947 matches
-
nu mai am ce să discut, și începe să tușească de nervi, se înroșește, sînteți niște idioți, pramatiilor, le strigă izbind cu talpa în pămînt, iscînd un norișor de praf exact în clipa în care un cîine murdar cu blana încîlcită trece pe lîngă ei ca o săgeată scoțînd un lătrat scurt speriindu-l. Nemernicilor, își iese cu adevărat din pepeni Curistul, ați pus cîinii pe mine, calmează-te, încearcă să-l liniștească Gulie, cel puțin ai scăpat de muște, le
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
convingă că totul e aievea. — Să nu-mi spuneți mie pe nume dacă toată brambureala asta n-o să rămînă în istoria loviturilor de stat, spune Părințelul privind în întunericul care i se deschide înaintea ochilor, în timp ce doi zdrahoni cu părul încîlcit, chinuindu-se din răsputeri, reușesc să dea pînă la urmă la o parte ușa înțepenită a bisericii. Din interior trăsnește un miros amestecat de tămîie, lumînări arse și igrasie. — Chiar țineți morțiș să facem popasul ăsta? întreabă Curistul, adresîndu-se grupului
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
improvizat într-un colț al încăperii. — Cum adică? întreabă Tîrnăcop, încercînd să numere muștele aurii care se adună în cerc pe pata de grăsime de pe barba Sfîntului Apostol Matei, făcîndu-și de lucru cu trompele lor subțiri printre firele de păr încîlcite. — Trebuie să fie, reia Roja, altfel n-am fi rămas așa uniți după cîte s-au întîmplat. — Faceți-vă odată ordine în cap, dom’ Roja, spune Gulie. Avem totul aici, spune Dendé, aruncînd pe masă un sul de hîrtii șifonat
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
îndelete. Să așezăm - așa ca pe ouă - fiecare întâmplare la locul ei. Până povestea a ajunge acolo unde neam despărțit pe front, m-a ajuta și Petrache. După aceea am să depăn eu firul, care - n-am ce spune - îi încâlcit nu șagă. Dar, până vom ajunge acolo, mi-oi veni și eu în fire... Îi drept că ițele îs încurcate, da’ unde s-a împotmoli unul l-a scoate celălalt - a gândit cu voce tare Petrache. Despre mersul războiului de la
Întorşi din infern vol. II by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1238_a_1876]
-
altceva, la alt zid. Despre Zidul Plângerii v-am Întrebat... Firește, Zidul Berlinului. Al plângerii, firește. Ca și cum cineva ar fi citit, În spatele cuvintelor mele, altele, pe care nu le pronunțasem. Ca și cum cordiala noastră conversație ar fi codificat, de fapt, alta, Încâlcită și veche și fără sfârșit... A observat consternarea, s-a grăbit să se explice. - Am văzut, după timbrele pe care mi le-ați dat, că primiți scrisori și din Israel. Mă gândeam că poate... n-aș fi vrut să... mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
un pretins medic italian, domiciliat actualmente În Statele Unite, care rezumă vechea sa amiciție cu Tabucchi. Epistola debutează prin a exprima admirația corespondentului pentru filmul lui Lopes, care făcuse din romanul lui Tabucchi „ceea ce Mondrian a reușit să facă cu crengile Încâlcite ale unui copac, transformându-le În linii orizontale și verticale”. Prin această „geometrizare”, regizorul ar fi restabilit adevărul profund al cărții: În film, Spino este „aceeași persoană ca și cadavrul pe care Îl cercetează, până și amprentele lor digitale se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
spre el. Își întinde ambele brațe, oferindu-i mâinile. Regret că nu te-am cunoscut mai demult, Yu. Compozitorul-dramaturg începe să tremure. Nu e în stare să scoată o vorbă. seamănă cu un bătrân bolnav, cu părul cărunt și barba încâlcită. Poartă un costum de împrumut. Cum pot să vă răsplătesc bunătatea, Doamnă? Plânge cu lacrimi. Hai să lucrăm împreună, îi răspunde Doamna Mao. Între timp, opera s-a terminat. Se lasă cortina, apoi se ridică. Actorii se aliniază. Publicul aplaudă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
monitoare. Pe pat zăcea un ghem de bandaje albe. În încâlceala de tuburi era o față, umflată și colorată în toate nuanțele curcubeului, acoperită de zgârieturi. Buzele și obrajii lui însângerați erau spuziți cu pietriș incrustat în piele. În părul încâlcit se vedea o bucată de țeastă din care țâșneau fire. Fruntea părea că îi fusese lipită de un grătar încins. Într-un halat subțire, de culoarea oului de măcăleandru, fratele ei se chinuia să respire. Se auzi pe ea strigându
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
disponibilitate de a experimenta cu ea. Nimeni nu are o cale separată. Totul are legătură. Viața lui, a ta, a ei, a prietenilor lui... a mea. A altora... Privindu-l cum se uită fix pe fereastră la toate căile astea încâlcite, îi veniră în minte cele trei urme de cauciucuri ale polițiștilor. Cele trei pe care le văzuseră și le măsuraseră. Câți șoferi trecuseră în viteză în noaptea aceea, fără să lase vreo urmă? Se ridică în capul oaselor în pat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
de iarbă bărboasă care revenea la viață, înăuntrul unui balon de tăcere în sălbăticie, își simțea propria neputință. În timp ce ea se făcea tot mai mică, iar marea de iarbă se făcea tot mai întinsă, înțelese proporțiile vieții - milioane de teste încâlcite, mai multe răspunsuri decât întrebări și o natură atât de colcăitor de risipitoare, încât nici un experiment nu avea vreo importanță. Preria punea la încercare fiecare poveste. O sută de mii de cupluri de lăstuni aflați în plin sezon de împerechere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
vechi, cu porumbei și maimuțe, ființe învățate să nu aibă nici o dorință în afară de a apăsa pe butoane și de a trage toată ziua de manete, contopindu-se cu mașinăria până când leșinau de extenuare. Cei trei bărbați deveniseră una cu muzica încâlcită, cu șoseaua plină de serpentine, cu huruitul motorului. Dar nu dădeau nici un semn că aveau să leșine prea curând. Schimbările de pe ecran produceau schimbări fiziologice, care erau transmise înapoi în lumea de pe ecran. Șoseaua șerpuitoare cotea brusc la dreapta, plutind
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
norilor cauzează vântul. Se pregăteau și răsturnări mai spectaculoase, dacă Weber avea să trăiască destul ca să fie martor la ele. Avea să sosească o zi când ultima relație clară de tip cauză-efect avea să fie înlocuită de hățișuri de rețele încâlcite. Dar, fără îndoială, exista o corelație între Capgras și paranoia. În cazul ăsta, faptul că rezultatele lui Mark indicau ușoare tendințe paranoide nu era o surpriză. Dar care anume erau ororile pe care răbufnirile de manie a persecuției și clovnerie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
înaltă tehnologie disponibilă: motor cu abur, centrală telefonică, computer. Acum, când Weber se apropia de propriul zenit profesional, creierul devenise internetul, o rețea de distribuție, peste două sute de module comunicând dezinvolt cu altele și modificându-se reciproc. Unele dintre subsistemele încâlcite ale lui Weber acceptaseră modelul; altele voiau mai mult. Acum, că teoria modulară căpătase influență asupra majorității ideilor despre creier, Weber se întorsese înapoi la origini. În ceea ce avea să fie cu siguranță ultimul stadiu al dezvoltării sale intelectuale, spera
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
în mașină, spuse Bonnie. El cântări propunerea. —Poate așa mai merge, spuse el. Dar femeia asta trebuie să aștepte aici zece minute după ce plecăm noi. Nu vreau să încerce vreo porcărie. Aerul era saturat de bălegar și pesticide. Câmpurile - plante încâlcite de soia, porumb înalt până la genunchi, pajiști împestrițate de vaci ce-și acceptau soarta cu resemnare - se desfășurau în toate direcțiile. Când Karin ajunse la Homestar, Mark stătea pe veranda din față, cu capul în poala lui Bonnie, și plângea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
se transformaseră în talazuri aurii și cafenii. Un drum identic de la aeroportul Lincoln spre vest, într-o mașină închiriată interșanjabilă, și totuși totul în jurul lui se schimbase. Nu era doar simpla schimbare a anotimpurilor: mai multă unduire, mai multe creste încâlcite, mormane și culmi, falii și crânguri ascunse care tulburau întinderea perfectă de pământuri cultivate - elemente-surpriză acolo unde Weber văzuse doar o culme a pustietății. Prima dată, nu văzuse nimic. Atunci de ce, pe ultimii treizeci de kilometri până la Kearney, i se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
povesti despre asta, are să-mi tremure vocea.” „Mama exagerează, îndată ce i se oferă prilejul. În orice caz, ce încearcă ea să zică era că toate astea au oarecum de-a face cu mândria. Dar așa obișnuiesc mamele, mereu se exprimă încâlcit și pe ocolite. Mai întâi îți strigă de o sută de ori „puiul mamei” și numai pe urmă intră în sfârșit în subiect. Te apucă disperarea, nu alta. De la distanță, băieții noștri nu ne scapă din ochi mașina, oprită în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
Bine, e-n ordine.” Am tăcut amândoi, însă tata nu contenea să mă cerceteze cu privirea dintr-o parte. Pe partea aceea mi se înroșise urechea. Asta însemna că-mi era rușine, cum îmi explicase mama altădată, ca de obicei, încâlcit și cu multe cuvinte. „Tată, mai bine povestește-mi despre familia Oros. Cine sunt ei?” „Soții Oros? Niște cunoștințe, unii care știu să-și țină gura, oameni cumsecade. Și ei vor să fugă. Sunt unguri. Locuiesc la marginea orașului și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
mânate mereu Prin care vâslesc în durere, Urmașii eternului eu... Eu fosta-m și sunt, și voi fi, Uitarea-i cu mine totuna, De-o clipă, de-un secol, de-o zi, Își poartă într-una cununa... Uitarea-i pădure-ncâlcită, Hățis ca de ape adânci, Amintirea pe veci rătăcită Se pierde sub neguri, pe stânci...
DIN TOATE by Ioan Știfii () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83786_a_85111]
-
Lee. A spus că ea, adică Lee, nici măcar nu a încercat să o ajute. Lee a scos-o afară ca să evite o scenă la petrecere. A încercat să o calmeze pe Claire. Am accentuat cuvântul important din toată relatarea aia încâlcită. —Afară? — Erau pe terasă. Eu eram în bucătărie, au trecut pe lângă mine și au ieșit pe ușa de la bucătărie. Nici nu cred să mă fi văzut Claire. Deja începuse să țipe. Au stat ceva vreme afară, dar cred că nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
trepte de beton și balustradă din lemn, că îi fusese retrocedat nu de mult, după hârâieli nesfârșite cu statul la tribunalele din tară și la Strasbourg, unde avusese definitiv câștig de cauză. Dar nu voia să-l plictisească discutând despre încâlcita chestiune a caselor naționalizate, îi explică, dând din mână și zâmbind. Intrând în cabinetul său de la al doilea etaj, rămaseră câteva clipe în picioare, unul în fața celuilalt, studiindu-se reciproc și gratulându-se că trecerea anilor nu îi marcase deloc, apoi
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
că Ion Cârstea i-a dat fetei douăzeci de prăjini în Curătură, ș-acole-i pământu’ bun a’ dracului, hâtu-i norocu’ ! Vaca Mărioarei i-a ei ori a feti-sa ? N-au împărțit-o ? Baba le știa pe toate, dar, cu vorbe încâlcite, dorea să povestească și altele : câte sarmale a făcut la nunta nepoate-sii preoteasa, cum s-a dus o femeie cu șarpe în pântece la mănăstire să-i cetească popa... Lui Hortolomei nu-i vine a crede asemenea bozgoane ce
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
toți pârau și, la cea mai mică contrazicere, se pocneau unii pe alții peste cap. însuflețit de explicații, Zalomir intră într-un bordei. înăuntru laia se cocea în jurul vetrei. Burtoși și goi ca niște napi lucioși, câțiva puradei cu părul încâlcit îl sorbeau din ochi. Se amestecau ca furnicile așa încât, deși avu curiozitatea, procurorul nici nu putu să-i numere. Asfixiat, Zalomir se năpusti afară într-o hărmălaie ca de iad. „Duhoarea asta de dihor e o armă eficace”, gândi el
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
fi nimerit prin preajmă. Răul își desăvârșise opera prin ei și, apoi, ca pe niște păpuși de cârpe, îi abandonase, descumpăniți și neștiutori, fără habar de ce înfăptuiseră cândva și de ce se aflau acolo. Am început să caut claia de păr încâlcit a nebunului și era cât pe ce să răsuflu ușurată că n-o văd, când am dat cu ochii de privirea lui de ucigaș. Deși îl zărisem doar o secundă, în treacăt, în drum spre stația de autobuz, l-am
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
și nici nu o păstra prea curată. Și pentru că nu scotea nici o vorbă despre problemele sale, barba lui Începea să exprime În tăcere toate lucrurile pe care nu-și Îngăduia să le spună. Nodurile și vârtejurile Îi indicau gândurile din ce În ce mai Încâlcite. Mirosul acru era de la cetonele stresului. Cu trecerea verii, barba deveni câlțoasă, necosită, și era evident că Milton se gândea la strada Pingree. Intrase și el În paragină, ca și strada Pingree. Lefty Încerca să-și consoleze fiul. ― Fii tare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
Am simțit cum mă Întoarce cu scaunul, apoi frizerul a spus: ― Bun. Gata. Am deschis ochii. Iar În oglindă nu m-am văzut pe mine. Nu mai eram Mona Lisa, cu zâmbetul ei enigmatic. Nici fătuca timidă cu părul negru, Încâlcit, peste față, ci fratele ei geamăn. Cu paravanul părului dat la o parte, schimbările recente de pe chipul meu erau mult mai evidente. Maxilarele Îmi păreau mai pătrățoase, mai late; gâtul mai gros, cu proeminența mărului lui Adam În mijloc. Era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]