza zilnică de virtualitate: îmi făceam toate treburile pe fugă, renunțasem la mâncare și la somn și îmi tremurau mâinile după claviatură și mouse. întîrziam la cursuri pentru că nu mă lăsam până nu rezolvam o situație dificilă de pe ecran, începusem să visez peisajele artificioase din jocuri și să văd sincer (ca Rimbaud altădată) în troleu, în drum spre Universitate
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
lor, din pricina întregii lor răutăți, pentru că M-au părăsit și au adus tămîie altor dumnezei și s-au închinat înaintea lucrării mîinilor lor. 17. Dar tu, încinge-ți coapsele, scoală-te, și spune-le tot ce-ți voi porunci. Nu tremura înaintea lor, ca nu cumva să te fac să tremuri înaintea lor. 18. Iată că în ziua aceasta te fac o cetate întărită, un stîlp de fier și un zid de aramă, împotriva întregii țări, împotriva împăraților lui Iuda, împotriva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85098_a_85885]
-
au adus tămîie altor dumnezei și s-au închinat înaintea lucrării mîinilor lor. 17. Dar tu, încinge-ți coapsele, scoală-te, și spune-le tot ce-ți voi porunci. Nu tremura înaintea lor, ca nu cumva să te fac să tremuri înaintea lor. 18. Iată că în ziua aceasta te fac o cetate întărită, un stîlp de fier și un zid de aramă, împotriva întregii țări, împotriva împăraților lui Iuda, împotriva căpeteniilor lui, împotriva preoților lui și împotriva poporului țării. 19
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85098_a_85885]
-
Iacov, vestiți-l în Iuda, și ziceți: 21. "Ascultați lucrul acesta, popor fără minte, și fără inimă, care are ochi și nu vede, urechi și n-aude! 22. "Nu voiți să vă temeți de Mine, zice Domnul, nu voiți să tremurați înaintea Mea?" Eu am pus mării ca hotar nisipul, hotar veșnic, pe care nu trebuie să-l treacă. Și chiar dacă valurile ei se înfurie, totuși sunt neputincioase; urlă, dar nu-l trec. 23. Poporul acesta însă are o inimă dîrză
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85098_a_85885]