6,208 matches
-
11-14 ani și 15-18 ani, în iulie și noiembrie 2005). Cele două proiecte - diferite ca temă și ca metodologie - sunt complementare și integrate într-un program unitar de cercetare vizând evaluarea modului în care televiziunea restructurează tripticul marilor agenți ai socializării: școala, familia și mass-media. Liantul ideatic al celor două proiecte - unul având ca obiect evaluarea conținuturilor violente ale programelor de televiziune, iar celălalt analiza audienței și receptării programelor audiovizuale și impactul acestora asupra modelelor culturale ale elevilor - îl constituie înțelesul
[Corola-publishinghouse/Science/2153_a_3478]
-
care fac lecturi zilnice. Aceasta este doar una dintre consecințele relevate de aproape toate anchetele ale „coabitării” zilnice cu acest membru al familiei care este televizorul și care își afirmă tot mai pregnant ascendența față de părinți și de școală în socializarea copiilor, adolescenților, tinerilor. Măsurarea violenței televizate Repere conceptuale și metodologice Majoritatea investigațiilor consacrate evaluării conținuturilor violente din programele de televiziune apelează la două metode: Analiza de conținut, în diversele ei variante, inclusiv după modelul denumit „analiza aserțiunilor evaluative” al lui
[Corola-publishinghouse/Science/2153_a_3478]
-
prezintă acte violențe, fie că sunt la știri sau în programe ficționale, este clar perceput de către adulți. O parte a părinților consideră că violența din programele de televiziune este responsabilă de anumite comportamente și atitudini ale copiilor, influențând procesul de socializare a acestora. Aproape o treime dintre părinți consideră că deseori copiii lor sunt tulburați/afectați de violența mediatică. Ca urmare a vizionării unor acte de violență, o parte a copiilor (17%) acționează imitativ, efectul de imitare a comportamentelor violente fiind
[Corola-publishinghouse/Science/2153_a_3478]
-
diferite” (Drăgan, 1996). Rolul major pe care televiziunea îl are în ceea ce Luckmann și Berger numesc construirea simbolică a realității și efectele sale asupra copiilor cu vârste între 7 și 10 ani, copii aflați, în opinia acelorași autori, la vârsta „socializării secundare” când interiorizează norme și reguli de comportament ce le vor fi „naturale” toată viața, fac necesară studierea modului în care copiii privesc la televizor, a timpului pe care ei îl acordă acestui tip de media și a emisiunilor pe
[Corola-publishinghouse/Science/2153_a_3478]
-
respecta timpul de somn al părinților. Puțin câte puțin, cadrul său temporal se precizează și, crescând, el învață cât de importantă este punctualitatea și că time is money. Valorile sunt create, își primesc semnificația și sunt transmise prin procesul de socializare, ai cărui agenți sunt familia, școala, media, grupul de prieteni... Ființele umane își primesc treptat propriul "echipament cultural", adică educația, regulile societății lor și comportamentele care predomină, cu-noștințele, modul de a trăi, de a-și exprima sentimentele, valorile. Procesul este
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]
-
ci conferă nuanțe valorilor înseși. Se observă de la început că valoarea "solidaritate" ocupă un alt loc și desemnează alte persoane într-un mediu muncitoresc tradițional decât într-un cartier cu pretenții. Mediul familial clarifică toate valorile achiziționate sau inculcate în timpul socializării la vârsta copilăriei, a adolescenței și a tinereții. Valoarea "fidelitate" împrumută un sens și o importanță care nu sunt aceleași, prin comparație cu experiența trăită de părinți. Momentul istoric luat în considerare ajută la înțelegerea motivelor pentru care aceeași valoare
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]
-
declarația guvernamentală: primele încearcă să seducă alegătorii, ultimele justifică acțiunile posibile în fața celor guvernați. Contextul personal precizează sau modifică sensul cu-vintelor și al comportamentelor purtătorilor de valori. Este vor-ba de parametrii lor psihologici permanenți, asemenea caracterului, temperamentului, ca și rezultatele socializării lor: ansamblul influențelor care le-au modelat și le-au format personalitatea de-a lungul vieții (formarea lor, itinerarul intelectual și sentimental, momentele importante din existența lor etc. ). Trebuie să luăm în considerare și anumite elemente psihologice ocazionale, adică nevoile
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]
-
a lungul secolelor și culturilor, dar că nu a fost niciodată egal cu cel al bărbatului. Ne putem întreba cum de s-au menținut aceste inegalități atât de mult timp. Sociologia ne ajută să înțelegem: în orice epocă, procesul de socializare a funcționat cu succes pentru a pregăti femeile și bărbații să își asume rolurile și pozițiile ierarhice pe care societatea le-a atribuit. Întâlnim producători (care sunt cel mai adesea producătoare...) de valori care cer emanciparea feminină pentru a ajunge
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]
-
bine printre țările europene). Atunci se produc numeroase dezechilibre, foarte greu de corectat. Orice societate cere, pentru o bună funcționare, ca membrii ei să fie socializați conform normelor, comportamentelor, cunoștințelor care predomină în sânul ei. Primul mediu în care această socializare se împlinește este familia. Dacă familia nu inculcă anumite valori, ca respectul față de persoane, față de bunurile acestora, de integritatea lor fizică, crește riscul ca delincvența și criminalitatea să devină probleme sociale severe. Cele trei exemple au o trăsătură comună: de
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]
-
122, 128, 150, 154 Sistem de acțiune, 24 Sistem de valori, 17-19, 25, 28-29, 31, 33-34, 36, 44, 61, 79-80, 83, 114, 116, 128, 135, 154, 172, 176, 181, 239 Solidaritate, 21, 67, 71, 123-124, 142-143, 151, 154, 161, 172 Socializare, 22, 68-69, 176, 206 Spirit întreprinzător, 35, 150, 164, 166-167 Spontaneitate, 122, 129-130, 132 Subiectivitate, 180, 187 Suport de valori, 62, 69-70 Supunere, 26, 78, 101-102, 122, 136, 155 Stat, 51-52, 98, 100, 136, 148-150, 156, 169-170, 172-173 Statele Unite, 10-11
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]
-
orientată pentru ca individul să se integreze și să poată rezista în fața presiunii exercitate asupra lui de psihotraumatismele sociale, dublată de capacitatea acestuia de a rezista la tensiunile impuse de legăturile sociale. În felul acesta, autorul menționat consideră că procesul de socializare reprezintă achiziția aptitudinii de a putea efectua eforturile de adaptare socială continuă, pentru a-și însuși și menține rolurile sociale dobândite. Cu toate acestea s-a constatat faptul că pentru un individ normal este imposibil să se poată adapta la
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
viață” ale individului, pe când în cazul dezvoltărilor anormale, factorul decisiv îl reprezintă terenul psiho-biologic constituțional ai acestuia sau o anumită „dispoziție” înnăscută care îi este specifică. Jenkins afirmă, referitor la „teren”, că „fiecare om se naște psihopat, dar prin educație, socializare și autodisciplină se transformă în homo domesticus”. Factorii normativi represiv-modelatori, școlar-educați anali, socio-culturali și moral-religioși, au un rol foarte important în procesul de formare al personalității individului, în „socializarea” acestuia, contribuind astfel la formarea stării sale de sănătate mintală, condiție
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
la „teren”, că „fiecare om se naște psihopat, dar prin educație, socializare și autodisciplină se transformă în homo domesticus”. Factorii normativi represiv-modelatori, școlar-educați anali, socio-culturali și moral-religioși, au un rol foarte important în procesul de formare al personalității individului, în „socializarea” acestuia, contribuind astfel la formarea stării sale de sănătate mintală, condiție a echilibrului psihic intern, dar și a adaptării și integrării sociale externe a acestuia. În geneza dezvoltărilor anormale se notează existența în istoria psiho-biografică a individului respectiv situații psihotraumatizante
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
condiționării sociale Lumea actuală se caracterizează printr-o creștere a condiționării sociale asupra vieții individuale. Manifestările vieții colective sunt tot mai numeroase, mai diverse, mai imperioase amenințând și acaparând în totalitate viața personală (A. Barrère). Asistăm la un fenomen de socializare rapidă, progresivă, globală, cu repercusiuni multiple asupra instituțiilor sociale, asupra vieții individuale, a modului de a gândi și a conduitelor umane, manifestat prin următoarele: centralizare, impenetrabilitate și rigiditatea regulilor impuse de puterea politică, absența responsabilității, dependența de servicii, lipsa de
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
starea actuală a societății noastre. Consecințele negative ale transformărilor radicale din domeniul economic, politic, ideologic și axiologic, conjugate și potențate de explozia informațională, promovarea de către mass-media a produselor subculturale, slăbirea controlului social și al puterii de intervenție a instanțelor de socializare a generațiilor în dezvoltare, toate la un loc au deteriorat echilibrul social. La clasele I-IV se întâlnesc mai puține probleme comportamentale decât la adolescenți sau adulți și, cu toate acestea, lipsa afectivității părinților, precum și înțelegerea greșită a responsabilității față de
Managementul problemelor de disciplină la şcolarii mici by Rodica Cojocaru () [Corola-publishinghouse/Science/1651_a_3071]
-
și la distanță destul de mare de un alt coleg, dar, în egală măsură, nu separat de restul clasei. Pe masa de lucru se va urmări să aibă doar materialele necesare pentru activitate, astfel încât să se poata concentra la aceasta. facilitarea socializării cu ceilalți colegi În ceea ce privește activitatea în cadrul colectivului de elevi, trebuie evitată marginalizarea copilului. De exemplu, în cadrul activităților independente ale clasei (rezolvarea unui set de exerciții de matematică), elevul va primi misiunea de a explica și altor colegi demersul ce trebuie
Managementul problemelor de disciplină la şcolarii mici by Rodica Cojocaru () [Corola-publishinghouse/Science/1651_a_3071]
-
la teatru, muzee ori alte instituții culturale, aceasta refuză, invocând faptul că îi este rușine cu dânșii. 1.8 Influențe extrafamiliale: Eleva M. R. obișnuiește să se joace singură, evitând compania prietenilor. Deși bunicii încearcă să îi creeze oportunități de socializare - doresc să îi sărbătorească ziua de naștere, să invite alți copii în vizită etc. aceasta refuză.Până nu demult, fata era înconjurată de numeroase prietene însă, odată cu plecarea părinților în străinătate, aceasta a început să se autoizoleze. II. Prezentarea cazului
Managementul problemelor de disciplină la şcolarii mici by Rodica Cojocaru () [Corola-publishinghouse/Science/1651_a_3071]
-
clasa din care face parte. De asemenea, s-a stabilit modul în care trebuie să se raporteze la copil adulții responsabili de educația acestuia. Astfel, atât părinții, bunicii, cât și învățătoarea trebuie să urmărească identificarea și organizarea unor activități de socializare, în care copilul să ia contact cu un număr cât mai mare de elevi de vârsta sa, cu care să se împrietenească. Pentru aceasta, adulții din familie vor sprijini copilul: să participe la activități organizate de Palatul Copiilor, în funcție de aptitudinile
Managementul problemelor de disciplină la şcolarii mici by Rodica Cojocaru () [Corola-publishinghouse/Science/1651_a_3071]
-
funcției formative. Ea se fundamentează și este completată de un întreg repertoriu de alte funcții armonice (n.n.) cu efect de amplificare a efectelor favorabile de ansamblu, cum ar fi: funcții de perfecționare, corective, compensatorii, de adaptare, de integrare, de comunicare, socializare, de educare estetică, de satisfacere a nevoii de mișcare, de întreținere, de corectare, etc. La acestea putem adăuga și ”funcția auxologică - de dezvoltarea fizică și psihică, funcția conativă - de împlinire a unor nevoi de mișcare și funcția integrativ socială” MIHAI
ANUAR ŞTIINłIFIC COMPETIłIONAL în domeniul de ştiință - Educație fizică şi Sport by Nicolae Neagu () [Corola-publishinghouse/Science/248_a_789]
-
specializate a educației copiilor cu deficiențe, a celor cu afecțiuni neuropsihice, neurofiziologice sau somatice etc. Integrarea copiilor cu CES În comunitate devine una dintre cele mai stringente probleme psihopedagogice, fiind mereu obiect al cercetării specialiștilor din diferite ramuri ale științei. Socializarea școlară a acestor copii incită Înfăptuirea corecției psiho-pedagogice, medicale și sociale cu intervenția personalului didactic specializat, capabilă să intervină În complex cu activități de corecție În procesul de Învățare, cât și a specialiștilor (psihologi, logopezi, defectologi, asistenți sociali). Utilizarea conceptului
Integrarea şcolară a copiilor cu CES şi serviciile educaţionale de sprijin în şcoala incluzivă by Lidia BÂRCĂ, Viorica MANOLACHE, Gianina POPESCU () [Corola-publishinghouse/Science/1136_a_2131]
-
se poate atinge prin funcționarea optimă a elementelor structurii sociale a grupurilor, colectivităților și instituțiilor și prin integrarea armonioasă a indivizilor În diversele sfere ale societății. Pentru realizarea acestor scopuri funcționale, societatea și-a creat și perfecționat mecanisme specifice de socializare și integrare socială. Însă starea acestui proces, nivelul lui de dezvoltare impun necesitatea cercetării noilor alternative de integrare În comunitate a copiilor cu CES. Actualitatea unei asemenea cercetări este determinată și de un șir de situații care determină starea procesului
Integrarea şcolară a copiilor cu CES şi serviciile educaţionale de sprijin în şcoala incluzivă by Lidia BÂRCĂ, Viorica MANOLACHE, Gianina POPESCU () [Corola-publishinghouse/Science/1136_a_2131]
-
pe un parteneriat activ Între profesori, profesori de sprijin/suport, specialiști În educație specială și părinți. În acest sens În literatura de specialitate se vorbește și despre clase incluzive (de regulă câte 2-4 copii cu CES). Principiile educației integrate Principiul socializării reprezintă procesul de transmitere și Însușire a unui set de modele culturale și normative, de cunoștințe și atitudini prin care indivizii dobândesc cunoașterea comportamentelor socialmente dezirabile, Își formează deprinderi și dispoziții care-i fac apți să acționeze ca membri ai
Integrarea şcolară a copiilor cu CES şi serviciile educaţionale de sprijin în şcoala incluzivă by Lidia BÂRCĂ, Viorica MANOLACHE, Gianina POPESCU () [Corola-publishinghouse/Science/1136_a_2131]
-
etc.). Incluziunea diferă de integrare. Integrarea copiilor cu nevoi speciale urmărește includerea lor În Învățământul de masă și se referă la capacitatea unui grup, clasă, colectiv, școală de a primi noi membri care au nevoie de sprijin pentru adaptare, integrare, socializare. De obicei ei sunt mutați din clasele respective pentru a-și petrece timpul În clase separate și pentru a primi sprijinul necesar. Când această mutare a lor nu este acompaniată de o interacțiune crescută Între copiii cu nevoi speciale și
Integrarea şcolară a copiilor cu CES şi serviciile educaţionale de sprijin în şcoala incluzivă by Lidia BÂRCĂ, Viorica MANOLACHE, Gianina POPESCU () [Corola-publishinghouse/Science/1136_a_2131]
-
situației și, deci, răspunsul adecvat. Habitus desemnează "simțul practic", ceea ce e de făcut într-o situație dată. Este "abilitatea de a pune în practică legile tacite de funcționare a cîmpului." În sport, acest lucru se numește simțul jocului. Produs al socializării, habitus este o structură mentală rezultînd din interiorizarea, de către agent, a structurilor obiective ale cîmpului social în care intervine. Așa arată limbajul acestui tip de sociologie, care se vrea un studiu științific și critic al realității sociale, o "analiză rațională
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
ei niște subiecți, explicînd că, dacă sunt în măsură să acționeze, sunt în aceeași măsură acționați (de structurile sociale): " Relația între agent și lume, între structurile mentale și structurile sociale presupune, pe de o parte, asimilarea structurilor lumii sociale prin socializare și, pe de altă parte, construirea lumii sociale prin activarea acestor structuri: mi se pare că această analiză e universal valabilă." Un cîmp este, pentru un agent, "o arie de posibilități", un "spațiu de joc". Conceptul de habitus ne permite
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]