10,472 matches
-
În Franța din părinți născuți În străinătate să devină destul de complexă. Legea din 22 iulie 1993 a avut ca obiectiv principal rezolvarea acestei probleme. Ea anulează „dublul jus soli” pentru persoanele ale căror părinți s-au născut În fostele colonii devenite independente, cu excepția Algeriei. Și, mai ales, pentru copiii născuți În Franța din părinți străini și care au locuit În Franța vreme de cel puțin cinci ani, condiționează obținerea cetățeniei cu manifestarea (Între 16 și 21 de ani)a voinței de
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
unei identități oprimate sau de regăsire a unei identități pierdute” (Abou, 1992, p. 15). În toate cazurile Însă, adaugă el, „Întoarcerea la etnicitate are sensul general al unei replieri strategice menite să permită culturii etnice să Înlocuiască o cultură națională devenită inaptă să-și Îndeplinească În mod adecvat funcția, deoarece este trăită și percepută ca nesigură, amenințătoare, represivă sau depersonalizantă” (ibidem, p. 22). Acest aspect este fundamental, pentru că permite Înțelegerea raportului dintre identitatea culturală și dorința de recunoaștere ca nevoie constitutivă
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
Φ CETĂȚENIE, Conflict, DIVERSITATE, DREPTURILE OMULUI, IDENTITĂȚI CULTURALE, Inegalități sociale, INTEGRARE, MINORITĂȚI (dreptul Î), MULTICULTURALISM, PARTICULARISME/UNIVERSALISM, Recunoaștere (politică de Î), SOLIDARITATE, VALORI Dreptul solului/dreptul sângeluitc "Dreptul solului/dreptul sângelui" Φ CETĂȚENIE (codulî), NAȚIUNE, STRĂIN Drepturile omuluitc "Drepturile omului" Devenite normă universală, drepturile omului constituie o noțiune al cărei statut de evidență a contribut, credem noi, În mod paradoxal la devalorizarea lor. Unanimitatea care le-a Înconjurat În ultimii ani a făcut să se uite dificultățile cu care s-a
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
Ode à la gloire du gouvernement helvétique, 1755) sau Rousseau, care cheamă cetățenii „să se iubească așa cum se iubesc frații” (Discours sur l’économie politique, 1755). Și totuși, suntem abia la stadiul de metaforă. Mai târziu, la Revoluție, termenul ă devenit Îndemn la unirea forțelor ă este Încă foarte sugestiv și nu și-a pierdut rezonanța spirituală: „Evreul, mahomedanul și creștinul sunt frați cu noi, căci creatorul lor este și al nostru”, proclamă deputatul Thorillon la 1793. Robespierre, care cu trei
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
ordine bazată pe multilateralism, pe suprimarea treptată a barierelor de schimb (GATT, General Agreement on Tariffs and Trade, Înlocuit În 1995 de OMC, Organizația Mondială a Comerțului) și pe solidaritatea Între națiuni (FMI; BIRD, Banca Internațională pentru Reconstrucție și Dezvoltare, devenită apoi Banca Mondială). Limitările de importuri au fost suprimate, iar taxele vamale au fost treptat micșorate. Începând cu anii ’80, liberalizarea a atins și domeniul serviciilor și a Început să se manifeste voința de a ataca barierele non-tarifare (reglementări, norme
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
identitate. Nu ar trebui așadar să existe conflicte Între principiul liberal, care face din individ singurul subiect de drept, și punctul de vedere ă susținut de Sylvie Mesure și Alain Renaut ă care apără cu fermitate individul Împotriva grupului, apărare devenită și mai dificilă În teoretizarea lui Kymlicka (chiar dacă acesta, conștient de dificultate, neagă grupurilor dreptul de a le impune propriilor membri „restricții interne” care să aducă atingere libertăților lor individuale). Drepturile culturale trebuie, În consecință, să fie Înțelese ca parte
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
ei respinși, tot În numele ordinii sociale („republicane” sau nu), pentru că sunt atinși de un individualism extrem, aproape patologic, explicat cel mai adesea prin „dezrădăcinarea” lor, și trăiesc ca niște prădători Într-un regim de anomie, Într-o stare de incivilitate devenită la ei a doua natură. „Rasializarea” acestor excluși reduși la originile lor etnice presupuse este Însoțită de Închiderea Într-o situație de double bind1: li se reproșează În același timp că sunt prea comunitari și prea individualiști (sau, dacă ne
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
indienilor cărora le luaseră locul. La fel s-a Întâmplat și În secolul al XIX-lea. Muncitorii de import au trebuit să se mulțumească cu remunerații În general de patru ori mai mici decât cele acordate prin lege foștilor sclavi, deveniți acum liberi. Numeroase sunt mărturiile cu privire la condițiile deplorabile În care au trăit acești muncitori; astfel, În cea de-a doua jumătate a secolului al XIX-lea, o treime dintre imigranții indieni din Guatemala și Martinica au murit În decurs de
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
evoluționismului cultural (cf. Bettinger 1991), care, în contrast cu gândirea populațională, darwinistă, a preferat dintotdeauna convenția unor societăți preistorice integrate, omogene. Ca și paradigma formal rivală, cea cultural istorică, această bătrână formă de evoluționism înlocuiește abuziv indivizii din modelul darwinist cu „culturile”, devenite entități cu o esență proprie, sortite ele însele unei evoluții vegetale (naștere, hibridizare, degenenerare, dispariție). footnote> cu care a fost explorată viața socială din paleolitic, în ciuda acordului general cu privire la importanța acestei dimensiuni, pentru toate aspectele evoluției umanității pleistocene - somatice, cognitive
Arta antropomorfă feminină în preistoria spațiului carpato-nistrean by Mircea Anghelinu, Loredana Niţă () [Corola-publishinghouse/Science/303_a_645]
-
jucau rolul pasiv de categorie 0 a socialității umane, necesară tuturor scenariilor de escalare a complexității -, etnografia pare să le fi conferit acestor societăți, cel puțin în ultimele decenii, o semnificație nouă, la fel de apetent etnocentrică, cea de personificări ale adaptării. Devenite, pentru arheologia procesuală, expresii pure ale raportului dintre ecologie și societate, sau laboratoare pentru verificarea miniaturală a modelelor adaptative, pentru neo darwiniști (vezi, pentru o tratare exemplară a problemei, Bettinger 1991), societățile de vînători culegători și-au văzut amenințată, odată
Arta antropomorfă feminină în preistoria spațiului carpato-nistrean by Mircea Anghelinu, Loredana Niţă () [Corola-publishinghouse/Science/303_a_645]
-
enumerați produc, pe lângă leziunile locale, și stimularea sistemului imun. De exemplu, unii agenți, care au proprietăți imunogene sau de haptenă, se cuplează cu un “purtător” și devin antigene complete. Alți agenți produc leziuni moderate în țesuturile lezate, dar aici substanțele devenite non self pentru gazdă, sunt autoantigenice. Răspunsul imun sau autoimun specific, pe care îl induce acest tip de antigene complică reacția inflamatorie, modifi-cându-i mecanismul de declanșare, intensitatea și durata, transformând-o într-o reacție inflamatorie imunologică și/sau autoimunologică. Reiese
Modulul 4 : Aspecte clinice şi tehnologice ale reabilitării orale (implantologie, reabilitarea pierderilor de substanţă maxilo-facială) by Norina-Consuela FORNA () [Corola-publishinghouse/Science/101015_a_102307]
-
grav, nu am mai putut să lucrez, abia am putut să merg. Dar rezolvarea aceasta a fost, mi-am făcut colibă și am trăit acolo pînă în toamnă". "Bănățenii au întemeiat, în cîmpul gol, sub cerul liber, douăzeci de așezări devenite, prin sacrificii, un adevărat grînar al țării. S-au întîlnit aici, sub povara necazului, bucovineni, bănățeni, macedoneni, nemți, aromâni, turci, sîrbi, cugulani, basarabeni. Au stat în deportare minim cinci ani, dar unele familii au ajuns la zece și cincisprezece ani
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
carceral. Miercurea Ciuc a fost socotit Aiudul femeii române, aici au fost exterminate femeile din grupul de partizani al fraților Arnăuțoiu. Puțini știu azi că cetatea Făgărașului nu a fost doar un punct turistic, ci o închisoare cu condiții extrem de aspre, devenită, după anul 1948, locul de detenție pentru polițiști, jandarmi, cei din Siguranța fostului stat burghez. Penitenciarul din Tîrgșor, universitatea elevilor și studenților, aici a pierit floarea tinerimii române. Codlea, centrul de lichidare al lotului de germani, care au constituit procesul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
personale împletite cu istoria națională. Istoria la timpul prezent și istoria privită reflexiv, retroactiv. Martiri și călăi. O antologie a suferinței, a demnității și rușinii, o antologie de oameni și de neoameni, de martiri și de vinovați, de mari episcopi deveniți măturători la Sighet și de academicieni aruncați în șantierele morții de la Canal". În primele luni de montaj, împreună cu un experimentat editor, am început să lucrăm la imagistica filmului: porți, cătușe, zăbrele, foișoare, sîrmă ghimpată, toate au trecut din infernul penitenciarelor
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
a intransigenței morale. Dacă Securitatea l-ar fi ocolit și l-ar fi lăsat liber, mulți pușcăriași ar fi fost privați de un tipar de comportament impecabil. În persoana discretă a lui Zub, moralitatea era singurul lucru lipsit de discreție. Devenit model fără să o știe, el era, în grupul nostru de tineri, pe plan spiritual, arhontele care nu vrea să fie arhonte. Se ferea de spectacol. Deși oamenii îi cereau să țină lecții de istorie absolvise facultatea de specialitate ca
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
legionar", căruia vechii exilați îi cereau părerea, pentru a ține realmente cont de ea în demersurile lor legate de țara de origine. Mai departe, profilul lui se confundă, se amestecă, se ascunde în spatele celei cu care și-a împletit viața devenită destin geamăn. Nici nu știi dacă trebuie neapărat să te străduiești să-i distingi. Asemenea cupluri, asemenea tovarăși de viață, de luptă, de destin, asemenea iubiri sunt atât de rare încât minunea lor merită contemplată ca atare și nimic altceva
Cum am spânzurat-o pe Emma Bovary by Doina Jela [Corola-publishinghouse/Science/937_a_2445]
-
resimțit-o în fața panoului menit să ne readucă în minte campania pentru economiile de curent. Un rău fizic, ca greața, atunci când mănânci, din neatenție, un produs alterat, efectul unei madlene toxice. Era amintirea lămpii cu gaz, a celor două ore devenite uneori patru și șase, fără curent, a becurilor de cincisprezece wați, a rației de douăzeci de kilowați pe lună de persoană, și a semiîntunericului permanent, fără scăpare, menit parcă să inducă somnolența cronică, sau "somnul cel de moarte"... A crizelor
Cum am spânzurat-o pe Emma Bovary by Doina Jela [Corola-publishinghouse/Science/937_a_2445]
-
și sutele de mii de cetățeni din România și din Basarabia care-și luau lumea în cap spre locuri unde să poată trăi cât de cât, mai bine decât la noi și la ei, adică în Occident. Sute de mii, devenite azi milioane. Unirea clamată în primii ani de intelectuali vizionari și folosită ca argument electoral de politicieni, nu mai revine în discursul public de la noi nici măcar în treacăt. La ei, Președintele Voronin ales a doua oară, de o populație majoritar
Cum am spânzurat-o pe Emma Bovary by Doina Jela [Corola-publishinghouse/Science/937_a_2445]
-
unul și același eveniment, nu neimportant, desigur, dar nici pe departe singurul de discutat, și de ce face ea acest lucru. Nu am să mă leg de faptul că personal nu înțeleg ce obiect de interes public spera să găsească duduia devenită peste noapte celebră, în căruciorul cu provizii al președintelui Băsescu, expus insistent, pe toate ecranele, vreme de o săptămână. Mai mult chiar, mă mir că nu i-a trecut prin minte că ar fi putut să găsească obiecte chiar de
Cum am spânzurat-o pe Emma Bovary by Doina Jela [Corola-publishinghouse/Science/937_a_2445]
-
înainte de infuzia de putere și autoritate adusă de ocupația sovietică, caracterul sporadic, vag și haotic al "vieții de organizație", ci și parțial ca o consecință a acestora, absența cu desăvârșire a rezistenței antihitleriste din România, în comparație atât cu țările devenite ulterior comuniste cât și cu cele din vestul Europei. Opoziția slabă la dictatură din anii de consolidare ai puterii comuniste și din anii desovietizării fără destalinizare inaugurați de Dej și continuați de Ceaușescu, este pusă în relație cu "promovarea" pe
Cum am spânzurat-o pe Emma Bovary by Doina Jela [Corola-publishinghouse/Science/937_a_2445]
-
Italia, și mai ales Statele Unite, el nu a dorit să aducă la putere comunismul și nu l-a adus. Mai degrabă aici ar putea fi identificat un paradox, dar în realitate faptul nu e decât dovada peremptorie că ideologia comunistă devenită doctrină revoluționară nu a fost o ideologie a proletariatului ci una care creeză din nimic un proletariat, de care se servește ca fantoșă ideologică. În Ungaria și Polonia, acolo unde proletariatul există, revendicările sale nu sunt, în 1956, "pur anticomuniste
Cum am spânzurat-o pe Emma Bovary by Doina Jela [Corola-publishinghouse/Science/937_a_2445]
-
a străbătut multe dintre țările Europei, a fost unul dintre puținii români care au ajuns la Polul Nord și a vizitat Egiptul. În Franța face cunoștință cu Panait Istrati, de care îl va lega o statornică prietenie. Entuziasmat de nuvela Divorțul, devenită Trei aldămașe, Panait Istrati își exprimă dorința de a o traduce în franțuzește. În manuscris lui C. i-au rămas patru piese de teatru și un volum de memorii. În 1970, apare postum volumul de nuvele Trei aldămașe, alcătuit și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286260_a_287589]
-
Cronică teatrală” cu mai mulți semnatari (Rubio Liviu - director de scenă la Teatrul Gioconda -, Al. Cerna-Rădulescu), transformată în „Cronica dramatică” odată cu trecerea ca titulară a Constanței Trifu de la „Cronica cinematografică” și, în cele din urmă, când este încredințată unei Xantipa, devenită „Bazar teatral”. Bine documentate sub aspectul jocului actorilor, ca și asupra valorii literare a textului dramatic sunt comentariile Despre teatrul lui Mihai Sebastian de C. Nani, Camil Petrescu, „Mitică Popescu” sau despre spectacolul cu O noapte furtunoasă (considerații ample asupra
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290332_a_291661]
-
în mare măsură obișnuită să repete că de jumătate de mileniu suntem pe baricadele modernității. După a doua fază a "războiului de 77 de ani, 1914- 1991" s-a căutat "nu numai un nume nou pentru vitalitatea uimitoare a capitalismului devenit desuet, ci și un principiu de organizare istoric nou". (1, p. 249) Extinzându-se în filosofie, în artă, morală și drept sau în câmpul larg al științelor umane, acest principiu l-au preluat în felul lor toți cei care au
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
consumatorilor foarte apropiat de cel al conducătorilor de întreprinderi. Probabil de aceea de Jouvenel a făcut "prospectivă", dar și studii privind factorii de mediu (10). Explicațiile lui de Jouvenel date evoluției lumii occidentale au fost completate de cele ale fizicianului devenit istoric american al științelor Th.S. Kuhn (1922-1996), ale fizicianului și filosofului britanic D. Bohm (1917-1992), ale filosofului "analitic" austriac L. Wittgenstein (1889-1951), ale multor filosofi ai istoriei culturii, printre care francezii J. Derrida (1930- 2004) și F. Lyotard (1924- 1998
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]