59,587 matches
-
între patru și cinci sute (de oameni), în seara de 20 martie a acelui an fură constrînși să aducă tunurile de la Lyon, pentru că oricîte asalturi au dat asupra numitului oraș Ambert, nu au putut să-l recîștige, căci au fost respinși de numitul Merle, așa încît tabăra se împrăștie fără să facă nimic. Și după aceea, Merle părăsi Ambert și se retrase la Issoire, loc căruia Monseniorul 3 fratele regelui Henri, cu o armată mare, veni și îi dărîmă zidurile prin
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
în parte din inițiativele lui Turgot, în special instituirea unei subvenții teritoriale care îi apasă pe toți proprietarii. Pentru a evita opoziția previzibilă a parlamentelor, el își prezintă proiectul unei adunări de notabili aleși de rege, aproape toți nobili. Adunarea respinge principiul egalității în fața impozitului și critică gestionarea ministrului, pe care regele îl îndepărtează în aprilie 1787 și îl înlocuiește cu Loménie de Brienne, arhiepiscop de Toulouse. Brienne îi îndepărtează pe notabili și înregistrează, în august 1787, edictul instituind subvenția teritorială
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
generali învinși), crește prin înrolarea a 300.000 de oameni în martie 1793 și prin "înrolarea în masă" din septembrie, care va determina o nemulțumire populară periculoasă. Dar dușmanul este pretutindeni, în exterior ca și în interior. În exterior, prusacii, respinși la Valmy la 20 septembrie 1792, și austriecii primesc, după moartea lui Ludovic al XVI-lea, sprijinul englezilor, spaniolilor și olandezilor. Și va trebui așteptată toamna 1793 pentru ca redresarea să se opereze și victoria de la Fleurus, la 26 iunie 1794
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
și popor. Economia se transformă începînd cu 1840. Restaurația Instaurarea regimului. Ludovic al XVIII-lea acordă la 4 iunie 1814 o Cartă Constituțională. Termenul venea din Vechiul Regim. Preambulul afirmă că "autoritatea întreagă rezidă în Franța în persoana regelui" și respinge suveranitatea poporului. Dar, prezentată ca o concesie, Carta recunoaște cuceririle politice și sociale ale Revoluției: egalitate în fața legii, accesul tuturor la funcțiile civile și militare, libertate individuală, drept de proprietate vînzarea bunurilor naționale nu este pusă în discuție. Desigur, sînt
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
monarhia, de trei ori încercată sub Napolen, Ludovic al XVIII-lea și Ludovic-Filip, a dat de trei ori dovada neputinței sale. Toată lumea este decisă să facă experiența unei noi forme de guvernămînt, și, pentru că nu există mînie care să o respingă, nu există mînie pentru a o instaura. Să nu ne temem prea mult nici de cluburi, nici de alegeri, nici de Adunarea națională: nu există riscul de a reîncepe Teroarea din '93, istoria nu se repetă și instituțiile politice care
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
brigadă cu titlu temporar, apropiat al lui Paul Reynaud care îl cheamă ca sub-secretar de stat la Ministerul de Război la 6 iunie 1940, ajunge în Anglia la 17 iunie 1940 și a doua zi invită la continuarea luptei. El respinge argumentele patizanilor armistițiului: "Franța nu este singură [...]. Acest război este un război mondial". Recunoscut de britanici ca "șef al francezilor liberi", el nu obține la început decît ralieri foarte limitate. Bombardarea, la 3 iulie 1940, de către o escadrilă engleză, a
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
dintre francezi (27% după IFOP) dorește atunci reîntoarcerea sa. Socialistul Félix Gouin devine președinte al guvernului provizoriu. Majoritatea comunistă și socialistă a Constituantei adoptă un proiect de Constituție care instituie o Adunare unică. MRP, radicalii, dreapta iau poziție împotriva proiectului, respins cu ocazia referendumului din 5 mai 1946, cu 53% din sufragiile exprimate. După alegerile din 2 iunie, noua Constituantă adoptă un proiect de compromis: un consiliu al Republicii, ales după un sistem în două etape, constituie o contrapondere relativă la
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
dă libertate de acțiune prietenilor săi politici și intervențiile sale publice se fac din ce în ce mai rare. El ia poziție împotriva tratatului Comunității Europene de Apărare (CED), care creează o armată europeană integrată, punct de plecare al unei Europe supranaționale. Proiectul este respins la 30 august 1954 prin ralierea adversarilor reînarmării Republicii Federale în special comuniștii și a adversarilor supranaționalității. Problemele decolonizării. Începînd din 1953, totuși, regimul celei de-a IV-a Republici se dovedește din ce în ce mai neputincios în a răspunde problemelor decolonizării. Începînd
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
activității țărilor implicate (cărbune și oțel) și deschisă lumii exterioare. 30. A V-a Republică sub de Gaulle (1958-1969) De Gaulle, revenit la conducere, face să fie aprobată o Constituție care dă Franței stabilitate politică. El reglează problema algeriană și, respingînd supranaționalitatea, urmărește construirea Europei. Opozițiile politice regăsesc o pondere apreciabilă începînd cu alegerile prezidențiale din 1965. Criza din 1968 relevă aspirațiile diverse ale unei societăți traversate de profunde mutații și contraloviturile sale antrenează plecarea generalului de Gaulle după eșecul referendumului
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
de locuri proporțional cu numărul de sufragii obținute. Rezervă. În Evul Mediu, parte a unui mare domeniu rezervată exploatării directe de către stăpîn și agenții săi. Sacerdoțiu universal. Luther și Calvin consideră că creștinii, egali prin botez, sînt toți preoți. Ei resping astfel caracterul sacru și superioritatea spirituală a papei, a episcopilor și a preoților în general. Pastorii protestanți, neconstrînși la celibat, sînt simpli credincioși cărora li se cuvin diverse funcții în sînul Bisericilor locale. Sacramente. Pentru catolicii, sacramentele sînt semne sensibile
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
faptul atît de bizar că, dintre toate lucrurile urîtmirositoare, apa de Colonia, în primele ei faze de fabricație, pute cel mai rău. Aș fi vrut să închei aici acest capitol, dar n-o pot face din pricina dorinței mele de a respinge o învinuire adusă nu o dată vînătorilor de balene, învinuire care, în mintea unor oameni răuvoitori, ar putea să pară confirmată oarecum, în mod indirect, de ceea ce am spus în legătură cu cele două balene remorcate de vasul francez. Am mai arătat și
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
de vasul francez. Am mai arătat și în alte locuri ale acestei cărți că afirmația făcută de unii, că meseria de vînător de balene ar fi o meserie murdară, este o afirmație calomnioasă, lipsită de orice temei. Rămîne însă de respins o altă afirmație: se spune că balenele miros totdeauna urît. Care e originea acestei prejudecăți infamante? După mine, ea își are obîrșia în perioada sosirii la Londra a primelor baleniere trimise în apele Groenlandei, cu peste două veacuri în urmă
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
profesor la aceeași catedră; ministerul acceptă; de acum înainte, viața lui Ibrăileanu se va împărți între revistă și Universitate. 1916 august "Viața romînească" își încetează apariția. 1918 Între aprilie și septembrie G. Ibrăileanu scoate cotidianul "Momentul". octombrie Academia Romînî îi respinge candidatura. 1919 Din februarie până în decembrie apare revista săptămânală "Însemnări literare". Ține, la îndemnul dr. Fr. Rainer, un "curs popular" despre literatura română la Institutul Anatomic din Iași. 1920 martie Reapare "Viața romînească". Scoate volumul Note și impresii. 1921 Apar
Spiritul critic în cultura românească by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Science/295597_a_296926]
-
aceea, depozitară a tradiției, îi este iertat să-și ia rolul de a prezida la înjghebarea culturii române moderne, invalidând ceea ce nu ar fi menit să valorifice energia și talentul românesc. Și, în adevăr, Moldova nu s-a mărginit să respingă curentele false, nu s-a mulțumit să le distrugă la ea acasă. Ea a căutat să le distrugă și în afară, acolo unde erau pe cale de a izbuti: " După pilda lui Galilei, ce striga din închisoarea unde-l pusese pedanții
Spiritul critic în cultura românească by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Science/295597_a_296926]
-
Salut în Novalis) evidențiază, spectaculos ca un foc de artificii al spiritului, un crez (și un program) estetic: cel al poeziei pure, fixat mai ales polemic, în contradicție. Poezia „tristă de însăși tristețea materiei” a lui Tudor Arghezi („fără mesagiu, respins de idee”), sincronismul lovinescian „ca o verzuie pastă”, cu a sa „durată curentă” ce se cere concurată printr-o poezie ridicată la totala depersonalizare, poemele în stil „pastiș sau pestriț” ale gândiriștilor, de la care B. se întoarce „cu un dezgust
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285623_a_286952]
-
publice culturale, ridicând-o [...] cu concursul ei tot mai sus”; „miruirea” nou-veniților e lăsată în seama altora, iar „poezia pe care n-o înțelege nici cine a scris-o” și „romanul cu cheie [...] culegând [...] lucrurile scabroase cu privire la oamenii zilei” sunt respinse net. În schimb - se spune mai departe - „trebuie să prezentăm [...] literatura sufletului național”, cea care „există”, dincolo de negările unora, ca și de „exagerările bufone” ale altora. Se îmbunătățește prezentarea grafică, precum și structura revistei, cresc ponderea și calitatea părții metaartistice. Astfel
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290365_a_291694]
-
revista „va revendica întâietatea și libertatea oricărei activități creatoare”. Sensul și marginile acestei libertăți par a fi sugerate prin republicarea conferinței lui Ion Pillat Tradiția și evoluția literaturii. Alte lămuriri cuprinde articolul Program și polemică al lui Constantin Fântâneru, unde, respingându-se obiecțiile cu care fusese întâmpinat U.l., anume „lipsa de preocupare ofensivă”, evitarea „caracterului militant al unei echipe” și, la urma urmei, a polemicii, se subliniază că redacția a „pornit la drum știind ce însemnează la o revistă și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290365_a_291694]
-
funcția educativă a cântării în comun, precizând, între altele, că „Sfântul Duh a prevăzut în ce fel pot să primească inimile mândre și împietrite, ca pe o desfătare, cuvintele dumnezeiești. De obicei natura oamenilor fuge de cele aspre și le respinge, deși sunt sănătoase (folositoare), și cu greu le primește de afară de cazul când i se pare că prezintă farmec. Dumnezeu a pregătit prin robul său David această băutură care este dulce la gust, prin cântare, și este în stare să
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
permanent ispitiți de vedenia dușmanului, care se opune înaintării lor spre bine, însă doar îndemnându-i, nu și obligându-i să înfăptuiască cele rele. Diavolul poate într-adevăr să ne ispitească, dar noi avem libertatea voinței, prin intermediul căreia primim sau respingem ispitele lui. Serenus adaugă la toate acestea ajutorul lui Dumnezeu, care este cu mult mai mare decât mulțimea acelora ce luptă împotriva noastră. În Convorbirea a VIII-a, Avva Serenus analizează stăpâniile sau puterile demonice și subliniază că Dumnezeu nu
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
fără rost și pe care ne este greu să le înțelegem și să le alungăm. Răspunsul Avvei Moise constă într-o descriere discursivă a originii și felului gândurilor, lămurindu-se mai apoi faptul că stă în puterea noastră să le respingem sau să le acceptăm și dovedindu-se în felul acesta existența libertății de a alege. Inexistența liberului arbitru, al voinței reale, ar conduce la concluzia lipsită de orice speranță că eforturile de desăvârșire nu ar mai aparține omului. Selectarea gândurilor
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
neființă este fără sfârșit. Aceleași păreri sunt întâlnite și în opera lui Cassian. Legat de căderea omului, cauza a fost tot voința liberă. Porunca adresată omului de către Dumnezeu nu este o constrângere, deoarece, omul fiind ființă personală, poate primi sau respinge voința lui Dumnezeu. Sfântul Grigorie de Nyssa se referă mai mult la latura fizică a păcatului, astfel că mintea omului, în loc să înduhovnicească trupul, a intrat în curentul vieții animale și senzoriale, supunându-se condiției materiale. Doctrina antropologică a Părinților răsăriteni
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
18). Bazându-se în învățătura sa mai mult pe experiență, el este interesat mai mult de conștientizarea crescândă de către monah a slăbiciunii sale și a dependenței sale de har, decât de un argument strâns care să anticipeze și să respingă toate obiecțiile. Orientarea sa este mai mult practică și mai puțin polemică, fapt ce-i va crea dificultăți. În Convorbirea a III-a aduce lămuriri suplimentare cu privire la har și la libertatea de voință, lămuriri ce erau anunțate a urma încă
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
Aici Cassian spune că voința poate fi încă atrasă spre virtute, chiar dacă din cauza timpului nu se poate apropia prea mult de ea, și trebuie izbăvită și ajutată de har (Convorbirea duhovnicească III,9). Și, ca urmare a acestui fapt, Cassian respinge opoziția exclusivă de la Augustin dintre harul lucrător și conlucrător. Astfel, ideea principală este că atât harul cât și voința trebuie să fie libere și să conlucreze, chiar dacă raza de acțiune a voinței libere e limitată. Cassian analizează cele trei feluri
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
feluri de renunțări pe care le aflăm în tradiția Părinților și în Sfânta Scriptură de care vorbește Cassian, în continuare, sunt: ,,prima renunțare este aceea prin care disprețuim cu totul orice bogăție și mărire a lumii, a doua, prin care respingem obiceiurile, viciile și atracțiile vechi ale sufletului și ale trupului, iar a treia, cea prin care, întorcându-ne mintea de la toate cele prezente și vizibile, contemplăm numai pe cele viitoare și le dorim pe cele ce nu se văd”. Analizând
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
ca toți oamenii să se mântuiască și să vină la cunoștința adevărului” (I Timotei 2,4). Și totuși, doar unii se mântuiesc, fapt ce duce la concluzia că voia lui Dumnezeu nu se împlinește și că omul poate accepta sau respinge chemarea dumnezeiască: ,,Iată Eu stau la ușă și bat; de va auzi cineva glasul Meu și va deschide ușa și voi intra la el și voi cina cu el și el cu Mine” (Apocalipsa 3,20). Sfântul Apostol Pavel precizează
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]