6,948 matches
-
vedea mai târziu, un cucui impresionant. Stele verzi îl făceau să empatizeze, pentru a doua oară astăzi, cu Tom. - Ce s-a întâmplat? - A aruncat bețivul ăla cu halterele. Mariana o să vorbească cu Popa să nu-l mai primească pe nea Ovidiu la ei. Era periculos. Și câtă forță avea! Păi ăsta te omoară sau te violează cât ai zice pește, te nenorocește pe viață. Și unde sunt halterele? Cât de departe putea să le-arunce? O fi venit c-un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
și ăla a fugit cu ele. Mariana se simțea din nou urmărită. Trase perdeluțele de la geam, astupă gaura cheii și încuie ușa pe dinăuntru. Mișu se descurcă, că e bărbat! Sau le-o fi aruncat Mișu? Era mai puternic decât nea Ovidiu. Sigur, Mișu le aruncase! Mai bine să-l liniștească pe băiatul ăsta, să nu facă vreo plângere. - Uite niște varză călită. Carne n-are, da dacă vrei pot să prăjesc fleica aia. Horațiu simți privirea ei fix unde-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
14.45. Contesa sigur dormea. Așteaptă-mă, Contesă! Mariana descuie dezamăgită ușa. La urma urmei Mișu n-o fi fiind el student, dar e puternic și o duce în America. - Dis iz dă bigining ov ă biutiful frendșip, repeta cuminte nea Ovidiu în brațele lui Mișu. * În micul apartament de la parter, fotografia de nuntă a soților Popa căzuse din nou într-o parte. Cei doi miri priveau uimiți în sus spre o lună mereu ascunsă de cimentul care scăpase de geanta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
Ăsta era rodul dragostei lor târzii. Adică asta. - O să-i zicem Roxana. Ce zici, Costică? - Ce să zic? - Roxana îți place? - Îmi place, mami, îmi place. Atâta-i trebuia, să nu-i placă! * - Mișule, ce-ai făcut cu halterele de la nea Ovidiu? - Nu știu, le-am pierdut. - Cred că le-am văzut la televizor, îndrăzni domnul Popa, cu riscul să se facă de râs. Le ținea Statuia Libertății. - Păi eu știu numai că le-am aruncat o dată tare, mă rugase nea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
nea Ovidiu? - Nu știu, le-am pierdut. - Cred că le-am văzut la televizor, îndrăzni domnul Popa, cu riscul să se facă de râs. Le ținea Statuia Libertății. - Păi eu știu numai că le-am aruncat o dată tare, mă rugase nea Ovidiu... Și dup-aia nu le-am mai văzut. - Cine știe... Auzi, Mișule... - Da. - Mariana unde-i? - Cu doamna Popa, la cursuri de gravide. A zis că mai bine face și ea acuma, e două bilete la preț de unul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
întinsă peste burta de cinci luni și două halvale pe zi. La nuntă au venit puțini invitați: câțiva colegi de școală de-ai lui Mișu, Marcela, prietena cea mai bună a Marianei, câțiva clienți permanenți ai MaxiBarului, între care și nea Ovidiu, care a pupat întruna icoanele, bolborosind ceva de Sorinel și de haltere, și nașii plus domnul și doamna doctor. Mișu, cu un trandafir roșu la butonieră, era cam mâhnit: slabe speranțe să scoată bani suficienți de America. Poate la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
buchetul, toți să se dea la o parte prefăcându-se speriați și buchetul să aterizeze în brațele Marcelei, o fată cu inimă mare, dar fără noroc în viață. Totul decurse conform planului, numai că Marcela, suflet mare, îl consola pe nea Ovidiu, amândoi îngenuncheați în fața icoanei Cuvioasei Paraschiva. - Lasă, nea Ovidiu, uită-te și matale la domnu Popa ce noroc la vârsta lui, poate-ți mai dă și ție Cuvioasa un fecior! Nea Ovidiu se uită neîncrezător în ochii Cuvioasei. Între
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
numai că Marcela, suflet mare, îl consola pe nea Ovidiu, amândoi îngenuncheați în fața icoanei Cuvioasei Paraschiva. - Lasă, nea Ovidiu, uită-te și matale la domnu Popa ce noroc la vârsta lui, poate-ți mai dă și ție Cuvioasa un fecior! Nea Ovidiu se uită neîncrezător în ochii Cuvioasei. Între timp, buchetul zbură, odată cu norocul, pe deasupra capului Marcelei, aterizând în brațele unui tânăr brunet cu ochelari de soare, care cumpăra sfios niște lumânări. Pentru o clipă, Mariana avu o presimțire sumbră văzându
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
pe masă. Totul se fâsâise. Până și Marcela, cu tot sufletul ei mare, începuse să-și strângă acuarelele de pe pereți, cu gândul să plece acasă. În toată graba, era cât pe ce să ia și portretul lui Zelea, numai că nea Ovidiu, până atunci invizibil, izbucni din colțișorul lui: - ’tu-ți mama ta astăzi și mâine, lasă-l pe Sorinel acolo că te fac praf, praf te fac! Și ridică sticla de whisky. Auzind chiuitura de nuntă (crezură ei) pe care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
atunci invizibil, izbucni din colțișorul lui: - ’tu-ți mama ta astăzi și mâine, lasă-l pe Sorinel acolo că te fac praf, praf te fac! Și ridică sticla de whisky. Auzind chiuitura de nuntă (crezură ei) pe care o scoase nea Ovidiu, prietenii lui Mișu, ieșiți afară la o țigară ca pe vremuri în curtea școlii, intrară discret: era timpul să fure mireasa. Nici nu se putea un moment mai bun: Mișu o ținea în brațe pe Marcela, care îi trăgea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
Mariana. Lasă s-o răscumpere Popa, că de-aia-i naș, și-așa n-a făcut nici un cadou, măcar mireasa s-o plătească. Și se întoarse încet alături de Marcela, gândindu-se cu melancolie la casa de bani. La MaxiBar, în afară de nea Ovidiu care se tăiase cu cioburile sticlei originale și pupa de zor portretul plin de sânge al lui Zelea, lucrurile erau liniștite. Adică doamnele cântau, doctorul scria rețeta și domnul Popa... domnul Popa nu era de găsit. S-o fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
Popa? - A plecat să răscumpere mireasa, spuse Mișu, turnându-i un pahar de whisky. Serviți, că mă însor! - Casă de piatră și să fie într-un ceas bun. Numai ca să ciocnim, că sunt în timpul serviciului... Ocazia era formidabilă pentru Mișu: nea Ovidiu arăta suficient de vinovat, așa, plin de sânge, și s-ar fi putut face o mică cercetare în privința lipsurilor din casa de bani. Îl trase pe comisar în spatele tejghelei. - Lăsați, că aia cu răpirea a fost așa... domnul Popa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
urcă pe Horațiu în brațele lui Popa și, suflecându-și veșmântul, se sui pe motocicletă, demarând în trombă. - Minune! Minune! Aurolacul reuși să apuce un pantof al Maicii, întorcându-se victorios. Minune! Atingeți papucul Maicii! Atingeți minunea de 1 Martie! * Nea Ovidiu nu avusese în viața lui un an atât de nenorocit. Întâi îi plecase băiatul în America. Apoi îi murise. Se apucase de băutură. Se certase cu nevasta. Fusese terorizat de strigoiul lui Sorinel. Iar acum, plin de sânge, era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
n-avea zaț bun de ghicit. În timp ce doamna doctor își mișca fundul tragic spre sertarul cu cărți de joc, doamna Popa dădu televizorul mai tare. Reclamă. Telenovelă. Nu, doamna Popa nu suporta nici o altă dramă. Reclamă. Agricultura pentru toți. Reclamă. Nea Ovidiu. Nea Ovidiu! La televizor era nea Ovidiu, ras și pieptănat frumos, în uniforma de deținut. - Da, și halterele erau ale lui Sorinel, îi spunea nea Ovidiu unei domnișoare care traducea totul în engleză unui domn elegant cu un costum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
doamna doctor își mișca fundul tragic spre sertarul cu cărți de joc, doamna Popa dădu televizorul mai tare. Reclamă. Telenovelă. Nu, doamna Popa nu suporta nici o altă dramă. Reclamă. Agricultura pentru toți. Reclamă. Nea Ovidiu. Nea Ovidiu! La televizor era nea Ovidiu, ras și pieptănat frumos, în uniforma de deținut. - Da, și halterele erau ale lui Sorinel, îi spunea nea Ovidiu unei domnișoare care traducea totul în engleză unui domn elegant cu un costum impecabil. Pe burtieră scria „Will Smith, agent
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
Telenovelă. Nu, doamna Popa nu suporta nici o altă dramă. Reclamă. Agricultura pentru toți. Reclamă. Nea Ovidiu. Nea Ovidiu! La televizor era nea Ovidiu, ras și pieptănat frumos, în uniforma de deținut. - Da, și halterele erau ale lui Sorinel, îi spunea nea Ovidiu unei domnișoare care traducea totul în engleză unui domn elegant cu un costum impecabil. Pe burtieră scria „Will Smith, agent F.B.I.”. Doamna Popa scăpă pe jos cana cu semne rele. Ia uite, măcar un pic de noroc... - Will întreabă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
a aruncat tare după el, cred că așa a fost, că Mișu zice că halterele nu zboară. - Domnule Ovidiu, credeți că Mișu ar fi putut avea forța necesară pentru a arunca halterele până la Statuia Libertății? - Știu și eu? se scărpină nea Ovidiu în capul chel. Io știu numai că halterele nu zboară. - Vă mulțumim, domnule Ovidiu! - Și să-i spuneți lui domnu din America că io n-am furat nimic. - Mai târziu, zâmbi doamna cu un șirag de porțelan. Acum să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
zâmbi doamna cu un șirag de porțelan. Acum să ascultăm părerea unui agent F.B.I., în premieră la o televiziune româ... - Nu sunt vinovat! se revoltă Ovidiu. Spuneți-i că nu sunt vinovat! Și văzând că doamna nu catadicsea să traducă, nea Ovidiu îi spuse singur: If I die before I wake... nu sunt vinovat! Nicht! Nein vinovat! No! Eu nu furat, striga el în urechea americană. Niet hoț! Will Smith zâmbi larg la cameră. And if I die before I wake
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
fi bine și așa mai departe, dar ei nu-i plăcea tot zgomotul ăsta, toată publicitatea, și cel mai puțin îi plăcea prietenia lui Mișu cu Will Smith. Portretul lui Zelea era acum înlocuit de portretul lui Mișu. Până la urmă, nea Ovidiu îl scăpase pe Mișu de problema cu banii. Și tot el îl trimisese pe american aici. Merita portretul de care se atașase atât de mult. Mariana se uită îngrijorată la poza înrămată special pentru ea. Mișu era chiar frumușel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
băiatul meu. - Să știi, nea Ovidiu, că după ce ajung în America, o să-ți trimit banii să-i pui la loc în casa de bani, să te libereze. - Hai, lasă-mă! Așa o faptă bună nici Sorinel n-ar fi făcut. Nea Ovidiu își scoase buzele printre gratii să-i dea un țoc lui Mișu. - Păi hai să ciocnim un păhărel, pentru oamenii de omenie! - Să ciocnim, nea Ovidiu. - Hai noroc și să trăiești și să ajungi sănătos în America! - Și matale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
libereze. - Hai, lasă-mă! Așa o faptă bună nici Sorinel n-ar fi făcut. Nea Ovidiu își scoase buzele printre gratii să-i dea un țoc lui Mișu. - Păi hai să ciocnim un păhărel, pentru oamenii de omenie! - Să ciocnim, nea Ovidiu. - Hai noroc și să trăiești și să ajungi sănătos în America! - Și matale, să ieși cu bine. Nea Ovidiu ridică sticla lui și trase un gât zdravăn. - Ai! Ai, ai, ai, ține-mă că mor! El băuse numai spirt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
printre gratii să-i dea un țoc lui Mișu. - Păi hai să ciocnim un păhărel, pentru oamenii de omenie! - Să ciocnim, nea Ovidiu. - Hai noroc și să trăiești și să ajungi sănătos în America! - Și matale, să ieși cu bine. Nea Ovidiu ridică sticla lui și trase un gât zdravăn. - Ai! Ai, ai, ai, ține-mă că mor! El băuse numai spirt, whisky de la Mișu, pufoaică și alte băuturi spirtoase improvizate. Băutura asta avea un gust infect și era atât de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
sticla lui și trase un gât zdravăn. - Ai! Ai, ai, ai, ține-mă că mor! El băuse numai spirt, whisky de la Mișu, pufoaică și alte băuturi spirtoase improvizate. Băutura asta avea un gust infect și era atât de tare, că nea Ovidiu și-a făcut cruce cu limba-n gură: asta e, mor. În timp ce Mișu alergă să cheme un gardian, un tânăr măturător cu părul blond și cârlionțat sări și îl ținu de frunte, cu căldură, pe nea Ovidiu. Toți tinerii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
de tare, că nea Ovidiu și-a făcut cruce cu limba-n gură: asta e, mor. În timp ce Mișu alergă să cheme un gardian, un tânăr măturător cu părul blond și cârlionțat sări și îl ținu de frunte, cu căldură, pe nea Ovidiu. Toți tinerii ăștia amabili, gândi nea Ovidiu înecându-se cu ultima bucățică de pâine acrișoară urcată în gâtlej, toți tinerii ăștia simt ce tată bun ar fi putut el să fie. Zelea privea trist mizeria totală în care se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
făcut cruce cu limba-n gură: asta e, mor. În timp ce Mișu alergă să cheme un gardian, un tânăr măturător cu părul blond și cârlionțat sări și îl ținu de frunte, cu căldură, pe nea Ovidiu. Toți tinerii ăștia amabili, gândi nea Ovidiu înecându-se cu ultima bucățică de pâine acrișoară urcată în gâtlej, toți tinerii ăștia simt ce tată bun ar fi putut el să fie. Zelea privea trist mizeria totală în care se scălda neamul său. * Mariana și Mișu insistaseră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]