6,555 matches
-
Îmi dădeam, și asta mă Îndurera. Trupul bietului Leech nici nu se răcise când consiliul director de la Punch mi-a oferit postul lui, pentru că aveau nevoie urgentă de cineva care să se ocupe de noul Almanah. M-am dus la Înmormântare având, confidențial, această informație În buzunar. Închipuie-ți! A fost un moment de mare emoție - fusese foarte iubit și părea că am ajuns la sfârșitul unei epoci. Millais și-a pierdut complet stăpânirea de sine, la fel ca și bietul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
credințe decât prietenia dintre cei doi. Ainger era un cleric Învățat, cu vederi profund Îngăduitoare, predicator popular la Temple, unde deținea postul de conferențiar. Trebuie să fi știut că Du Maurier nu mergea la biserică decât la nunțile, botezurile și Înmormântările familiei, dar lucrul acesta nu părea să le influențeze respectul reciproc, bazat pe entuziasme seculare comune - față de plimbări, muzică, discuții plăcute și o companie antrenantă. Henry se temuse că Ainger are să Îi pună la Încercare calitățile de naș Înainte de botez
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
o telegramă de la Clara Benedict, sora lui Fenimore de la New York, prin care Îl informa scurt și fără alte explicații de moartea ei și Îl Întreba dacă putea ajunge imediat la Veneția. Apoi stupefacția, pe măsură ce soseau alte telegrame, informându-l că Înmormântarea urma să aibă loc la Roma - chiar imediat ce se Întorsese acasă de la agenția de voiaj -, oroarea cu care citise articolul din ziarul venețian trimis de un prieten, În care se spunea că Fenimore căzuse, sau se aruncase, de la fereastra dormitorului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
a folosi o formulă din criminalistică, cu nimic mai puțin tragic din această cauză. Oroarea și compasiunea Îl aruncară Într-o stare vecină cu prăbușirea și Își anulă călătoria la Roma, incapabil să facă față chinului de a participa la Înmormântare. Se oferi, În schimb, să meargă mai târziu la Veneția, să o ajute pe Clara Benedict să strângă lucrurile lui Fenimore. Și cât de târziu avea să se Întâmple aceasta... Toată luna februarie și cea mai mare parte din martie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
manifestate În condițiile cele mai dure și pe lângă care reacția sa față de refuzul publicului părea o simplă bosumflare. Iar În coloanele dedicate corespondenților era alt material de gândire: o scrisoare de la Sidney Colvin, conținând o relatare consistentă a morții În Înmormântării lui Robert Louis Stevenson În Samoa, făcută de fiul său vitreg, Lloyd Osbourne. Conducătorii samoani veniseră din Întreaga regiune aducând țesături fine, la care femeile lucraseră câte un an Întreg și În care trebuia Înfășurat trupul oricărui bărbat important, conform
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
Louis Stevenson În Samoa, făcută de fiul său vitreg, Lloyd Osbourne. Conducătorii samoani veniseră din Întreaga regiune aducând țesături fine, la care femeile lucraseră câte un an Întreg și În care trebuia Înfășurat trupul oricărui bărbat important, conform obiceiului de Înmormântare al locului. „I-au sărutat mâna unul câte unul, pe măsură ce intrau. Am notat spusele unuia dintre ei, care a venit și s-a aruncat În genunchi lângă Louis. Era un bătrân fără putere, pe care plânsul Îl Împiedica să vorbească
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
murise de cancer În august și Du Maurier fusese invitat să facă parte dintre cei care purtaseră sicriul la Catedrala St Paul’s, dar fusese nevoit să se scuze, nesimțindu-se destul de bine nici măcar pentru a participa la slujba de Înmormântare. Știind cât Îi fusese de devotat lui Millais, Henry interpretă aceasta ca pe un simptom grav al stării sale de sănătate. Terminase, În sfârșit, Marțianul, dar mai avea de lucru la ilustrații și era de părere că ochiul bun avea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
pentru a fi Îngropată În cimitirul parohial din Hampstead, câteva zile mai târziu. În pofida agnosticismului pe care Du Maurier nu se sfiise să și-l facă public, părintele Ainger acceptase cu dragă inimă să țină el Însuși o slujbă de Înmormântare, asistat de alți doi preoți din partea locului. Era o zi de octombrie rece și vântoasă, cu frunze care se scuturau din copaci și acopereau aleile. În biserică, urna care conținea cenușa lui Du Maurier fusese așezată pe un catafalc, la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
un pahar de sherry În fiecare mână, Întinzându-i unul. — Nu mă omor după sherry, dar altceva nu este, În afară de cafea și ceai, spuse el. În clipe ca astea, omul are nevoie de whisky. Schimbară câteva platitudini despre slujba de Înmormântare, apoi McIlvaine trecu rapid la afaceri. Era absolvent la Princeton și făcuse o carieră de succes În lumea editorială, Într-o perioadă de timp relativ scurtă. Fusese ales să Înființeze filiala britanică a lui Harper, Împreună cu James Osgood, În 1890
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
s. — E minunat, Henry, spuse ea. Aștept cu multă nerăbdare să Îl citesc. Porni pe drumul cel mai scurt către câmpie și, de acolo, spre Banca Confidențelor. Acolo se așeză, pentru a-și liniști gândurile, tulburate mai Întâi de emoția Înmormântării și apoi de intervenția lui McIlvaine, cam brutală, ce-i drept, dar incontestabil interesantă. Cel mai bine vândut roman din toate timpurile! Fenomenul Trilby devenea tot mai inexplicabil, cel puțin din perspectiva analizei literare. Aflate Într-un moment esențial pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
căderea nervoasă a lui Henry, misiunea de ajutorare În care porniseră spre Europa, greaua călătorie de Întoarcere până În America, deteriorarea bruscă a stării lui William și moartea În casa atât de dragă din New Hampshire. Henry Își prelungise șederea după Înmormântare pentru a-i ține companie, deci... — Henry trebuie să fi primit scrisoarea asta la Chocorus! exclamă ea. Ce lucru extraordinar! Îi trece scrisoarea lui Peggy. — Da, Îmi amintesc că unchiul Henry a pomenit de moartea Sylviei, spune aceasta, după ce parcurge
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
la fel. Suntem prieteni. Îl privește În tăcere o clipă. — Bine, atunci. O să Încerc. — Bravo, fată! spune Burgess, bătând din palme. Îi spun lui domnu’ Harry că ne-am hotărât toți să mergem. Dar nu Înainte de a se termina cu Înmormântarea. Mai Întâi lucrurile importante. Bine că mi-am adus aminte, spune el, luându-și o expresie mai serioasă, aproape solemnă. În dimineața asta trebuie să-l bărbieresc pe domnu’ James. — Nu știu cum poți, Burgess, zice Joan Anderson, cutremurându-se ușor. Să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
Eu le vreau pe toate, numai că, se poate să nu rămân cu nimic. · · · · După ce moare tata, aflu că a mai avut o fiică. Nu vreau să o cunosc, vreau să mă prefac că nu există. Însă ea află de înmormântare și vrea să vină. Eu nu vreau. În ceea ce mă privește, eu vreau să fiu cu tatăl meu și ea nu are ce căuta. Îi spun, frumos, că nu poate veni. Atunci ea mă face egoistă. O iau la bătaie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
Doamne! Abținându-se să nu vomite din cauza fricii, Nick a întors capul căutând telefonul. A format imediat 999. —O ambulanță! Repede! Soția mea a pățit ceva... nu, nu respiră. Cred... Bărbatul nu reușea să rostească vorbele. Cred că e moartă. Înmormântarea lui Caitlin a fost cea mai tristă zi din viața lui Susan. I-a fost aproape imposibil să suporte s-o vadă pe Milly, care abia împlinise doi anișori, tropăind până în dreptul sicriului, cu mânuța grăsuță ascunsă în pumnul strâns
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
deja. Oricum, Jenny zice tot timpul că mașinile alea nu curăță ca lumea, a adăugat el zâmbind cu tristețe, ca și când ar fi vrut să spună că asta era încă una dintre ideile greșite despre lumea modernă ale neveste-sii. Și înmormântarea, a continuat el. Sincer, nu știu cum am reușit să facem față. Chipul i s-a contorsionat din cauza durerii, iar Susan și-a dat seama că bărbatul se chinuia să se țină în frâu. Nu e normal să-ți îngropi propriul copil
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
printre cei ca și voi. Vrei să-i las să intre? a întrebat bănuitoare Iocasta. — Bineînțeles, a răspuns Virgil. E un prieten de-al meu. Dar ea? a întrebat Iocasta. Sfânta Elfrida, cea îmbrăcată în alb la o zi după înmormântarea soțului ei. N-am auzit nici o urmă de remușcare în vocea ei. Elfrida spuse: — Nu sunt nici mai bună nici mai rea decât tine. — Te rog, Virgil! spuse Vultur-în-Zbor. Nu e în apele ei. Parcă-i ceva mai bine, spuse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
obișnuită și pe care trebuia neapărat să-l consume. Se îmbrăcă repede cu o bluză neagră și o pereche de pantaloni de aceeași culoare. Se strâmbă în oglindă văzându-și imaginea desprinsă parcă dintr-o secvență dintr-un film de înmormântare. „- Tu porți doliu? Te văd mereu îmbrăcată în negru.” Își aminti că-i spusese într-o zi o cunoștință întâlnind-o întâmplător prin oraș. Nu, nu purta doliu. Aceea era culoarea care o atrăgea de fiecare dată când își cumpăra
Clipe fragile by Mihaela Alexa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100966_a_102258]
-
schimbare. Ridică mâinile și descheie nasturii cămășii. Totul era întunecat și rece, chiar și ochii aceia mari. Se ascundea adesea în explicația că negrul e o culoare elegantă, rafinată. În acel moment i se părea că se întorsese de la propria înmormântare. Reuși cu greu să descheie toți nasturii. Îndepărtă cămașa cu gesturi lente, enervant de încet, deși asta o irita, îi producea o durere surdă, inexplicabilă pe care însă o prelungea în mod conștient, intenționat. Pielea albă, pe care nu o
Clipe fragile by Mihaela Alexa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100966_a_102258]
-
avea să se usuce mai apoi și să se transforme, În cele din urmă, Într-o pulbere mirobolantă, Închisă la culoare, care se desprindea În straturi foarte subțiri și se Împrăștia pretutindeni, ca o cenușă Împrăștiată după un ritual de Înmormântare. Cuprins din nou de valul acela de greață, se ghemui bicisnic și vomită de mai multe ori, electrizat, cu ochii ieșiți din orbite, privind Întrebător spre niciunde, pustiit. Se afla de vreme neștiută În scaunul său, cufundat Într-o adâncă
Întâlniri cu Lola Jo - povestiri by Marius Domițian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1610_a_2999]
-
deschide și Închide un sertar. Îi duc o cană de ceai și el Începe. —O, bună, Kate. Uite, Îmi pare rău că te-am lăsat să te descurci singură. Știu cât de solicitant este, pe lângă chestia cu Salinger. Dar după Înmormântare, Îți stau la dispoziție. —Nu-ți face griji. Totul e sub control. Mint. Vreau să-l Întreb cum se simte, dar acel sistem de alarmă al lui, cel care parează Întrebările personale dureroase, e În stare de alertă roșie. Așa că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
din cap cu mirare. Îmi spune chiar și unde să găsesc podoabele de Crăciun. Ai fi uimită să vezi câte lucruri trebuie ținute minte. Nu, nu aș fi. Vineri, 12.33: Dacă plec acum de la serviciu, pot să ajung la Înmormântarea lui Jill, În Sussex, la ora 15 și-mi mai și rămâne timp să-mi iau un sandviș În drum spre gară. Împreună cu Momo parcurgem niște materiale pentru o altă prezentare finală. Momo mă Întreabă dacă am cunoscut-o pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
Ignația pentru supărări (sticla galbenă, pe noptiera mea). 7/ Poștașul se numește Pat (pe bune); băiatul cu ziarele e fată (Holly). Gunoierii vin marțea dimineață; nu iau resturile din grădină. Ponturi pentru Crăciun În Caietul Maro - fii generos! 8/ După Înmormântare, băieții ar putea să meargă la Maggie, psiholog-consilier la sanatoriul pentru bolnavii incurabili. Cam alternativă pentru gustul tău, dar cred că băieții o vor plăcea și Îi vor spune lucruri pe care nu ți le-ar spune ție de teamă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
operațiunilor financiare la termen, un manual care este exact cât trebuie de profund și interesant pentru a funcționa ca zid de apărare Împotriva vântului. Ideea e să construiesc un zid protector În jurul porumbiței și al cuibului. Când mă Întorceam de la Înmormântarea lui Jill, am primit un telefon de la Guy. Vești bune, mi-a zis el, un tip de la primărie l-a sunat și i-a spus că șoimarul va veni mâine. Eu am fost cea care a insistat să fie adus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
de la Început??? Sunt Îngrijorată pentru tine. Sunt Îngrijorată și pentru Candy. Ți-am spus că e gravidă? Nici nu vrea să vorbească despre asta. Se preface că nu e adevărat. Eu Însămi simt că am cam luat-o razna de la Înmormântarea lui Jill. Tocmai mi-am consolidat reputația de nebuna biroului urcându-mă pe pervazul exterior ca să salvez un pui de porumbel. Care e sensul vieții? Te rog, răspunde-mi cât mai repede xxxxxxxxxxxx 12.27: Deci eu și Momo am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
Își cobora paharul, ciupindu-și rădăcina nasului. Nimeni nu o poate Înlocui, dacă la asta ți-e gândul. Atunci de ce să fie Înlocuită, dacă e de neînlocuit? La asta mi-e gândul. Mă simt Îngropată În tristețe, ca În ziua Înmormântării lui Jill. Mereu am crezut că Îl cunosc bine pe Robin, mereu lăsa impresia că e așezat și de Încredere; uitându-mă acum la el peste masă, e un șoc să nu găsesc decât un băiețel pierdut. Bărbații fără soții
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]