1,326 matches
-
configurație de scară pentatonică (si - re - fa - sol - la), căreia i se va adiționa ulterior sunetul do ca notă de pasaj (măsurile 30 - 31). Peste această mixtură de culori armonice se vor suprapune parafoniile de acorduri minore în stare directă, înlănțuite prin mers cromatic descendent. Pedala de rezonanță va trebui evitată pe parcursul acestei linii melodice interpretate în staccato, prelungirea pedalei armonice de fiind indicat să se realizeze exclusiv cu ajutorul digitației de substituire. Folosirea surdinei este solicitată prin dinamica extrem de redusă a
Creaţia pianistică a lui Claude Debussy, între concept şi înterpretare by IOANA STĂNESCU () [Corola-publishinghouse/Science/712_a_1153]
-
două măsuri). În acest sens, caracterul sentimental al introducerii va fi ironizat la scurt timp de „hohotele de râs” ale comediantului care trece brusc de la o stare la alta, de la plâns la râs, trezind astfel amuzamentul publicului. Această izbucnire carismatică înlănțuie o cascadă de acorduri desfășurată pe parcursul unui ambitus extins (), risipindu-și apoi intervenția cu același spirit imprevizibil. Și cum orice reprezentație dramatică implică prezența unui punct culminant, tot astfel asistăm la o lovitură de teatru în care acordurile ample, cu
Creaţia pianistică a lui Claude Debussy, între concept şi înterpretare by IOANA STĂNESCU () [Corola-publishinghouse/Science/712_a_1153]
-
prin schimbarea de registru. Coda (Plus lent) readuce în prim-plan motivul acordic introductiv, proiectat pentru prima dată în tonalitatea de bază fa# major. Ulterior, ipostaza răsturnării I a articulației motivice apare reeditată într-o parafonie de acorduri perfecte ce înlănțuie armonii de și cu treapta a IV-a urcată. Plasat în registrul acut, sunetul do#, corespondent unei rezonanțe de clopot, va deveni o prezență constantă până la finalul preludiului, fapt ce determină investirea sa cu o funcție evocatoare la nivelul viziunii
Creaţia pianistică a lui Claude Debussy, între concept şi înterpretare by IOANA STĂNESCU () [Corola-publishinghouse/Science/712_a_1153]
-
timpi ai măsurii. De asemenea, pedala sonoră inițială a sunetului la va fi înlocuită cu „semnalul” sonor al terței mici , al cărei prim sunet este extras din contextul apogiaturii originare. De altfel, ultima reapariție tematică coincide cu debutul codei ce înlănțuie apoi văpăile strălucitoare ale spiritelor apei, semn al reîntoarcerii definitive a Ondinei în lumea sa acvatică. Arpegiul bitonal ce juxtapune culori armonice îndepărtate (re major și fa# major) suprapuse unei pedale a sunetului re plasat în registrul grav, nu mai
Creaţia pianistică a lui Claude Debussy, între concept şi înterpretare by IOANA STĂNESCU () [Corola-publishinghouse/Science/712_a_1153]
-
le regăsim în registrul grav al țesăturii. O nouă etapă în desfășurarea narativă ne propune un moment de divertisment, o relaxare evidentă a atmosferei anterioare (Peu à peu animé - pp léger), determinată de apariția surprinzătoare a unei linii melodice ce înlănțuie cu insistență formule ritmice punctate ( ), imprimând un caracter amuzant acestui material tematic. Animația planului median va fi atenuată de expresia stranie a două motive scurte expuse în sens contrar (pentru a echilibra evoluția de ansamblu a discursului), precum și de aceeași
Creaţia pianistică a lui Claude Debussy, între concept şi înterpretare by IOANA STĂNESCU () [Corola-publishinghouse/Science/712_a_1153]
-
la poezia și la suflul timpului a avut ca suport, în afara comentariului critic, traducerile. Nu este ignorată lecția marii tradiții greco-romane, aflată în valoarea morală a tragediei la Sofocle, analizată de N. Bănescu, în traducerea lui D. Caracostea la Prometeu înlănțuit de Eschil, în pildele filosofice ale lui Lucrețiu transcrise, după De rerum natura, de Const. T. Stoika, în Satirele lui Horațiu, tălmăcite de Al. T. Stamatiad. Se trece la Vita Nuova și Divina Commedia, capodoperele lui Dante, fragmentar restituite de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290552_a_291881]
-
scării? O figură elicoidală dublă mișcare de rotație în jurul unei axe și de translație de-a lungul ei permite suprapunerea parabolei biologice, prima metaforă a istoriei artei copilărie, maturitate, bătrânețe -, peste ideea mai largă a unei evoluții istorice de ansamblu. Înlănțuind sfârșitul unei curbe cu începutul alteia, spirala poate împăca repetiția tristă cu înnoirea veselă; nihil novi sub sole cu "trăim o epocă formidabilă", din prezent. Treapta terminală a unei perioade a artei poartă în ea certitudinea unei noi renașteri, aceeași
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
la Luvru ba dimpotrivă -, iar departamentul de antichități egiptene nu este închis pentru ochiul educat de ecran. Trebuie să repetăm că după o cezură nu există nimic care să nu fi existat deja înainte. Altfel ele nu s-ar putea înlănțui, fiecare găsindu-se, în germene, în cea precedentă. Dar nu în același loc, nici cu aceeași intensitate. Asta ca să răspundem scurt unei obiecții frecvente. Într-adevăr, oricine analizează privirea numai prin intermediul formelor plastice va remarca imediat că puterea și banul
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
gloria celor puternici, dacă același gen de individ a lucrat succesiv la gloria lui Christos, a cetății, a prințului, a marelui burghez colecționar, a Fundației Olivetti sau a propriei persoane, cu aceleași efecte de prezență și putere. * * Ar trebui să înlănțuim aceste momente într-un singur travling înapoi, căci ele își au originea în același progres care combină accelerația istorică și dilatarea geografică. Abreviere a idealului temporal: idolul este imaginea unui timp imobil, sincopă de eternitate, tăietură verticală în infinitul încremenit
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
dintre un text științific și unul artistic sau ficțional. Majoritatea textelor îndeplinesc mai multe funcții, dar hotărâtor pentru includerea într-un stil sau altul este funcția dominantă. În textul dramatic se întâlnesc cele mai multe funcții ale limbii, care pot coexista sau înlănțui. 4. FUNCȚIA EMOTIVĂ/ PERSONALĂ (axată pe EMIȚĂTOR) *Centrează mesajul pe emițător, trădează starea afectivă, sentimentele, valorile morale, capacitățile cognitive și cultura emițătorului. *Scop: exprimă atitudinea vorbitorului față de conținutul enunțului, a stării interne a emițătorului. *Ea se se exprimă prin: verbe
Comunicarea. Ghid practic by Elena-Laura Bolotă () [Corola-publishinghouse/Science/655_a_1298]
-
a-l întrerupe. * Să evite intervențiile prea lungi care transformă dialogul în monologul unei persoane ce acaparează discuția. * Să se încadreze în tema discuției. * Să dorească să comunice unul cu celălalt (altfel comunicarease blochează ). În ceea ce privește conținutul, ideile trebuie să se înlănțuie logic. Într-un dialog există: participanți activi, care iau parte efectiv la discuție; -participanți pasivi, care asistă doar la discuția celorlalți; TIPURI DE DIALOG: * Dialogul formal (caracteristic unei situații oficiale de comunicare; respectă toate regulile limbii) * Dialogul informal sau conversația
Comunicarea. Ghid practic by Elena-Laura Bolotă () [Corola-publishinghouse/Science/655_a_1298]
-
influențele pentru că nu depinde exclusiv de vreuna, fără să ne dăm seama că el rezultă, în realitate, din ansamblul lor și că este în continuare dominat de legea cauzalității. La fel, fiindcă amintirea reapare ca efect al mai multor serii înlănțuite de gîndire colectivă și nu putem s-o atribuim exclusiv uneia dintre ele, ne închipuim că este independentă și opunem unitatea sa multiplicității seriilor. E ca și cum am presupune că un obiect greu, suspendat în aer prin mai multe fire subțiri
by MAURICE HALBWACHS [Corola-publishinghouse/Science/987_a_2495]
-
de la naștere la moarte. Uneori am vrea ca timpul să treacă mai repede, alteori să încetinească sau să se oprească în loc. Trebuie să ne resemnăm, în primul rînd pentru că succesiunea, rapiditatea și ritmul timpului constituie ordinea necesară după care se înlănțuiesc fenomenele naturii materiale și cele ale organismului. Dar, și poate mai important, pentru că diviziunile timpului și durata părților astfel fixate rezultă din convenții și cutume și exprimă ordinea, la fel de ineluctabilă, după care se succed diferitele faze ale vieții sociale. Durkheim
by MAURICE HALBWACHS [Corola-publishinghouse/Science/987_a_2495]
-
elaborare a planului de idei Planul de idei al unui text/lecție se referă la stabilirea ideilor principale, adică stabilirea pe scurt a gândurilor, părerilor, judecăților, despre conținutului textului/lecției. 52 Planul ne ușurează învățarea, deoarece ne obișnuiește să ne înlănțuim logic ideile. Un bun plan presupune realizarea următoarelor etape: citește materialul de doua ori (familiarizarea cu materialulă; notează-Ți ideile principale; fragmentează materialul în funcție de ideile principale; ordonează ideile principale în mod logic; compară schema de idei cu textul original. Rezumatul
Învăţarea eficientă - condiţie a reuşitei şcolare by Nicoleta Prepeliţă, Virginia Arghiropol () [Corola-publishinghouse/Science/1241_a_2217]
-
treptat, pe masura ce va avansa în studiu, de faptul că aceste episoade sînt valoroase prin evenimentele pe care le conțin, dar ele nu servesc la elaborarea unei serii de episoade că cele ale unui român tradițional. În povestirea romanesca, evenimentele se înlănțuiesc, unele devin cauzele altora, mai ales cînd unul dintre ele este la originea tuturor celorlalte. Ele servesc, într-un anumit fel, ca deschidere și fundamentare a povestirii. Un jurnal de teren ținut după acest model narativ reprezintă un raport prea
by HENRI PERETZ [Corola-publishinghouse/Science/1003_a_2511]
-
state, reformele pot menține puternic statul, în altele pot crea condiții pentru modernizarea sau pentru reorganizarea acestuia. Unii analiști 85 disting: microreforma, mezoreforma, macroreforma, reforma globală, reforme ale structurii, reforme ale modurilor de funcționare etc. Ar fi important să se înlănțuiască trei generații de reforme: care urmăresc noi politici, noi abordări ale gestionării, care vizează continuitatea și permanența reformelor, care acceptă logica alternanței democratice (care poate înlocui inițiatorii reformelor, poate determina reorientări, dar reformele benefice continuă...). Reforma este un proces de
by Ion I. Ionescu [Corola-publishinghouse/Science/1064_a_2572]
-
mutation, pp. 487-501. 21 Fraternitatea și datoria, angajarea, securitatea socială, idealul moral al comunității umane și al justiției redistributive sunt tot atâtea resorturi ale solidarității, spune Marc-Henry Soulet (în Asistența socială în tranziție, Institutul European, Iași, 2004). În jurul solidarității se înlănțuie resposabilitatea individuală și responsabilitea colectivă, responsabilitatea morală și responsabilitatea socială. A defini solidaritatea nu este deloc ușor fiindcă noțiunea are accepții multiple: solidaritate impusă de constrângerile mediului, de războaie, de nevoi, de obiceiuri; solidaritate electivă, bazată pe afirmarea sinelui; solidaritate
by Ion I. Ionescu [Corola-publishinghouse/Science/1064_a_2572]
-
Mântuitor, ci după ce tratează despre creațiunea lumii, adică după ce arată și calitatea de Creator a Mântuitorului (Ortodoxie). Creațiunea lumii, păcatul prin care armonia ei primordială a fost tulburată și Biserica, privită ca un cosmos restabilit, e ordinea în care se înlănțuie expunerea lui Nichifor Crainic. Concepția aceasta se străvede și în faptul că de câte ori vorbește despre Biserică o face în legătură cu o viziune larg cosmologică. Biserica este pe de o parte „organismul prin care se revarsă în viață energiile harului dumnezeiesc”, dar
Nostalgia paradisului by Nichifor Crainic () [Corola-publishinghouse/Science/846_a_1785]
-
-l soarbe, E un adânc asemene Uitării celei oarbe, după această descriere, care e suprema piatră de încercare a oricărui geniu artistic, Luceafărul, restabilit în nemurire, privește în jos, în adâncul prăpăstios al lumii pământene, la scena celor doi îndrăgostiți, înlănțuiți în pasiunea muritoare. Ce mici trebuie să apară din zenitul spiritual marile noastre pasiuni, în uraganele cărora gustul cald al vieții se amestecă atât de fatal cu gustul înghețat al morții! Chipuri de lut, torturate în durata timpului și în
Nostalgia paradisului by Nichifor Crainic () [Corola-publishinghouse/Science/846_a_1785]
-
loviturile sunt scurte și repetate. Spre deosebire de acestea, în filme apar scene de violență mai lungi, de tipul luptelor (fie că este vorba despre o luptă armată, sau luptă corp la corp, unde loviturile nu mai sunt sacadate, disparate, ci se înlănțuie, scena conținând astfel unitate și coerență internă). Indicatorul compozit al ponderii procentuale a scenelor de violență în cadrul emisiunilor relevă și el faptul că desenele animate sunt, sub acest aspect, mai puțin violente. EMBED Excel.Chart.8 \s Figura 4. Analiza
[Corola-publishinghouse/Science/2160_a_3485]
-
ști. Un om onest nu poate decât să râdă de rațiunea universală, practică sau morală, de determinism, de toate acele categorii care explică totul. Ele n-au nici o legătură cu spiritul. Ele neagă adevărul lui profund, acela de a fi înlănțuit. În acest univers indescifrabil și limitat, destinul omului îș i capătă astfel sensul. O puzderie de iraționale s-au ridicat și-l înconjoară până la sfârșitul zilelor sale . O dată cu această clarviziune redobândită și deliberată, sentimentul absurdului se luminează și se precizează
[Corola-publishinghouse/Science/85119_a_85906]
-
ea însăși rațională. Absurda însă este confruntarea între acest irațional și această nemărginită dorință de claritate a cărei chemare răsună în străfundurile omului! Absurdul ține atât de om, cât și de lume. Pentru moment, el este singura lor legătură. Îi înlănțuie unul de celălalt cum numai ura o poate face. E singurul lucru pe care-l pot desluși limpede în acest univers fără de măsură în care se desfășoară aventura mea. Să ne oprim aici. Dacă socotesc drept adevărată absurditatea care reglementează
[Corola-publishinghouse/Science/85119_a_85906]
-
absurd refuză învățătura. Raționamentul meu vrea să rămână credincios evidenței care i-a dat naștere. Această evidență e absurdul. E divorțul între spiritul care dorește și lumea care dezamăgește, nostalgia mea după unitate, acest univers dispersat și contradicția care le înlănțuie. Kierkegaard suprimă nostalgia mea, iar Husserl pune ordine în univers. Nu asta așteptam. Problema era de a trăi și de a gândi în ciuda acestor sfâșieri, de a ști dacă trebuie să accepți sau să refuzi. Nu poate fi vorba de
[Corola-publishinghouse/Science/85119_a_85906]
-
acest cuvânt, pe nedrept disprețuit, se ascunde o întreagă estetică și o întreagă morală. Jumătate din viața sa omul subînțelege, întoarce capul ca să nu vadă și tace. Actorul este, din acest punct de vedere, un intrus, el spulberă vraja ce înlănțuie sufletul și pasiunile năvălesc, în sfârșit, pe scenă. Vorbesc în fiecare gest, trăiesc în fiecare țipăt. Astfel, actorul își compune personajele spre a le exhiba. Le desenează sau le sculptează, topindu-și propria ființă în forma lor imaginară, hrănind toate
[Corola-publishinghouse/Science/85119_a_85906]
-
se dăruiască fără măsură. Nu mai rămâne astfel decât un destin în care doar sfârșitul e fatal. În afară de această unică fatalitate a morții, totul, bucurie sau fericire, e libertate. Rămâne o lume în care omul e singurul stăpân. Ceea ce îl înlănțuia era iluzia unei alte lumi. Soarta gândirii sale nu mai e să se abandoneze pe sine, ci să izbucnească în imagini. Ea se pune în joc în mituri, fără îndoială, dar în mituri ce nu au altă profunzime decât aceea
[Corola-publishinghouse/Science/85119_a_85906]