6,854 matches
-
gândit, totuși, să treacă într-o doară cu mașina pe la locul întîlnirii. Ploua groaznic și strada era pustie. Când s-a apropiat, a văzut-o în dreptul porții nemișcată, cu apa șiroindu-i pe obraji, părând că îl așteaptă de o veșnicie și că l-ar fi putut aștepta așa oricât. Prima noapte când au dormit împreună. Și când, în mijlocul nopții, ea a aprins lumina, cu fața inundată de fericire, și i-a spus că nu poate dormi, că trebuie să-l
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
pe Virgil la telefon în vervă prafpulberistă, de Ecclesiast postmodern. "Ce faceți, Virgil?" ― "Ce să fac, Gabriel, regret că nu mai am timp să scriu 1 000 de pagini despre versul lui Vlahuță "Nu de moarte mă cutremur, ci de veșnicia ei"." ― "Cum așa, Virgil, răspund eu întremător, dar aveți toată viața înainte!" ― " Așa e, la 82 de ani am înainte viața de apoi." Monica și cu mine râdem în hohote. Virgil îi cedează telefonul și îl "văd" cum se îndreaptă
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
Elena Vrabie. O adevărată doamnă, din esența luptătorilor și făuritorilor, care a creat din dragostea ei pentru copii și pentru istorie un loc în care ei să parcurgă toate ciclurile școlarității. De aceea îi mulțumim și sperăm că dincolo de cețurile veșniciei vede că pe urme i-au călcat mulți dintre noi și că am încercat să păstrăm măcar un strop din pasiunea pe care a pus-o întotdeauna în tot ce a făcut. Adevărul despre timpurile trecute este acum predat de
Arc peste timp 40 ani 1972-2012 by Elena – Valerica Panaite () [Corola-publishinghouse/Memoirs/795_a_1840]
-
Nici măcar nu îmi mai amintesc unde l-am întâlnit, recunoscu Clodagh. A, ba da, bineînțeles că îmi amintesc. Ai venit tu cu el la petrecerea de douăzeci și unu de ani a lui Lochlan Hegarty, îți amintești? Dumnezeule, parcă a trecut o veșnicie de atunci. —Trebuie să încerci să păstrezi relația proaspătă, cită Ashling. Ieșiți la cine romantice, poate chiar să plecați pentru un weekend. Stau eu cu copiii oricând vrei. Se alarmă puțin odată cu această promisiune necugetată. Îmi doream să mă mărit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
era pusă într-o astfel de situație. A îngropat-o, a dat-o la o parte. —Șase, șapte, șapte, patru, trei, doi... A ezitat înaintea ultimei cifre. Să spună „doi“ când de fapt era „trei“? Secunda aia a durat o veșnicie. —Trei, spuse ea oftând. —Și numele tău? Zâmbetul lui străluci în întunericul camerei. —Ashling. Numele lui care era? Unul stupid, oricum. Cupidon sau ceva de genul ăsta. —...Valentine, spuse el. Marcus Valentine. Te sun eu. ăsta era un caz, se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
orez, de draperii pentru duș laminate sau de mânere pentru dulapuri în formă de flori de sticlă. Reușise să dea de lenjerie de pat ecru, dar nu găsise dimensiunea de care avea nevoie și să comande ar fi durat o veșnicie, pentru că trebuiau importate din Anglia. Apoi a ajuns „acasă“ și a trebuit să aștepte o jumătate de oră pentru ca apa să se încălzească și să își poată face duș. Și Jack care spusese că îi va rezolva ceasul. Bărbații sunt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
bănuia că are douăzeci și doi sau douăzeci și trei. Își lua cariera de model foarte în serios. Nu prea e mare inginerie, nu-i așa, dulceață? îl necăji Lisa. El părea rănit. — Oricum, nu intenționez să o practic o veșnicie. —Lasă-mă să ghicesc, de fapt vrei să te apuci de actorie, spuse Lisa. Surprinderea se așternu pe acel chip aproape perfect. —De unde ai știut? Lisa înghiți un oftat. Deși nu-i plăcea să se repete, nu s-a putut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
telecomandă. Se pare că ea ar fi trebuit să simuleze că se uită la televizor. Se vorbea mult despre ironie și contrast. — Pare o mare porcărie, îi șopti Trix lui Ashling. Da, eu nu înțeleg nimic. Aranjatul a durat o veșnicie - echipamentul, luminile, unghiul la care trebuia să stea Dani față de canapea, felul în care stăteau cutele rochiei. —Dani, iubito, telecomanda acoperă detaliile topului. Ține-o mai jos. Nu, mai jos. Nu, un pic mai sus... În sfârșit, erau gata. Pari
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
lucioasă. Cu fiecare fum, plânsul se liniștea, până când singurele sunete pe care le scotea erau suspine lipsite de lacrimi. Scuze, spuse ea într-un final. Totul se încetinise; bătăile inimii, reacțiile, gândurile. Ar fi putut sta în biroul lui o veșnicie, prea înmărmurită pentru a se rușina, prea somnoroasă pentru a se întreba ce se întâmplă cu ea. —Alta? întrebă Jack, în timp ce ea stingea țigara. Ea dădu din cap. Știi că te-au ales pe tine pentru slujba asta pentru că ești
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
cilim’’) care este Țesut în război, cu motive geometrice, pe un fond închis și care este folosit în camera de oaspeți sau la diferite ocazii, măsaiele ornamentate la capete, poclada mițoasă albă( straniul). PORTUL POPULAR BĂNĂȚEAN Costumul popular românesc reprezintă veșnicia și individualitatea unei etnii. În România există 112 costume tradiționale din care în Banat sunt în număr de 12, în Caraș în număr de5, iar în Clisură 1 ,care este o interferență între zona montanistică și Clisură. Costumul popular românesc
Moldova Nouă şi împrejurimi : monografie by Apostu Albu Liliana () [Corola-publishinghouse/Administrative/91821_a_93184]
-
afirmă că o lume absurdă și fără dumnezeu e populată de oameni care gîndesc limpede și nu mai speră. GÎndirea ne face oare să renunțăm la speranță?“. Canonicul Leclercq mi-ar fi răspuns considerînd chestiunea din punctul de vedere al veșniciei. Cincisprezece ani mai tîrziu, am vîndut scrisoarea de la Albert Camus unui negustor de autografe de la Paris și am obținut o sumă suficientă ca să-mi hrănesc timp de opt zile mica mea familie - se născuseră cele două fete -, fără a mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
ușa apartamentului. Să-și fi uitat Delphine cheile acasă? Dacă nu cumva era vreun portărel. Mi-am tras pantalonii În viteză, mi-am pus o cămașă și m-am dus să deschid. Era Tina! Nu ne mai văzuserăm de o veșnicie. Mi s-a părut că are chipul Încordat. — Frumoasa Tina În persoană! Bun venit fostei mele soții În noul meu apartament! — Ascultă, François, nu e momentul să glumim. Tocmai a murit tatăl tău. Mi-au telefonat surorile tale. Nu voiau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
real. Era oare și simbolul remușcărilor mele? Emblema scrisului la care mă dedasem În răspăr cu voința paternă? Un martor pe care Îl treceam asupra lui ca Într-o cursă de ștafete, eu rămînÎnd pe teren, iar el dispărînd În veșnicie? Îi oferisem oare acel stilou ca să nu se Înverșuneze Împotriva mea după moarte? I-l Înmînasem așa cum se Înmînau odinioară Învingătorului cheile unui oraș asediat? Sau, aidoma unui membru al unui trib primitiv care se teme de spiritul morților, voisem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
zile întregi mă gândesc la ceea ce se-ntâmplă în aceste unități de învățământ - adevărate instituții de cultură românești în care, dincolo de lecția obișnuită, dascălii fac mult, generând un număr impresionant de evenimente menite să modeleze sufletele copiilor. - Eu cred că veșnicia... - Astăzi (joi, 27 Florar curent, d. b.) am fost la o școală cu clasele I-VIII, o școală cu tradiție culturală din zona Bucovinei, o școală de țară. Da, aici trebuie să rostesc acest adevăr: școlile de la țară sunt unități
Cuvântul - dinspre şi pentru oameni... : declaraţii politice, texte de presă, discursuri, interviuri, corespondenţă by Sanda-Maria ARDELEANU () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100953_a_102245]
-
Rezultatele clasificării și încadrarea acestora în trei categorii (universități de cercetare avansată și educație, universități de educație și cercetare științifică sau universități de educație și creație artistică și universități centrate pe educație) nu trebuie înțelese ca fiind un dat pe veșnicie. Demersul reprezintă constatarea unei situații de fapt, în acest moment, el permițând universităților redefinerea misiunii și chiar reclasificarea în funcție de performanțe și obiective. La baza procesului de evaluare au stat informațiile primite de la universități, care au fost analizate după următoarele criterii
Cuvântul - dinspre şi pentru oameni... : declaraţii politice, texte de presă, discursuri, interviuri, corespondenţă by Sanda-Maria ARDELEANU () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100953_a_102245]
-
e mai valoroasă decât a tuturor celorlalți la conștientizarea dramatică a profunzimii pierderii suferite. În schimb, la Dan Botta amândoi eroii au aceeași supremă dăruire de sine și se jertfesc din dragostea absolută pentru partener, adevărata iubire presupunând unirea în veșnicie. Într-un anume sens, dramaturgul român pare mai consecvent spiritului tragediei decât maestrul său grec Euripide. Eliminând personajul parțial burlesc al lui Heracles, el reduce oricum elementul comic din piesa înaintașului său. Singurul moment destins al dramei e scena în
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
pământ, prin reînvierea eroinei, ci pe tărâmul morților, suprema formă a iubirii conjugale fiind sacrificiul soților unul pentru celălalt. Interpretarea mitului oferită de dramaturgul român este coerentă : desă vârșirea poate fi atinsă doar în lumea esențelor, dragostea presupune unirea în veșnicie. Într-un caz, ascuțimea inteligenței omenești triumfă asupra capriciului crud al zeilor. În piesa poetică a lui Radu Stanca, în care se păstrează destule din argumentele originale, Oedip se salvează prin luciditate și aspirația spre libertate. Dacă la Sofocle eroul
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
intrat direct în armată... — Da, și tata a fost în armată, sublocotenent în regimentul Vasilievski. — Ba în regimentul Belomirski. Transferul în regimentul Belomirski a avut loc aproape în ajunul morții. Am stat lângă el și i-am dat binecuvântarea întru veșnicie. Mama dumneavoastră... Generalul se opri puțin ca și cum l-ar fi încercat o amintire tristă. — Și ea a murit la șase luni după aceea, din cauza unei răceli. — Nu de răceală. Nu de răceală, puteți crede ce vă spune un om bătrân
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
Vine la mine într-o dimineață, înainte de ora șapte, mă trezește. Mă îmbrac uluit; tăcere de ambele părți; înțelesesem totul. Scoate din buzunar două pistoale. Prin batistă. Fără martori. La ce bun martorii, dacă peste cinci minute ne trimitem în veșnicie unul pe altul? Am încărcat pistoalele, am întins batista, ne-am pus unul altuia pistolul în dreptul inimii și ne-am privit drept în ochi. Deodată, ne-au țâșnit la amândoi șiroaie de lacrimi din ochi, mâinile au început să ne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
acestui mare om; iar așa ceva, cu excepția mea, n-a mai văzut nimeni! Spre sfârșit, ce-i drept, nu mai plângea, nu mai vărsa lacrimi, ci doar gemea din când în când; dar se întuneca parcă din ce în ce mai mult la față. Parcă veșnicia îl umbrea deja cu aripa ei de beznă. Uneori, noaptea, ne petreceam ore întregi singuri, tăcând; mamelucul Roustan sforăia în camera de alături; grozav de adânc mai dormea omul ăsta. „În schimb, mi-e credincios mie și dinastiei mele“, spunea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
pleacă din amestecul de teologie și vulgaritate din orice remușcare. În nimic nu simți mai dureros ireversibilitatea timpului ca în ea. Ireparabilul nu-i decât interpretarea morală a acestei ireversibilități. Răul ne dezvăluie substanța demonică a timpului; binele, potențialul de veșnicie al devenirii. Răul este abandonare; binele, un calcul inspirat. Nimeni nu știe diferenția rațional unul de celălalt. Dar simțim cu toții căldura dureroasă a răului și răceala extatică a binelui. Dualismul lor transpune în lumea valorilor un altul mai adînc: nevinovăție
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
Să fi obosit? Caută el vreun culcuș? Sânt inimi mai ostenite ca el și care totuși nu i-ar refuza azilul... Răul, părăsind indiferența originară, și-a luat Timpul ca pseudonim. Oamenii au construit paradisul filtrând eternitatea, din "esență" de veșnicie. Același procedeu aplicat ordinii temporale ne face inteligibilă suferința. Căci, într-adevăr, ce este ea dacă nu "esență" de timp? După miezul nopții, gândești ca și cum n-ai mai fi în viață sau - în cel mai bun caz - ca și cum n-ai
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
într-adevăr, ce este ea dacă nu "esență" de timp? După miezul nopții, gândești ca și cum n-ai mai fi în viață sau - în cel mai bun caz - ca și cum n-ai mai fi tu. Devii o simplă unealtă a tăcerii, a veșniciei sau a vidului. Te crezi trist și nu știi că acestea respiră prin tine. Ești victima unui complot al forțelor obscure, căci dintr-un individ nu se poate naște o tristețe care să nu încapă în el. Tot ce ne
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
în același fel - sânt încoronarea unui sfârșit, care deși se consumă în timp, destrucția lui este totuși dincolo de el. Căci sublimul e o criză temporală a eternității. Ceea ce-i sublim în exemplul lui Isus derivă din rătăcirea prin timp a veșniciei, din nemăsurata ei degradare. Tot ce e însă scop în existența Mântuitorului atenuează ideea de sublim, care exclude aluziile etice. Dacă s-a coborât de bunăvoie ca să ne salveze, atunci el ne poate interesa numai în măsura în care gustăm estetic un gest
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
atenuează ideea de sublim, care exclude aluziile etice. Dacă s-a coborât de bunăvoie ca să ne salveze, atunci el ne poate interesa numai în măsura în care gustăm estetic un gest etic. Dimpotrivă, dacă trecerea lui printre noi este numai o greșeală a veșniciei, o ispitire inconștientă de moarte a perfecțiunii, o ispășire în timp a absolutului, atunci proporțiile enorme ale acestei inutilități nu se înalță sub semnul sublimului? - Estetica să mai salveze crucea, ca simbol al veșniciei. Nu există o plăcere mai mare
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]