59,062 matches
-
fizice și economice în care s-au dezvoltat sporturile de iarnă, precum și modul în care aceasta a determinat apariția diferitelor tipuri de stațiuni profilate pe schiat. Într-o primă clasificare a tipurilor de dezvoltare a terenurilor de schi din Alpii francezi, studiul afirmă că în orice situație intervin trei seturi de factori: • starea comunității locale la începutul dezvoltării: dimensiuni, dinamism, facilități. • ritmul dezvoltării: dacă acesta coincide sau nu cu posibilitățile de creștere a comunității locale. • caracteristicile zonei și posibilitățile tehnice și
AMENAJAREA TURISTIC? A TERITORIULUI by Irina Teodora MANOLESCU [Corola-publishinghouse/Science/83493_a_84818]
-
Natura spontană sau planificată a facilităților turistice oferite. 3. Natura localizată sau extinsă a zonei turistice. Dezvoltare spontană: Costa Brava - Coasta de Azur În ambele cazuri, turismul s-a dezvoltat în mod spontan. De-a lungul Coastei de Azur (Riviera Franceză), turismul s-a dezvoltat în două etape. Cea dintâi a fost caracterizată de venirea în regiune a persoanelor înstărite în secolele al optsprezecelea și al nouăsprezecelea, care a determinat apariția unor stațiuni ca de exemplu Cannes sau Nisa și construirea
AMENAJAREA TURISTIC? A TERITORIULUI by Irina Teodora MANOLESCU [Corola-publishinghouse/Science/83493_a_84818]
-
exemplu Mamaia în România sau Zlatni Pjasac în Bulgaria. Funcționale și foarte clar delimitate, aceste stațiuni nu au avut aproape nici un efect asupra organizării anterioare a regiunii, care continuă să fie dominată de porturile mari. Dezvoltare masivă: Languedoc-Roussillon Pe litoralul francez L-R existau unele stațiuni mici, dar înainte de operațiunea de dezvoltare masivă din anii 1960, potențialul turistic al regiunii nu era exploatat aproape deloc. Deși face obiectul unui plan de dezvoltare, operațiunea L-R diferă de proiectele privind Marea Neagră prin
AMENAJAREA TURISTIC? A TERITORIULUI by Irina Teodora MANOLESCU [Corola-publishinghouse/Science/83493_a_84818]
-
metri pătrați de persoană; - curățenie; - amenajarea zonei de îmbăiere; - anumite caracteristici ținând de granulația nisipului (bobul cu diametrul de cel mult 0.4 mm). Conceptul de “Steag Albastru” a apărut în Franța în 1985, fiind conferit pentru prima data orașelor franceze de coastă pentru îndeplinirea criteriilor privind calitatea apei mării și a tratării apei menajere reziduale. Steagul Albastru la nivel european 1987 a fost “Anul European al Mediului”, iar Fundația pentru Educația de Mediu din Europa (FEEE) a prezentat conceptul de
AMENAJAREA TURISTIC? A TERITORIULUI by Irina Teodora MANOLESCU [Corola-publishinghouse/Science/83493_a_84818]
-
INSTITUTUL EUROPEAN 2008 Pentru Corinne Studiu introductiv Sunt numeroase lucrările recente în care autorii caută să identifice problemele orașelor și posibilele lor soluții 1. Între ele, cartea lui Thierry Oblet, de o actualitate "arzătoare"1, descrie, explică, face inteligibil "modelul francez" al devenirii orașului, modul în care au reușit autoritățile orașelor să le facă să devină ceea ce sunt, ce au întreprins, cu ce mijloace au făcut față problemelor ridicate de expansiunea urbană, cum au condus orașele, ce relații au existat între
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
După o introducere în care arată de ce asociază evoluția orașului și evoluția democrației ("o asociere incertă") și urmărește "tendința istorică" de slăbire a autonomiei politice a orașelor, în prima parte a cărții, autorul analizează cum s-a creat orașul modern francez prin "lucrările lui Haussmann" ("haussmanizarea"), cum s-au născut "politicile urbane", cum s-a ajuns la "urbanizarea chestiunii sociale", la "depolitizarea guvernării orașelor". În a doua parte a cărții se ocupă de etapa planificării urbane, când predominantă devine "viziunea funcționalistă
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
condițiile insalubre în care trăiau muncitorii). Și această problemă urbană (ca și alte probleme sociale) a ajuns greu pe agenda publică, fiind promovată în special de reformatorii cu vederi socialiste și principii solidariste. După al Doilea Război Mondial, devenirea orașelor franceze este marcată de eforturile de modernizare a societății. Thierry Oblet arată că modernizarea orașelor a fost astfel concepută încât să lege procesele economice de progresul social, politic și cultural. Au prevalat două logici (preponderent economice și sociale): dezvoltarea orașului este
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
orașului? 1. După al Doilea Război Mondial, Franța a cunoscut o perioadă de înflorire și de prosperitate numită "les Trente Glorieuses". În numele prin-cipiului solidarității naționale, statul și-a îndreptat atenția asupra teritoriilor marginalizate și asupra populațiilor care le ocupau. Republica franceză, "unică și indivizibilă" (Constituția din 1946), nu-și poate oare strânge laolaltă și ocroti cetățenii pe baza valorilor fundamentale: égalité, liberté, fraternité? Nu mai are ea mijloacele cu care să garanteze principiile pe care le proclamă cu obstinație? Cum pot
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
și primul critic al versiunilor inițiale ale acestui text, pentru ajutorul și răbdarea sa. Această carte îi este dedicată. Prefața autorului la ediția în limba română Orașul, laborator politic Fiind o lucrare construită, în principal, în jurul istoriei politice a orașelor franceze, fără a altera onoarea și bucuria prilejuite de traducerea ei în limba română, mă întreb: de ce l-ar putea interesa pe cititorul român? Sigur, restituirea cu precauție a unei experiențe particulare poate deschide oricând calea unei reflecții cu tentă universală
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
ei în limba română, mă întreb: de ce l-ar putea interesa pe cititorul român? Sigur, restituirea cu precauție a unei experiențe particulare poate deschide oricând calea unei reflecții cu tentă universală. Mai mult, cititorul român nu procedează altfel decât cel francez, iar cititul nu este o activitate pasivă, sensul unei lucrări decurgând, de asemenea, din interpretările cititorilor săi. Cu ocazia acestei ediții în limba română, în loc să fac apropieri hazardate între situațiile franceze și cele românești, sau să rezum cuprinsul Artei și
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
Mai mult, cititorul român nu procedează altfel decât cel francez, iar cititul nu este o activitate pasivă, sensul unei lucrări decurgând, de asemenea, din interpretările cititorilor săi. Cu ocazia acestei ediții în limba română, în loc să fac apropieri hazardate între situațiile franceze și cele românești, sau să rezum cuprinsul Artei și științei conducerii orașului, mă voi mulțumi să subliniez o ipoteză și să las cititorului grija de a-i aprecia utilitatea pentru înțelegerea schimbărilor din orașele românești. Orașul a devenit un laborator
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
amenințare, conținea dezordine potențială. Abia după al Doilea Război Mondial, în paralel cu conversia țării la deliciile producției și consumului de masă, statul a considerat posibil să orienteze pozitiv creșterea orașelor. Planificarea urbană devenea mijlocul principal de modernizare a societății franceze și de asigurare a înfloririi tuturor. Ameliorarea condițiilor de viață ale populației mobilizate în industrie trebuia să ducă la constituirea unei imense clase mijlocii urbane, susceptibile să golească de sens lupta claselor sociale. Puternic marcată de pecetea certitudinilor tehnocratice, această
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
Haussmann și pe Le Corbusier, o facem fiindcă aceștia cristalizează practicile vremii lor. Ei nu ar fi existat, unul în calitate de operator, iar celălalt în calitate de concepător, dacă istoria guvernării orașului nu s-ar fi schimbat fundamental. Astfel, în perioada industrializării societății franceze, conducerea orașului* a cerut aducerea clasei muncitoare la statutul de salariat și securizarea zonei în care prezența masivă a muncitorilor săraci și a nevoiașilor tulbura liniștea și pacea unei minorități compuse din nobili și burghezi. Departe de a încuraja cetățenia
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
Pe măsură ce statul modern își impunea influența rezumă Fernand Braudel civilizația europeană, până atunci rodul urbanului, maturat în numeroase și mici cetăți privilegiate și originale, avea să devină "teritorială" națională. Secolul de aur spaniol (în limitele sale largi: 1492-1660), Marele secol francez se întind la statul întreg"2. În consecință, orașele de atunci erau incapabile să-și promoveze propriile elite și să-și producă propriile valori. Totuși, spre sfârșitul secolului al XIII-lea, regii capețieni, în special Filip II August și Ludovic
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
viața intelectuală, prin politizare latentă sau disidentă"3. Viața municipală a fost însă slăbită mult la sfârșitul secolului al XVII-lea, fapt identificabil prin dispariția aproape completă a doleanțelor orașelor către rege, încă numeroase în secolul al XVI-lea. Revoluția franceză ne face să redescoperim pentru o clipă, prin aspirația sa către o societate egalitară, "adevărul experienței urbane"4. Mișcarea comunală renaște din propria cenușă. Revoluția nu este victorioasă numai la Paris; ea cuprinde rapid și provincia. Destituirea lui Necker, decrepitudinea
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
lung o rotiță a statului, mai curând decât un corp politic autonom. Înmulțirea spontană a societăților populare fusese, astfel, efemeră. Distrugerea lor de către puterea revoluționară fusese prevestită de dispariția politicii care anunță, după Hannah Arendt, nenorocirile timpurilor noastre. Dar Revoluția franceză a inaugurat, în aceeași măsură, și "tradiția ascunsă" a sfaturilor, în care oamenii se asociau pentru a acționa. Dacă Revoluția franceză nu a reușit să instaureze un spațiu politic stabil, ea a făcut din Franța, până în anii 1970, țara pasiunilor
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
lor de către puterea revoluționară fusese prevestită de dispariția politicii care anunță, după Hannah Arendt, nenorocirile timpurilor noastre. Dar Revoluția franceză a inaugurat, în aceeași măsură, și "tradiția ascunsă" a sfaturilor, în care oamenii se asociau pentru a acționa. Dacă Revoluția franceză nu a reușit să instaureze un spațiu politic stabil, ea a făcut din Franța, până în anii 1970, țara pasiunilor politice, al căror creuzet au fost orașele, în mod special Parisul. "Parisul relevă Paul Thibaud a făcut timp de două secole
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
modernizării din anii 1950 și 1960. Inventarea ideologiei politicii locuinței Indiferența politică a muncitorilor față de problema locuirii Problema locuințelor nu s-a pus cu adevărat în Franța decât în cursul secolului al XIX-lea, deși mai fusese evocată în timpul Revoluției franceze. Luarea la cunoștință a problemelor puse de insalubritatea locuinței populare nu a împiedicat burghezii și muncitorii să conteste dreptul statului de a interveni în acest domeniu. Pentru burghezie, legiferarea în domeniul locuințelor era percepută ca o atingere a dreptului de
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
încadrate adesea sub numele de "socialism municipal". Posibiliștii pledau ca municipalitățile să aloce credite pentru locuințele muncitorești, ca statul să intervină în domeniul locuințelor. Intenția lor era puternic contestată de către guediști, care erau socialiștii marxiști ai epocii. Tactica Partidului Muncitoresc Francez era să nu se mai facă distincție între problema locuinței și problemele sociale. Dacă proprietarii și patronii erau identificați ca aparținând aceleiași clase de exploatatori, soluția problemei locuinței nu era alta decât victoria revoluției împotriva lor, adică exproprierea individuală și
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
de la 30 la 18 sau la 15 la mie a mortalității în marile orașe, prin dărâmarea sistematică a locuințelor insalubre și înlocuirea lor cu construcții curate, la un preț bun" (p. 273), Léon Bourgeois încheia cu concluzia că și statul francez trebuia să intervină în această problemă. El aducea un omagiu și inițiativei individuale care deschisese calea rezolvării problemei, dar devotamentul acesteia nu o putea rezolva. Există în alte părți o organizare cu adevărat socială, fondată pe concursul tuturor, sancționată de
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
Comentariul lui Léon Bourgeois asupra trimiterii făcute de Jules Siegfried la Anglia, cu ocazia unui ciclu de conferințe despre aplicațiile sociale ale solidarității, ilustrează pragmatismul pe care se bizuiau solidariștii: "Domnul Siegfried, căruia i se datorează în mare parte legea franceză a locuințelor ieftine din 1894, ne-a arătat în conferința asupra acestei probleme cum Anglia această patrie a liberului schimb economic, "acest pământ clasic al libertății individuale" nu a ezitat deloc "să renunțe la principiile abstracte pentru a intra cu
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
incitare menite să favorizeze accesul la mica proprietate, legea instituia în fiecare departament comitete de binefacere, cu misiunea de a ajuta la dezvoltarea locuințelor ieftine (HBM). Era vorba de a oferi celor care asigurau perspectivele forței de muncă ale societății franceze locuințe ieftine, create, printre alții, și de raportorii acestei legi, cu patru ani înainte, pe 2 februarie 1890. "Asociație de drept privat, Societatea locuințelor ieftine (HBM) avea drept scop încurajarea în toată Franța a construirii de către persoane private, industriași sau
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
avut o soartă dură11. Istoria orașelor-grădină este un alt exemplu de degenerare a unui proiect experimental ambițios de rezolvare a problemei locuinței sociale, expus unor greșeli de calcul, economice și bugetare. La origine, orașele-grădină au fost concepute de către inițiatorul lor francez, Henri Sellier 12, "ca niște centre perfecționate de locuire", al căror scop nu era acela de a răspunde "problemei locuinței în sensul restrâns al cuvântului", ci "tuturor nevoilor individului, între care cele de relaționare cu comunitatea"13. Acest program viza
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
pe proprietarii loturilor să plătească ei singuri toate costurile pentru amenajarea periferiei"24. Cercetarea monografică întreprinsă de Annie Fourcaut în zona Champ des oiseaux ansamblu construit între 1930 și 1935 la Bagneux explică în manieră sintetică diferitele aspecte ale experienței franceze în ceea ce privește politica de ajutor pentru locuințe în perioada interbelică. Proiectul de a construi un oraș la nord de Bagneux s-a concretizat atunci când a început subscripția demarată de industriașii interesați să-și găzduiască angajații, aceasta substituindu-se ideii inițiale de
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
la statutul de cetățean. Henri Bazire, mort în timpul Primului Război Mondial, înainte de a-i putea urma lui Albert de Mun la șefia catolicilor sociali, rezumă acest consens republican într-un discurs "manifest" rostit la Albi în 1950, în cadrul Asociației Catolice a tinerilor francezi: "De altfel, în țara noastră, după un secol de revoluții, cea mai mare nevoie a proletariatului nu este aceea de a i se mări coeficientul valorii politice. Criza de care suferă, după cum remarca dl. de Mun la primul nostru congres
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]