5,832 matches
-
fudul puiul de brad în straie second-hand noapte de iarnă - și luna ar vrea să stea cu noi la povești pentru o clipă bunica pe un scaun - cozonacii cresc la poartă-așteaptă un cerșetor și-un câine - cozonacii-s calzi luna înfiptă în vârful brăduțului - vântul colindă spărtură în nori - potecile cerului luminate iar pe-o săniuță și ghete noi și roase - același râset lumina Stelei pătrunde prin geamul meu - mâine-i Crăciunul gară pustie - un felinar se mișcă de-a lung
AUTORI ROMÂNI DE HAIKU, MANUELA BURLACU de VALERIA IACOB TAMAŞ în ediţia nr. 261 din 18 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Autori_romani_de_haiku_manuela_burlacu.html [Corola-blog/BlogPost/355389_a_356718]
-
lumină. Gloria savura cu nesaț senzațiile date de îndemânarea lui Ștefan care-i mângâia cu vârful limbii frunzulițele florii sale însetate de iubire, ca apoi să-i absoarbă pețiolul făcând-o pe femeie să tresalte, să geamă și să-și înfigă mâna în părul bărbatului dintre pulpe, apăsând cu tărie asupra capului, ca acesta să se afunde tot mai adânc, mai pătrunzător, în necercetata sa scorbură atât de minuțios cum o făcea el - iubitul din nebunia vieții sale, frumos ca un
ROMAN PREMIAT DE LIGA SCRIITORILOR de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1189 din 03 aprilie 2014 by http://confluente.ro/Stan_virgil_1396540875.html [Corola-blog/BlogPost/341894_a_343223]
-
privea dintr-un tufiș, cum învățau să lupte cu sabiile, cu sulițele sau corp la corp. Dar, cel mai mult îi plăcea trasul la țintă cu arcul. Urmărea cu sufletul la gură cum săgețiile zburau zbârnâind prin aer și se înfigeau, mușcând din lemnul țintei. Cât de mult i-ar fi plăcut să tragă și ea cu arcul! Într-o seară, își luă inima în dinți și se înfățișă tatălui ei: -- Tăicuțule, am o mare, mare rugăminte la tine! Oroles, o
POVESTEA MICUŢEI ARCAŞE de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1539 din 19 martie 2015 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1426736853.html [Corola-blog/BlogPost/370252_a_371581]
-
strălucea un pumnal cu incrustații care sclipeau în razele soarelui târziu. Copila își aduse repede arcul în față, alese o săgeată și fixă ținta. Nu, nu era nici o greșeală, căpetenia chiar încerca să ajungă destul de aproape de rege cât să-i înfigă pumnalul în piept. Bristena trase de coardă cât putu de tare, după care dădu drumul săgeții. Fu cât pe ce să cadă din copac când răcnetele izbucniră în mulțimea de sub picioarele ei. -- A cui este această săgeată? Răcnetul regelui o
POVESTEA MICUŢEI ARCAŞE de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1539 din 19 martie 2015 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1426736853.html [Corola-blog/BlogPost/370252_a_371581]
-
ești copile? Bristena nu reuși să scoată nici un cuvânt de teama lui Oroles, care, o privea crunt, întocmai ca restul căpeteniilor. Oare greșise? Nu înțelesese bine mișcările acelei căpetenii din spatele regelui? Nici nu văzuse altceva decât că săgeata ei se înfipsese în gâtul acelui om. Nu avea să o mai recupereze niciodată. Dar nu acest lucru o supăra, cât faptul că tăicuțul și frații ei aveau să o pedepsească rău pentru că îi urmase și pentru că îndrăznise să tragă cu săgeți în fața
POVESTEA MICUŢEI ARCAŞE de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1539 din 19 martie 2015 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1426736853.html [Corola-blog/BlogPost/370252_a_371581]
-
am văzut o femeie cum se dăruiește cu atâta patimă! Simțeam că am pătruns până în străfundurile neexplorate încă, însă ea se încorda, zvâcnea în stânga și în dreapta și apoi, relua acest dans până rămânea înțepenită, strângându-mă în brațe, cu unghiile înfipte în carne. Explozia celor două descătușări ne-a paralizat corpurile. Nu mai puteam face nicio mișcare câteva clipe. Ușor, ușor, ne-am revenit din transa acestei uniuni fizice și sufletești, în care ambele noastre ființe au răspuns, în același moment
ROMAN de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1236 din 20 mai 2014 by http://confluente.ro/Stan_virgil_1400596485.html [Corola-blog/BlogPost/344651_a_345980]
-
că o furăm noi. Mușuroiul a rămas aproape intact. Îi regăsim, începând cu repetata Duminică a Orbului, în posturile fixate încă din noiembrie ‘89 (sic !). I-au neutralizat sau cumpărat, rând pe rând, pe unii lideri revoluționari și s-au înfipt la bucate. De atunci, biata Românie este distrusă sistematic, în mod premeditat de vânzători de țară și de neam, cum afirmă mulți analiști. Analfabeți, cinici și plini de aroganță. Cu largul concurs al profitorilor din cadrul etniilor, mai ales cea maghiară
FOST-AM LA PARIS! 5 ZILE ŞI 4 JUMĂTĂŢI DE NOAPTE de SERGIU GĂBUREAC în ediţia nr. 119 din 29 aprilie 2011 by http://confluente.ro/Fost_am_la_paris_5_zile_si_4_jumatati_de_noapte.html [Corola-blog/BlogPost/349626_a_350955]
-
și nepretențioase. Se bazează mult pe imaginație și creativitate în utilizarea diverselor ingrediente; aromele și gusturile sunt robuste, dar prezentarea lor este îngrijită, cât mai aproape de impecabil. Uneori aceste gustări sunt numite “pinchos”, pentru că au o pincho, adică o scobitoare înfiptă în mijloc ca să fixeze bine gustarea de pâine. Tapas sunt foarte apreciate și pentru abilitatea de a aduce oamenii împreună, la discuții, glume și cântece. Am exersat și noi acest tip de socializare, cu mult mai fascinant decât banalul facebook
Tapas Bar by http://www.zilesinopti.ro/articole/2912/tapas-bar [Corola-blog/BlogPost/99316_a_100608]
-
șiretlicul vampiricei! PRINȚESA: (cu glas duios, în șoaptă) Vino, iubitule! CĂPITANUL ARNĂUTU: Tu ești frumoasa prințesă a vampirilor! Nu mă păcălești cu ispitele tale! Căpitanul fixează o săgeată în arc și aceasta zboară spre prințesă. Vârful ascuțit al acesteia se înfige adânc sub sânul stâng al femeii și sângele îi năvălește peste voalul imaculat. PRINȚESA: (oftând de durere) Ah!.... Cu ce v-am greșit vouă, muritorilor de rând? Vampirica se prăbușește pe covorul verde de iarbă. Bărbatul se apropie ușor de
REGATUL LUI DRACULA (IV) (SCENARIU FILM) de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1123 din 27 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/Regatul_lui_dracula_iv_sc_ion_nalbitoru_1390815168.html [Corola-blog/BlogPost/347341_a_348670]
-
brațe, iar ea își agață brațul drept pe după gâtul său. PRINȚESA: (în șoaptă) Alină-mi durerea, scump cavaler și o să te răsplătesc! Femeia își lipește buzele senzuale de cele ale bărbatului. Urmează un sărut lung, apoi dintr-o dată vampirica își înfige caninii în buzele căpitanului. Acesta tresare și o îndepărtează sărind în picioare înspăimântat. PRINȚESA: (râde triumfătoare) Te-am păcălit, cavalere! Vei ajunge un vampir supus tatălui meu! Vei suge sângele celor care te-au trimis să mă ucizi! Căpitanul rămâne
REGATUL LUI DRACULA (IV) (SCENARIU FILM) de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1123 din 27 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/Regatul_lui_dracula_iv_sc_ion_nalbitoru_1390815168.html [Corola-blog/BlogPost/347341_a_348670]
-
dar se știa că avusese o fiică. Din nefericire, murise în urma unui accident de mașină. Circumstanțele morții ei fuseseră teribile: un cal intrase frontal prin parbrizul mașinii ei, în timp ce rula spre casa părintească, în Ajunul Crăciunului. Capul patrupedului rămăsese practic înfipt în cel al nefericitei fete. În urma tragediei, unul din cei doi fii ai lui Hans rupsese legătura cu familia, pentru că nu fusese de acord cu decizia de a întrerupe conexiunile aparatelor care mențineau în viață corpul surorii sale, moarte clinic
FRAGMENT DE CARTE de GABRIELA CĂLUŢIU SONNENBERG în ediţia nr. 823 din 02 aprilie 2013 by http://confluente.ro/Hans_fragment_de_carte_gabriela_calutiu_sonnenberg_1364891221.html [Corola-blog/BlogPost/366064_a_367393]
-
iar bătaia vântului era estompată de poziția digurilor. Exista pericolul să ne lovim de pietroaiele de pe fundul apei dinspre mal, deoarece nu mai puteam stăpâni direcționarea bărcii. Nu știu cum am trecut printre două pietroaie, când m-am trezit că barca se înfige cu prova în nisip. Valurile puteau s-o poarte spre pietroaie, s-o lovească și s-o spargă. Am sărit repede în apă și am tras cât am putut de barcă spre mal. În ajutorul meu au venit doi colegi
ROMAN de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1235 din 19 mai 2014 by http://confluente.ro/Stan_virgil_1400520453.html [Corola-blog/BlogPost/349851_a_351180]
-
Arin și însoțitorii săi. Prințului nu-i fu greu să taie toate brațele caracatiței cu sabia lui arcuită, după ce o străpunsese de la distanță cu câteva săgeți. Între timp, micul pui de rechin alb, se strecurase prin deschizătura turnului și își înfipsese colții în monstrul care dormea fără grijă în încăpere. Crabul reuși să descuie ușa turnului, iar prințul răpuse fiecare monstru care îi apăru în cale pe treptele spre încăperea în care era închisă Anemona. Mare fu bucuria prințesei când, în
POVESTEA ANEMONEI de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1720 din 16 septembrie 2015 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1442372158.html [Corola-blog/BlogPost/381886_a_383215]
-
spre cer se petrece pe un timp la fel de dureros, în care cerul își arată doar fața întunecată, de pe timpul nopții, însă iubirea de aproapele și mila din aceste versuri îl umplu de stele, de licărul lor ca al unor lumânări înfipte-n noapte pentru om și legătura sa filială cu divinitatea, iar jos, întinzându-se , din loc în loc, blânda lumină a Lunii. (Imaginea ei stăruie prin poeme, iar pe unele le și „botează”, Lună, Lună plină.) Aici, prin durere, își dau
CÂTEVA CUVINTE DESPRE O CARTE CONSOLATOARE, DE PE PATUL DE SPITAL de ANA PODARU în ediţia nr. 2276 din 25 martie 2017 by http://confluente.ro/ana_podaru_1490460443.html [Corola-blog/BlogPost/343129_a_344458]
-
trunchi de fagi/ în toamna vieții prea săraci/ doar rumeguș golit din saci// suntem copaci, vom fi păduri/ ecou venit din mii de guri/ nedefrișați de foc... sătui/ să stăm sub blana lupului// suntem păduri, vom fi mister/ cu rădăcini înfipte-n cer/ suntem copaci atinși de ger/căliți de focul lui Homer.” Cartea aceasta, 13 Octombrie rece, arată din ce profunzimi și adâncimi își trage sevele și spre ce înalte grădini cu pomi cu mere de aur se ridică. Deasupra
CÂTEVA CUVINTE DESPRE O CARTE CONSOLATOARE, DE PE PATUL DE SPITAL de ANA PODARU în ediţia nr. 2276 din 25 martie 2017 by http://confluente.ro/ana_podaru_1490460443.html [Corola-blog/BlogPost/343129_a_344458]
-
CREȘTE-N INIMA-NSERĂRII Autor: Georgeta Resteman Publicat în: Ediția nr. 371 din 06 ianuarie 2012 Toate Articolele Autorului Se zbate versu-n inima-nserării Să cânte lumii-n picuri de lumină Presară taine peste flori de mină Când aștri se înfig în trupul zării. Nu lasă-n miezul slovei amorțeala Năluci de fum să-i tulbure popasul În pagini albe, când își află masul Și-un crin de foc își unduie petala Peste păienjeniș de triste umbre S-alunge-mbrățișarea lor păgână. Colindă
CÂND VERSUL CREŞTE-N INIMA-NSERĂRII de GEORGETA RESTEMAN în ediţia nr. 371 din 06 ianuarie 2012 by http://confluente.ro/Cand_versul_creste_n_pantecu_nserarii_.html [Corola-blog/BlogPost/361848_a_363177]
-
08 iulie 2014. „- Înțelege cineva de la Kremlin cum se luptă cu nemții? - Stalin. - Ce idiot ți-a spus asta? - Dvs., tovarășe locotenent.” (Din filmul „Soare cu dinți 2”, regia Nikita Mihalkov) Nu mai este acum vremea idolilor politici cu chipul înfipt în fixitatea zidului de beton. Dimpotrivă, a sosit momentul grupurilor dominante ce plesnesc zdravăn din coadă în nume propriu, ca și cum întreaga umanitate ar reprezenta proiectul lor de castă și nicidecum rezultatul actului creaționist divin. Înțesat la fiece pas cu demoni
MAGDALENA ALBU by http://confluente.ro/articole/magdalena_albu/canal [Corola-blog/BlogPost/380929_a_382258]
-
Citește mai mult „- Înțelege cineva de la Kremlin cum se luptă cu nemții?- Stalin.- Ce idiot ți-a spus asta?- Dvs., tovarășe locotenent.”( Din filmul „Soare cu dinți 2”, regia Nikita Mihalkov) Nu mai este acum vremea idolilor politici cu chipul înfipt în fixitatea zidului de beton. Dimpotrivă, a sosit momentul grupurilor dominante ce plesnesc zdravăn din coadă în nume propriu, ca și cum întreaga umanitate ar reprezenta proiectul lor de castă și nicidecum rezultatul actului creaționist divin. Înțesat la fiece pas cu demoni
MAGDALENA ALBU by http://confluente.ro/articole/magdalena_albu/canal [Corola-blog/BlogPost/380929_a_382258]
-
nr. 1368 din 29 septembrie 2014 Toate Articolele Autorului Vară, vară și iar vară (Râde aurul spre noi) Dac-ar sta pân-o s-apară Timpul cu mărunte ploi ... Merge torcând, lin, din caier Fire lungi de încins soare, Ciucuri verzi înfipți în aer Stau în blândă legănare. După răcoare tânjește Mereu desenează umbre Apoi, tandră picotește Și e prinsă-n vise sumbre ... Nu-i mirată. Doar mâhnită Cum iar frunzele-i atârnă Ca o năframă-nvechită Peste fața-i pală, cârnă
SFÂRŞIT DE VARĂ de LIA RUSE în ediţia nr. 1368 din 29 septembrie 2014 by http://confluente.ro/lia_ruse_1411978018.html [Corola-blog/BlogPost/341075_a_342404]
-
nimeni într-o societate în care se sodomizează cu crucea în mână, se minte cu mâna pe Biblie, se zâmbește în față cu sunete de coardă jerpelită iar în spate, când se crede că totul e aproximativ bine, i se înfige jungherul, risipindu-i pe pământul, care îi așteaptă, pentru rumegare trupul, materia vâscoasă și roșie a ceea ce a avut pentru viață. Visele i se risipesc iar umbra lui încetează să se mai zbată în noapte, obosită de anii petrecuți în
INTIMITATEA CA MANIFESTARE PERFECTĂ A EULUI SUPERREALIST de ŞTEFAN LUCIAN MUREŞANU în ediţia nr. 245 din 02 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Intimitatea_ca_manifestare_perfecta_a_eului_superrealist.html [Corola-blog/BlogPost/359301_a_360630]
-
o cupă. - Avem mai multe sortimente, de care doriți? - Cele trei globulețe să fie diferire. Las armonizarea la gustul Dumneavoastră. Totul să fie stropit bogat cu lichior de cafea. - Atât tot ? - N-am terminat. O căciuliță de frișcă în care înfigeți un pișcot și un bastonaș de ciocolată. După nici cinci minute sosesc cele trei porții cu frișca ninsă de fulgi de șocolată. Ceva foarte apetisant. Nu este de mirare că patroana a făcut avere cu „punci danez” o specialitate a
TASATĂ SICILIANĂ de EMIL WAGNER în ediţia nr. 1210 din 24 aprilie 2014 by http://confluente.ro/Emil_wagner_1398329200.html [Corola-blog/BlogPost/347936_a_349265]
-
Acasa > Manuscris > Scriitori > ATELIERUL Autor: Teo Cabel Publicat în: Ediția nr. 695 din 25 noiembrie 2012 Toate Articolele Autorului Atelierul era devastat, tabloul avea rădăcini groase înfipte în parchet perdeaua în bătaia vântului coamă lăptoasă a iepei, cu potcoava pierdută în iarba înrourată, călare pe norii vineți. Ramurile din tablou se umflau ca brațele deltei, pe unul treceau călăreți cu săbii flămânde, pe altul câmpuri cu burta
ATELIERUL de TEO CABEL în ediţia nr. 695 din 25 noiembrie 2012 by http://confluente.ro/Atelierul_teo_cabel_1353872044.html [Corola-blog/BlogPost/351111_a_352440]
-
masculul său îmi ignoră identitatea, cum degetele sale cu unghii spoite cu tuș îmi anulează Creația. Orbecăiam al naibii de nervos între Real și Ireal și doream să gust din libertatea măduvei sale. Credeam apoi că și Dumnezeu este bărbat și își înfige colții Lui de Argint în Limbutele-mi mișcări amorfe. Și dacă era bărbat era și el un pseudoponei corupt. Dumnezeu făcuse vrăji asupra-mi hârtiei ce suferea de isterii neînțelese. Dumnezeu dorea să umplu acea banală coală cu gălbenuș mov
NOUĂ ANI LA PORȚILE HADESULUI de MIHAELA DOINA DIMITRIU în ediţia nr. 2208 din 16 ianuarie 2017 by http://confluente.ro/mihaela_doina_dimitriu_1484602875.html [Corola-blog/BlogPost/340247_a_341576]
-
țopăind ca niște canguri în așteptarea cârjelor reparate. Cangurii mi s-au părut, apoi, lăcuste. Lăcustele chiar poartă căști și lupta la baionete. Lăcuste dintr-acelea pe care le prindeam în copilărie sărind prin tranșeele rămase după război și le-nfigeam în cârlige — momeală pentru peștii postbelici. Dar zece mii de cârje sunt o pădure uscată, prin care un invalid, trecând din două-n două, poate face o minunată plimbare de cinci mii de pași. Zece mii de cârje sunt și cinci mii
PORTRET DE POET- HORIA GANE de BORIS MEHR în ediţia nr. 298 din 25 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Portret_de_poet_horia_gane.html [Corola-blog/BlogPost/356862_a_358191]
-
pereche nostimă. Annie grăsuță și gureșă, baronul slab și cam țeapăn, o ascultă resemnat. O îndrăgea pe mătușica veselă. Inspecția ei se opri asupra lordului. Impecabil în costumul cu redingotă de culoare neagră. Acul de aur cu piatră de smarald înfipt în lavalieră completa eleganța fără cusur a hainelor. Lordul preferase să-și pună o mască de catifea, singurul accesoriu în ton cu evenimentul. L-ar fi descoperit din zeci de persoane. Dacă inima îi bătea neregulat, respirația i se opri
MY LORD (XI) de CAMELIA CONSTANTIN în ediţia nr. 2335 din 23 mai 2017 by http://confluente.ro/camelia_constantin_1495552532.html [Corola-blog/BlogPost/352714_a_354043]