59,062 matches
-
mai eficient al clasei muncitorești prin promovarea urbanului, proprietarii imobiliari și funciari preferau să asigure rentabilitatea capitalurilor lor decât să facă ceva pentru securitatea lor politică. Această atitudine dă seama de ritmul lent în care s-a operat industrializarea societății franceze. În Franța, statutul social valorizat a rămas mai mult timp atașat mai curând proprietății pământului, rentei și responsabilității funcțiilor decât acumulării profitului industrial. Numai odată cu conversia societății spre industrie, noțiunea de politică urbană prinde contur. În anii 1960, odată cu exodul
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
industrial. Numai odată cu conversia societății spre industrie, noțiunea de politică urbană prinde contur. În anii 1960, odată cu exodul rural și cu necesitatea de a mări capacitățile de primire ale orașelor, problema dezvoltării urbane va deveni coloana vertebrală a modernizării societății franceze și cheia adaptării sale la imperativele pieței internaționale. Cât despre muncitori, la sfârșitul secolului al XIX-lea ei nu identifică deloc, în problema urbană, mizele fundamentale legate de intrarea societății într-o fază de industrializare intensivă. Va trebui să se
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
din care se poate desprinde cum și-a lărgit statul prerogativele. Încrezător în știința sa, acesta revendica dreptul de a fi actorul capabil să confere coerență multiplicității acțiunilor întreprinse în mediul urban. Această ambiție ilustrează voința de a moderniza societatea franceză în contextul respectării unei legitimități democratice reînnoite 79. Descoperirea rolului dezvoltării urbane în creșterea economică Orientarea "anti-oraș" a politicii inițiale de amenajare a teritoriului Politica de amenajare a teritoriului întruchipează voluntarismul modernizator al statului în anii de creștere economică de după
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
semn al civilizației noastre"95. Odată cu politica "metropolelor de echilibru", care este pusă în act în 1965, obiectivul prioritar nu mai este acela de a bloca exodul rural, ci de a organiza creșterea economică pornind de la amenajarea rațională a teritoriului francez. Două noțiuni inspiră această redefinire a politicii de amenajare teritorială: noțiunea de pol de dezvoltare și noțiunea de spațiu polarizat. Economistul François Perroux le-a conferit acestora o aură științifică. Teoria polilor de dezvoltare impunea ideea că progresul nu se
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
majoritatea lor puțin sau deloc calificate, au plecat să-și caute un loc de muncă la oraș. Această migrație a constituit factorul decisiv al crizei de locuințe. Emigrația rurală a luat, în primul rând, calea Parisului și a marilor aglomerații franceze, acolo unde era rezonabil să spere că va găsi de lucru. În această perioadă de expansiune a economiei franceze, dezvoltarea industriei și a sectorului terțiar era focalizată în metropole. Adăugat tinerilor care căutau locuințe pentru a nu mai sta cu
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
a constituit factorul decisiv al crizei de locuințe. Emigrația rurală a luat, în primul rând, calea Parisului și a marilor aglomerații franceze, acolo unde era rezonabil să spere că va găsi de lucru. În această perioadă de expansiune a economiei franceze, dezvoltarea industriei și a sectorului terțiar era focalizată în metropole. Adăugat tinerilor care căutau locuințe pentru a nu mai sta cu părinții, afluxul celor de la sate a împins la extrem penuria de locuințe și a forțat această populație să-și
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
în 1954, a Societății centrale imobiliare de construcții (SCIC), filială a Casei de Economii și Consemnațiuni, căuta să remedieze slaba implicare a investitorilor privați și să compenseze deficitul de investiții pentru realizarea unor programe de locuințe sociale pe întreg teritoriul francez. SCIC finanța numeroase operațiuni. Ei i se datorează lansarea Sarcelles în 1955. Cu 15 000 de locuințe construite pe an, SCIC a stat la baza edificării multor așezări și orașe noi148. Din moment ce oferta de imobile și nivelul dotărilor urbane dau
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
fondate pe resurse conducea familiile cu același nivel al resurselor spre aceleași cartiere, fapt denunțat cu fermitate de către sociologi"201. Argumentarea, care nu rima cu valorile egalității republicane, preludiu al nenumăratelor avertizări asupra pericolului "transformării în ghetou" a peisajului urban francez, va invada dezbaterea publică în anii 1980. O a treia marcă a orbirii de care a dat dovadă urbanismul modern ține de disprețul față de locuința individuală, timp în care se profita de votul locuitorilor ei. Din rațiuni sociologice omul modern
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
Parlamentul reprezenta opinia publică: el era responsabil de alegerile pe care guvernul avea datoria să le pună în practică. Acest mod de legătură între registrele opiniei și acțiunii pare caduc, în decursul anilor 1950, față de exigențele de modernizare a societății franceze. Incompetența Parlamentului în fața problemelor puse de complexitatea schimbărilor lumii moderne este făcută responsabilă de lipsa spiritului cetățenesc care invadase viața publică. Adunarea Națională nu mai asigura decât o comunicare foarte defectuoasă între guvernanți și guvernați. Nathan Leites a întocmit un
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
influenței electorale a unei lumi rurale a cărei importanță era de excepție printre celelalte mari țări industriale. Investițiile industriale, sociale și în infrastructură au fost îndreptate spre aglomerațiile urbane, cu toate că Franța rurală reprezenta încă partea cea mai importantă a populației franceze. Focalizat împotriva mârșăviilor unei societăți franceze rămase la dangătul clopotului natal, efortul modernizării vieții publice avea în vedere destabilizarea sistemului de relații între stat și societate pus în act în timpul celei de-a III-a Republici. Acest sistem numit al
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
a cărei importanță era de excepție printre celelalte mari țări industriale. Investițiile industriale, sociale și în infrastructură au fost îndreptate spre aglomerațiile urbane, cu toate că Franța rurală reprezenta încă partea cea mai importantă a populației franceze. Focalizat împotriva mârșăviilor unei societăți franceze rămase la dangătul clopotului natal, efortul modernizării vieții publice avea în vedere destabilizarea sistemului de relații între stat și societate pus în act în timpul celei de-a III-a Republici. Acest sistem numit al "prefecților și no-tabililor"236 era special
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
Regionalizarea Planului era asimilată unei simple tehnici birocratice: speranța transformării raporturilor între puterea centrală și periferie bazate pe asociații. În cazul regiunii analiza Pierre Grémion -, avem de-a face tot cu asociațiile care într-o zonă slabă a dispozitivului politico-administrativ francez, adică un loc care, pe de o parte, încă nu e structurat de votul universal și, pe de alta, scapă birocrației verticale a statului sunt învestite cu speranța de schimbare"276. În anii 1970, "asocierea" a câștigat titlul de noblețe
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
de a pune față în față două clase, burgheză și pro-letară, contrastante și antagonice, se traduce prin expansiunea unui imens grup central cu limite puțin conturate și care are vocația de a integra în el, progresiv și pașnic, întreaga societate franceză, prin creștere numerică, prin înrudirea cu celelalte categorii ale societății, prin caracterul deschis care asigură accesul la valorile moderne al căror purtător este."284 Din perspectiva giscardiană, gestionarea localului încredințată claselor mijlocii prefigura ceea ce ar fi trebuit să fie democrația
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
firul conducător al reflecției privind reorganizarea relațiilor dintre stat și colectivitățile locale, dintre stat și societate (a se vedea raportul Guichard din 1976). Dar reculul puterii publice perceptibil la sfârșitul anilor 1970 nu putea fi luat drept liberalizare. Autonomizarea societății franceze în raport cu statul va rezulta în principal din subordonarea sa crescândă față de piața internațională, care se substituia statului ca forță directoare. Cât privește descentralizarea din 1982, dotând orașele cu un cadru juridic ce le dădea mai multă libertate de mișcare, ea
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
politicilor sociale și urbane 298. Dacă începând cu 1982 legile descentralizării dotează comunele de drept și de fapt cu o mare capacitate de guvernare, ele nu fac decât să oficializeze poziția centrală pe care o aveau primarii în sistemul politic francez. Foarte succint, am putea rezuma descentralizarea în două puncte: revizuirea drepturilor și libertăților colectivităților locale; transferul de competențe de la stat spre oraș. Primul punct face colectivitățile locale mai autonome și mai responsabile, concomitent cu slăbirea controlului statului asupra actelor sale
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
locuri de muncă și beneficii bănești; de fapt, a făcut mai vizibilă această competiție într-un context marcat de concepția extensivă a activității economice. Manifeste sau latente, rivalitățile dintre orașe sunt consubstanțiale ficțiunii juridice despre egalitatea comunelor decretată de Revoluția franceză. Rezistențele la cooperarea intercomunală ne lasă să le ghicim vechimea. Organizarea fiscalității locale și regulile de funcționare a sistemului notabililor le-au întreținut, de asemenea, mai mult sau mai puțin. Chiar dacă ele nu reprezentau în medie, la mijlocul anilor 1970, decât
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
primarii integrează și adesea dizolvă planificarea în "proiecte strategice". Firește, experții în urbanism au suspectat descentralizarea că nu ar fi decât o formă deghizată de renunțare la ambiția de a planifica pe termen lung dezvoltarea urbană. Pierre Merlin, președintele Institutului Francez de Urbanism, vorbea de o adevărată catastrofă în această privință 337. Pentru specialiști, descentralizarea a avut ca efect îndreptarea atenției autorității către prescripții pentru planurile de urbanism. Atunci când li se prezentau proiecte ale inițiativei publice sau private, primarii se arătau
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
locuințe" cu "împrumutul de ajutor pentru locuință" oferă locatarilor și locatorilor condiții financiare mai bune. Raportul anual din 1994 al Înaltului Comitet pentru acordarea de locuințe persoanelor defavorizate atesta refuzul primarilor de a oferi ajutor unor astfel de persoane. "Societatea franceză, chiar dacă apreciază ce a făcut abatele Pierre, nu mai suportă aproape deloc ideea de a primi și integra, în apropierea ei, persoane sau familii cu probleme sociale". Aleșii locali duc politici de excludere a populațiilor defavorizate 385, controlând din ce în ce mai mult
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
lipsa de fiabilitate ca indicator al mixității urbane. Această normă stabilește o legătură automată între un anumit tip de locuință și calitatea ocupanților săi. Faptul este real mai ales pentru sectorul HLM, care adăpostea, în anul 2000, 13 % dintre gospodăriile franceze (7,5 milioane de locuitori). Însă, după cum ne sensibilizează Daniel Béhar, "atunci când aproape 75 % din populația Franței poate accede la o locuință socială, dar această locuință poate la fel de bine să fie într-un mare complex defavorizat, pe o parcelă pavilionară
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
în serviciile urbane. Implicarea operatorilor privați în conceperea, realizarea și gestionarea anumitor politici urbane s-a intensificat și a devenit mai vizibilă 409 de când cu descentralizarea, dar ea datează de mai bine de un secol. Marile grupuri existente pe piața franceză a serviciilor urbane (Videndi fosta Companie Generală a Apelor, Societatea Lioneză a Apelor astăzi Suez, Bouygues etc.) s-au implantat de multă vreme. În Franța, parteneriatul public-privat la scară comunală are o tradiție veche 410. Epoca de aur a concesionării
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
Dacă la sfârșitul celui de-al Doilea Război Mondial exploatarea serviciilor urbane era efectuată predominant în regie, adică prin intermediul agenților comunali subordonați direct primarului, în 1983414 distribuția apei potabile era realizată, în proporție de 60 %, de societățile private. Specificitatea societății franceze este că majoritatea întreprinderilor private de exploatare a serviciilor urbane sunt filiale ale marilor grupuri franceze private prestatoare din acest sector 415. Moderarea iacobinismului și expansiunea economică nu au dat de ales primarilor între comportamentul de notabil sau cel de
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
integrare verticală au permis acestor grupuri constituirea în concerne, firme capabile să integreze, de la concepere 419 la exploatare, toate meseriile filierei ofertei de servicii 420. Această întrepătrundere a domeniilor de lucru și a serviciilor urbane, specifică Franței, permite marilor grupuri franceze să dispună de masa critică necesară poziționării pe toate tipurile de piețe legate de producerea orașului. Mai mulți factori explică predispoziția aleșilor de a recurge la parteneri externi, în detrimentul dezvoltării propriilor servicii municipale. În primul rând, declinul pasiunilor ideologice privind
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
marilor grupuri 423 asupra resurselor aflate la dispoziția serviciilor municipale, chiar și într-un oraș mare. "Rareori întâlnim într-un serviciu municipal de distribuție a apei un inginer de exploatare care a fost în post într-un oraș african, două franceze și, eventual, unul din Oceania sau Antile", afirmă Jean-François Verjeat 424. Mai mult, aceste firme au recrutat numeroși funcționari de stat (fostul prefect al regiunii, tehnicieni de direcții departamentale ale echipamentului) care dețineau monopolul asupra lucrărilor de infrastructură în perioada
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
agenților privați statutul de depozitari ai spiritului serviciului public respectiv. Implicarea lor într-o serie de operațiuni complexe cu impact puternic asupra dezvoltării urbane le sporește și mai mult influența. Avem totul mărturisește un responsabil al unui mare grup privat francez de amenajare urbană -, facem parte din toate operațiunile strategice, care, de altfel, nu sunt chiar atât de numeroase"445. Totuși, sunt și mulți indici care contrazic ideea slăbirii puterii primarului. Noile forme de parteneriat public-privat întăresc adesea puterea sa personală
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
care se determină costul pe care o comunitate consimte să-l plătească pentru a beneficia de un serviciu. Apare așadar cu claritate necesitatea de a inventa noi forme de control politic asupra economiei. Ne putem imagina, în opoziție cu tradiția franceză a "naționalizării" întreprinderilor, activitatea strategică a creării unor organisme de reglare, care, fără a fi operatori, verifică dacă parteneriatul public-privat dintre întreprinderi și comunitățile locale se desfășoară conform dispozițiilor și în acord cu prioritățile naționale prezentate de către stat. În Marea Britanie
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]